tapas

trusten trouwens en tot morgen ik ga te bedde! en wederom zonder morgen een kater te hebben.

Marjo wat een goeie beslissing heb je genomen zeg! loslaten is eng maar ozo hard nodig. Cacao het is niet de confrontatie met mezelf die ik moeilijk vind in het contact met dronken mensen, ik vind ze gewoon echt heel vervelend, vooral als ik nuchter ben.. heb ik ook met zweverige mensen of mensen die tegen een psychose aanhangen.. als ik er geen vat meer op krijg kan ik er niet goed mee omgaan... zoals ik al schreef, die onberekenbaarheid.. kan ik slecht mee overweg. Corinne, lijkt me raar en naar dat je gebeurtenissen kwijt bent van vroeger, nou dronk je ook wel heel veel wat ik me kan herinneren, maar dan toch, het is dan net of je geen controle meer hebt over je leven.. doodeng.. gelukkig kun je nu weer de dingen bewust doen. Een tweede kans in het heden!! Het is toch wel bijzonder om te lezen hoe iedereen hier merkt dat het leven zoveel echter wordt zonder drank, intenser, eerlijker en zuiverder. Ik zat net aan die vriendin te denken die nog wel eens dronken opbelt omdat ze het leven zonder drank ook niet aankan, en dan zou ik haar wel wakker willen schudden, meis, zonder drank kan je je problemen uiteindelijk veel beter aan als met drank. Maarja ik kan iemand helaas niet dwingen... en daar baal ik soms best van.

Ferry, ik heb dat ook, ik heb ontzettende moeite met mensen die drinken, ruik en zie het al van verre, maar had dat ook al toen ik dronk, ik dronk ook meestal in mijn eentje thuis en heel soms met een feestje... In de kroeg tussen mededrinkers voelde ik me nooit prettig.. dat slappe geouwehoer en machogedoe... of ik moest echt ladderzat zijn dan had ik er niet meer zoveel last van gisteren stond de buurman van 2 huizen verder voor de deur, die van die bedrijvigheid in de buurt, met een kegel van hier tot Tokyo.. tja, die bonjour ik dan weer zo snel mogelijk naar buiten want daar ga ik op zo'n moment geen serieuze dingen mee bespreken. Hetzelfde met mijn collega die steeds maar zo emotioneel en vervelend wordt als hij heeft gedronken, daar ga ik dan niet mee in gesprek en ik ga naar huis. Zelfde met vriendin hier in de buurt die belt als ze gedronken heeft, ik zeg haar dan dat ze me nuchter mag bellen maar dat ik geen zin heb om met haar te praten als ze gedronken heeft want dan vind ik haar ronduit vervelend. Streng ben ik hè... maar ik kan gewoon echt niks met iemand die flink gedronken heeft, ik kan niet tegen die onberekenbaarheid.

Cacao, ik ben ook nog steeds onderweg hoor maar heb via dagbehandeling uiteindelijk de vaardigheden geleerd, Ik pas ze steeds vaker toe maar vaak overheerst de angst ook nog hoor, ik ben blij dat ik tegenwoordig een keuze heb, voor mezelf kiezen of niet... en van elke situatie leer ik weer... zonder die vaardigheden en kennis was mijn leven een soort emotionele kermis die alle kanten uitvloog. Nu kan ik er wat meer richting aan geven en nu zonder drank is dat zelfs nog makkelijker... wat ik niet verwacht had.

Jeetje Marieke wat een drama. Ik denk ook dat hij voornamelijk in de knoop zit met zichzelf en daar liever jullie de schuld van geeft, maarja, hoe los je zoiets op.... Ik hoop dat je de juiste toegang bij hem zal weten te vinden. Ruziemaken lost niks op en dat zal hij zelf diep in zijn hart ook wel weten. Moeilijke situatie hoor!

Haarlem is inderdaad een erg fijne stad om te wonen, ik heb 13 jaar echt in de binnenstad gewoond, met uitzicht op de achterkant van het Frans Halsmuseum. Nu woon ik in een volkswijk aan de rand van het centrum, was erg wennen maar ik heb een heerlijk groot (boven)huis en het is hier lekker rustig en ik zit toch nog zo in de stad. Ik heb ook echt moeten leren dat een conflict geen totale afwijzing betekent en ik ben blij dat ik het heb mogen leren want het maakt het leven een stuk leefbaarder. Nu zijn ruzies niet meer zo eng en hangt mijn leven er niet meer van af.. maar dat gevoel van vroeger kan ik nog steeds wel voor me halen.. oef

woon(de) je ook in Haarlem Cacao?

Ik kon pas puberen toen ik 38 was en me losmaken van mijn jeugd.. want bij ons thuis mocht je ook nooit boos zijn.. en mijn ouders waren ook nooit boos maar meestal teleurgesteld en verdrietig.. dodelijke woorden zijn dat. Dus aan alle ouders hier van puberende kinderen, leer ze in godsnaam dat ze boos mogen zijn, leer je grenzen te bewaken, niet te manipuleren, altijd in je achterhoofd houden dat niet jij of je kind fout zit maar dat het maar een deel van het gedrag is.. onvoorwaardelijke liefde bijbrengen dus... kan een kind volgens mij zijn hele leven verder op teren. Ik heb 8 jaar geen kontakt met mijn familie gehad omdat ik zo boos en verdrietig over alles was en ben blij dat ik dus alsnog dat met hun uit heb kunnen vechten al moest ik er 38 voor worden. Nu is ons kontakt okee! dat zondagsgevoel Tina dat ken ik ook zo goed.. bij ons was het eerst naar de kerk, dan koffie met gevulde koek en dan verplicht wandelen en ook nog eens klassieke muziek aan, ik haat klassieke muziek nog steeds en al helemaal als ik het op zondag hoor... dan bekruipt me meteen weer dat gevoel van vroeger.... Maar deze zondag is okee! eerst hardlopen en vanaf toen een soort pyamadag en daar was ik wel aan toe. tv zitten kijken, opgenomen programma's bekeken en nu met hond naar het bos, en dan is de dag weer zowat voorbij zonder dat ik echt iets zinnigs gedaan heb, en dat is ook wel eens lekker!

Houtje, je weet hoop ik toch wel dat pubers ruzie met hun ouders MOETEN maken. Dat hoort helaas bij het losmaken van... en het volwassen worden. Misschien maakt die wetenschap het wat dragelijker. Maar ik snap dat zoon dit keer zelf wat steekjes heeft laten vallen en ernstig zijn best doet om dat bij jou neer te leggen, zoals je al zegt, je hebt een slimme zoon Zo, ik heb eindelijk weer eens meer dan een uur hardgelopen , heerlijk weer, hond achter me aan meegesleept en nu nog even de balkondeuren open voor het ultieme "buitengevoel" (en daarna een warme douche omdat dat toch wel fris is) Net zijn er wat kastjes opgehaald die ik op marktplaats gezet had, en mijn bank die maar niet wil verkopen had ik weer bovenaan gezet en de biedingen vliegen binnen... kijk, daar heb ik wat aan... want mijn marktplaats-potje is leeg en moet weer gevuld zodat ik een bureau en of dressoir en of bank kan kopen.... (vooral die laatste is wel aan vervanging toe) en nog iets leuks... vandaag drink ik niet!!!

Nee, dat wist ik niet en of ik het zou willen weten hihihi zou dat ook werken tussen pubers en ouders?

dat is herkenbaar Houtje.. ik kan de hele dag niet vooruit te branden zijn, doodmoe, brandende ogen, hoofdpijn, brak, neem me dan echt voor om heel vroeg naar bed te gaan en dan inderdaad na 10 uur is opeens de hoofdpijn weg, voel ik me fit en rustig en ontzettend wakker grmpfffffff.... vandaar dat ik nooit voor 12 uur in bed lig. Nu even genieten nog van de voordelen van mijn nieuwe upc-dvdr.. kan ik zelfs programma's waar ik gewoon naar kijk in de wachtstand zetten, dus nu nog even het laatste stukje Wallander kijken en dan naar bed. Morgen eindelijk een hele dag vrij zonder afspraken en vroeg opstaan!! pffffffft!! trusten allemaal!

Hei PP, dat is lang geleden!! zit je nou in verweggistan? Leuk om iets van je te horen! Ik heb de verjaardag met glans doorstaan, niet eens trek gehad, terwijl er echt wel de nodige biertjes en wijntjes over tafel gingen en ik ging zelfs als 1 van de laatsten weg. Meestal dronk ik omdat ik me ongemakkelijk voelde in gezelschap, nu ken ik dit gezelschap wel aardig goed maar toch is het een fijne ontdekking dat het zonder ook heel goed ging. Ben wel bekaf nu, nog steeds onrustig maar laat het maar stormen, die storm zal toch ook wel een keer gaan liggen toch?

Tuurlijk word ons leven steeds leuker, anders waren we toch niet gestopt met drinken? het betekent in ieder geval dat we onszelf de moeite waard vinden om voor onszelf te zorgen en daar gaat het om! ik ga naar een verjaardag, niet echt zin, hoop dat er lekkere alcoholvrije dranken zijn en niet teveel lekkere hapjes tot later weer!

Cacao, herkenbaar, het niet weten wie je bent en de symbiotische moeder dochterrelatie, al was de mijne dan niet aan de drank. Wat een bekentenissen weer vandaag, het lijkt wel of ons aller beerput met emoties opeens open staan, maar je kan het maar beter kwijt zijn dan ermee rond blijven lopen. Op het moment worstel ik alweer een hele tijd met eten, is het niet het drinken dan is het dus het eten, hoezo een oraal typje? zo heb ik ook tot mijn 35e bijna duim gezogen. Ik was bijna 20 kilo afgevallen tijdens mij eertste stoppoging en al ging ik daarna weer drinken, ik bleef netjes op gewicht, tot vorig jaar juni mijn huidige stopperiode en nu komen de kilo's er gestaag aan, en dat wil ik niet. Ik weet wat ik moet doen om gezond te leven en doe het ook maar ondertussen zit ik maar mooi mijn emoties weg te proppen met eten... en word daar weer disthym depressief van... Uiteindelijk heb ik me net bij Annazorg aangemeld voor eetproblemen, hoop dat ik dat dan ook weer meer in de hand heb. Want het wordt weer een obsessie en bij elke kilo die erbij komt wordt ik bozer en omdat ik boos wordt eet ik weer meer en hardlopen met meer kilo's doet weer zeer aan mijn kuiten dus voor ik het weet heb ik ook weer een blessure en als ik niet hardloop is het mijn eigen schuld en... tralalalala, circeltje weer rond! Tijd om daar weer goed mee aan de slag te gaan want die neergaande spiraal gun ik mezelf niet!

Anti depressiva is ook geen pretpilletje ofzo, geen kalmerend medicijn maar puur een aanvulling van de serotonine die je tekort komt, kom je die niet te kort dan zou de AD ook niks doen. Ik mag zo naar de kapper, haartjes alvast geverfd dan ziet de kapper tenminste ook eens het eindresultaat en als aanvulling op Water's en Pippi's visie op depressie (wat inderdaad een enorm breed begrip is) helpt deze tekst me altijd als ik het niet meer zie zitten Hij is van Ramses Shaffy Als 't stormt Als 't stormt rond je schip Ga mee, ga mee Met de storm die je voert naar een wilde zee Want de macht is te groot En te klein is jouw boot En de tijd zal 't getij weer keren Als 't stormt in je hoofd Ga mee, ga mee Met de storm die je voert naar een andere ree En verzet je maar niet tegen 't verdriet Want de tijd zal 't getij weer keren Want de klip gaat niet opzij En de wind gaat niet opzij Je schip maakt haast slagzij Want de storm kan niet voorbij Het geweld, het gevaar en de angst die hoort erbij Je hulpkreet hoort erbij Maak de zeilen nu maar vrij Als 't stormt in je hart Ga mee, ga mee Met de storm die je voert naar een wilde zee Zet het anker niet uit Red niet je huid Want de tijd zal 't getij weer keren die zing ik nu al de hele ochtend, tijdens het hond uitlaten enzo, okee. tot zo weer, ik ben naar de kapper.

Trusten Benthe, het is inderdaad al erg laat, maar ben zo blij dat ik weer wat rust voel dat ik er nog even van wil genieten, de paniek is weer over jippie! Maar ik ga nu ook slapen, lekker lezen in Maarten het Hart (het woeden der gehele wereld ofzo) mooie uitzwaaier heb je! hou je taai he, daar in het ziekenhuis! en verder ook iedereen een goeie nacht toegewenst, deze dag is weer droog geweest en morgen doen we het gewoon nog een keertje toch?

oef hellep Benthe.... en hij is nog helemaal waar ook!! rotkaarten hihihihi en dat geliefd zie ik zelf als "gezien durven te worden" en dat is precies mijn struikelblok met het opzetten van die expositie, durf ik mezelf zo kwetsbaar op te stellen dat mensen me zien door mijn werk? kan ik daarmee omgaan? de kritiek maar vooral ook de complimenten? onbewust denk ik dat ik wel weet welke kant ik op wil maar het wil nog niet helemaal doordringen in het bewuste.. enne, dat stukje "liefde" slaan we gewoon lekker even over, is voor mij beter te hanteren als ik het 'gezien worden door mezelf' als naam geef.

Goh, ik begin eindelijk te ontspannen... werd wel tijd...voetjes weer op de grond en afgedaald op aarde. Zonder drank!! wel met pammetjes ,pffft wat was ik een elastiekje vandaag zeg.

hahahaha, Pippie ik zie het voor me de vraag is welke richting ik uit wil of "moet" gaan met mijn leven en bezigheden

quote: Originally posted by: CPAS Tapas, Misschien moet je eens iets uitproberen wat je nog nooit hebt gedaan? Echt iets nieuws? goeie tip, ga ik eens over nadenken.... pfft het klopt wel, zit nog steeds wel in mijn zogenaamde midlife crisis, is dit het, wat wil ik, en hoe wil ik het. Wat kan me nou echt enthousiast maken en dat is dan toch fotograferen. Daar zou ik me meer in willen verdiepen maar weet nog niet hoe ik dat aan moet gaan pakken. Ik weet dat ik dit jaar veranderingen moet gaan doorvoeren... maar weet nog niet welke weg het in zal gaan, aan de andere kant heb ik er ook wel vertrouwen in dat die weg zich aan zal dienen. Corinne, als je nu trouwens niet zo goed in je vel zit zoals je gisteren al aangaf is het dan niet een idee om toch nog even de refusal te blijven slikken tot je beter in je vel zit?, desnoods naar een lagere dosering gaan zodat je toch nog het gevoel hebt dat het niet kan?? Voel je je nu bang omdat je met de refusal gaat stoppen of omdat er oude gevoelens boven komen die een plek moeten krijgen? Therapie kan zeker in het begin best heftig zijn dus dan is een vangnetje misschien toch nog wel even prettig. Je mag gewoon echt niet gaan terugvallen!!!! dus misschien nog even zijwieltjes gebruiken. Benthe als je nog wakker bent (foei) zou je dan voor mij een kaart kunnen trekken? mijn vraag is inderdaad: wat de toekomst brenge moge of iets in die trend. Jij mag zelf de kaart trekken.

potverdrie, lag chello er weer eens een 2 uur uit, het lijkt hier in de buurt wel te spoken, knipperende lichten, chello plat, straatverlichting weer eens uit en later weer aan, Volgens mij heeft er iemand hier wat draadjes in deze buurt verwisseld geloof ik... maar alles werkt nu weer. Dus ben ik maar nuttige dingen gaan doen, de afwas gedaan, opgeruimd, mijn haar in de verf gezet (morgen naar de kapper) Het is best een heftig dagje vandaag voor velen geloof ik, mezelf incluis.. ik ben alweer toe aan vakantie. En schilderen.. dus niet... raar hoe al die dingen die vroeger leuk waren opeens tegen me werken, zowel met die proefavond zingen als met vandaag een proefochtend schilderen ben ik helemaal van de leg. Dat zijn activiteiten die bij mijn "vorige" leven hoorden.... maarja alleen door het weer uit te proberen weet je of ze nog voor je werken, niet dus... alleen mag de nasleep wat korter zijn want ik voel me echt nog steeds helemaal hyperdeflapper. bleeech...

Soothe hoe pijnlijk het ook is voor de mensen die achterblijven, voor je vriend is het fijn dat het toch nog zo snel is gegaan, want wat ik begreep was hij er erg erg aan toe. Wat een leegte opeens he. Moet je nog dingen regelen voor de begrafenis? en zijn er nog meer mensen die dichtbij hem stonden? Het kan soms zo fijn zijn om met wat nabestaanden samen te kunnen lachen en huilen. Het is fijn dat je dit hebt kunnen doen voor je vriend! Houtje, maf he, we willen zoveel, het lijkt allemaal zo leuk en dat is het ook maar toch eist het steeds weer zijn tol. Altijd weer een versnelling lager moeten dan je zou willen... tja, accepteren maar, morgen voel ik me vast weer beter, vandaag gaat me dat niet meer lukken, dus bijtijds naar bed. Maar we doen het toch maar mooi zonder alcohol!!!!!

Heee, Benthe, fijn dat je er weer bent en nog fijner dat je je eigen hoofd weer terughebt... vond die andere toch niet zo leuk eigenlijk! klinkt heftig dat nieuwe medicijn, zal je wel flink beroerd bij voelen. Volgens mij is het vandaag collectieve "onrustdag" Ik ben ook al zo enorm onrustig, vanmorgen wezen schilderen maar ging daarmee toch ook weer over mijn grenzen, samen met het chatten van gisteravond en nu weer in de kijker staan met schilderen vanmorgen en daarna nog een interview bij de artotheek en daarna was ik helemaal hyperdepyperdepiep en paniekerig.. ik heb inmiddels 2 broodjes, 2 bananensoesen, 3 rollen pepermunt en een bak tiramisu naar binnen gewerkt om de onrust te temperen en heb nog steeds het gevoel dat ik hyperventileer en dat er nog kilo's eten in moeten... onrust dus. affjin, dat is dus het effect als ik over mijn grenzen ga, schilderen doe ik dus even niet meer, laat ik eerst maar aan die foto-expositie gaan werken, dat is meer dan genoeg op dit moment, en verder weer over op de rust, reinheid en regelmaat en even geen heftige prikkels opzoeken. Wel moet ik mijn huis opruimen want dat gaat dus altijd samen, heftige dingen, rotzooi in huis..... maar ondanks dat houd ik het mooi wel droog vandaag want drank lost die onrust misschien nu even op maar morgen krijg ik hem dan weer dubbel op mijn bordje met nog eens een portie schuldgevoel erbij.... nee dank u!!

Weltrusten Corinne, Weltrusten allemaal ik ga ook naar bed! tot morgen weer en morgen houden we het weer droog he!!

Ik ga morgen misschien trouwens iets spannends doen, Ik heb een tijd heel intensief geschilderd op een atelier, veel geleerd en mijn creativiteit hervonden. Alleen omdat mensen mijn werk mooi vonden blokkeerde ik steeds meer.. alles moest dus perfect worden, faalangst.. en nu heb ik al zeker 5 jaar geen kwast meer in mijn handen gehad...... nu doe ik andere dingen met mijn creativiteit maar de laatste tijd komen er weer heel voorzichtig wat schilderkriebels terug.. zou ik het nog kunnen? wat zou ik nu maken? is dat anders dan 5 jaar geleden? Ik zit er dus aan te denken om morgen weer eens naar het atelier te gaan voor een les schilderen en tekenen..... en word al zenuwachtig bij het idee... een paar maanden geleden had ik dat ook met zingen, en dat bleek niet meer te werken... nu wil ik dit gaan onderzoeken voor mezelf..