tapas

quote: Originally posted by: safidepafi Doe het niet zo als mij die al 11 jaar bezig is omdat ze zo nodig weer moest drinken, omdat ze toch zo goed bezig was..maar doe het zoals Blacky, Gem, Corinne, Anna, Ferry, Rufus, Ziza,Rudy en alle anderen hier van het forum die ik even vergeten ben. Je weet uit hun verhalen dat het niet makkelijk is en misschien is het inderdaad goed dat je weer even met je maatschappelijk werkster samenspant om de moeilijke momenten te doorstaan. Het val me wel op dat je minder schrijft tegenwoordig. Zelf vind ik hier schrijven erg behulpzaam omdat ik het ook tegen mezelf heb als ik tegen anderen praat. Weet je, ik snap wat je schrijft maar denk dat ik op zelfontdekkingsvlak toch verder ben. tot mijn 38e wist ik gewoon niet wie ik was, wat bij mij hoorde en wat bij anderen, en liet ik mij voornamelijk leiden door mijn emoties en verviel regelmatig in de slachtofferrol en had het gevoel dat alles me overkwam. In 1998 ben ik uiteindelijk in dagbehandeling gegaan, en daar is voor mij mijn leven opnieuw begonnen. Ik heb daar zoveel handvaten en inzichten meegekregen en sinds 2002 ben ik dan ook uitbehandeld. Dat neemt de klachten die ik heb en had niet weg maar wel dat ik het (zoveel mogelijk) geaccepteerd heb en mijn leven er naar in heb gericht en praktische handvaten heb gekregen om ermee om te gaan. De drank, die uiteindelijk van dagelijks nu al sinds 2 jaar op 1x in de week (met soms nog wat excessen in moeilijke tijden) terug was gebracht, was voor mij nog een soort laatste slechte gewoonte die ik af wilde leren. Ik weet ook niet of het niet drinken de reden is dat het nu even allemaal niet goed gaat of dat er gewoon ergens iets loopt te wringen waar ik de vinger niet op kan leggen, en dat vind ik vervelend, ik wil grip op iets hebben. Kijk, echt evenwichtig zal ik nooit worden, dat is borderliners nou eenmaal niet eigen maar het is wel belangrijk om steeds een compromis te sluiten, soms terugtrekken uit situaties omdat ze te heftig zijn of soms net weer wel de uitdaging aangaan maar dan met beleid.. en verder niet steeds alles willen verklaren wat er gebeurd maar soms gewoon maar het gevoel er laten zijn hoe moeilijk dat ook vaak is dus maar weer een rijmsel waar ik me maar even aan moet gaan houden: Als het stormt in je hart ga mee, ga mee, met een storm die je voert naar een andere zee en verzet je maar niet , tegen het verdriet want de tijd zal het getij weer keren

Safi wat jij schrijft over je depressies en stress en dat niet drinken beter is is helemaal waar maar de laatste tijd werkt het bij mij niet en dat is zo vervelend. Het lijkt soms allemaal wel erger te worden sinds ik niet meer drink. Ik slik trouw mijn medicatie, ik sport, eet gezond, zorg goed voor mezelf, Let goed op de rust, reinheid en regelmaat maar mijn gevoel ligt steeds vaker dwars.. prikkelbaar, boos, verdrietig, snel uit balans raken. Ik weet het gewoon even niet meer.. heb net wel een mailtje naar maatschappelijk werk gestuurd naar mijn vaste hulpverleenster daar waar ik denk ik al 2 jaar niet meer heen geweest ben om een afspraak te maken. Dat is wel fijn, ik heb gewoon een abonnement voor het leven bij haar en mag altijd komen. Nu is het denk ik weer de tijd om dat te gaan doen want alleen lukt het me nu niet.

Kohtje, stommerd! en dat mag ik zeggen want ik ben gisteren ook goed de fout in gegaan, feestje van een collega en het kon me gewoon allemaal niks meer schelen wilde weer even weten hoe het ook alweer was... en dat heb ik geweten!! lag vanmorgen om 5 uur in bed, weet niet eens welke route ik naar huis gefietst heb, heb boven de wc pot gehangen vandaag de hele dag naar de maan, tot 2 uur in bed gelegen, trillen, ziek, depressief... en de balen natuurlijk!!! en het was niet eens leuk om te drinken... en het werd er ook niet leuker op. Dus Kohtje, stop er nu mee, en ga aan het water.. beperk de schade! Ben blij dat ik het opgebiegd heb nu hier want dat doe ik met lood in de schoenen en met tranen over mijn wangen, hoe kon ik zo stom zijn. Aan de andere kant is het gebeurd, was ik er zelf bij, heb zelf deze domme keuze gemaakt en kan ik het niet meer terugdraaien. wel kan ik vanaf vandaag weer kiezen om niet te drinken en dat doe ik dan ook!

Hier ook bedtijd! trusten allemaal en gefeliciteerd voor iedereen die het droog heeft gehouden vandaag Morgen gaan we er weer een droge dag van maken Gem alvast heel erg gefeliciteerd met je verjaardag, maak er een mooie dag van! liefs en trusten!

Ik wil graag even de dagelijkse gedachte die net per mail binnenkwam met jullie delen: vond deze weer erg sterk: Bij vergeven gaat het niet over de ander, maar over jou. Het is het loslaten van de last die je met je meedraagt. (Dalaï Lama)

Lichttherapielampen kun je op marktplaats voor ca 100 euro kopen.. ze zijn inderdaad niet goedkoop, ook niet om te huren vind ik, 5,50 per dag bij de thuiszorgwinkel. Verder is het denk ik toch wel belangrijk om het onder begeleiding te doen, ik ben tenminste best wel geschrokken deze week hoe heftig alles opeens was.. als een razende bol... toch kon het ook geen kwaad want ik heb nu wel beslissingen genomen die ik al tijden moest nemen, even een time out van mijn werk, niet verdergaan met dat koor maar heb vandaag wel mooi behalve mijn besteklade ook nog 3 andere laden en 2 kastjes leeg en opgeruimd en voel me nu eigenlijk best wel goed, de heftige gevoelens zijn eigenlijk opeens ook weer afgenomen en dat ken ik ook niet zo van mezelf, meestal blijft dat een paar dagen hangen Nog 2 dagen voor de lamp zitten en dan maar kijken hoe het verder gaat lopen. Voor vandaag ben ik alleen maar heel erg blij dat ik niet ben gaan werken en gaan zingen anders was ik er nu echt wel weer anders aan toe geweest.

Beste klade, hoe gaat het ermee? ja dat klinkt wel raar ja. maar het zijn inderdaad rare dingen... wie weet gaat het ons nog eens lukken om gremlins zo af te richten dat ze voor ons het huis schoonmaken. Fijn dat deze chemo minder gevolgen heeft en ja, kan me voorstellen dat je nog elke dag vecht.. ik hoef gelukkig niet elke dag te vechten met de gremlins maar denk wel elke dag aan drank.. ach jee, vuurwerkjochies in de straat en een trillende hond onder mijn buro maar ik moet toch echt even naar de bieb en naar de blokker voor een andere besteklade verdorie, november en het geklier is al begonnen.

Ach ja, veel nadenken tijdens het hardlopen terwijl ik even juist niet moet denken hihi.. hond mee en op een gegeven moment nam ie de benen, gelukkig met de riem er nog aan (doe ik dus ook niet voor niets) en gelukkig bleef die tijdens de achtervolging aan een tak hangen (de riem dan he) dus toen had ie pech en kreeg Tapas via een flinke scheldkannonade en een tikje op zijn kop van mij de volle lading.. pech voor hem... zo dat lucht ook weer een beetje op, en nu heb ik de lichtlamp naast de computer staan, net even een half uurtje gedaan en zo nog een half uurtje, heb keihard Spinvis aanstaan, via fabchannel, het live concert waar ik ook heen geweest ben en goeie herinneringen heb.. lekker meebleren (op fabchannel op internet staan heel veel live concerten) Gisteravond is het eindelijk gelukt om de keuken van buiten opgeruimd en schoon te krijgen, en de besteklade (met hele berg bestek) ligt klaar om te ordenen dan nog even naar de bieb om verse boeken te scoren, hond uitlaten en dan heb ik wel weer genoeg afleiding voor vandaag. Ik heb me afgemeld voor het koor waar ik vorige week aan begonnen was, dat is gewoon echt even te veel dus dat is nu ook afgehandeld. Ben in ieder geval erg blij dat ik vandaag niet ben gaan werken.. dus al voel ik me nog niet fijn, het gaat toch goed! bedankt voor je vraag Houtje!

aha...Vandaar dat ik al jaren met Paradontax poets!

okee, eerste hobbel genomen, ik heb me ziekgemeld voor vandaag ga nu hardlopen!!!!

Ik ga me zo afmelden voor mijn werk, ziek melden want ik trek het momenteel gewoon niet meer... Ik loop alleen maar te malen. Of het nou die lichtbak is of dat het gewoon mijn ergernissen en ongenoegen zijn die ik al lange tijd heb en die nu patsboem naar boven komen, ik weet het niet maar het gaat zo niet goed. vanmorgen weer huilend en in paniek opgestaan.... en dan merk ik dat ik allemaal compromissen met mezelf probeer te sluiten, wel werken maar niet naar de vergadering, ja maar ik ben onmisbaar en kan niet wegblijven, ze verwachten van me dat ik gewoon werk.. en dat zijn dan wel weer duidelijke signalen dat ik niet bij mijn eigen gevoel kan blijven en dat is weer signaal dat het dus niet goed gaat. dus.... STOP..., ziekmelden, koor afmelden en pas op de plaats. Jammer dat het nu zo gaat maar het zal wel weer even nodig zijn, de veranderingen in mijn eigen leven en in mijn werk van de laatste tijd moeten ook de tijd krijgen om weer een plek te krijgen.

Ik ga ook slapen morgen weer een dag

Eigenlijk zou dat verstandig zijn maar dan zit er weer dat veeleisende monster in me die vind dat een halve dag moet kunnen en wil ik mijn collega's niet teleurstellen.. belachelijk.. als ik in mijn normale doen ben dan zou ik gewoon een vakantie inplannen maar juist als het moeilijk gaat stel ik nog hogere eisen aan mezelf,.. menselijk he! Ieder ander zou ik de raad geven om zich ziek te melden.. ik zit wel te denken om de vergadering over te slaan.. maar het stomme is dat ik het werk wel leuk vind en met een leuke klus bezig ben.. ik ga er een nachtje over slapen als dat lukt... en ik denk dat het zowiezo een goed besluit is om de vergadering niet bij te wonen.

Gem... die lichtbak, ik weet het niet hoor.. heb het nu 2 dagen gedaan en moet zeggen dat beide dagen nogal heftig verlopen zijn. Vanmiddag en vanavond alleen maar huilbuien en paniekaanvallen en in hoeverre dat met die lichtbak te maken heeft of met het gedoe op mijn werk kan ik momenteel niet goed meer scheiden. Op mijn werk probeer ik me momenteel af te zonderen van alles en me af te sluiten en mijn werk te doen maar schijnbaar roept dat nogal veel irritaties op bij anderen en krijg ik weer meer aanvaringen, vroeger weet ik dat aan de katers maar nu heb ik er geen dus moet het aan de omstandigheden wijten, en ik heb het gewoon niet naar mijn zin zoals het nu gaat.. sterker nog, ik ga het gewoon niet trekken zo. Vorige week hadden we een vergadering en dat was een ware aanfluiting, punten werden er doorheen gedrukt, tegengas werd niet geduld en alle andere dingen zouden later wel ter sprake komen. Ik was daar zo van over mijn zeik dat het niet veel scheelde of ik was met stoelen gaan gooien, zo voelde het van binnen maar van buiten laat ik dan niet veel merken... en tot mijn grote schrik zag ik dat er morgen weer een vergadering is.. dus vandaar de paniekaanvallen. Wat ik al eerder schreef, ons bedrijfje werd altijd vanuit de cliënten gerund en nu zijn er meer vaste krachten en zo sluipt het betuttelende er weer in. Het "wij beslissen en jullie voeren uit" oftewel, de regels komen opeens van boven ipv dat we gezamenlijk kijken wat goeie oplossingen kunnen zijn voor problemen. Ik heb daar heel veel moeite mee, zit al 7 jaar op deze plek, heb het helpen opbouwen van niks naar een redelijk groot bedrijf.. en wordt voor mijn gevoel nu overal buiten gehouden en heb niks meer in te brengen.. met mijn autoriteitsprobleem bots ik nu ontzettend hier tegen aan. Niet dat ik me persee overal tegenaan wil bemoeien maar ik wil wel gehoord worden en niet dat er over mijn hoofd wordt beslist, dat was nou precies waar ik in het normale arbeidsproces ook altijd op strandde. Ik ben als de dood dat ik me tijdens de vergadering, als die net zo gaat als vorige week, niet kan beheersen en ruzie ga zoeken... wegblijven dan maar? of is dat vermijden? wel heengaan en seresta van te voren nemen zodat ik hopelijk minder emotioneel ben? of toch maar gewoon uitbarsten? Ik kom mezelf gewoon op alle fronten tegen op het werk, heb als eerste besluit genomen dat ik een halve dag minder ga werken, dus nog maar 3 halve dagen in november en dan kijken we daarna weer verder.... Zo heftig als ik het nu allemaal ervaar is zeker een jaar geleden met tussendoor wel mijn pieken en dalen maar dit is weer echt richting mezelf kwijtraken, gevoelens van mezelf en anderen niet meer kunnen onderscheiden.. zeg maar borderline-gedrag, zwart of wit.. en te weinig rust voor mezelf om dingen hun plek te geven.. rust is alleen nog maar voor de tv hangen of computerspelletjes doen, verder kom ik momenteel aan weinig toe. het lijken van die kleine overzichtelijke problemen die wel weer op te lossen zijn maar ik weet gewoon even niet meer hoe ik ze op moet lossen en mezelf stevig in mijn schoenen moet krijgen... als iemand blaast lig ik al onderuit... en daar heb ik een ontzettende hekel aan... en ik maak het vast allemaal veel groter dan het is maar weet ook even niet meer hoe ik het kleiner moet krijgen.. over diagnoses gesproken, dit is dus een element van borderline kenmerken en persoonlijkheidstoornisen, dat als iets niet goed loopt het snel verzand in zwart en wit, er geen tussenweg meer lijkt te zijn en de gevoelens nogal heftig opkomen, vaak te heftig om nog te passen bij de situatie.. je weet dat het niet klopt maar je weet ook niet meer hoe je het weer kan normaliseren. op zulke momenten vind ik het maar lastig om te zijn wie ik ben en om de realiteit weer goed onder ogen te krijgen.. wat ook bij borderline hoort, na zo'n paniek en jankavond als nu morgen naar het werk gaan en dan blijkt alles goed te lopen en gaat het prima... en ga ik weer blij naar huis...... of niet dus...

Poeh Fran, heftig allemaal, en goed dat je nu eindelijk die emmer kan leeggooien die flink aan het overlopen was. Houtje heeft zo gelijk, ik heb ook zo'n moeder gehad, sterker, ik heb haar nog steeds en nog steeds kan ze me soms knettergek maken. Of ze nu leven of dood zijn, je moet op de een of andere manier in het reine ermee zien te komen. Het vervelende is dat wat je moeder vroeger tegen je zei je nu waarschijnlijk tegen jezelf zegt, tenminste zo was het bij mij wel. Ik kon er toen niet meer tegen en heb het contact met haar verbroken maar alle kritiek die ik altijd kreeg gaf ik nu aan mezelf, de contactbreuk loste niks op.. Ik heb het geluk gehad dat ik via de dagbehandeling toen ook gezinstherapie moest volgen. Voor het eerst na 8 jaar weer contact en meteen was het weer net zo heftig als vroeger... en was ik weer het kleine kwetsbare slachtoffer... met ladingen boosheid, verdriet, en onmacht... maar uiteindelijk leerden we elkaar toch te accepteren zoals we zijn, verwachtingen die er waren hebben we uit de weg kunnen ruimen en we konden respect voor elkaar op te brengen. Ik heb dat geluk gehad besef ik nu, dat dat nog kon nu zij nog leeft. het moet nog moeilijker zijn om in het reine te komen met iemand die er niet meer is, en het leren loslaten.... maar ergens is er geen keuze meer want als je dat niet doet dan blijf je zelfdestructief bezig en je bent veel meer waard dan dat!!!! dikke zoen en kop d'er veur!!

Uname, ik slik al antidepressiva en doe momenteel ook nog een daglichtbehandeling.. ik denk inderdaad dat ik beter een boksbal kan zoeken ofzo beter idee, ga nu de hond uitlaten en me dan echt eens flink uitleven op mijn keuken zodat ie eindelijk schoon is!!!! Met de rust en de regelmaat gaat het beter als met de reinheid (in huis dan)

Ik heb vandaag een echte bud-dag.. prutdag, rotdag... noem maar op. Je hoopt dat met het stoppen met drinken je je beter gaat voelen en op zich voel ik me aan de basis ook wel stabieler maar daarboven rommelt het zo ontzettend, ben moe, mijn werk loopt echt even niet lekker. vandaag weer een conflict en een huilbui daar.... Ik voel me prikkelbaar, negatief, ontevreden met alles en nog wat en kom er even niet zo goed meer uit. Ik eet gezond, zorg voor de rust, reinheid en regelmaat, drink niet en blijf maar somber.. vind er zo niet veel aan. Niet dat dat reden is om te gaan drinken want ik weet dat dat me niks oplevert en ik wil het ook niet....maar wat dan wel? Misschien maar gewoon accepteren dat het nu zo gaat? Dat ik gewoon even niet blij en gelukkig ben? pfffffft.. vind er even niks aan zo!

Pittig hoor Username.. ga ervoor minuut na minuut uur na uur, en uiteindelijk dag na dag. De kans dat je je werk verliest is groter als je weer gaat drinken dan wanneer je nu gaat stoppen! dus zie dat ook als motivatie, en wie weet kom je psychisch ook meer in balans zonder alcohol.. allemaal de moeite van het ontdekken waard toch???

Benthe en Soothe, inderdaad rustig aan doen vandaag! dat ga ik ook proberen. Volgens mij zijn gootstenen vooral smorgens vroeg dol op wijn, al is het dan kookwijn.. klinkt in ieder geval erg vies! hopelijk heb je je ochtendhumeur ook door de gootsteen kunnen gooien? Blacky, fijn dat het bij de psychologe zo goed aanslaat! succes weer vanmiddag! Delta, jij bent ook altijd vroeg he! succes met maand 8 Ben vanmorgen vroeger opgestaan om voor de lichtbak te kunnen voor ik ga werken, dus zal wel weer speedy speedy worden, voor de zekerheid neem ik maar een seresta mee. Nee hoor, dat komt wel goed.. Nou, ik ga me haasten, ben ik zowaar eens keurig op tijd op mijn werk! fijne dag allemaal en tot later en.. ik houd het weer droog vandaag!

oef! arme pippi... campingverhalen... voordeel van kamperen (en drinken) was wel dat je zo dronken je tent in kon rollen, alleen dat plassen snachts he, na al die halve liters bier.. pffft. Blacky, doe je wel rustig aan met hardlopen? ik zelf loop 3x per week, morgen weer dus! en dan vrijdag en zondag ook weer. BartS en Probleempje, welkom en veel succes met het Alcohol de baas worden.

gezellig samen met je paard plassen hihi, en ja met kamperen, ik ken dat, kom je de volgende dag je tent uit en hangt er iets in de boom te bungelen, sindsdien zorg ik altijd maar dat ik een plastic vuilniszak bij de tent heb liggen voor dat soort gedoe hihi, en de krakende emmer heb ik de vorige keer al verteld, met mijn kont in de blubber.. wat hebben wij dames toch een enerverend plasleven! ik ben zwaar verslaafd momenteel aan Luxor, ook zo'n computerspel, en ga nu hond en kat samen uitlaten, weet je dat ze soms tegelijk plassen en poepen? maf stel hoor!!

Pepita, het lijkt alsof ik veel energie heb maar die keuken ben ik al 2 weken mee bezig geloof ik, want af krijg ik het niet. Heb net 1 kastje wat ik al 2 dagen geleden leeggehaald had gesopt en volgezet, nog 3 kastjes te gaan... en een aanrechtblad en een afwas en een koelkast en nog wat plankjes... zucht... elke keer een stukje en dan weer een dag niet dus dat vlot niet echt. hardlopen is voor mij pure ontspanning en ontsnapping van het bankzitten want dat doe ik eigenlijk het merendeel van de dag, mijn baantje is er eentje van 16 uur.. dus al met al lijkt het meer dan het is... en hond... op de fiets naar het bos, hond naast de fiets laten meelopen en dan even kletsen met medehondenbazen op een bankje, hond is voor de sociale kontakten buitenshuis. Het 'ik heb van alles te doen maar het wil even niet'-gevoel heb ik ook al een tijd last van.. plannen genoeg maar niet de fut.. ik hoop dat de lichtbak me die fut weer een beetje meer teruggeeft...

Zo, ook weer in da house! gewerkt (bleeeh) met hond naar het bos geweest (met herfstzonnetje, het westen komt er goed vanaf vanmiddag) en nu dus weer even de tijd om hier te schrijven. Pepita, als de donder je antidepressiva weer opbouwen, zeker als je wil stoppen met drinken brengt dat al genoeg gevoelens met zich mee. Nu kan je ook gelijk ontdekken of de AD werkt zoals het moet werken. Ik slik het inmiddels een jaar of 8 en stop er absoluut niet mee, elke minderpoging bracht me helemaal uit balans en aangezien ik ook geen bijwerkingen heb ben ik dankbaar dat er Antidepressiva bestaat. Heb net gebeld voor zo'n lichttherapielamp. Bij de thuiszorgwinkel verhuren ze die voor 5,50 per dag, dus 30 euro voor 5 dagen. Morgen ga ik er eentje halen om te kijken hoe een weekje voor de lichtbak gaat bevallen en is het wat dan staan er op marktplaats wel wat te koop. Hehe, eindelijk kan ik het eens uitproberen.. ben erg benieuwd en ga er morgen gelijk voor zitten! Meedoen, gefeliciteerd met het behalen van je examen, wat voor examen heb je gedaan? En successen moet je juist hier vermelden anders wordt het maar een zwaarmoedige boel toch?! Ferry, ik kan me niet herinneren eerder zo'n last van het najaar gehad te hebben, ondanks dat ik het niet meer wegdrink (of dankzij?) En ik besef me net ook dat ik al een maand of 3 mijn antidepressiva ietsje aan het verminderen was, dus ik ga ook weer terug naar mijn oude dosis. en dan nog die lichtbak erbij, nou dan ben ik over een week wel weer het zonnetje in huis toch? en zo niet dan ben ik het donderwolkje in huis! Zo, en nu mijn gesopte keukenkastjes weer inruimen!

Houtje, grappig dat jij het zelfde hebt, ik had het gevoel dat ik al een tijd in de wintertijd zat en dat ik overal achteraan liep te rennen. Zoals de klok nu staat ben ik op tijd en pas ik beter in het dagritme.. hoe is trouwens jouw ervaring met de lichtbak? heb je het idee dat je er wat aan gehad hebt?

Ook goeiemorgen voorgangers! Ik ben zowaar op tijd wakker, heb eigenlijk al liggen waken vanaf half 7, dus dat is ook weer overdreven. Vandaag werken (bah) en achter de lichtbak aan. Ook hier miezert het buiten, grauw en grijs. Soothe, overdrijf jij niet een beetje met om 5 uur opstaan? of loop je te malen over het een en ander? eerst maar beestjes uitlaten, zo weer terug.