Houtje

Het is een puber hè Marjo. Vorige keer, na Bruce, ja, dé Bruce, op zijn 14e nb. moest hij net zo lang steentje tegen de ruit gooien tot ik wakker schrok, sleutel verteten. PUBERBREIN. De bel hoor ik niet als ik slaap.

Jongens, ik ben zo moe..........zal ik maar gewoon naar bed gaan? Dat vind een puber van 14 toch niet erg?

Ik ben ook met een verhuisdoos in de ene hand en de witkwast in de andere ongeveer bevallen (de tweede dan)..... ons huis werd opgeleverd op de uitgerekende datum mèn als ik daar nog aan denk. Maar die van Marjo is ook erg leuk !!!!!!!!

Haha die Oma Caro, wat geweldig leuk nieuws. Wat zijn ze nog heerlijk jong, ik was 34 nb. toen mijn eerste kwam, een leven verder. Dat huis verbouwen lukt wel, je hebt zoveel energie dan. Gefeliciteerd en ik hoop met jou op een fijne en voorspoedige zwangerschap en een gezond (klein)kindje. Goh!!!!!!!! Je zal moeten wennen, ik zit op afstand al mee-te-wennen...... Leuk hoor!

Ik kan nu pas alle gevoelens aan die erbij komen en erom heen horen, dus volgens mijn psycholoog had ik toen niet anders gekund, maar dat vind ik zwak van mezelf achteraf. Had het liever grauw en hard gehad, zo voel ik het leven een beetje nu. Het is nog steeds geen feessie! Maar hier word ik wel warm van (Adele: Make you feel my Love, nr. van Bob Dylan).

Ja Marjo ik ben mijn scheiding zuipend doorgegaan en heb daar nog steeds een kl*te gevoel over dus SUPER VAN JE dat je dit allemaal droog doet.

Ja Corinne, het was nog te betalen ook (34 euro). Voor die ene keer in de 10 jaar dat ik naar een concert ga. Grrrrrrr...... Zoon is met Pa naar Drive Like Maria (niet mijn smaak). Cynisch genoeg was ik blij dat zijn Pa ophoepelde met al zijn herrie-muziek en elektrische gitaren en wat krijg ik bij Zoon terug (eigen schuld.....) elektrische gitaren en herrie-muziek. Lang leve de Ipod.

http://adele.tv/ genieten maar van..........make you feel my love......

Ik kom binnen en ga meteen weer weg: Had graag naar de Heineken Music Hall gewild: Adèle life (en een redelijke prijs): uitverkocht natuurlijk. Water, Marjo, BB, Safi en alle noorderlingen die me niet te binnen schieten: 19 april Martinihal in Groningen . GGGGGGGGAAAAAAAANNNNNNNNNNNNN!!!!!!!!!!!!! Ze is life meer dan fantastisch. Ja, Houtje, over en sluiten maar. Mijn logees instoppen en naar bed. Ware het niet dat Zoon nog niet thuis is, dus ik wacht nog een uurtje of twee (geeuw). Is met zijn vader naar Paradiso, ook heeeeeeel leuk. Wltrstn llmll !!!!!!

BB, De situatie zou precies hetzelfde zijn als bij mijn vriendin Y. Zij werkte 40 uur per week, en Hij had een klein baantje administratief 2 ochtenden en zorgde verder voor hun drie kids. Voilà. Het gaat niet om M/V het gaat om zorgtaken en banen. *aanvulling: hij ging ervandoor met een ander, hetgeen een drama was. Omdat moeder de kost moest verdienen en het huis betalen en de electra en de boodschappen kon ze niet de kids tegelijk troosten, opvangen en begeleiden.

Ik had de posting van Marjo van vannacht gemist (sorry, erg onzorgvuldig van me, om ergens op in te gaan, en dan niet te lezen wat iemand erover heeft geschreven) dus het meeste heb ik weggehaald. De kern van mijn gevoel en mijn buikpijn blijft echter staan, en daarom heb ik de kern van mijn verhaal ook laten staan. Misschien hebben Marjo en Klaas inderdaad gewoon dé beste manier gevonden die er is om met hun kinderen om te gaan, en kan het niet beter, maar ik word er emotioneel van. Marjo niet denk ik. Die is zo zeker met wat ze aan het doen is. En ik ben een eeuwige twijfelaar, ik zeg het erbij. Maar dat weten jullie van me. Zij kan gehoor geven aan roep van zon en maan, en ik blijf me druk maken om de roep van was en strijk. Ach ja, verschil moet erwezen. En misschien is een gesprek hierover tussen ons gewoon als twee mensen die een totaal verschillende taal spreken en melkander nooit zullen begrijpen. Ook daarvoor moet ik dan mijn respect op brengen. Kortom, het is en blijft MIJN probleem.

Marjo, lieve meid, ik begrijp je gewoon niet. Laat dat maar bij mij liggen. Maar neem alsjeblieft één goede raad aan: kinderen gaan niet ongeschonden door een scheiding. Ze hebben veel baat bij een vertrouwenspersoon (niet: hun verzorger) omdat ze daar ook tégen die verzorger moeten kunnen schoppen. Mijn zoon was 7 toen we gingen scheiden, en op zijn 8e werd hij depressief. Gelukkig herkende ik het en kon ik voor hulp en therapie zorgen. Het heeft hem erg goed gedaan, een derde luisterende oor. Maar iemand moet die onuitgesproken signalen wel oppikken, en moeders hebben speciale antennes. Dochter kreeg veel later last, en kon toen ook hulp krijgen. Haar vader heeft nooit wat gemerkt. Jouw Klaas is een drukbezet man met baan, hobbies, gitaarles geven (toch?) dus ik vraag me in alle vrijheid af of er voldoende emotionele pvang is voor de kids. Met hun proefwerken, het leren, de overgang naar de brugklas van je oudste.... ik heb er zorgen over. En ze zullen hun moeder toch ook vreselijk missen? Misschien en dat hoop ik heb je alles perfect geregeld, maar uit je postings kan ik het niet opmaken. Het spijt me oprecht als je dit als een aanval ziet, maar ik heb buikpijn als ik aan de kinders denk. Lieve Marjo, dit is geen aanval, maar een zorg van een collega-gescheiden-moeder. Je kunt nú dingen voor je kinderen doen die je later nooit meer kunt inhalen. En missen ze hun moeder niet vreselijk? ***************** AANVULLING: ik zie nu pas dat je vannacht nog hebt geschreven, o.a. dat jullie de taken zoveel mogelijk goed verdelen, dat doet me waanzinnig goed. Daarom heb ik de rest van mijn verhaal weggehaald. Heb je ook een weekend gewoon lekker de kids bij je voorlopig? Misschien, als je een nieuw huisje krijgt, vinden ze dat wel heerlijk.

Hee Marjo, Spring-in-ht-veld door de polder !!! Hier is het redelijk, gewoon zoals je mag verwachten na zo'n pittige ingreep. Heb net nog gebeld ff naar de HA en het ZH omdat ik zo duizelig ben (in bed liggen je hoofd omdraaien en dan gaat alles draaien) maar dat is normaal na zo'n ingreep. Dus RUST maar even, zien te slapen. Heb een schat van een buurman die heeft mijn medicijnen gehaald en fruit voor me geschild, en kan ik 24/24 oppieppen, nou niet helemaal, dat zal zijn vrouw niet leuk vinden. Ik hoop dat dit de laatste blokkade was en dat ik hierna de morfine kan gaan stoppen, dat wil ik zo graag. Dank voor je belangstelling.

Hoi allemaal en super bedankt voor het duimen !!!! Ik denk echt dat het geholpen heeft. Het was weliswaar wéér erg pijnlijk, maar ik had een verdoving gevraagd voor het eerste stukje (de huid) en dat scheelt toch. Ze spuiten dan contrastvloeistof in, en volgen die op de röntgen, en dan prikken ze de zenuw aan met een stroomstootje (jajajajaja) en dan komt het medicijn dat de blokkade geeft. Het zat goed want ik kon een half uur lang mijn arm niet gebruiken = goede zenuw uitgeschakeld. Met A. weer naar huis gehobbeld (hij reed natuurlijk) en in bed gedoken. Alleen als ik mijn hoofd draai, ga ik bijna onderuit (erg duizelig). Is normaal. Dus ik moet dringend weer liggen maar wou toch even vertellen dat ik deze keer niet heb liggen brullen maar steeds mezelf dwong me te ontspannen en een oefening van de mindfullness te doen. Het hielp denk ik. Kan nog niet slapen, want Dochter is nog niet thuis, die was bij een vriendje, Zoon redt zich wel. Ik heb goede hoop dat ik na deze blokkade de morfine helemaal kan laten staan!!!! Heb echt het gevoel dat het duimen heeft geholpen, dus hartstikke bedankt. En tja, bij het gewone leven dus ook op het forum horen ook soms medische dagjes. Maar delen = helen, zegt Rudy toch altijd. Zo voel ik het ook. Nu gaat Tollend Hoofdje braaf in haar bedje liggen. Doei allemaal!

Treezebeesje, Ik zal voor je duimen morgen! Als jij dan voor mij duimt voor kwart over drie, komt het helemaal goed. Lekker slapen !!!!

Steph, Zie mijn reactie aan je op het draadje Wie is Wie. Ik ben ook al zo'n enthousiaste internet-therapie-volgster.

Hoi Supersteph, Zo, een marathonloper in ons midden? Er zijn hier véél mensen die de zelfhulp (bedoel je de internet-therapie?) gevolgd hebben en o.a. bij mij heeft dat echt de knop die maar niet "om" wilde, eindelijk omgezet. En dat na 9999 mislukte pogingen. Ik was echt een gewoontedrinker, half 5 de literfles wijn open, en om 9 uur was die leeg. In het weekend soms wel twéé op een dag. En ik ken hier heel veel anderen die het reuze heeft geholpen, maar dat moeten ze je zelf maar vertellen. Succes en lekker schrijven hier.

Tine, wat GEWELDIG VAN JE. Ook al wist ik het al. Elkaar elke dag een smsje sturen is zó ondersteunend. Daarom heb ik het ook met plezier en graag voor je gedaan, Tine. Maar, je hebt het écht zelf gedaan hoor. Felicidados !!!! :light::light::light::light::light::light::light::light::light::light::light:. Ik hoop dat je inziet dat jij de enige bent die jezelf dat kado kan geven, elke dag weer opnieuw. En je bent écht veranderd in die 20 weken, al zie je dat misschien zelf niet in. Ik zie het wel. Hartstikke goed. Ga zo door!!! (doen we).

NOT YET Corinne. Er moeten nog wat dagen volgen. Ook al geeft de tijd me steeds meer vertrouwen in mezelf. Vanavond knallende ruzie met dochter gehad, men oh men wat kan ik daar slecht tegen. Morgen naar de pijnpoli voor een nieuwe blokkade op mijn linkerarm-zenuw. Nogal een nare prik, maar ja, lang niet zo erg als de problemen van Tina en Rudy o.a. Was ook even ingelogd om o.a. Rudy een berichtje te sturen. En jaaaaaaaaaaaaaaaaa Corinne, jij bent ook lekker onderweg hè met 11 april TWEE VOLLE JAREN. Wauw!!!! !!!!!! Geweldig hoor!!! (om niet te spreken van de rest van de progressie in de afgelopen twee jaren, pfffff). Dikke complimenten dezerzijds.

Hallo allemaal, Ik ben niet van de wereld hoor, en ik lees af en toe mee. Maar na 3,5 jaar schrijven heb ik alles wel gezegd. Ik sluit me bij Soothe's Wijsheden Hoekje aan: Het leven wordt niet opeens een feestje zonder drank. Ook mij overkomen de nodige moeilijkheden. Toch ga ik ze "droog" te lijf. En heb ik steeds minder momenten dat ik eraan denk, soms hele dagen achter elkaar niet. Het kan dus, het wordt steeds makkelijker. Maar alert blijven is niet verkeerd. Op naar de 3,5 jaar zal ik maar zeggen. Maar toch doe ik het maar gewoon dag per dag, en als het moeilijk is (gebeurt echt nooit meer hoor) deed ik het uur-per-uur. sterkte allemaal en alvast Welterusten, p.s. Was onze Tine vandaag niet 20 weken droog? Heeft ze zich nog gemeld vandaag?

Voor de nieuwelingen onder ons: elke dag krijg je de kans te stoppen. Ik heb het ook zo vaak geprobeerd en het is mislukt, maar nu ben ik er echt klaar mee, ten minste, voor vandaag. Ik denk maar één dag vér en dat houd ik al ruim 3 jaar vol. Het werkt! En hier komen en schrijven werkt ook. Het heeft mij enorm geholpen. Dus wie schrijft, die blijft.....DROOG. goh, ben ik echt de eerste?

Ik schrok me net te PLETTER. Kreeg een mailtje van een of ander vaag postorder bedrijf en die gebruiken allerlei meisjesnaam zo van CAROLIEN heeft een speciale aanbieding voor JOU geselecteerd je denkt dat dat heel persoonlijk is. Toen kreeg ik er een met de (echte) voornaam van mijn moeder, en, hoe is het mogelijk, dacht ik éven dat het een mailtje van mijn moeder van, stom hè. Ben er weer veel mee bezig, dat zal er wel mee te maken hebben. Moest ik even delen.

Lieve Anna, van harte met je verjaardag!!! Ik wens je wéér vooruitgang in dit nieuwe levensjaar. Het gaat de afgelopen jaren zoooooooooooo veel beter met je, zet dat voort! liefs xxx houtje

Lekker slapen, Wing.

Zo, weer twee mandjes was voorzichtig weggewerkt (langzaam strijken, veel vouwen). Nog steeds aan de morfine, helaas. Wel minder dan eerst gelukkig. Op 7 april krijg ik weer een blokkade op mijn zenuw van mijn linkerarm, in mijn nek tussen de wervels die klem zitten (nou ja, de zenuw zit klem). Duimen jullie dan voor me? Ik weet nu helaas hoe painlaik het is (ze doen het zonder verdeuving anders kunnen ze de zenuw niet opsnorren met een stroompje). Zo, verder geen geklaag, het is nou eenmaal zo.