dhen

Mooi Witte, als ik het zo lees ben je dus bij jezelf van buiten naar binnen aan het gaan. Je laat je gedrag wat los van aanpassen aan een norm, naar wat vind ik nu zelf. Die kramp snap ik denk ik wel, dat is nog wat angst om los te laten maar vertrouw jezelf hierin, het is jouw gevoel. Hoi, Ekstertje van harte met je 3 maanden, mooie stopdatum heb je, ik heb m ook . Voor jullie beiden hang ik een slingertje op :present::rose::present::rose::present::rose::present::rose::present:

Hoi Hannah, fijn dat je kinderen het naar hun zin hadden. Ik neem aan dat het een wisselwerking is; jij beter in je vel zij meer op hun gemak?

Hee een collega emigrant of immigrant? Grappig he, zomaar geëmigreerd; dat vertellen ze je niet van te voren, dat je in 1 keer wakker wordt in een ander land, ben je nu een vreemdeling of toch thuis ?

Haha Wing, ik ben het met je eens dat rollen verdwijnen, oplossen. Mmm toelaten of loslaten, goede opmerking; dat weet ik nog niet. Het stoort me niet, deze fase, ik vind het wel amusant. Het heeft wel iets vredigs.

Het is hier natuurlijk bewolkt, jullie hebben de zon even geleend (mag hoor ), vandaag heet st. Pnevma dag, zo'n woord waar ik m'n tong over breek. Lekker gewerkt vanochtend; het liep soepeltjes en zo ff bijslapen, het was een kort nachtje. Een ochtend met de opkomende zon en de tig vogels met hun ochtendconcert blijft de hele dag wel wat in m'n hoofd zweven. Het is niet te pakken; het dwarrelt gewoon, net als genieten, dat kan je niet vastpakken, in een potje stoppen. Tsss al dat jagen op genot voordat ik het weet wordt de jager zijn eigen prooi; hap weg ff eten en slapen; doeizwaai

Hee persoonlijkheid afgeleid van masker; leuk dat wist ik niet.

Wing, ik heb een lastige week; ik laat me wat meesleuren. Maar ik zie wel wat ik doe ik duik met m'n automatische piloot in de verdedigingsmechanismen; bekend, vertrouwd, denkt wat veiliger om die reden. Maar ik voel me er niet lekker eronder; lamlendig. Normaal zou ik allang een borrel of welke vluchtweg dan ook hebben gepakt om die lamlendigheid niet te voelen. Nu niet meer; ik kijk gewoon toe: ik lach wat om mezelf, neem wat afscheid van bekende patronen, heb wat verdriet, laat maar gewoon ff gebeuren, niks mis met gevoel. Ik begrijp wat er in me gebeurt zeg maar en vind dat niet erg. Ik ben er niet depri van ofzo maar ik zit wel heel duidelijk ff niet lekker in m'n vel. Ik vind juist jouw bericht van 0.50 dan weer een verademing, ach ja, natuurlijk, dat is er, ik hoef alleen maar te los te laten

Alf, niet kunnen genieten is meestal van heel oud omdat er ergens een herinnering zit van als ik blij ben, mag dat niet. Bv; als jochie loop je de slaapkamer van je ouders in, dolenthousiast wil je ze jou net gevangen kikkervisjes laten zien, maar je ouders liggen net te foezelen en je krijgt ongelofelijk op je donder dat je die slaapkamer bent ingewalst. In je geheugen, zeker als het maar vaak genoeg gebeurt, kan dan iets ontstaan van ik mag niet blij zijn. Ik geef maar een willekeurig voorbeeld, dat er onder je genieten zomaar een deel van Alf zou kunnen zeggen: ik mag niet genieten (levert straf op waar je jezelf tegen beschermt) en daarom maar stopt met genieten. Wat jammer is want achter het stemmetje zit een meer pure die wel mag genieten maar die tijdelijk (hopeloos) verdwaald is in het niet mogen. Zo werkt het bij mij ongeveer denk ik, het is toch het afpellen van al die opgedane laagjes (lagen/maskers/pantsers )

Hoi Wilrijk; goede vakantie en siga siga (kalm aan) met alles

Hee Witte, toch heb je best een behoorlijke ontwikkeling hier meegemaakt, denk ik. In het begin durfde je niet zoveel te zeggen en moeilijk voor jezelf op te komen. Nu wel; je zegt gewoon duidelijk wat je vindt, zonder (en dat vind ik goed van je) in de aanval te gaan. Je praat, je luistert en vormt je eigen mening.

Ik voel me niet schuldig over m'n alcogebruik. M'n omgeving heb ik ook niet veel bijzonders aan gedaan, ik was een stille thuisdrinker. Ik vind het wel jammer van al die jaren. Maar ik neem aan dat ik het nodig had om weg te vluchten en waarom ik dat op een dag niet meer nodig vond; eigenlijk geen idee. Men zegt dat je er dan aan toe bent om alles onder ogen te komen, dat zal wel of ingrijpen voor het te laat is ofzo ? Maar pff ik zou willen dat ik wat eerder op de rem had getrapt in dat wegvluchten, het wegvluchten komt nu nogal op me over als verspild leven, ook al zal het best een functie hebben gehad. Maar ja over dat stukje spijt van de jaren zet ik me maar heen, kan het toch niet veranderen. Maar schuldig, in de zin van dat ik mezelf iets moet vergeven, nee. Ik heb mezelf een leven lang schuldig gevonden; sorry dat ik besta enzo. Daar sta ik nu gelukkig niet meer; ik besta en ik vind dat leuk, basta

Haha over een ander leven: Ken je die film; "een maand later" . Een getrouwde vrouw met 3 kids moet van haar man, psycholoog, de grenzen van haar identiteit ontdekken. Ze zet een advertentie in de krant om een maand van leven te ruilen. Ze ruilt met een vrijgezelle, avontuurlijk type, vrouw die op een zolderkamer in A'dam woont. Leuke film, vond ik.

Ik duik er ook in, slaap lekker

quote: Originally posted by: Emmaroos Ik ben die ik ben en dat is niet eens zo beroerd. mooi dat dacht ik nou ook

Hoi Cathy, gooi maar een eind raak Maar idd, zoiets van eeh was dat nou handig of niet

Hoi Hannah, slaap lekker

Tja ik zag geen reactie van je en dan komt er blijkbaar toch weer wat onzekerheid bij mij naar boven; tjee heb ik er wel goed aan gedaan. Op het moment dat ik het schrijf heb ik daar geen last van maar achteraf blijkbaar soms wel.

Oww ok, ik dacht ff dat het verkeerd was gevallen, blij dat het niet zo is Kan ik weer lekker slapen

Hoi Em, ik heb gisteren een heel verhaal aan je geschreven ; ik wil graag weten hoe je dat vindt; prettig, vervelend of niks; dat mag natuurlijk ook.

Hoi Bolletje, ff antwoord op je vraag van gisteren: met het boompje gaat het goed maar het bloeit nog niet. M'n eerdere verhaaltjes over het boompje ging er over dat de kale takken voor het eerst sinds tijden weer groene blaadjes kregen. Wat al vrij bijzonder was gezien de verwaarloosde conditie van het boompje. Nu is ie mooi groen, wel kleine takken, gekortwiekt; eigenlijk een beetje tussen bonzai en normaal formaat in maar dan op een stammetje van 1 ½ meter hoog. Ik denk dat het boompje nog wel gaat bloeien. Ik zie ze verder wel bloeien al hier; bougainville struik of boom. De mijne is een beetje een laatbloeier geworden. In alle opzichten lijken we nog steeds op elkaar; het boompje en ik Hoe is het met je schildpadden ? Hoi Cathy, dealtje maken ? Ga jij een film maken, schijf ik een boek. En wel in dit leven he, volgend leven zien we wel weer wat voor lol we mogen maken BB, fijn dat het niet-roken goed gaat. Hannah1; nog scheel of trekt het bij ? Toch een aardige Hendrik-Jan-man. Niwi: feli met je verjaardag.

Yajala

Het werkt nooit, Bol, ik hou kiespijn en man grijnst weer

Hoi EM, ik herken maar al te goed dat je wordt teruggeworpen op "ik kan niets". Vroeger kon je al niks, toen leerde je wat te kunnen en nu word je weer teruggeworpen op niks. Oud zeer, opvoeding, bevestigen van het: ik kan niks, ik ben waardeloos gevoel. Ik weet hoeveel pijn dat doet, hoe kapot je er aan kan gaan en hoe graag je alleen maar de pijn niet wil voelen. Maar als je gaat drinken of andere acties dan bevestiging je het "ik ben waardeloos" gevoel. Het gevoel wat je vanochtend al bevestigd hebt gekregen. Het punt is dat je geen acties hoeft te gaan doen die dat gevoel gaan bevestigen. Je bent namelijk niet waardeloos, je bent eerlijk, slim en spontaan. Maar je wilt zo graag dat de buitenwereld dit nou ook eens vindt. (wachten op de eeuwige goedkeuring) Het probleem van de bevestiging krijgen dat je eerlijk, slim en spontaan bent, is dat je dit continue moet bewijzen aan die buitenwereld want op het moment dat je stopt met bewijzen stopt de bevestiging ook. Maar jij bent niet veranderd; je hebt nog steeds die mooie eigenschappen, die je altijd al had. Wat je nodig hebt is een zelfbeeld dat je zelf gelooft wat waar is; ik ben EM en ik ben eerlijk, slim, spontaan. Wees lief voor jezelf, kijk naar binnen, kijk wat je wel bent en probeer jezelf nou eens goed te keuren niet door je te bewijzen maar gewoon om wie je bent. Dat is het mooie van een mens alles wat je denkt dat van buiten moet komen zit in ons zelf, we waren of zijn alleen helden in het verstoppen.

Het koppie lijkt wat op te knappen; 1)alles open gegooid en huis waait nu continue door (tip van Alaine) 2) de pure chocola de deur uit (tip van Caro) 3) neusspray gekocht (verstopte neus ademt ook niet lekker) 4) proberen los te laten van dingen die ik blijkbaar weer nodig vind om vast te houden. 5) af en toe een Ibu) Deze week ff zo proberen werkt het niet dan ga ik door voor de volgende tip van Alaine die ik heb uitgeprint

Fijn om te lezen dat mensen iets aan m'n verhaal van gisteren hebben, ik vind het wel lekker om het te schrijven, krijg ik het zelf ook weer wat in beeld, wat ik nou eigenlijk aan het doen ben. Ik denk dat ik het begin te snappen, ik zit met mijn werk in de overleven modus en dus ga ik er zelf ook in hangen. Nu nog het dus afleren