dhen

Tapas en Hermie: van harte :moon::moon::moon:

Marjo De lamp van het lichaam is het oog; indien het oog zuiver is, is het hele lichaam verlicht. Is het oog troebel dan is het lichaam duister.

Hoi Isa, ben je er een beetje achtergekomen wat de reden is van je onrustgevoelens. Ik vind het goed van je dat niet bent gaan lopen dempen met pammetjes, het ene dempen (alco) of het andere dempen maakt niet veel uit; het blijft weglopen voor wat er is. Niet handig want anders blijft het leven zeuren en trekken terwijl je het ook kan toejuichen als je de onrust weet te plaatsen en er wat mee kan doen. Woman hetzelfde; ik vind het mooi dat je stopt met St. Jans omdat je jezelf wil laten zien aan je contactpersoon. En lekker relaxt om te lezen hoe je elke keer het leven instapt. Die sjaal voor zowie is mooier dan een gouden ring , toch ? Hier loopt alles lekker, ik huppel nog steeds

De staart van maart kwispelt

Isa je komt waarschijnlijk nu terecht in het ontnuchteren zeg maar, wat je schrijft herken ik van mezelf, ik kwam terecht in pure paniek: er was niets meer en geen drank om naar terug te grijpen. Het is een overgang van drankvrij naar nuchter zijn. Voor mij was het een noodzakelijke fase: de werkelijkheid van alles: zo is het, dit ben ik. Onderga het: zie wat je ziet, voel wat je voelt, na de paniek zag ik mijn heldere ik; nuchter, basic, simpel, liefde van binnen, leven. Daarna kon ik van binnen uit weer langzaam opbouwen; vanuit mij; ik werd de basis van mezelf en niet de buitenwereld. Loslaten, vertrouw op jezelf. Succes. De zee van droefenis strekt zich uit tot in het oneindige. Keer je om: aan je voeten ligt de veilige kust.

Feli met het okee zijn, Wing

quote: Originally posted by: isa Nee ik kies niet voor dat woord... ik had een probleem met alcohol.... . Mooi; volgende stap: waarom had je een probleem met alcohol, wat ligt daar onder. ? Nuttig om naar te kijken vond ik zelf.

quote: Originally posted by: Ziza Ben er alleen nog niet over uit of ik een appel , een peer , een boom of een eikeltje ben . Dat klinkt als een behoorlijke identiteitscrisis

Hoi Isa, goed dat je dat vb noemt van die ruzie en het is denk ik belangrijk om er voor je zelf naar te kijken. Schuldgevoel kan diep zitten en lang aanhouden en maken dat je verkeerde keuzes maakt is mijn ervaring. Als jij je schuldig voelt aan bv een verbroken relatie is die relatie niet gelijkwaardig. Als jij denkt dat je boete moet blijven doen omdat je een alci was dan blijf je je schuldig voelen. Voordat je het weet denk je dat je aan iedereen verantwoording schuldig bent en denk je dat je altijd minder bent dan een ander. Verder ontstaat en een gevoel van: als ik nu maar heel braaf ben dan komt het allemaal wel weer goed. Maar wat als dat braaf zijn niet bij je past; op een dag barst de bom; je grijpt weer naar de fles of je wordt depri of wat dan ook. Vanuit een schuldgevoel ga je automatisch proberen om je continue aan te passen aan wat je omgeving wilt of wat jij denkt dat de omgeving wilt. Toch is de kans klein dat je daarvoor een beloning krijgt of dat jij je prettig voelt. Je hebt misschien teveel gedronken een periode maar ben je verder zo'n onmogelijk mens, dat geloof ik niet. Probeer te kijken naar daad en jouw aandeel. Als ik teveel zoop dan is dat mijn daad maar hoe mijn man daar op reageert, is zijn daad. De ene keer vond hij het echt niet leuk maar een andere keer schonk hij me graag nog eens bij. Een mens is wel verantwoordelijk voor wat hij doet maar niet verantwoordelijk voor hoe een ander daar mee om gaat (volwassen mensen dan, tov kinderen heb ik een andere mening). Ander vb: hier zijn vaak bosbranden en ze proberen de schuldigen dan te vinden. Nou gooit iemand een brandende peuk uit zijn autoraam en er ontstaat brand. Is die persoon verantwoordelijk voor de brandende peuk uit het raam gooien of voor de bosbrand? En is iemand die een brandende peuk uit het raam gooit en er ontstaat geen bosbrand dan niet schuldig? Het gaat toch om de daad? : je mag geen brandende peuk uit het raam gooien. Isoleer je "daden" neem daar verantwoording voor, niet voor de gevolgen, die je niet kan overzien als je je daad verricht. Net zo goed als jouw vriend de verantwoording moet nemen voor wat zijn "daden" zijn. Probeer je schuldgevoel zo veel mogelijk los te laten en te leven in je bewustzijn van nu en vanuit jouw gevoel; vind jij jezelf nu verkeerd, voel jij je vandaag schuldig om wat je nu doet, zit je niet lekker in je vel? Kijk naar jezelf; probeer te veranderen waar jij je niet lekker bij voelt maar niet omdat je denkt dat doe ik voor hem of haar. Uiteindelijk kan je alleen maar vanuit jezelf leven, van de mens die jij bent; een appel kan volgens mij geen peer zijn al doet hij nog zo z'n best. Als die hele zooi wat niet bij je past maar diep genoeg zit kan het een lange weg zijn om er van af te komen, er zijn zat mensen die het hun hele leven niet lukt, helaas. Maar weet je, elk eikeltje heeft de potentie in zich om een mooie boom te kunnen worden. Zoek die kern in jezelf, wat heb ik in mij, wat kan ik; blijf ik een eikel of word ik een boom. Ik moet echt nog vaak op de rem; hee dat is "peer" gedrag; aangepast, past niet bij mij. En; ah ja dit is goed; "appel" gedrag; past wel bij mij. Sinds ik meer in mijn appelgedrag zit ben ik stukken vrolijker geworden, weet ik beter wat ik wel en niet wil en wat ik kan en vinden mensen mij een prettiger mens geworden om mee om te gaan. Maar elke keer als ik in de verdediging schiet of me schuldig voel of me slachtoffer voel of zit te wachten op beloning voor goed gedrag dan zit ik weer in peergedrag. Dan moet ik me echt bewust los maken van dat gedrag en terug naar "appel". Dit vreet nog regelmatig energie maar het is fantastisch om te voelen dat ik wel bij mij pas en dat geeft weer energie. In mijn appelgevoel heb ik levenslust in mijn peergevoel een loodzware levenslast.

Das mooi, ik zal het m'n man vertellen; de niet stijfkoppige Fries

Hoi Yajala, ik las van je terugvalletje. Ik had het ook altijd lastig vlak voor ongesteld worden; sommige emoties die zwaarder wegen dan anders, trek die door het lijf giert. Sinds stoppen hou ik het maar weer netjes bij wanneer ik ongesteld wordt want er kwam bijna elke keer trek. Probeer er rekening mee te houden, eet chocola ofzo en zeg owww die tijd van de maand, ok ik zit het wel uit. Het wordt wel minder als je weet waar het vandaan komt en als je wat langer gestopt bent.

De bloemen in het voorjaar, de zonnewarmte en de koele bries in de zomer, de zilveren maan in de herfst, de wintersneeuw: als zorgen onze geest niet bedekken, is dit ons gelukkigste seizoen.

BB; Bernie Siegel; een specialist die oa verbanden legde tussen jeugd, psyche en ziekte.

Sommige van de meest opwindende uitdagingen vermommen zich heel knap als onoverkomelijke moeilijkheden. (Siegel)

Fraai stuk ruimte, Wing en dan is het nog geen eens 4 maart

Ja BB, ik bedoel het anders, ik reageerde op Bol, die zegt straffen door te negeren.

Leren ja natuurlijk maar dat is wat anders dan jouw wil aan hun opleggen. Leren is mooi.

Bol; kinderen zijn geen honden; die je met Pavlov gedachten kan opvoeden; dan leg je ze alleen maar jouw wil op.

Ja de toegevoegde waarde is dat je niet alles aan de alco-kapstok kan ophangen.

Bam er zijn ook niet-alco ouders die kinderlevens kunnen verwoesten.

Er zijn dagen geweest dat ik wel eens jaloers was op mijn spijkerbroek; hop in de wasmachine; tijdje draaien en schoon, als nieuw er weer uit. Maar ja een oude spijkerbroek draagt ook wel eens lekker.

Dank voor je reactie, Alf, yep leren, oefenen etc, me too, het is een levenskunst

Ok VM, graag gedaan.