Hallo allemaal, Mijn "naam" is Lemon, dat dronk ik in de bijna twee jaar dat ik geheel onthouder was, heerlijk fris drankje, waar je niet raar van gaat praten en na het drinken waarvan je gewoon rechtdoor fietst en niet met je gezicht op het asfalt beland en waarbij je de volgende dag geen watten in je hoofd hebt die gepaard gaan met beitels die je schedel in tweeen lijken te willen splitsen......... Ik ben een vrouw van 33 jaar, voel me meer nog een meisje eigenlijk, maar dat terzijde. Ik heb de gewoonte niet normaal te kunnen drinken. Mijn drankprobleem is erin geslopen als een sluipmoordenaar. Ik hield van gezelligheid en daar hoorde een drankje bij, later werd dat omgezet in bij een drankje is gezelligheid leuker dan alleen te zitten. Ik zocht de mensen op om te kunnen drinken, ging alleen de kroeg in, met als excuus dat ik geen bejaarde was en niet op de bank wilde zitten. Maar ik wilde gewoon drinken...Dus elke persoon die ook graag een drankje dronk, dat was mijn vriend of vriendin. De barmannen en barvrouwen werden ook mijn vriend. Ik dronk veel en de mensen waar ik mee omging die brachten nog wat leuks mee, cocaine, dan kan je langer doordrinken! Joepie, dan lazerde ik minder van mijn fiets, maarja, lag vervolgens wel weer hele nachten wakker. Of dagen, want 's ochtends om 11.00 uur naar bed gaan was wekelijkse koek. Kortom veel drankmisbruik en een waardeloos leven. Daarbij komt dat ik chronisch psychisch ziek ben (of hoe je het ook wilt noemen), ik ben manisch depressief. Gebruik dus de nodige medicatie. Die in combinatie met alcohol en drugs niet echt lekker hun werk kunnen doen kan ik je vertellen. Het ging berg en berg afwaarts met me, dat is niet zo raar met zo'n leefstijl... Jeetje, ik kan hier best een lang verhaal van maken merk ik, maar ik ga proberen het een beetje in te korten. Combinatie depressies en manien en drank en cocaine brachten mij tot 3 maal toe in het ziekenhuis naar aanleiding van een overdosis medicijnen. Thank god was ik nog zo bij om te beseffen dat ik heel raar bezig was dat ik zelf telkens hulp riep en op tijd de boel uit mijn maag gespoeld kon worden. Therapeuten werden echt heel moe van me en gingen erg er op aansturen dat ik een drankprobleem had, vond ik zelf niet, wat wisten zij nou? Uiteindelijk viel het kwartje, weet me god niet meer wanneer en hoe en waarom, maar ik zag het ineens. Ik had echt een probleem. Brijderstichting e.d. veel praten in therapie en stoppen met drinken en dan vanzelf ook de cocaine, want die gebruikte ik alleen als ik dronk. Ik heb zo'n twee jaar niet gedronken en dat beviel heel goed!!! Wat voelde ik me lekker zeg! Toen bedacht ik dat ik misschien wel weer een paar glaasjes kon gaan drinken. FOUT! Dat kan ik dus niet. En daarom ben ik hier. Heel langzaam werden twee glaasjes weer vier en van vier naar een hele fles en van twee flessen en nog ander sterk spul ben ik van de week zo ziek geweest, dat ik 15 oktober heb besloten om nooit meer te drinken. Dat wil en dat moet ik kunnen. Ik kan dus gewoon niet met drank omgaan, kan niet normaal drinken voor de gezelligheid. En voor het de hand uit loopt, trek ik hierbij aan de handrem en wil ik het niet meer. Lemon
