Elmo

Goeienavond allemaal. Er is weer ontzettend veel geschreven zie ik. Ook nog een paar nieuwelingen erbij zag ik. Ook namens mij van harte welkom en ik hoop voor jullie dat je er veel steun e.d. aan zult hebben. Schrijf gerust van je af. Er zijn genoeg forumleden die met een warm antwoord zullen reageren. 't Wordt steeds drukker hier op het forum. Heb er bijna een dagtaak aan om alles goed door te nemen. Ik probeer het in ieder geval bij te houden. En ja ja, ik sta nog steeds droog. En Pietjepuk: de 1000 dagen heb ik volgens mij allang gehad. Ik ben ergens in oktober 2002 gestopt. De exacte datum weet ik niet precies. Zal ook wel komen omdat ik geen "trek" meer heb en er niet meer zo bij nadenk. Houtje, of is het nou Houten of Houten 2? Ik weet het niet meer hoor. Begrijp ik nou goed dat je een terugval(letje) heb gehad? Zonde zeg. Nou ja, je weet dat je het kunt. Dat moet toch ook wel een geruststellende gedachte zijn. Blijf vooral op het forum schrijven. Je hebt zelf ook al wel gemerkt dat velen er behoefte aan en baat bij hebben. De tactus-therapie is voor mij dus niet weggelegd, voor degenen die dat nog niet hadden meegekregen. Aangezien ik momenteel geen alcoholprobleem heb en dus ook m'n "trek" e.d. niet kan bijhouden. De therapie is eigenlijk bedoeld voor mensen die iets aan hun huidige alcoholprobleem willen doen. Wél heb ik momenteel e-mailcontact met een verslavingsdeskundige van Tactus, met wie ik de problematiek voortvloeiende uit een alcoholprobleem kan bespreken en om advies kan vragen. Dat bevalt me eigenlijk heel goed. Nou, ik zal het forum proberen blijven te volgen. Sterkte allemaal. Groetjes, Elmo

Van mij mag je Emma. Waarom ik (misschien) weer wil drinken. Tja, de beslissing om nooit meer te gaan drinken vind ik zo definitief klinken, denk ik. Misschien dat ik me door die tweestrijd van ooit wel weer of nooit meer drinken ook zo onzeker voel. Als ik uitga (wat niet vaak voorkomt) en mensen vragen me of ik niet drink, dan vind ik het moeilijk om te zeggen: "nee, ik ben definitief gestopt". Want wat als ik later (als ik me ooit psychisch weer sterk voel) besluit om wél weer te gaan drinken? Daarom zeg ik ook altijd dat ik momenteel niet drink, vanwege medicijngebruik. Ik heb geen flauw idee hoe ik zal reageren áls ik t.z.t. weer een biertje zou nemen. Daarom wil ik graag ook m'n verhaal aan Tactus voorleggen en bespreken wat dit dan voor effect op mij kan hebben, afgaande op mijn verhaal en met de ervaringen van een verslavingsdeskundige. Begrijp me niet verkeerd. Ik zal ook echt niet weer beginnen met drinken als ik nog angstig en depressief ben. Ik bedoel meer na een psychisch herstel (als die ooit komt). Op veel sites over alcohol wordt aangeraden om bij een alcoholprobleem een bepaalde (langere) periode even niet meer te drinken. Ok, het verschilt natuurlijk van persoon tot persoon en de mate van verslaving of een matige reïntegratie in de alcoholwereld succesvol is. Ik heb 1 keer een alcoholprobleem gehad. Ben gelijk voor lange tijd gestopt, en weet dus niet hoe het zal zijn om dan weer te gaan drinken. En mijn alcoholstop wordt zeker niet ondersteund door een of andere hogere macht. Ja, die macht ben ik zelf, of eigenlijk mijn angst voor weer afhankelijk te worden. Het is mooi voor de mensen die wél een dergelijke steun hebben aan een bepaald geloof, maar dat is aan mij (misschien wel jammer genoeg) niet besteed. Mathilde, ik heb je verhaal ook gelezen en wens jou en je dochter veel sterkte toe. Ook het verlies van een huisdier kan een heftig gemis zijn, ook al doen sommige mensen daar soms zo laconiek over. En Hermiena, veel plezier morgen op de verjaardag, enne....van de drank afblijven zal je dan ook wel lukken. Daar ben ik van overtuigd. Ben je trouwens van plan om de alcohol voorgoed gedag te zeggen? Of ben je daar nog niet over uit. Nou ja, ik hoor het wel. En Leidi, hartstikke goed van je zeg dat je Rob zo bijstaat en steunt. Groetjes allemaal. ----------- Elmo

Tja, Emma, Ik heb sowieso al wel wat aan dit forum gehad hoor, maar ik wilde er ook gewoon even met een deskundige over praten. Ik ben er ook nog niet uit of ik nou helemaal wil stoppen of dat ik weer (zij het met mate) wil gaan drinken. Momenteel wil én durf ik ook niet meer te drinken omdat ik me psychisch nog niet sterk voel (depressief, onzeker, angstig). Ik heb nl. geen zin om me, naast de psychische problemen, ook nog 's afhankelijk van alcohol te voelen. Maar wat nou als 't psychisch weer beter gaat? Hoe (lang) heb jij dan die sociale fobie-problematiek ervaren? En ben je daar nu ook vanaf dan? En zo ja, hoe heb je dat dan gedaan? Heb je ook je alcoholprobleem voor je omgeving verzwegen? Of was je daar vanaf het begin al open in. Ik vind 't nl. ontzettend moeilijk om erover te beginnen. Heb 't onlangs wel aan m'n psychomotorische therapeut verteld, maar om mij ook bloot te geven aan mijn omgeving is toch wel een stapje te ver hoor. Daar voel ik mij gewoon (nog) niet sterk genoeg voor. Vooral omdat ik ook vrienden heb die wel een glaasje lusten. En natuurlijk omdat iedereen in mijn omgeving en mijn woonplaats ook wel weet dat m'n ouders een aanzienlijk alcoholprobleem hebben. Dit soort vragen en wat er omheen hangt wilde ik ook graag met een verslavingsdeskundige bespreken. Natuurlijk zou ik jouw ervaringen en hulp ook erg op prijs stellen. Maar dat was eigenlijk de reden dat ik me heb aangemeld voor de internetbehandeling. En Hermiena, tuurlijk laat ik het nog even weten of ze me eventueel willen helpen. Sterkte iedereen. --------- Elmo

Hoi hoi hoi allen, terug van even weggeweest, maar even weer een berichtje van mij. Wat wordt er toch ontzettend veel geschreven op dit forum. Je moet het haast wel dagelijks bijhouden. Anders raak je echt de "draad"kwijt. Ik probeer dan ook, zij het een beetje op de achtergrond, het forum bij te houden. Ik zie dat Houten nog steeds volop aanwezig is. Klasse hoor. Ga zo door meid. Je bent echt een topper. En vandaag 3 maanden droog, toch? Gefeleciteerd. Ik heb via de internetbehandeling bericht gekregen van een hulpverlener dat hij mijn achtergrond heeft doorgenomen en dat hij vraagtekens zet of ik wel gebaat ben bij zo'n behandeling, aangezien ik geen acuut alcoholprobleem heb (ik sta al ruim 3 jaar droog en heb geen drankzucht of trek meer). Daar heeft hij natuurlijk ergens wel gelijk in. Ik hem vervolgens maar m'n (levens)verhaal gemaild en gevraagd of ik toch in aanmerking kan komen voor een (eventueel verkorte) behandeling. Ik heb toch wat vragen m.b.t. de problematiek die bij een alcoholprobleem kan ontstaan, waar ik wel wat goed advies bij kan gebruiken. Ik wacht echter nog op antwoord. Verder wil ik Blackdog (en Leidi natuurlijk ook) ontzettend veel sterkte wensen. 1 verslaving is al wat, en als je er ook nog 's 3 hebt én de instanties werken ook nog 's niet mee, dan kan ik me voorstellen dat je daar hopeloos van wordt. Nogmaals veel sterkte. Emma, je prachtig bericht over het "niet gehoord worden" is er 1 die eigenlijk onder de spelregels van dit forum thuishoort. Mooi verwoord. Nou, ik kan moeilijk iedereen bij naam noemen, maar wil jullie toch allemaal sterkte toewensen. See you. --------- Elmo

Tja Houten, ik weet niet of je die baan qua tijd aankunt naast je normale dagelijkse bezigheden, maar dat neemt niet weg dat je er mijn inziens de juiste persoon voor bent om die baan een goede invulling te geven. En voor wat betreft de chaos op het forum kan ik je zeggen dat ik in het begin mijn weg op het forum ook niet helemaal kon vinden. Bij mijn introductie heb ik maar gewoon een nieuw draadje aangemaakt, niet wetende dat daar een speciale draad voor was. Het lijkt me trouwens ook wel handig om de nieuwelingen een nieuwe draad te laten maken met daarboven steeds hetzelfde titelbericht (bijv. "even voorstellen", zodat iedereen die daarop wenst te reageren dit kan doen. Llijkt me ook wel handig om dit te vermelden in de spelregels. Na de introductie en de reacties daarop zou je dat draadje bijvoorbeeld in een nieuwe categorie kunnen verplaatsen (links, onder de kop "Categories Alcohol de Baas"). Dan kunnen de nieuwelingen ook makkelijker en overzichtelijker ieders verhaal lezen. Nu moet je op het forum zoeken naar iemands achterliggend verhaal. Alhoewel er wel een paar in de titel "voor de newbies, who is who op dit forum" staan. Verder zag ik op diverse dagen meerdere draadjes, wat ook niet echt overzichtelijk is. Als er per dag nou maximaal één draadje komt waar iedereen zijn verhaal kan doen, zou het al een stuk overzichtelijker zijn. Zo, ik weet niet of je daar wat aan hebt, maar dat is wat mij als newbie is opgevallen en beter zou kunnen. En Bouderië: tja, als je wordt opgenomen, dan móet je het ook wel vertellen, inderdaad. Lijkt me wel moeilijk om je familie en vrienden na of tijdens de opname onder ogen te moeten komen. Voorlopig heb ik het alleen nog aan mijn therapeut verteld. En als ik mij wat zekerder voel, zal ik het ook wel aan een aantal mensen in mijn omgeving vertellen. Read you later. --------------- Elmo

Hoi allen, Ten eerste wil ik de jury bedanken voor de onverwachte nominatie én de ontvangst van het tegeltje. Ik ben nog geen week lid en nu al dit. Ik heb dus geen speech kunnen voorbereiden, maar voel me in elk geval zeer vereerd. En Houten? Die baan die je hebt aangeboden gekregen bij de Cactusschool past precies in jouw straatje hoor. Ik zou zeggen: doen! Ik bedoel, je bent iedere dag volop aanwezig op het forum, je reageert bijna op elke reactie en je weet iedereen altijd een goed, lekker, oppeppend enz.enz.enz. gevoel te geven. De sollicitatiecommissie heeft je natuurlijk ook niet voor niks uitverkoren. Nou, ik begin maandag of dinsdag met de internetbehandeling. Ik laat jullie mijn ervaringen nog wel weten, Gegroet en nog een fijne zondag allemaal. -------------- Elmo

Hé Bouderie. Welkom op dit forum. Je zult merken dat het van je af schrijven van je problemen en de ervaringen, tips enz. van medeforumgenoten je ontzettend veel zullen doen. Ik heb er tenminste al wel wat aan gehad. Na een zwijgen van 3 jaar (!) - puur uit schaamte - heb ik me op dit forum me eens lekker durven uiten. En ik moet zeggen dat het me wel enigszins heeft opgelucht. Ik heb me ook aangemeld voor de internetbehandeling. Lijkt me nl. ontzettend leerzaam. Ik zou zeggen, lees de forum rustig door en blijf van je af schrijven. Groetjes, --------------- Elmo

Hoi allen. Houten, alvast gefeliciteerd met je nieuwe baan. Ik had me dinsdag op de wachtlijst gezet voor de internetbehandeling. Heb vanmiddag even geprobeerd om me gewoon aan te melden, en wat denk je? Ja hoor, ik kon me gewoon aanmelden. Met dank aan Pietjepuk voor de tip! Zonder jou had ik nog steeds braaf op de verlossende e-mail van Tactus zitten wachten (die ik overigens nog steeds niet heb ontvangen). Binnen 3 dagen kan ik het eerste contact verwachten. Dat zal dan wel maandag worden. Spannend. Ben zeer benieuwd. Heb vandaag m'n intakegesprek gehad met de psychomotorische therapeute. Echt een héle aardige dame. Ik heb haar zelfs verteld over mijn alcoholprobleem van 3 jaar geleden, en dat ik daar uit schaamte met niemand over durf te praten. Ze reageerde heel rustig en begrijpelijk. Was toch wel een opluchting hoor. Komt denk ik ook wel een beetje door dit forum dat ik die stap heb durven nemen Ik weet nog steeds niet wat ik eigenlijk wil. Helemaal stoppen of met mate drinken. Af en toe een biertje lijkt me eigenlijk ook wel weer erg fijn. Ik voel eigenlijk al heel lang geen heftige trek meer om te drinken. Oké, een biertje gaat er op elk tijdstip van de dag wel in, maar ik voel niet meer de zucht of drang die ik 3 jaar geleden voelde. Nou ja, de behandelaar zal me vast wel van goed advies kunnen voorzien. Zeg Opa2? Kan het kloppen dat ik jouw (levens)verhaal (nog) nergens heb kunnen lezen? Lijkt me ook wel interessant hoor. En oma Gerda, succes met de bevalling van je dochter. Of ben je al oma? Gegroet. ----------- Elmo

Ik begrijp van Houten dat je dus ook altijd een leugentje om eigen bestwil verzint? Je zegt ook dat in jouw omgeving NIEMAND op de hoogte is. Maar het moet iemand in je omgeving op een gegeven moment toch opvallen dat je niet drinkt? Ik bedoel, je heb toch niet altijd migraine of zo? Daarom zeg ik altijd - vaste prik - dat ik medicijnen slik. Hoef ik niet bang te zijn dat ik even geen smoesje weet Ik lees uit de ervaringen van andere forumleden dat de internetbehandeling dus wel erg goed moet zijn. Verscheidenen zijn er tenminste wel enthousiast over. Het lijkt me dan ook zeer interessant en leerzaam. Weet iemand trouwens hoelang de wachttijd daarvoor ongeveer is? Ik heb me eergisteren nog maar net aangemeld. En Opa2. Dat zal inderdaad de insteek zijn van veel psychiaters. Ik had ook een zelfstandige psychiater. Als 't aan hem had gelegen, dan zat ik nu volgens mij nog elke week bij hem over koetjes en kalfjes te praten. Denk ook wel dat een psych die voor het GGz of zo werkt stukken professioneler is, omdat hij natuurlijk ook met zijn meerderen de patiënten moet evalueren. Voorlopig hou ik het maar bij de psychomotorische therapie en de internetbehandeling. Lijkt me eerst wel ff genoeg. Dat dacht ik ook wel Erica. Had ik ook al in m'n reactie gezet. Spreek jullie later. --------- Elmo

Hoi allemaal. Ik heb eigenlijk nog geen flauw idee wat wel en niet goed is. Of ik nu een smoes moet gebruiken (medicijngebruik) of dat ik het gewoon rechttoe rechtaan moet zeggen. Ik weet wel dat die medicijnen en alchohol niet samengaan, maar toch.... steeds als ik dat als reden vermeld, dan voel ik mij op de een of andere manier schuldig. Alsof ik anderen en mezelf voorlieg. Wellicht dat ze me daar bij de internetbehandeling wat advies over kunnen geven. Enne Houten? Ik zal ook nooit zomaar een antipsychoticum gaan gebruiken hoor. Alleen dat woord klinkt al erg heftig Ik kan het natuurlijk wel eventueel een keer voorleggen aan een (nieuwe) therapeut. Dat bedoelde Erica vast ook. En bedoel je met de therapie in je reactie de internetbehandeling? Of heb je een andere therapie (gevolgd)? En Pietjepuk, Emma en Hermiena? Ook jullie bedankt voor jullie warm onthaal. Ik zal jullie verhalen ook nog wel lezen de komende tijd. Zo'n forum doet toch wel wat. Ervaringen en tips van anderen lezen. Het even van me af kunnen schrijven is ook wel lekker. 1 fles wijn of 5 flesjes per dag is eigenlijk ook niet normaal (en gezond) als je erover nadenkt, maar ik heb vrienden en kennissen die dat makkelijk halen hoor. Doordat zoveel mensen dat doen lijkt het de normaalste zaak van de wereld. En Erica, ik begrijp je heel goed hoor voor wat betreft het advies over die Zyprexa-medicatie. Zoals ik al zei zal ik dat nooit uit mezelf gaan gebruiken. Eventueel zal ik dat 's een keer voorleggen aan een (nieuwe) therapeut. Ik spreek jullie later. -------- Elmo

Hoi allemaal. Ik dacht dat ik elke reactie afzonderlijk moest beantwoorden. Maar zie dat m'n berichtje voor Erica gewoon onderaan de lijst staat Allemaal erg bedankt voor de leuke en lieve reacties. Ik voel me nu al thuis. Ik heb jullie (levens)verhalen in het forum nog niet helemaal uitgespit, maar dat komt nog wel. Is ook nogal wat hè? Gerda: Een andere (góeie) psych zou inderdaad weleens raadzaam zijn. Ik heb me aangemeld voor de internetbehandeling om m'n probleem voor te leggen en voor advies. Misschien dat dat helpt. Of dat hij mij misschien een goeie psych adviseert bij mij in de buurt. Houten: Zo, ook een lang verhaal zeg. Jij doet de Tactus-therapie? Is dat hetzelfde als de internetbehandeling? Ben je wel van plan om weer te gaan drinken, of wil je definitief stoppen? Een flesje wijn per dag lijkt me nl. wel redelijk normaal. Ik heb nl. vrienden die 5 tot 10 flesjes bier per dag drinken. En 's weekends nog meer. Ja ja, als ik erbij ben tel ik ze M'n ouders hadden net als die van jou ook vaak ruzie, waarbij er inderdaad wel 's servies of andere dingen niet heel bleven. En dat allemaal om én door de drank. Niet dat ik daar nou zoveel over nadenk. Ik ben er in de loop der jaren wel aan gewend, denk ik. En wat betreft die 3 jaar? Nou ja, de eerste weken/maanden vielen inderdaad tegen, maar daarna was de drang of afhankelijkheid of hoe je 't ook noemen wilt (gelukkig) nagenoeg weg. Het enige wat ik klote vind is het nuchter zijn, terwijl je vrienden lekker dronken aan 't worden zijn. Bedankt voor je warme onthaal. Fleur: Bedankt voor je reactie. Ik voel me nu al gesteund. En Piggelmee? M'n vrienden vragen ook niet meer of ik een biertje wil. Die weten dat inmiddels wel. Maar als ik 's een avondje ga biljarten of zo met anderen (wat mindere bekenden) erbij dan komt het gewoon weer ter sprake. Of op verjaardagen. En het ís natuurlijk ook deprimerend als ik m'n vrienden dronken zie worden, terwijl ik er nuchter naast sta. Maar die sociale angst erbij is in mijn geval net zo erg. Althans, zo ervaar ik dat. Dat maakt me erg onzeker en depressief. Ik weet niet hoe het zal voelen als ik weer een biertje zou nemen. Maar durf het gewoon (nog) niet aan vanwege m'n psychische problemen. Wil dit ook graag voorleggen tijdens de internetbehandeling. Ook jij erg bedankt voor je reactie. Groetjes allemaal, -------------- Elmo

Hoi Erica. Heb ook weleens overwogen om een andere psych te zoeken, maar heb er eentje gehad waar ik, in mijn ervaring in elk geval, weinig, of eigenlijk niets aan gehad heb. Hij had naar mijn gevoel meer aandacht voor zichzelf dan voor mij. Ik mag dan wel niet generaliseren, maar die stap om een andere psych te zoeken en weer m'n levensverhaal voor te leggen was voor mij daardoor steeds te groot en te moeizaam. Volgende week heb ik een intakegesprek met een psychomotorische therapeut voor m'n angsten en depressie. Hopen dat dat wat oplevert. Ik heb mij aangemeld voor de internetbehandeling. Gewoon om mijn probleem voor te leggen en om advies te vragen. Misschien dat hij een goeie psych in mijn regio weet voor mijn probleem. Ik heb meerdere antidepressiva gehad (Remeron, Seroxat en Zoloft), die alle niet het gewenste resultaat hadden. Misschien is dat Zyprexa ook wel iets voor mij. Heb je dat lang gebruikt? Of gebruik je het nog steeds? Voor wat betreft vrienden. Tja, die heb ik wel (2 erg goeie), maar om erover te beginnen is, voor mij in elk geval, zoooooo moeilijk. Ik heb wel vaak gedacht om er serieus over te beginnen, maar de drempel blijft toch nog steeds te hoog. Ik blijf het goeie moment zoeken Zoals je al zei zal dat toch wel een enorme opluchting zijn, dat denk ik ook wel. Groetjes, en erg bedankt voor je reactie. Doet toch wel goed. -------- Elmo

Hoi, ik ben Elmo, 36 jaar en ik drink al ruim 3 jaar niet meer. Daaraan voorafgaand was ik al enige jaren depressief, sociaal angstig en burn-out. Dit mede als gevolg van een verbroken relatie, waardoor ik ook erg onzeker ben geworden. Ik dronk toen regelmatig veel (bier). Uitgaan deed ik niet echt meer. Ik kwam alleen nog bij vrienden thuis, waar we dan films keken en veel bier dronken. Ook dronk ik thuis geregeld bier, gewoon om me lekker te voelen. Die combinatie van veel bier en depressie/angst/burn-out werd mij op een gegeven moment te veel en ben dan ook totaal ingestort en een half jaar bij huis geweest. Ik ben gestopt met drinken omdat ik merkte dat ik behoorlijk afhankelijk aan 't worden was van de alcohol. Ik heb (nog) tegen niemand verteld dat de alcohol toen (ook) een probleem was. Puur uit schaamte. Ook omdat m'n ouders in m'n woonplaats nogal als alcoholisten bekend staan (m'n moeder is zwaar alcoholist geworden omdat ze slecht tegen de ruzies met m'n vader kon). Ik heb al die jaren tegen vrienden gezegd en zeg nog steeds dat ik geen alcohol drink omdat ik antidepressiva heb (momenteel Efexor) en dat alcohol daarbij zeer wordt afgeraden. Maar eigenlijk durf ik momenteel geen biertje meer te nemen omdat ik bang ben om weer afhankelijk te worden. Ik voel allang geen afhankelijkheid van de alcohol meer. Dat gevoel was wel redelijk snel weg. Maar geestelijk voel ik me nog steeds niet best. Ben nog steeds depressief, sociaal angstig, erg onzeker en snel gestrest. Die verbroken relatie heb ik naar mijn gevoel nog steeds niet goed verwerkt. En tja, alcohol en psychische klachten gaan nou eenmaal niet goed samen hè. Ik word er zo ziek van als mensen steeds maar weer vragen: "drink jij niet?" of "Ach, eentje kan toch geen kwaad?". Dat ik het dan steeds maar weer moet uitleggen, pfff. Als m'n vrienden willen stappen (wat gelukkig niet vaak voorkomt), word ik alweer depressief. Ten eerste omdat zij allemaal bier drinken (ik dus niet) en lol hebben (ik dus niet, ik doe alsof ik lol heb), en ten tweede omdat ik nog steeds sociaal angstig en onzeker ben. Als ze dus al over een avondje uit beginnen, voel ik de bui alweer hangen. En om nou iedere keer nee te zeggen is ook zo wat. Ben wel bij een psychiater geweest voor m'n depressie, angst en burn-out, maar heb eigenlijk nauwelijks over de alcohol gepraat. Denk ook dat de klik er niet echt was met m'n psychiater. Ik heb volgende week een afspraak met een psychomotorische therapeut voor m'n psychische klachten. Hopen dat dat wat oplevert. Ik heb me in elk geval wel voorgenomen dat áls ik weer een biertje neem, ik me in ieder geval psychisch goed en zeker wil voelen. Eerder niet. Zo, 't is wel een lang verhaal geworden, maar moest 't wel even een keer kwijt. --------- Elmo