tapas

ben ik blij met die winterklok, eindelijk ga ik op tijd naar bed! welterusten allemaal!

Corinne, ik ben het helemaal eens met voorgaande schrijfsters, zoek hulp. Laat goed onderzoeken wat er met je aan de hand is en mocht het een depressie zijn dan is antidepressiva een goede medicatie die veel kan veranderen. Het vult een stofje aan in je hersenen dat je tekort komt, en is niet verslavend, werkt eigenlijk net als insuline, als je het niet neemt dan merk je het, als je het wel neemt dan merk je zelf soms te weinig voor je gevoel maar je omgeving merkt het des te meer. Zoek goeie hulpverlening waarin het er vooral om gaat dat je leert je eigen regisseur te zijn, dus de regie over je eigen leven te nemen, te luisteren naar de signalen die aangeven dat je even een stapje terug moet doen. Ik zelf heb heel lang gezocht naar de juiste hulp, 12 jaar gesprekken en van alles maar niks hielp echt.... en uiteindelijk op mijn 38e de juiste diagnose gekregen en de juiste behandeling. Ik zie dat nog steeds als een groot geschenk. Eigenlijk is het leven voor mij daarna opnieuw begonnen. Ik vind je moedig dat je vandaag zo open bent geweest naar je ouders toe, daarmee erken je ook voor jezelf dat er wel degelijk iets aan de hand is en dat is de eerste stap! een dikke knuffel krijg je daarvoor van mij!

Klinkt goed Meedoen! de blessure was in zoverre een straf dat ik iets te fanatiek ben gaan trainen, meer kilometers ben gaan maken en vaker ben gaan lopen... en ik denk dat dat wel soms als tegenwicht was tegen de lamlendigheid van de katers die ik steeds vaker weer had.... Ik heb wel eens de neiging om over mijn grenzen te gaan namelijk, (en dan zeg ik het nog netjes hihi) en toen de blessure eenmaal ontstaan was negeerde ik die en rende er gewoon mee door, tot ik amper nog de hond uit kon laten zo liep ik te kreupelen. Terwijl ik niet meer mocht lopen van de fysiotherapeut heb ik toch nog een duurloop van bijna 10 km gedaan, de haarlemse grachtenloop.. beetje eigenwijs.. gelukkig heb ik daarna wel rustig aan gedaan en ben blij dat ik nu weer zonder blessure kan lopen... (en zonder katers) Delta maar goed dat we op een spoorlijn zitten, anders zou je nog de bocht uitvliegen met je betraande ogen.. trouwens wat gaat deze HSL lekker hard zeg!! Het is vreselijk om een dier te moeten verliezen en ik hoop echt dat het me de komende tijd bespaard blijft. Gelukkig is mijn beestenspul nog redelijk jong.

tja meedoen... ik liep meestal mijn katers eruit tot nu 4 maanden geleden, ben trouwens ooit begonnen weer met lopen 2 jaar geleden met een hardloopgroep van de Brijder (verslavingszorg hier).. het rare is inderdaad dat ik eigenlijk met kater best wel goed kon lopen, misschien als straf ofzo.. een dorst dat ik dan had.. ik heb wel eens achter een hardloper aangelopen die een fles op zijn rug had, en bij het stoplicht durfde ik hem eindelijk te vragen of ik asjeblieft een slokkie mocht.. wat was dat toen lekker, toen heb ik zelf ook maar een heuptas met waterfles gekocht... aan het einde van mijn afgelopen drinkperiode had ik wel een liesblessure opgelopen (teveel katers die ik eruit wilde lopen?) en mocht ik anderhalve maand niet meer lopen, wat een straf. Voor mij is lopen het enige waarmee ik me kan ontspannen, yoga enzo ben ik te onrustig voor, lopen helpt me om mijn gedachten weer te ordenen en ook lichamelijk moe te worden. Klinkt verder wel gezellig Meedoen, met een groep lopen, ik loop altijd alleen, misschien zou ik ook eens wat loopmaatjes moeten zoeken, voordeel is wel dat ik kan lopen wanneer ik wil en van niemand afhankelijk ben. Safi, herkenbaar, dat is het grootste nadeel aan huisdieren, ze gaan eerder dood dan wij en vaak moeten wij dat moment bepalen. Ik ben daar altijd erg 'nuchter' in, als een dier lijdt is het klaar hoe verdrietig het ook is. Heb inmiddels 3 katten moeten laten gaan en hoop dat mijn hond nog lang gezond blijft. De beslissing lijkt dan nuchter maar daarna ben ik flinke tijd van slag. Ik denk dat het laten inslapen van een hond nog erger is dan dat van een kat maar heb dat gelukkig nog niet hoeven doen.

Er is niks mis met terugkijken zolang je dat maar in mildheid doet en niet in wrok. Het is goed te beseffen wat drank met je kan doen en de schaamtevolle herinneringen kunnen ons helpen en ons weerhouden van het drinken... hihi.. helpend terugkijken dus. En ja, Houtje, je bent veranderd, vroeger trok je je dingen veel meer aan die gezegd werden en nu niet meer. Raakte je sneller in paniek en waren gevoelens veel heftiger, je was bozer, verdrietiger..en zoals je nu overkomt is er een soort berusting.. alle gevoelens zijn er nog hoor, maar niet meer zo heftig als vorig jaar toen ik je hier leerde kennen. Ik kom speciaal de sauna uit (met lichtbak) om mee te lunchen en te genieten van het glaasje J&J champagne.. heerlijk hoor, die treinsauna. Blacky, ik kom effe naast je op de bank zitten. Stoer dat je bent gaan lopen, hoe ging het met je voet? Bouw je het wel rustig op? Heerlijk he, zo in de buitenlucht!! wat een feest en een verwennerij zo deze zondag!!

poehee, hehe, pufpuf, dat was rennen, hijghijg maar ik heb hem gehaald, de trein, zo, nou eerst eens de douche hier zoeken anders stink ik de trein uit, enne, doe mij maar een vruchtensapje met veel koud water. Wou je me even testen Delta? de trein ging net iets te hard of mijn conditie is vandaag net even wat minder maar ik heb mijn 10 km in een uur en 10 minuten gelopen, en dat met de helft wind tegen en de helft wind mee. Ik geloof dat dat een record is. (voor mij dan hahaha) maar ben nu wel helemaal gevloerd... wie kan mij even wijzen waar de douche is?

In tegenstelling met anderen ben ik maar wat blij met dat extra uurtje, nu lijkt het net of ik een langere dag heb, want het lukt me maar niet om bijtijds op te staan. (en op tijd naar bed te gaan) ik blijf schijnbaar in de wintermodus staan tijdens de zomertijd hihi. De trein is al vertrokken maar ik hop er wel zo op, al rennend moet ik hem wel ergens tegenkomen. En na een portie hardlopen kom ik lekker in de lounge-coupe uitrusten en van de taart genieten. Nu eerst hond en kat uitlaten en daarna mezelf even lekker afbeulen!

JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA :musicnote::musicnote::musicnote::musicnote: Het is je gelukt Houtje!!! Weet je, toen ik vorig jaar maart op dit forum kwam was jij net zover als ik nu, een maand of 5 a 6 AdB, met nog wel eens een uitglijdertje, zeer veel gremlins en af en toe zaten we in het zelfde schuitje zoals met de WAO herkeuring enzo.. We hebben wat afgefietst toen, gele truien uitgedeeld, mensen weer op het zadel geholpen en een duwtje gegeven zodat ze weer op gang kwamen, we hebben toen ons eigen dorpje opgezet waar iedereen zijn eigen dingen kon beoefenen en dromen kon laten uitkomen, met een bloemenwinkel, plantsoentje met bankjes enz.. ook toen waren er mindere tijden en betere tijden... en als ik je dan nu weer teruglees ben je enorm veel sterker geworden dan toen! Zelf zie je het misschien niet maar je bent veel minder fel geworden, veel milder ook naar jezelf toe en naar anderen toe. dus dat tweede jaar heb je perfect gedaan Houtje, besef je wel hoeveel je gegroeid bent die afgelopen anderhalf jaar dat ik je ken? dikke kus! en nu beginnen aan jaar 3, dan komt volgens mij het echte oogsten!! dus nogmaals: :musicnote::musicnote::musicnote::musicnote: en ga zo door he!! morgen vieren we het echt in de trein! onze eigen feesttrein waarop je in kan stappen wanneer je wilt en uitstappen als je wat anders wilt doen, er zijn vast lekkere safi-hapjes en Benthe-hapjes en natuurlijk de onmisbare jip en janneke champagne! het wordt het grootste virtuele feest wat er hier ooit is geweest en het is welverdiend!!

ik KMW ook heel wat af, net als de RRR (rust, reinheid en regelmaat) maar soms heb ik er gewoon even geen zin in altijd maar verstandig zijn pffft Pipi die thuiszorgwinkel is een goeie tip, die zit hier vlakbij, morgen maar eens vragen!!!! en ik ga nu ook weer fijn aan de rust reinheid en regelmaat werken, en slapen iedereen een goeie nacht gewenst en morgen gezond weer op!!! Blacky veel plezier dit weekend! je gaat goed joh! Pip, je komt er wel, ik ken het hoor, accepteren dat je niet meer kan wat je kon, dat is niet makkelijk, al geeft het uiteindelijk wel rust trusten allemaal!

De hele stichting verzakelijkt,en ik weet dat de goeie mensen op ons project zitten maar ze hebben op dit moment te weinig uren om te doen wat ze echt moeten doen en zijn denk ik ook wat aan het opbranden, uiteindelijk gaat het ook wel goed komen en lukt het me ook wel om het aan te geven en de wil is er ook maar soms gaat het even gruwelijk mis zoals gisteren. De lichttherapie wordt hier niet in Haarlem gegeven dus dan moet ik dagelijks gaan reizen en dat haat ik en dan moet ik weer kontakt op gaan nemen met de grote instelling en daar zit ik nog tegen aan te hikken, de huisarts laat het me eigenlijk zelf ondernemen, hij heeft er volgens mij ook geen ervaring mee. Ben nu wel op zoek of bv sauna's zo'n lichtding hebben, ook zijn die daglichtlampen via marktplaats wel te koop voor rond de 175 euro's maar of die even goed zijn en het geld heb ik momenteel ook niet echt over. Ik ben dus nog op zoek hoe ik dat aan moet pakken en het kan best zijn dat het me goed zou helpen, als ik de klachtenlijst bekijk van de winterdepressie voldoe ik aan veel, meer slapen, aankomen, prikkelbaar en emo en moe zijn. maar maandag ga ik toch maar eens bellen!

Soothe het hele leven is af en toe een gevecht... en daar hoort drank des te meer bij lijkt wel. Blacky en Pippi, ik werk in de week 2 ochtenden een een hele dag als grafisch vormgever en dtper, het is niet betaald maar gelukkig heb ik wel eer van mijn werk door dankbare klanten, of soms als ik een logo op bv een spandoek zie wat ik ontworpen heb. Dit werk betaald bij een baas doen is niet echt een optie, te stressgevoelig en regelmatig mijn dag niet en dan is het chaos, zowel in mijn hoofd als in de afwerking van mijn werk. Op de plek waar ik nu werk mag dat gelukkig en kunnen anderen dan dingen van me overnemen. Voor mezelf werken heb ik al veel aan gedacht maar zou dan weer de feedback en mijn collega's missen, want inderdaad, zij zijn ook mijn sociale contacten. Op het werk loopt het momenteel niet echt lekker en dat heeft er veel mee te maken dat ik me niet prettig voel. Gisteren was ik echt in staat om met stoelen te gaan gooien. Ik zie de verzakelijking er langzaam insluipen en dat haalt de kracht van de werkplek eruit..het ging namelijk om de mensen, de omgang met elkaar, het respect, het mogen zijn wie je bent. Na de verhuizing in juli wordt heel hard geroepen dat dat zo is maar in het handelen van de vaste krachten komt het niet naar voren. Gisteren hadden we bv een vergadering waar even heel snel en ondemocratisch punten er door geduwd werden en als iemand commentaar had werd dit gelijk afgekapt, en als klap op de vuurpijl wordt er dan gezegd dat er wat aan de sfeer gedaan gaat worden, dus dat we een keer samen gaan eten... tja.. mijn visie is dat als je iets aan de sfeer wilt doen dat je juist zo'n vergadering anders moet aanpakken en juist kwetsbare mensen niet zo van tafel moet vegen.. ben eigenlijk nog steeds boos, ik probeer het steeds wel aan te geven maar krijg geen gehoor. Dat frustreert me enorm. met de verhuizing is er zoveel veranderd in de sfeer en daar ben ik erg gevoelig voor.

Gem, ik heb geen ADHD maar persoonlijkheidsstoornissen met borderline kenmerken, een mildere vorm van borderline dus... trouwens ook een zeer verslavingsgevoelige aandoening en er zijn ook wel overeenkomsten met ADHD. Ik begrijp dat je dochter dat heeft? Lastig he! Blacky dat is mooi wat je schreef over loslaten, zonder loslaten kun je ook niet vasthouden, hoe raar dat ook klinkt. Ik baal eigenlijk een beetje, ik ben 5 maanden geleden gestopt met drinken omdat ik merkte dat ik weer depressiever begon te worden, goede reden om iig de drank uit te sluiten als oorzaak, verder dacht ik dat het misschien te maken had met de overgang maar bloedonderzoek heeft uitgewezen dat dat dus niet zo is.. ondertussen blijf ik maar steeds sikkeneurig, er zijn gelukkig ook betere dagen en op zich ben ik ook behoorlijk positief ingesteld maar de basis is gewoon niet vrolijk en blij. Wat wel meespeelt is denk ik dat ik op het moment gewoon niet goed weet welke kant mijn leven op gaat. Werken hoef ik voorlopig niet, na anderhalf jaar gedoe met herkeuringen en heel veel stress ben ik vorig jaar toch weer afgekeurd, rust dus eindelijk.. ...maar die rust is het dus ook niet, want rust wordt ook weer saai en als het saai is dan voel ik me snel depressief (het "is dit alles" gevoel).. teveel stress is ook weer niet goed want dat trek ik ook niet... ik ben dus doorlopend op zoek naar een balans tussen die 2. Op het moment vind ik het gewoon lastig hoe ik voor mezelf het leven weer leuker kan maken. Het is niet heel dramatisch hoor, het leven is verder ook goed maar het voelt gewoon of ik in een soort wachtkamer zit alleen weet ik niet waarop ik wacht. nouja, dat wou ik gewoon even kwijt want daarmee loop ik al een tijdje te worstelen.

Panne, de tip die ik je wil meegeven en die mij erg helpt als ik bij en in drinkgelegenheden kom, is: ga eens observeren wat er op zo'n avond gebeurt, hoeveel drinken mensen, wie zijn de echte grote innemer en wie weet maat te houden...wat gebeurd er met ze, kijk ook eens naar de mensen die niet of weinig drinken want die zijn er vast ook.. de gewoonte is zo groot om veel te drinken en met vooral de vaste drinkemaatjes. Als je er instapt met het gevoel dat je niet meer mag meedoen is het moeilijk, maar als je besluit om als een soort observator op zo'n avond eens te kijken wat alcohol met mensen doet wordt het een soort wetenschappelijk onderzoekje, en als je het zat bent kun je altijd nog naar huis. Grote kans trouwens dat je zonder drank opeens met andere mensen aan de praat raakt en zinnige gesprekken kunt voeren die je met de drankmaatjes niet voert. Goh, ik heb nu pas tijd om op het forum te komen, eerst tot 11 geslapen, toen gaan hardlopen en gelukkig had ik weer meer energie, dus dat werd weer eens 12 km.. ik kan het nog, daarna moest ik me enorm haasten voor de kapper, daarna nog even een tweedehandswinkel ingedoken en toen eindelijk naar huis en het forum bijlezen, en toen was het alweer half 4. Berichtje begonnen en toen stond er een vriendin voor de deur die bleef hangen tot de hond uit moest, nu net gekookt en gegeten en eindelijk kan ik op de bank ploffen.. en reageren op het forum en zo vliegt deze vrije dag voorbij!!!! en ook vandaag drink ik niet!

Pippi, weltrusten en sterkte met de gremlins, hopelijk laten ze je morgenochtend met rust!! Corinne, dat is nou precies wat ik morgenochtend ook ga doen UITSLAPEN!! moet om 13.00 uur bij de kapper zijn dus dat moet lukken Ik ga ook nokken, ben zo moe dat ik weer helemaal wakker ben, dus nog even ontstressen en dan heel erg veel en lang slapen!

Nee, mijn fietsmand maakt zoveel lawaai hihi, dat is een houten bak dus die kan nogal rammelen, en verder heeft poeslief een erg goed gehoor denk ik.. Raar he, van die knop die om kan gaan, dit is voor mij ook voor het eerst. Vorig jaar was de knop half om, mocht nog steeds 1 dag van mezelf drinken toen, heb toen al met al zo'n week of 6 droog gestaan, maar echt stoppen wilde en kon ik toen niet... en langzaamaan sloop het er gewoon weer in, ik zag het nut ook niet in van stoppen op dat moment, had toch nog teveel voordelen van drinken. Voor mij is dit dus ook een totaal nieuwe ervaring dat ik gewoon niet meer dronken wil zijn, vind het zonde van mijn tijd en van mijn leven. Soms vind ik het nog wel jammer dat ik niet meer lekker uit mijn dak kan gaan, ben toch best geremd merk ik en drank was voor mij het ultieme middel om die remmingen meer los te kunnen laten (helemaal los zal ik nooit gaan). Daar verlang ik nog wel eens naar maar dan denk ik gelijk aan de nadelen en de volgende dag en heb ik het er gewoon niet voor over. Gem en Corinne, ik heb zeker 18 jaar bij koren gezongen, een lange tijd met veel plezier en ook een lange tijd met tegenzin, maar toch gebleven omdat het zo leuk schijnt te zijn, en ontspannend enz.. alleen merkte ik dat ik bij mijn laatste koor er geen energie meer van kreeg en het me steeds meer leegzoog. Dus heb ik de afgelopen 4 jaar niet meer gezongen, deze zomer voor het eerst weer eens meegedaan met een eenmalig project: het poverty requem. 2 dagen Heel hard werken en dan een voorstelling, dat was leuk maar ook dodelijk vermoeiend... Vandaar mijn dubbelzinnigheid. Ik weet gewoon niet of het zingen me nog plezier geeft, er waren vanavond wel momenten dat ik het leuk vond maar ook evenveel momenten dat ik het niet leuk vond. naja, ik kan er nu een week over nadenken of ik er mee door ga of niet.

Dat komt van een praatprogramma met Sonja Barend (nee niet Sonja Bakker) die sloot haar programma altijd af met: Voor nu lekker slapen en morgen gezond weer op!

Zo, ik ben ook weer thuis na een intensieve avond. Het fijnste was toch wel dat de dirigent na de repetitie riep, zo en nu aan het bier en iedereen naar de kroeg rende... iemand me vroeg of die een biertje voor me moest halen en ik er niet aan moest denken zelfs, nee hoor, ik drink niet, doe mij maar een colal ight. Daarna naar huis en wat was ik blij dat ik niet gedronken had want ik reed zowat over mijn eigen kat heen die net overstak omdat ze het geluid van mijn fiets herkende.. pft, dat was schrikken, en hoe heerlijk is het dan na zo'n schone frisse avond die ook erg vermoeiend was lekker met je hond en je kat een rondje te mogen lopen, helemaal nuchter... Maarja jullie willen vast weten hoe het op het koor was, geen idee, het raast nu nog even allemaal door mijn hoofd...was nog een beetje overleven wel, 16 dames dus dat aantal is wel fijn, een ontzettend enthousiaste dirigent, 2 leuke stukken ingestudeerd, van de dames kende ik er 2, beiden heb ik wel wat conflicten mee gehad in het verleden dus dat was wel heftig om ze terug te zien, met de een ging het vrij vlot weer goed, en met de ander wist ik meteen weer wat mijn ergernissen ook alweer waren.. pff wat een tuttemien zeg.. fel antiroken en gelijk een kat toen ik haar gewoon een vraag stelde. Verder wel lekker gezongen maar ben nu ook helemaal versleten hoor! maar wel mooi mijn wekelijkse gremlinavond zonder gremlin doorgekomen!!!!!!

okee, ik ben weg, naar mijn experiment duimen jullie voor me?

Ik heb de pech gehad om een vrouwenopleiding gedaan te hebben, HBO-J, heet nu geloof ik SPH ofzo en daarna in de verzorging terecht kwam en daar werken veel vrouwen.. er was vaak veel roddel, achterklap en gedoe, ook daarna (ben na een burn out de gezondheidszorg uit gegaan) heb ik via het uitzendburo veel met alleen vrouwen gewerkt in administratieve banen bv, en tjonge wat kon dat er fel aan toe gaan zeg, terwijl ik in mijn vrije tijd eigenlijk voornamelijk met jongens omging, dat was veel minder gecompliceerd. Jongens zijn duidelijker, die zeggen het gewoon als er iets is, meestal, je hebt even ruzie en dan ga je weer verder, lucht geklaard. Ten tweede speelt de relatie met mijn moeder ook wel een rol, die was manipulatief, claimend, symbiotisch, verstikkend en dus enorm ingewikkeld voor mij als puber, eigenlijk nu pas kan ik er een beetje mee omgaan en dan nog niet te lang achter elkaar. Met vrouwen merk ik dat dat anders werkt, dan blijken de stomste dingen opeens aan de hand te zijn, kreeg ik al eens ruzie dan kreeg ik vaak een lading over me heen van toen ik dit, en die keer dat ik dat enz en werden er allerlei oude koeien uit de sloot gehaald... ik kan daar erg slecht tegen. Vrouwen maken emotioneler ruzie is mijn ervaring en wat dacht je van de rivaliteit (vooral als er een paar mannen bij zijn) of het achter je rug om geroddel, of de dubbele boodschappen, ruzie maken om dit terwijl het om iets heel anders gaat. Het is mij voornamelijk te ingewikkeld en te veel gevoelens bij elkaar. EN dan wordt ik ook ingewikkeld en overgevoelig en kan je niet meer met elkaar praten maar wordt het schreeuwen en huilen enzo pfft Ik werk nu met meer mannen dan vrouwen en vaak ben ik de enige vrouw in het gezelschap en dat vind ik prettig, want met meer vrouwen komt er dan toch weer die rivaliteit om de hoek kijken.. ik ben zelf behoorlijk nuchter eerlijk en zuiver en kan niet tegen die spelletjes die dan gespeeld worden en snap dan ook vaak niet hoe dat dan werkt.. Ik ben niet zo'n verleider en aandacht van mannen is leuk maar dan liever als maatje Komt trouwens ook omdat ik emoties van anderen nogal snel oppik en zelf ga voelen en stel je dan eens een kamer met vrouwen voor die allemaal net ongesteld zijn ofzo.. dan wordt je toch gillend gek (vooral als je zelf ook nog eens ongesteld bent hihihihi) Hier op het forum heb ik daar trouwens bijna geen last van omdat de afstand groter is en je niet fysiek in elkaars nabijheid bent.. meestal houd ik me afzijdig als ik merk dat er damesruzietjes ontstaan dat wel, maar hier werkt iedereen ook aan dat emotionele ingewikkelde gedoe terwijl dat normaal niet zo is. Vrouwen vind ik ook heel leuk hoor, zolang ze niet claimen, manipuleren, slachtofferen, maar gewoon de verantwoordelijkheid voor hun leven zelf in de hand nemen en elkaar respecteren zoals ieder is. zoiets dus!

Ha Benthe, fijn dat je weer thuis bent en hopelijk is de dosering nu beter. Chemo is ook een heftig goedje hoor! Ik had vandaag echt weer eens mijn dag niet, ben zooooo moe! vervelende vergadering op het werk, geen fijn sfeertje, hoofdpijn en donderdag, maar gelukkig geen gremlin.. kan niet want ik moet nog weg vanavond en heb nu even totaal geen zin. Vanavond dus kijken bij een nieuw op te richten koor, van een dirigent waar ik jaren geleden ook al eens bij gezongen heb. Vind het best spannend en vooral omdat ik niet weet of ik het eigenlijk nog wel of niet leuk vind om weer in een koor te zingen maar dat ga ik vanavond wel ervaren... is het niks dan ben ik na de pauze weg! Het klinkt misschien stom maar het staat me wat tegen dat het een vrouwenkoor is .. Ik ben eigenlijk niet zo goed in vrouwen onder elkaar... nou ja, ik ga het gewoon ervaren... bibberdebibber... Wat doet een mens zichzelf soms toch aan he, activiteiten zijn er om voor je lol te doen toch? Juul, had even gezegd dat je nog 4 kilo nodig had, ik heb er nog een stuk of 6 in de aanbieding, mag je gratis en voor niks overnemen van me! Nou, ik ga even verder zenuwen en saggerijnen en mijn sla met zalm klaarmaken.

Dat lijkt me ook vreselijk Juul, ik moet zeggen dat ik ook wel een hulpmiddeltje gebruik voor het slapen want als ik niet slaap dan raak ik de weg nogal kwijt. Het zet net even mijn hersenspinsels in een iets lagere stand waardoor ik tot rust kom voor het slapen gaan. Je zou je huisarts kunnen vragen of hij je om de komende weken te overbruggen iets voor zou kunnen schrijven. Slaap is gewoon ontzettend belangrijk!

Ja hier is het ook bedtijd, altijd lastig, de hele dag ben ik doodmoe en dan om een uur of 10 word ik eindelijk wakker en wil ik van alles gaan doen.. niet slim! Toch lukt het me wel om tegen 1 uur te gaan slapen wat eigenlijk te laat is...kom er s'ochtends weer moeilijk uit, ben de hele dag weer moe en dan s'avonds... word ik weer wakker en herhaalt alles zich weer...pfft.. Gelukkig hoef ik maar 3 ochtenden per week bijtijds op te staan, waarvan morgen zo'n ochtend is. Ik houd het maar op de winterdip. Dus ik ga het wagen, ik ga proberen nu eens om 12 uur te gaan slapen!

Je hebt gelijk Gem, sorry dat ik het mokken noemde, blijf gewoon jezelf, dat is alles wat ik ermee wilde zeggen eigenlijk.

Safi, ik heb nog eens teruggelezen in het bericht van Anna maar lees ook niet wat jij schijnbaar leest. Volgens mij geeft Anna aan dat iedereen moet schrijven zoals ie wil en daar sta ik helemaal achter. Ik vind het ontzettend leuk en attent dat Gem en Corinne de moeite nemen om zo met iedereen mee te leven, en ik vind het ook okee dat anderen dat niet op die manier doen maar op een andere manier. Zo geeft iedereen zijn eigen stempel en tintje aan het forum en dat mag ook.. sterker nog, dat moet! Ik vind je reactie op Anna dan ook niet helemaal gepast. Juul, dat bedoelde Anna vermoed ik ook, je moet niet het gevoel hebben dat je ook zo moet schrijven. De een schrijft meer voor zichzelf de ander meer voor de ander, de een zoekt steun de ander geeft steun en vaak doen we beide. Ik schrijf meestal voor mezelf en probeer daar wel een paar mensen bij te betrekken maar heb de rust niet om er voor te gaan zitten en op iedereen te reageren, ben er te lui voor en denk dan ook dat ik verwachtingen schep die ik niet altijd kan waar maken. ik probeer gewoon te zijn wie ik ben met egocentrische en sociale kanten. Gem ga nou niet mokken omdat mensen verwachtingen scheppen bij zichzelf omdat jij iedereen aandacht geeft. Dat is het probleem van die ander, blijf alsjeblieft wie je bent en schrijf zoals je zelf wilt, met wel of niet een persoonlijk woordje maar alleen omdat jij dat wilt en niet omdat je dat opgelegd wordt of dat je dat jezelf oplegt of met het gevoel dat dat niet mag omdat een ander zich eraan stoort, dat bedoel ik nou, blijf alsjeblieft gewoon jezelf oef, snap ik het nog? hopelijk jullie ook!

Benthe heeft de ziekte van Hodgkin en krijgt chemo, dus vandaar dat ze waarschijnlijk nu even in het ziekenhuis moet blijven Benthe ik hoop dat ze je snel weer loslaten en je weer naar huis mag! sterkte! Ik heb vandaag een weegschaal gekocht, want de vorige was stuk..... had ik beter niet kunnen doen. Mijn kleren gaan weer strakker zitten maar ik wilde het niet weten, was vorig jaar bijna 20 kilo afgevallen en ben doodsbang dat ik weer zwaarder wordt, ja dus! ben zeker 4 kilo aangekomen... dus ik moet weer even flink gaan opletten! komt vast van al die lekkere alcoholvrije drankjes!