tapas

snotverdrie het is weer even terugvaltijd. Trees wat naar nou! Ach, Win en Geer, het leuke aan zo'n buurt vind ik zoals vanavond, dan hoor ik verderop ergens een zanger die in een woonkamer staat te zingen... k'heb de hele nacht liggen dromen, en daarna, Oh Sjonnie, zing een liedje voor mij alleen... en dat vind ik dan leuk! Feestje dus ergens, zomers vooral buiten, dit keer volgens mij ook want het klinkt nogal hard. Ga ik zometeen met hond uitlaten speuren waar het vandaan komt en stiekum naar binnen gluren. Gluren bij de buren, vind ik nou leuk! ik nuchter en het feestje met bier. en ik blij dat ik nuchter ben!

Ja inderdaad de Roos en dat aso valt eigenlijk best wel mee, dat ligt aan de straat waar je woont en aan je eigen houding . Ik heb het er inmiddels erg naar mijn zin en ben best wel actief in de buurt. Ken hier ook al aardig wat mensen. Het blok huizen waar ik woon daar wonen veel mensen alleen, en we helpen elkaar indien nodig, en dat is weer het voordeel van zo'n buurt. Sociale controle! morgenochtend om 10 uur, op RTL 7. Programma heet 'Moderne zorg" en gaat vooral over internet-applicaties voor de gezondheidszorg. (gesponsord door Microsoft) Ik zit vrij aan het begin en het is voorbij voor je het weet

Mooie buurt Win, Ik woon aan de andere kant van Haarlem. In de Roos. Ook leuk maar wel heel anders nouja morgen kunnen jullie heeeeel kort mijn huis bewonderen, en mijn hond, en mij. Ik liet het fragment gisteren aan iemand zien en die zei heel tactisch: zo dik ben je in het echt niet hoor, tv maakt je echt dikker. dus eigenlijk ben ik een heel slanke den Woman, waarom niet ipv een verjaardagsfeest een klusfeest? Ik heb dat wel eens gedaan, al mijn vrienden en bekenden opgetrommeld, geklust in huis en daarna lekker eten met z'n allen. dat was veeeel gezelliger dan zo'n verjaardagsfeestje en leverde ook nog eens wat op (een mooi huis)

Zo te lezen heeft Tasseke alle hulp al ingeroepen maar zijn het de instanties die nu over elkaar heenvallen over wie voor wat de verantwoordelijkheid neemt. Dat is een rotsituatie Tas! Overgeleverd aan de bureaucratie! Ik hoop dat je moeder je de komende tijd kan helpen en steunen. Knap dat je dat biertje hebt weggegooid. Dronken met je moeder onderhandelen gaat ook niet werken vermoed ik. Dus alle reden om nuchter te blijven!!

Vind het trouwens fijn en prettig dat je bereidt bent om naar je zelf te kijken Geer, dat siert je! de rest leren we je hier wel

Geer, misschien moet je tijdens een avondje forummen iets meer afstand nemen in plaats van gelijk te reageren en overal bovenop te zitten, tussendoor een kopje koffie nemen of even wat anders doen zodat je kan blijven lezen wat er geschreven wordt in plaats van hoe iets geschreven wordt. Eerst lezen, erover nadenken, dan pas schrijven. dat scheelt communicatiestoringen en dan worden de draadjes ook niet zo ontzettend lang. Je schrijft dat je je zorgen maakt over mensen die wegblijven van het forum maar draadjes zoals gisteren zijn juist de reden voor mensen om weg te blijven want wie heeft nou zin om serieus zijn verhaal te doen als de rest zit te kissebissen. Je mag zijn wie je bent maar probeer ook een beetje volwassener te reageren en daar kunnen bovenstaande tips misschien bij helpen. en nu moet ik aan de slag, buurtkrantje in elkaar zetten.

daar is niks mee Wingchun, daarom is het soms wel eens handig om eerst na te denken voordat je iets opschrijft.

Oef, nee he, daar gaan we weer. Ik hoop dat Tactive snel een chatfunctie maakt want gisteren leek meer op chatten dan op een forum. Niet eerst denken maar gelijk reageren. Geer, neem eerst eens de moeite om mensen hier te leren kennen. Als je Water zou kennen dan zou je weten dat je wel heeeeel ver moet gaan om hem een reactie zoals gisteravond uit te lokken. Genoeg hierover wat mij betreft, en alsjeblieft geen herhaling van gisteravond! Soothe en Kaia van harte met bijna een jaar... wauw!! Kaia hoe is je eerste werkdag geweest? je klinkt redelijk vrolijk dus hopelijk viel het mee! ik heb schandelijk uitgeslapen en zit nog in pyama, ik ben op zoek naar een vakantiehuisje met oud en nieuw en dat neemt uren in beslag. Het lijkt wel een verslaving, lag er gisteren pas om half 4 in. maar wel droog, al heb ik nu een katergevoel want dat gedrag hoorde bij drinken, laat naar bed en uitslapen, en roept toch wat nare herinneringen met zich mee. maar vandaag is het heerlijk weer, lekker warm, balkondeuren staan open en ik geniet van het zonnetje. Nog even warmte happen voor vannacht de wintertijd in gaat. Ik wens iedereen een fijne en droge dag toe vandaag!

en ook goedenavond, poeh, zeker een uur bezig geweest om bij te lezen, lig ik er weer te laat in. Ik ben vanavond gezellig naar Lemon van het forum geweest en onze honden hebben gespeeld dat de stukken er vanaf vlogen Tapas ligt nu voor pampus en ik ga ook zo maar slapen. Mieke, dat is heftig wat je schreef, en dat in je pubertijd. Wat rot voor je dat je die zo hebt moeten doorlopen. Dan moet je echt te snel volwassen worden. Dat de sfeer hier omsloeg heeft niks te maken met jouw openheid hoor, echt niet. Is wel een nare bijkomstigheid. Nou, morgen weer een verse dag en hopelijk weer wat meer rust op het forum. trusten!

goeiesavonds, ik kom ook nog even binnenpiepen. Gelukkig kan ik morgen bij de fysio terecht. Vanavond dacht ik nog, gaat goed, had de hele tijd gezeten, stond op, ging goed, hond uitlaten, ging ook redelijk goed tot het laatste stukje, toen schoten de pijnscheuten er weer keihard in en ben ik naar huis gestrompeld. Ik heb dat zo ongeveer 1x per jaar, dan verkrampen mijn onderrugspieren of mijn nekspieren of allebei tegelijk. De nekspieren zijn eigenlijk net weer tot rust gekomen en hoppa, nu is het de onderrug. Verder alles goed, Corinne nog bedankt voor je felicitaties. 16 maanden alweer, en Gem 17 maanden. net zo snel als ik binnenpiep piep ik er ook weer tussenuit... bedtijd. Morgen laatste werkdag voor deze week en we maken er weer een donderdag zonderdag van!! trusten allemaal!

Ha, ik zag je net al Gem, ja het forum lag er inderdaad uit vanmiddag!

Mooi!! en een waarheid als een koe! of Houtduif... tot vanmiddag weer, ik ben weg

Ook ik mag zo weer heerlijk werken, maar heb eerst mijn huisarts gebeld voor een recept paracodeine...sinds gisteren zit mijn rug in een kramp. Ken-u-dat? zo lekker onderin? en dan ook nog aan 1 kant zodat je scheef loopt? in een bochtje? auw dus! Was dan ook al rond 6 uur mijn bed uit. Gelukkig kan ik zo naar de apotheek en daarna mag ik op bedrijfsbezoek bij een copy-center. Mijn ochtend werken is dan ook wat rommelig. Water, toeren op binnenwegen is toch ook best wel leuk? alleen maar snelweg zou ook weer saai zijn want dan zie je niet wat er langs die snelweg allemaal gebeurd. Ik ging vaak op fietsvakantie of wandelvakantie. Ideaal om te onthaasten! Net zoals fietsen huren op een ver weg vakantie. Fietsen in Portugal, in Hongarije, in Budapest... leuke herinneringen en ontmoetingen. Iedereen een fijne en droge dag gewenst vandaag!

Plus, Corinne heeft een vloer met veel tegels, hout geloof ik, die zo 1 maal per jaar een goeie schoonmaakbeurt verdienen. Tegeltje voor tegeltje, Nu heeft Corinne vakantie en doet ze elke dag een stuk en eigenlijk staat het een beetje symbool voor het leven en voor ontwikkeling. Een groter geheel (de hele vloer) kun je niet in 1 keer schoonmaken maar als je bij 1 tegeltje begint en dan het volgende tegeltje wordt die vloer ook schoon. Ik zie het als een soort beeldspraak. Mijn interpretatie van het boenen van tegeltjes is: Als je van A naar B wilt kan dat niet in 1 keer, daar zijn allemaal stapjes voor nodig en er gebeurd van alles onderweg. Verder geeft het ook afleiding, Corinne, het is eigelijk een soort mediteren wat jij doet hihi Plus als jij je kinderen en vrienden onvoorwaardelijk lief kunt hebben dan weet je wel wat dat is, het enige wat je nu nog moet doen is om dat naar jezelf om te zetten. Mild zijn, als je boos op jezelf bent je voorstellen wat je in diezelfde situatie tegen je kinderen zou zeggen en dat dan tegen jezelf zeggen. Jezelf vergeven. We houden er schijnbaar andere normen op na als het om onszelf gaat. Ga met jezelf om zoals je ook met je naasten om wilt gaan. Jij verdient dat net zo goed als je vrienden en kinderen. en nu ga ik echt de stad in want voor ik het weet is mijn vrije dag weer voorbij!

He, ik ben blij dat er weer wat dingen hier opgeklaard zijn. Ik heb inmiddels hardgelopen door de regen langs het water en wat leuk was was dat vandaag net de strontrace aan de gang is. Oude platbodems die zich zonder motor moeten voortbewegen. Ook wel eens leuk om sneller te gaan dan de schepen naast je. Die moesten jagen of bomen. Nu eerst douchen en dan de stad in.

Ik zie nu pas hoe mijn berichtje mooi aansluit op jouw bericht Marjo. Het is een hele klus om te leren kritiek te geven en te ontvangen en vooral leren die kritiek los te koppelen van ons hele 'zijn' Kritiek gaat over gedrag, niet meer en niet minder. Alleen hebben we dat als kind misschien niet echt geleerd en voelde dat niet zo. en vandaag ben ik heerlijk vrij en ga ik verse bibliotheekboeken halen, informatie bij de fietsenmaker opdoen over een motortje op mijn zware fiets, beetje tutten en eigenlijk nog hardlopen hihi. Als ik daar de moed voor kan vinden want mijn rug zit erg vast en doet zeer.. oja, zal ik dan eindelijk maar eens de fysiotherapeut gaan bellen?? loop al 3 weken met een verwijsbrief op zak, en de tandartsrekening moet nog naar de verzekering, als ik die weer terug kan vinden.. affijn, genoeg te doen vandaag!!

Ik ben blij dat ik het gisteren toch aangezwengeld heb. en Joann en Pip, ik snap jullie reactie nu ook beter, nu jullie hebben uitgelegd wat er voor jullie speelde. Het blijkt maar weer dat zaken opstapelen niet werkt omdat het er dan ongenuanceerd uit kan komen en het uit het verband worden gerukt. Er is ook niks mis met iemand wijzen op zijn of haar gedrag en wat het met je doet, het was alleen de manier waarop het gebeurde waar ik helemaal niks mee kon. Inhoud en betrekking strookten niet met elkaar en dat is wat in het dagelijkse leven ook vaak gebeurt en tot verwarring leidt. De manier waarop iets gezegd wordt kan dan zo hard binnen komen dat de inhoud niet meer zichtbaar is. Ik heb daar zelf op het werk ook vaak moeite mee (en vooral mee gehad), dat iemand iets zegt maar het op een manier zegt dat ik er heel onzeker van wordt, meestal vraag ik dan door en blijkt er inderdaad nog het een en ander achter te zitten, opgestapelde irritaties, situaties van weken daarvoor. Dat kan me dan best pissig maken omdat op het moment dat iets speelt niks gezegd wordt en ik dus niks door heb, maar al de opgestapelde irritaties later samen zorgen dat ik teveel over me heen krijg in 1 keer. Vroeger raakte ik dan in paniek, het voelde zo als alles of niks. Ik kon de kritiek ook niet loskoppelen van mij als persoon en de wereld stortte in. Ik melde me dan ziek en dan moesten er eerst weer gesprekken gevoerd worden voor ik weer terug durfde te komen. Na 7 jaar op deze plek(werk) herken ik het patroon en kan ik het nu loskoppelen. Dat is een fikse les geweest. Vorige week gebeurde het weer, kritiek, dat ik dit en dat toen en toen. En ik kon het aanhoren zonder in paniek te raken en ook uitleggen hoe de kritiek voor mij voelde. Ook kon ik duidelijk maken dat deze kritiek nu al 7 jaar speelt en dat we er ons druk over kunnen blijven maken of dat we misschien moeten accepteren dat ik zo in elkaar zit (de kritiek gaat er elke keer weer om dat ik als er ergens veel druk achter staat dat ik het overzicht verlies en chaotisch en eigenwijs wordt en niet meer luister en fouten ga maken) en dat je mij geen haastklussen moet geven en ik ze ook niet aan moet nemen. affijn, ik heb weer een boel woorden nodig om iets duidelijk te maken maar voor mezelf wordt het wel steeds duidelijker. Hopelijk kunnen jullie het ook nog volgen.

Zie het nu pas Lemon. Voor de anderen; Ik ken Lemon inderdaad, al herkende ik haar verhaal pas toen het over de keuken ging. Haar hond is de eerste hond sinds jaren die mijn hond aan het spelen heeft gekregen en dat kunnen ze dan ook erg goed en verder babbelen wij zo af en toe in het bos als we elkaar tegenkomen en ondertussen de honden spelen of het op een rennen zetten. Het is trouwens een rare ervaring hoor, want het is hier inderdaad nogal anoniem en als je dan opeens een bekend verhaal leest?! dat is echt maf! Ik ben benieuwd hoe dat verder gaat lopen, is ook weer leerzaam hoe daarmee om te gaan. Lemon, het dronken uitlaten ken ik ook, op het laatst gooide ik gewoon de voordeur open en zette Tapas op straat, dan kwam hij anderhalf of 2 uur later weer eens binnen. Achteraf schaam ik me daar ook enorm over, of hoe ik liep te zwalken met hem over straat of hoe ik met hem in de fietsbak dronken over straat fietste. Weet je dat bij ons de band heel erg veel beter is geworden sinds ik niet meer drink?? Een hond voelt dat volgens mij ook aan dat je op zo'n moment niet te vertrouwen bent.

Je gaat goed Marjo, en al is het met lieslaarzen aan, ieder stapje is er 1! Ik ga ook slapen, hoogste tijd, ben bekaf van vandaag, morgen weer werken met frisse tegenzin, ik ga maar weer eens binnenkort een vrije week inlassen. Ben er wel weer aan toe! herfst-najaarsmoeheid.. toe aan vakantie en zon.. dan is het wel balen dat ik nooit op vakantie ga welterusten allen!

tjonge Caro, je hebt het maar druk, trek je het allemaal nog? Pico voorheen defles! als je vandaag overwint ben je een heel end verder, dan weet je namelijk dat je het kunt. Afleiding zoeken, iets eten, hier schrijven, desnoods gaan wandelen, of een keukenkastje schoonmaken, de badkamer een beurt geven, doe alles behalve de dop van de fles te halen, trek gaat weer voorbij. Ik heb mijn dag ook overleefd, eenmaal thuis heb ik denk ik 2 uur op de bank gehangen. Het was best gezellig, we konden buiten eten en dat is altijd lekker. Daarna geen strand maar bos, maar dat is ook goed. en nu ga ik me (weer) nestelen op de bank voor Gooische vrouwen. Heerlijk!!

Ha, Sandman en Water samen puzzelen aan de motor! echte mannenhobby dus.. Nou, ik ben er klaar voor maar niet heus, maar ga nu weg en heb helemaal geen zin!!!!!! Heb eerst al zowat mijn hele kledingkast aangehad.. stom he! Het is niet anders, het is zoals het is en het gaat zoals het gaat. Ik overleef het wel! tot eind van de middag!

Ha, die vind ik leuk, een theatervoorstelling! zo had ik het nog niet bekeken! dank je wingchun! Pip, wij zijn geen van drieën goed in pappen van ons mam, geloof dat de aangetrouwde familie daar beter in is.. tja die hebben toch een iets minder emotionele binding. Het moeilijkste van dit soort dagen vind ik altijd dat ik zo alleen ben dan, ouders samen, zus met gezin samen, broertje met gezin samen en ik dus met hond. Het is mede een reden waarom ik die hond heb, om niet meer helemaal alleen te zijn en ook als afleiding dat wanneer ik bij mijn ouders ben de hond er als buffer tussen in kan. (wat mijn broertje en zus met de kids doen) In de gezelschappen die ik zelf kan kiezen zijn meer mensen alleen, veel alleenstaande collega's, kennissen en vrienden. Dan voel ik me niet alleen want ondanks dat we alleenstaanden zijn, zijn we samen en genieten daar ook van. Familie-uitjes kies ik niet echt voor want daar ben ik de uitzondering. En dan ook nog naar het strand tussen de stelletjes en gezinnetjes lopen... Weet je, ik ga er vandaag gewoon een foto-studie van maken, gezinnen, stelletjes en alleengaanders op het strand en ik ga genieten van de theatervoorstelling!

Goedemorgen krans- en medegenoten. Ik ben ook alweer even op, keurig op tijd opgestaan, hond is al uit geweest. Heb toch wel een beetje last van de na-drukte-dip maar dat was ook te verwachten. Ik zit hier ongelofelijk veel zin te maken om zo aan het familiedagje te beginnen. Wetend dat mijn moeder weer de hele dag de boventoon gaat voeren. Ik probeer me nu in te stellen op dat het haar dag is (al is het de verjaardag van mijn vader) en dat zij hier weer lang op kan teren... maar ben bang dat ik die instelling niet lang vast kan houden en de ergernis zeker gaat komen... loslaten heet dat dus he... oei.... 'loslaten en leren vertrouwen' ik ga vandaag proberen dat positief toe te passen.

Rapilos, dat is iets van Floortje maar heeft niks met jou te maken, Floor krijgt het wel eens zwaar voor de kiezen hier maar dat is alleen op de momenten dat ze hier dronken komt schrijven. Het is niet terecht dat ze daarom jou zegt dat je beter niet kan schrijven omdat iemand je wel eens aan kan vallen, dat is haar ervaring maar veelal drankgerelateerd. Blijf lekker schrijven, het is alleen maar fijn om van jou te lezen dat het zonder drank goed gaat en dat helpt anderen weer om te zien dat het leven zonder drank zeer zeer leefbaar is, en zelfs leuk kan zijn. Blijf dus alsjeblieft lekker nuchter meeschrijven. Ik ga slapen, keurig op tijd, morgen ook weer keurig op tijd wakker dan. Te laat gaan slapen is niet goed voor mij, daar ben ik weer achter gekomen, weltrusten dus en nog een genoeglijke avond.

Ik denk dat je moet zwemmen Win, nee hoor, Grapje, bij IJmuiden gaat een pont en de trein gaat via de tunnel onder het kanaal door. Ik heb het ook wel eens gefietst op een mooie zomerdag, naar IJmuiden en dan via Beverwijk de duinen in verder naar het noorden. Ik denk trouwens dat loslaten inderdaad niet over lichamelijk loslaten gaat maar over acceptatie dat iemand er niet meer is, en acceptatie van je verdriet daarover. De pijn van het gemis mogen voelen van jezelf in plaats van die te willen vermijden en wegmaken. Ik weet wel wat rouwen is. Ik heb moeten rouwen over een verleden wat niet was zoals het had moeten zijn, over mijn ouders die niet konden zijn wat ik zo graag van ze had gewild, rouwen over mezelf dat ik niet was wie ik wilde zijn. Rouwen over dat ik niemand in mijn leven kan toelaten omdat dat te bedreigend is. Ik ken dus wel degelijk die verscheurende pijn alleen niet in relatie met het overlijden van iemand heel dichtbij. Wel over teleurstellingen in het leven die er waren en dat dat nooit meer anders zal worden. Toch is dat rouwen nodig om los te kunnen laten en zorgt dat weer ervoor dat er ruimte komt voor iets anders. Anjo, het is ook niet zo dat ik geen mensen ben kwijtgeraakt maar inderdaad nog niet in mijn familie of naaste vriendenkring. Ik heb vroeger met oudere geestelijk gehandicapten gewerkt en daar heb ik in die 6 jaar zeker 7 bewoners weg mogen brengen. Ik heb er zelfs 1 afgelegd en daar ben ik nog steeds dankbaar voor. Ook dichtbij gestaan bij een stel wat binnen anderhalf jaar na elkaar overleden is en waar ik nu de kat van heb en waar ik veel voor gedaan heb, maar nooit helemaal dichtbij, altijd nog op een (voor mij veilige) afstand. Dit jaar kort na elkaar 2 crematies, eentje van iemand waarmee ik veel samen geschilderd heb op een cursus en 1 van een partner van iemand die ik vrij goed ken vanuit het bos. Dat was wel raar die laatste, hem ken ik vrij goed en zijn partner had ik nog nooit gezien of gesproken. Ik vind dat nog steeds moeilijk als ik bij hem langs ga, Ik zie zijn enorme gemis maar ik ken diegene niet. Dat is heel onwerkelijk! Geer, vriendschappen veranderen als je niet meer drinkt, vooral die met wel-drinkers. De chemie is weg. Die chemie was dan toch de alcohol. Vroegere drinkmaatjes zie ik niet meer, of alleen als ze nuchter zijn want met drank op vind ik ze niet meer aangenaam. Een pijnlijke ontdekking, we moeten elkaar eigenlijk opnieuw leren kennen zonder drank en soms werkt dat en soms werkt dat ook niet meer en houd het op.