NoaduBois

fruitvlieg: Het is denk ik voor jullie allebei even zoeken naar de juiste balans. Ik heb hetzelfde met mijn vriend. Hier in huis staan bv allemaal flessen wijn, en whiskey, en ik vind dat dat ook moet kunnen. Ik ben ook niet zo van het verbieden. Hij heeft wel aangeboden om ze weg te halen, maar ik vind dat hij gewoon drank in huis moet kunnen hebben. Hij heeft mij ook nooit iets verboden, of opgelegd ofzo, zelfs niet toen ik nog hard aan de drugs was. Ik snap wel dat je eerder geneigd bent te drinken wanneer je alleen thuis zit. Volgens mij heb ik dat ook, zoals gister, alleen thuis op vrijdagavond, dan voel ik me toch een beetje eenzaam worden, onrustig, half depressief, en dan komen de beelden van de gezellige kroeg, vrienden, gezelligheid, drukte om me heen... En die irritante mensen, je kunt er de volgende keer best tegenin gaan. Waarchijnlijk is de helft van die mensen rokers, dus vergelijk het daar anders mee. Zeg dan dat jij ervoor gekozen hebt voor een gezond leven, en dat in een cirkeltje rondraaien niks voor jou is. Zoiets dan... je hoeft niet je mond te houden, je hebt immers gelijk.

Shiiiiiit, ik ben het sleuteltje van mijn postvak kwijt... heb zooo'n zin om de zaterdag editie van de volkskrant te lezen... Kan m er niet aan de andere kant uitpielen helaas!! Grrrrrr, waarrrr is die sleutel!! (en waaaarom ben ik zo chaotisch... uuuurgggh )

Fruitvlieg: hmm ik snap je ergenis.. wanneer je stopt met alcohol dan redeneren mensen al snel de verkeerde kant op.. terwijl je nu juist zo'n goede beslissing hebt genomen, en goed bezig bent, en dus juist helemaal niet zielig bent!! Je zou wel kunnen doordrinken, en je moet niks, maar je wilt gewoon niet meer, omdat je voor jezelf hebt gekozen. Misschien belangrijk om dit duidelijk te maken? Aan de andere kant moet je het ook langs je heen proberen te laten gaan. Sommige mensen zullen het wel nooit begrijpen, of willen het niet begrijpen, omdat ze het te dichtbij vinden komen... Het te confronterend vinden... En over je vriendin, ze bedoeld het natuurlijk goed. Misschien een idee om hier nog even over te praten op een goed moment?

AR: Fijn dat je zo'n waardevolle verjaardag hebt gehad, en wat goed dat jullie zo goed met elkaar hebben gesproken! HenkieT: Jij bent ook alweer vroeg wakker! Gefeliciteerd met je maand! Albertina: Wow, heftig... Ik ben blij dat je nietin het ziekenhuis hoefde te blijven, als je dat zelf niet ziet zitten. Sterkte ermee... Vie: Ja, de supermarkt blijft gevaarlijk... In mijn supermarkt kun je wel de drank vermijden, daar hebben ze een hele afdeling. Gisteren stond ik even te bellen, dus ik loop zo'n beetje wazig rond, zonder er echt met mijn hoofd bij te zijn, sta ik ineens op de drankafdeling, hahaha! Leek net alsof mijjn onderbewuste er zo heen was gelopen Wel stom hoor die grote borden, nu heb je wel cola voor de rest van de maand Ook gefeliciteerd voor alle anderen met 2 maanden droog; 3 jaar (!!) Mijn avondje ging verder goed, vrij snel in slaap gevallen. Nog wel 's nachts gebeld door iemand die zich afvroeg waar ik was... Hoorde een oop geschreeuw en gedoe op de achtergrond.. Ik was zo slaperig dat ik alleen maar zei: 'ik slaaaaaap!' Toen weer doorgeslapen! Ben trouwens blij dat ik verhuisd ben, eerder woonde ik in het centrum, in de belangrijkste uitgaansstraat met een café onder me. Dan stonden er wel eens vrienden onder mijn raam te schreeuwen, of ik naar buiten kwam, haha! Vaak genoeg stond ik dan op, liep naar buiten, en ging zuipen. Wanneer ik 's middags naar buiten liep moest ik eerst een terras over, voordat ik weg was. Op dat terras kende ik na een tijdje ook veel mensen, dus vaak genoeg ging ik toch even zitten voor een biertje, en dan... was zo weer een dag om! Nu is de verleiding gelukkig wat verder weg. (10min fietsen) Wel nog lekker gejankt, maar dat voelde na een tijdje ook juist wel fijn. Opgelucht gevoel. + het gevoel van ik hoéf niet meer, dat voelde ook als een soort opluchting in mijn lichaam. Alsof ik iets overwonnen had. En nu heb ik een extra ochtend, zo voelt het! Want anders was ik nu echt nog niet wakker, en had ik me de hele dag lamlendig gevoeld

HenkT: duizendmaal dank voor je hulp... lief dat je moest vloeken toen je dacht dat ik weg was gegaan om te zuipen, terwijl ik ijs ging halen (ik ben wel een straat omgefietst, zodat ik niet langs een kroeg zou komen waar ik eerst vaak was, haha) Pem: Ja , ik denk ook vaak voor anderen... ik zei dat nog in t gesprek, zovan: ik dacht dat je het vet stom zou vinden, en saai... En toen zei ze: Nee, tuurlijk niet! Is juist heel goed van je, en mensen die dat wel stom vinden die zijn zelf gewoon... stom! Zo, deur zit op het dubbele nachtslot... nu kruip ik mijn uberschone bed in, en morgen verheug ik me al de ochtend - extra bonus time!!

Ik heb steeds t gevoel dat ik veel over mezelf praat, maargoed, als jullie t vervelend gaan vinden, moeten jullie het maar aangeven. Net belde die vriendin met wie ik samen naar het feestje zou gaan, ik had haar gesmst dat ik niet meer naar het feest ging, zonder reden ofzo erbij. Eerst wilde ik niet opnemen... maar toch maar gedaan (zij is een erg goede vriendin van me), in 't begin zei ik dat ik gewoon niet zo'n zin had, maar later heb ik toch de echte reden verteld. Dat ik met therapie begonnen ben, etc. Dat mijn drankgebruik steeds meer uit de hand liep, dat ik er serieus mee wil stoppen... Ze zei dat ze trots op me was, en het knap van me vond dat ik er zo goed mee bezig ben! Dat had ik echt niet verwacht, met haar kan ik altijd echt suuuuuuuuuuuuperhard zuipen... we staan ook bekend als echte party crashers zeg maar... Maargoed, ik ken haar ook wel beter dan dat, en zij is toen ze 16 was gediagnosticeerd op Borderline... en heeft haar leven lang al talloze therapieen gevolgd (voor mij is het de eerste, ik heb zelf geen borderline btw). Nougoed, fijn in ieder geval dat ze me begreep! Ze zei uit zichzelf ook dat zij zelf ook moeite heeft met drank, en ook altijd doorslaat... Ik ben blij dat zij dit inziet... Dat was eeen interessant gesprek! Morgen gaan we lunchen, en dan zulen we hier vast nog even op terugkomen. Wie weet zal mijn relatie met haar zich op deze manier alleen maar verdiepen... Ik ben nu al blij dat ik niet heb toegegeven... Net lekker gejankt bij 'Have a little faith in me' van John Hiatt' ... zat in die film, wat is dat toch een mooi nummer Vooral deze teksten: When the road gets dark And you can no longer see Just let my love throw a spark And have a little faith in me And when the tears you cry Are all you can believe Just give these loving arms a try And have a little faith in me You see time, time is our friend cause for us there is no end And all you gotta do is have a little faith in me I said I will hold you up, I will hold you up Your love gives me strength enough So have a little faith in me

Vie: ja, ik heb mijn lievelings huispak al aan, met warme sokken over mijn joggingbroek heen, haha! En al bijna 1 film gekeken. Ja, ik ga wel gewoon afzeggen dat feestje, voel me wel schuldig omdat ik nu al echt 6 feestjes achter elkaar heb afgezegd... Heb wel met een vriendin voor morgen afgesproken om te lunchen, dus dat is wel gezellig... Jullie hebben me echt door dit moment heen geholpen, bedankt daarvoor... Wist even echt niet meer waar ik het moest zoeken. Ga nog wel even lekker door met janken, maar dat moet gewoon even... mijn therapeut zegt ook dat ik erdoor heen moet, maar daar ben ik wel sceptisch over, dan ben ik bang dat het gevoel dat ik heb van binnen nooit meer weggaat, dat ik voor altijd overgeleverd ben aan die pijn van binnen... Maargoed, voor nu ga ik er dan wel even doorheen, ik hoop wel dat ik ooit zover kom dat ik gewoon stabiel ben, en een goed leven kan leiden, zoals velen hier op het forum.

CPAS: Wel goed idee opzich, maar die fles is niet van mij, maar van mijn vriend... denk niet dat hij t leuk zou vinden als ineens alle drank op is wanneer hij thuiskomt... Ziza: wat een mooi inspirerend verhaal heb je gepost. Ik moest er (alweer)van huilen, mooi hoe je zegt je leven nu op orde te hebben, en met je dochter om te gaan, en je vrouw terug te hebben... ik ben erg blij voor je, en vind dat je erg sterk over komt. Vie: Nee, zij is zeker geen saai persoon! Ik bewonder haar er juist voor dat ze haar eigen plan trekt in het leven, en haar eigen keuzes maakt... ze heeft haar eigen normen en waarden, zo heeft ze bv met een Nederlandse jongen, waardoor ze afscheid heeft moeten nemen van haar familie... ze is er altijd van overtuigd dat ze de goede dingen doet, en dat doet ze geloof ik ook. Zij is juist een sterke inspiratie voor mij, ik zou wel meer op haar willen lijken. Ik denk dat ik maar eens lekker een avondje gaan janken, misschien moet dat er gewoon uit ofzo... Ga wel zielige en ontroerende films, en verhalen lezen ofzo... ik heb wel mijn beddengoed gewassen dus opzich kan ik vanavond wel fijn in een schoon bed slapen, het zou dan ook zonde zijn als ik daar met een slecht gevoel van de drank in zou stappen, terwijl ik er normaal zo van kan genieten..

Hoelang duurt het dan tot je weer een beetje normaal kan functioneren? Want mijn hele sociale leven speelt zich af op feestjes, waar gedronken wordt... en inderdaad gebruikt ook iedereen drugs om me heen, en daar ben ik al mee gestopt. Dus ik moet al voortdurend nee zeggen tegen alles wat me wordt aangeboden, en nu dus ook nog nee zeggen tegen alcohol... denk dat dat gewoon teveel is. Het lijkt nu net alsof ik mezelf alles ontzeg. Alsof ik een strenge moslim geworden ben ofzo.... En ik wil juist een leuk spannend leven leiden, en niet zoveel emoties en problemen in mijn hoofd hebben... Pfff... en ik kan ook al niet stoppen met huilen.. ik vind hetwel lief jullie reacties, en wil graag naaar jullie adviiezen luisteren...

Ik ben terug... Moet huilen nu, en dan voel ik me weer zo zwak. Ik wil me niet aldoor zo zwak voelen, daar heb ik zo'n genoeg van. Ik vind het lief dat jullie allemaal zo'n moeite doen om me op te beuren, en niet te laten drinken. Ik geloof gewoon niet dat ik er echt voor de rest van mijn leven af kan blijven. Het hoort zo bij mijn leven, en mijn vrienden beginnen me denk ik ook saai te vinden. Ik kan het ook niet goed aan ze uitleggen, ik wil niet alleen maar in mn eentje thuis zitten, terwijl iedereen verder lekker bij elkaar zit, en plezier maakt... Nouja nu eerst die film, en het ijs... en dan maar weer eens zien... Misschien moet ik dan maar gewon naar bed gaan ja, maar als ik nooit meer naar feestjes komt, dan word ik straks niet eens meer uitgenodigd voor feestjes, en heb ik straks niet eens vrienden meer... Ik zie het gewoon niet gebeuren dat ik echt voor altijd zal stoppen met drinken, en toen dacht ik... dan kan ik net zo goed vandaag weer beginnen, dit is toch maar onzin allemaal Maarja, bedankt voor jullie lieve opbeurende woorden, doet me wel heel goed, ik ga het wel gewoon van uur tot uur bekijken ofzo...

Ik denk dat ik het vanavond niet ga redden... voel me al de hele dag zo onrustig, en depressief sinds de laatste paar uur. In die tijd is mijn hoofd constant naar een fles wijn gegaan, die hier in huis staat. (stond ie al de hele tijd, maar krijg m nu niet meer uit mijn kop) Net naar de pizzeria om wat eten te halen, staan daar ook allemaal flessen wijn. Ik heb niks gekocht, ik ga nu mijn favoriete bak ijs halen, en daarna opeten... Ik hoop dat dit me kan kalmeren, het helpt me meestal wel omdat ik dan in ieder geval op 1 gebied even mag doorslaan. Dan doe ik t liever met eten, want dat is geen probleem voor mij... Vanavond een feestje waar ik heel graag heen wil, ik wil gewoon even alles uit mijn hoofd kunnen zetten, even me niet zo bewust zijn van alles wat door mijn hoofd spookt. Even los zijn van al die shit... Ik weet even niet meer wat ik moet doen, spring nu op de fiets voor die bak ijs, en een feel-good film , hopelijk herpak ik mezelf daarna. Sorry hoor, maar ik dacht ik schrijf het even van me af... Ik kan het gewoon niet meer aan zoals ik het nu doe.

Oja, en goedemiddag trouwens Ik heb weer eens 12 uur geslapen vannacht. Heerlijk is dat, ik gun het mezelf ook nog maar even. Blijkbaar heb ik het nodig, mijn dromen zijn gelukkig weer wat aardiger voor me geworden. Nu komt het weekend er weer aan, en dat tot nu toe altijd lastig geweest, maar ik ga er weer voor. Als ik dit weekend overlefd heb ben ik drie weken bezig!

Albert: ook van mij gefeliciteerd!! Vie: Denk dat wanneer je eenmaal ergens echt verslaafd aan bent geweest, dat je inderdaad altijd gevoelig zult blijven voor verslavingen. Je merkt het ook eerder op aan jezelf dan een ander, omdat je er zo bekend mee bent geraakt hoe een verslaving werkt (zeker nadat je afgekicked bent)... Wanneer je nu de extreme honger voelt naar, een bak ijs, een sigaret, een forum.. of wat dan ook, dan zul je dit herkennen als verslavingsgedrag. Ik heb dit gehad toen ik afkickte van de drugs, het duurde even voordat ik besefte dat ik drugs gewoon verving met alcohol... Zo zal een verslavingsgevoelig persoon denk ik altijd weer neigen naar ander gedrag dat in de buurt komt van een verslaving...

Linde, is dat niet ongemakkelijk zo'n ontmoeting in de supermarkt? Aurelie, bedankt voor de aanmoediging Ik heb in ieder geval de lichamelijke afkick nu al overleefd. Hoe gaat het nu met jou?! Nog een beetje vol te houden? Jij was iets langer bezig dan ik, toch? Door de therapie van vanochtend ben ik wel weer aangemoedigd om door te gaan met niet-drinken. Het is namelijk voor mijn (geestelijke) herste van groot belang dat ik geen vluchtgedrag meer vertoon. Dat ik leer omgaan met heftige emoties, dat ik daar niet meer bang voor ben. Vanaf nu elke week therapie, dus ik ga het gewoon per dag bekijken, en op de lange termijn hou ik die wekelijkse therapie in mijn hoofd. Ik ga wel volgende week naar een festival, dus dat wordt echt zeeeer moeilijk om daar niks te drinken. Ik ga wel met een vriendin die alles van mij weet, en ook nog met een andere vriendin die door haar geloof (moslim) nooit iets gedronken heeft. Dus dat is op zich wel prettig, dan kan ik - als de rest dronken is - nog wel met haar levelen Zij moedigt me ook aan om te blijven stoppen, dus ik ben blij dat ze meegaat. Ik denk zelfs dat het onze band kan versterken, want ik heb altijd t gevoell gehad dat zij enigszins op afstand van mij bleef, omdat ik mezelf steeds zo verloor in extreem gedrag. Dus dat is weer een pluspunt!

Goedemorgen allemaal! Roos: wat naar dat je het zo zwaar hebt. Gun je lichaam even de tijd om te herstellen. Neem veel rust, verwen jezelf een beetje met lekker eten enzo. Het heeft tijd nodig maar het gaat vast vanzelf beter! Het is mijn 18e dag alweer, en het gaat best ok. Nu naar therapie... ben benieuwd of ik van haar ook extra ondersteuning kan krijgen, want denk wel dat ik dat nodig heb om dit vol te houden.

Ik ben Sonja Bakker aan het kijken. Het is opvallend te zien hoezeer de verslaving om overmatig te eten, op dezelfde manier werkt als de verslaving om overmatig te drinken/drugs te gebruiken. Voor mensen met overgewicht/eetverslaving lijkt het me nog moeilijker, want zij moéten wel elke dag blijven eten. Is hetzelfde als wij iedere dag gedwongen 2 glaasjes alcohol moesten drinken om in leven te blijven... tricky hoor... krijg wel respect voor die mensen die van hun overgewicht afkomen, want dikke mensen hebben ook nog eens een heel negatief stempel, en verbergen kun je het niet...

He sailor! Ben blij dat je gegaan bent, en nu op een goede manier aan je agorafobie gaat werken! Heel veel succes, kom nog eens terug om te vertellen hoe het met je gaat, ben benieuwd of de therapie voor je werkt. En bedankt voor de tip, ik zal proberen mezelf van de flatgebouwen weg te houden Liefs Noa!

He sailor! Ben blij dat je gegaan bent, en nu op een goede manier aan je agorafobie gaat werken! Heel veel succes, kom nog eens terug om te vertellen hoe het met je gaat, ben benieuwd of de therapie voor je werkt. En bedankt voor de tip, ik zal proberen mezelf van de flatgebouwen weg te houden Liefs Noa!

rvanth: ik ben inderdaad diep in mijn hart bang voor afwijzing. Maarja wat doe je eraan, zoiets heeft denk ik ook tijd nodig..

Las laatst dat een op de drie Nederlanders een of andere vorm van kanker krijgt in zijn leven. Dit gaat dus alleen nog maar over kanker... Dus dan is het niet zo vreemd dat hier op het forum mensen hier ook mee te maken hebben. En daarbij komt natuurlijk ook dat jarenlang excessief drinken wel risico verhogend werkt...

Bako: Ik hoop dat je de kracht vind om je er positief doorheen te slaan, en dat het uiteindelijk weer helemaal goed met je komt... veel sterkte, en laat je niet teveel wijs maken, probeer te bedenken wat voor jou belangrijk is, wat jij wilt, hoe jij hier het beste mee om kan gaan... Dat is het belangrijkste.

Albertina: Is het geen idee om iemand na een onredelijke uitval gelijk te confronteren met zijn gedrag. Gewoon het gedrag van de ander benoemen: bv: 'ik zie dat dit je boos maakt'. dan wachten op een reactie... vervolgens zullen mensen uitleggen wat hen zo stoort, wat er achter hun eerste reactie zit... Dan kun je hierover praten, zeggen hoe jij het bedoelde, wat het doel is van je vraag etc. Vaak helpt het echt goed om als het ware even uit de situatie te stappen, en de confrontatie ter plekke aan te gaan. Succes ermee..

rvanth: volgens mij werkt het wel echt, want ik deed altijd drie wijntjes, dus niet dat ik knetterdronken opbelde ofzo, maar dat helpt om alles wat meer in perspectief te zien. Dan zie ik ineens weer in dat het gewoon maar een telefoontje is. Zonder drank ben ik vaak zo zwaar op de hand... bedankt voor de tip van het opschrijven, jij en Vie hadden dezelfde tip op hetzelfde moment opgeschreven Vie: Bedankt voor je tips! Dat belonen doe ik al inderdaad, ik zal het ook eens op papier zetten, zodat het wat duidelijker wordt, en ik me daar een beetje aan vast kan houden. Ik heb het nu per mail gedaan, omdat ik schriftelijk wel sterk ben. Maar voelt toch een beetje als een uitvlucht... Bako: Dit keer was ik niet de klant, dan vind ik het minder eng. Dan denk ik eerder van: diegene zit daar voor mij, om mijn vragen te beantwoorden etc. Ik vind het t engst wanneer ik iets gedaan wil krijgen van iemaand die ik niet goed, of helemaal niet ken. Om een gunst vragen ofzo... Denk gewoon bang om afgewezen te worden, of voor schut te staan ofzo.. Maargoed, dit zijn allemaal angsten die dieper gaan dan alleen het zakelijk telefoneren... Poeh, zonder drank is t leven wel lekker confronterend... vermoeiend...

ja, zouden er meer mensen zijn die niet kunnen telefoneren? Wanneer ik persoonlijk met iemand spreek is er niks aan de hand. Maar aan de telefoon kun je iemands gezichtsuitdrukking niet zien, je kunt niks non-verbaal duidelijk maken, je kunt lastiger eerst even een gewoon praatje maken, want mensen willen gelijk ter zake komen. De woorden komen dan nooit goed over, komen anders uit mijn mond dan ik bedoelde... Dan geef ik mezelf op mn kop, en maak weer een fout doordat ik zo bezig ben met mezelf... Zo begint een reeks van fouten... Ik voel me op zo'n moment dom, en minderwaardig, met het besef dat ik het eigenlijk heel goed kan, maar het toch keer op keer verknal.... Ik weet niet hoe ik dit moet doorbreken. Met alcohol werkte het eigenlijk altijd wel goed...

Aaaaaargh!! Waarom vind ik het zo ontzettend eng om mensen te bellen, die ik niet zo goed ken, en die ik nodig heb voor iets zakelijks??!! Normaal klokte ik op zo'n moment 3 wijntjes naar binnen, wachtte een half uurtje, en pakte dan de telefoon... Dan was het nog steeds moeilijk, maar kon ik het tenminste wat relativeren. Nu moet ik het wel nuchter doen... Stom dat ik dit nog steeds zo moeilijk vind... Op deze manier kom ik nooit wat verder...