Houtje

Voor de geïnteresseerden (ik had het er laatst) nog over zal ik even wat info verzamelen over de lichttherapie.

Hee, daar komt Corinne binnen. Voel je je al iets beterder dan vanmorgen en gisteren? Ik heb tenminste mijn portie "licht" wel binnengekregen vanmorgen op het veld (buiten). Ik heb gemerkt het afgelopen jaar wat dat licht een genezende kracht heeft eigenlijk en ben ook uitgebreid aan het zoeken geweest naar het waaróm van het nut van lichttherapie. Wie vroeg daar laatst eigenlijk om? Water? Ik heb nl. wel e.e.a. aan informatie gevonden. Maar misschien is het beter dat ik dat op het aparte draadje zet. Heb ik wat te doen ondertussen.

Dank je wel. Ik kan hem even goed gebruiken. Maar ik voel me al beter(der).

Zijn varanen een soort "spinnen" dan? Of is dat Rotterdams? Ik heb laatstelijk met Thil uitbundig zitten lachen omdat ik zo "groos" ben met mijn kinderen. Thil komt ook uit die hoek. Hèhè effe een leuke herinnering ophalen. Heb inmiddels ook een stekende hoofdpijn ontwikkeld. Om het verhaal van Exje even af te maken, vlak voordat het gezelschap zich naar zijn auto gong verplaatsen, is hij hier dermate uitbunding naar de WC geweest dat ik alle deuren nu maar tegen mekaar heb openstaan, maar zelfs de katten liggen glazig van de odeur in hun manden te koekeloeren.

Ja stom hè. Maar op een of andere manier houd je na 25 jaar relatie een gevoelige blauwe plek over en hij weet daar op precies weer in te prikken.

Tja, dat geld. Ik heb deze week dus echt mijn spaargeld aangesproken, wat ik NOOIT doe, voor de pc en de televisie. Ik weet het, velen van ons hebben niet eens spaargeld, maar ik heb het door de verkoop van mijn (mooie, fijne, prachtige, helemaal opgeknapte) huis, verplichte kost bij onze scheiding helaas. Dat geld is voor de studie van de kids en voor mijn woonlasten na mijn 65e omdat ik in een huurhuis woon en dus niet "vrij" kan wonen later. Mensen, sorry, maar ik houd hierover op, ik maak me altijd zo'n zorgen om dat geld. Terwijl, als een ander iets nodig heeft, ik het graag voor een ander over heb. Alleen voor mezelf niet. Zoon heeft vanmiddag een nieuw t-shirt gekregen dat hij graag wilde (duur !!!!!) en een hockeystick (duur !!!!) maar dat vind ik terecht, dat de kinderen zo weinig mogelijk last hebben van de scheiding. Stom hè.

Tja, ik haak gelijk even in (zullen allemaal even mee-deinen??) ik kan het ook amper toelaten dat een ander mij helpt. Vorige week mijn bed verschonen (groot dekbed) hartstikke zeer aan mijn arm maar ik verrek het om aan R hulp te vragen en die zat notabene beneden op de bank. Toen vond ik mezelf zo ongelofelijk stom dat ik maar aan hem verteld heb hoe stom ik mezelf vond. Hij was het me me eens .

Zo lieve allemaal, ik kom ook even de huiskamer binnen STUITEREN. Ben natuurlijk inmiddels bekaf. Mijn Ex is net weg met de kinderen, de kids hadden nog even tijd thuis nodig en dus zijn ze later weggegaan. Als hij op dit forum goegelt leest hij dit I don't care. Mijn Dochter was helemaal happie gisteravond, om 1900 uur (!!!!!) kwam een hartstikke aardige postbode nog het langverwachte pakje brengen dus ze heeft na de installatie van 20 tot 23 uur voor de Wii staan springen. Het is inderdaad erg leuk, en ik weet ook meteen dat ik er geen klap van kan. Mooi, is die onzekerheid ook weer opgelost . Vanmorgen waren we drie minuten te laat op de verzamelplek voor de voetbal, luid commentaar van al die mannen, ik ben dan helemaal van de kaart en probeer nog een grapje te maken maar inwendig schreeuw ik het uit: mensen, doe normaal, het is 15 km rijden we hebben nog een uur..... doe rustig tegen me en schreeuw niet zo. De vaders zijn erger dan de moeders.....die snappen dat wel dat je op zaterdag om 9.03 aankomt ipv om 8.59 uur. De voetbalclub is gewoon langer rijden want ik moet helemaal om mijn woonplaats heen, talloze stoplichten verder enz. Dus gierend van de stress de auto in, en ja hoor, verkeerde afslag genomen, ik reed ook nog voorop, wat een commentaar toen we aankwamen !!!! (nog meer gegier in mijn lijf). Inmiddels krampend van de pijn (oei oei oei pijnstillers vergeten te nemen vanmorgen en niet bij me) langs het veld. Onze meiden hadden een tegenstander die soms TWEE keer zo groot was, gewoon genant. Ze hebben met 6-2 of 7-2 verloren daar wil ik vanaf zijn. De twee doelpunten waren wel mooi van mijn dochter !!!! Yeah, en dan sta ik te schreeuwen hoor. Na 10 minuten komt opeens mijn Ex aanlopen (huh?????? totaal onverwacht, Zoon logeert sinds eergisteren bij hem, en hij zou vanavond Dochter ophalen, Zoon ziet in- en inwit alsof hij ziek is). Vertelt Ex doodleuk dat hij en NG (nieuwe geliefde, voor de insiders, die weten het al toch....) knetterende ruzie hebben gehad gisteravond (ik denk dan steeds aan dat arme Wurm van 2 jaar die daar ook bij is, arme schaap dat dat allemaal moet aanhoren en ik weet als kinderen van vechtende ouders wat voor impact dat op je heeft). Het Wurm moet zich echt onveilig voelen ook al is ze twee jaar oud. Affijn, Ex en Zoon waren midden in de nacht afgereisd naar het huis van Ex een uur rijden (en dat midden in de nacht). Of er alcohol in het spel is (dat is het wrange van het geheel) weet ik deze keer niet, maar andere keren was dat overduidelijk wél het geval bij NG. Erg wrang, omdat ik tijdens ons huwelijk ook teveel dronk natuurlijk, en nou zit Ex opgescheept met een dergelijke vergelijkbare situatie. En is er een derde kind dat kind van de rekening aan het worden is. Wat me brengt op de gedachte dat mijn kinderen het nu wel goed c.q. in ieder geval beter maken, omdat ik 2,5 jaar geleden gestopt ben met zuipen. En ze hebben allebei therapie gehad en maken het beter eigenlijk in die zin dat hier in rust pais en vrêe is (voor zover dat met pubers mogelijk is)....... Terwijl ik dat allemaal stond te bedenken gong het voetballen door. Gelukkig is dat ook weer een keer afgelopen maar ik voel me altijd bijzonder opgelaten als Ex erbij is. Staat ie van die vieze sigaren te roken, getverdeksie. En arme Zoon, die dat gisteren ook allemaal moest meemaken met Ex en NG die ruzie, dat moet toch vreselijk zijn voor zo'n kind. Hij is 13 en wel loeigroot (lang) en goed bebekt (van wie zou die het hebben?) maar dit hakt er volgens mij onbewust toch erg hard in. Alles bij mekaar wilde Dochter niet mee dit weekend en ik dacht laat die kinderen toch ook bij mij lekker rustig. Ben nog he-lemaal over de zeik gegaan hier thuis omdat Ex opmerkte dat ik wéér een nieuwe computer had gekocht (ik heb maar een beetje gejokt dat mijn werk heeft meebetaald). En ik HAD als een schuldgevoel over die computer, nou dat is nu wel immens groot gemaakt. Hij kan me zo verschrikkelijk raken en zei "volgens mij koop jij elke week een nieuwe computer en je hebt ook een nieuwe TV zie ik". Potverdrie, ik kan wel janken. Moet je kijken wat hij allemaal doet en uitgeeft. Dus ik heb maar eens een partijtje zitten brullen daarnet, vreselijk voel ik me. Waarom hakt dat er nou zo in? Inmiddels ben ik wel even naar de C100.000 geweest want tja, ik ben wel alleen maar zal toch wat moeten eten vanavond lijkend me dus ik heb een grote salade gehaald. Zo blijkt maar weer, scheiden is ook lijden. Een slechte relatie ook, maar o wat doet dit allemaal zeer. Nu zijn mijn kinderen toch maar voor een dagje mee met hun vader, ander ziet Dochter hem een hele maand niet. Zo ik heb mijn hart wel even gelucht en normaal zou ik nu natuurlijk dit hele verhaal als een ENORME smoes gebruiken voor de JWW maar dat doen we dus NIET. Want ik WIL het niet. Gelukkig ben ik zo ver inmiddels.

Het Houtje gaat in haar Donsje drijven...... slaap ze allemaal ik wens jullie toch een rustige nacht toe. Ondanks alle gepieker.

Ik wou nog even op de 4000 komen maar aangezien ik morgen om 9 uur op het voetbalveld moet staan, lijkt me dat geen haalbare kaart.

Voor vandaag 2 mei hebben we het weer gered. Mooi zo. Ik weet zeker dat het vandaag, 3 mei (dat is het nu) ook gaat lukken, ik ga ervoor.

Ik heb een vriendin dat is een echte MD'er die heeft tenminste nog leuke periodes (hypomanie) soms maandenlang. Gelukkig kunnen we dan meestal een echte manie bij haar voorkomen. Ik begeleid haar ook, afgezien van vriendin, maar ook en voornamelijk als vrijwilliger, bij alle bezoeken bij de artsen, psychiaters en bedrijfsartsen, een hele klus, ben meestal wel een halve dag met haar onderweg. Dan moet je nog gespreksverslagen maken omdat die artsen en vooral bedrijfsartsen weinig noteren, maar ja, het is dankbaar werk hè. Hoezo moe na zo'n halve dag op pad met iemand met gierende zenuwen? Aha: ik ben bezig met een module Doelen en Waarden in het Annazorg programma en daar kan ik dit mooi als aanknopingspunt voor gebruiken. Dank je wel, Pippi.

Pip, Manisch-depressief wordt door de artsen zelf liever niet meer gebruikt tenzij je een bipolair bent die écht aan bep. voorwaarden voldoet, meer dan 2 x een manie met zoveel kenmerken en meer dan 2 x een depressie met zoveel kenmerken en voorwaarden aan lengte van die periodes. Ik ben niet eens echt bipolair een ook niet MD. Lastig omdat ik 90% depressief ben, en omdat de andere 10% slingeren tussen normaal en psychotisch. Maar een psychose is weer geen schizofrenie. Pfffffff ik ben toch echt ervaringsdeskundige en werk ook als vrijwilliger als zodanig. Ik ben vroeger erg actief geweest in de VMDB (dat heette toen nog Vereniging Manisch Depressief en Betrokkenen) en heet nu anders. Affijn ik word af en toe nog gevraagd voor werk maar het is altijd in het weekend en ik kan alleen onder schooltijd. En ik ben de laatste tijd natuurlijk ook niet zo lekker stabiel .....

bi-polair syndroom of stemmingsstoornis(de correcte naam voor een stemmingsstoornis met hoogtepunten en diepe dalen, vroeger werd dat allemaal over één kam gescheerd en heette manisch-depressief maar BPS bestaat in vele vormen en maten. Het blijft een rotziekte, sprak de ervaringsdeskundige.

Sorry Vis, jij hebt het ook niet makkelijk maar ik was nog tegen Corinne aan het praten. Je ouders zijn, als ik het zo lees en begrijp, misschien uit onwetendheid, niet erg ondersteunend geweest in de goede zin van het woord. Dat dat pijn doet, is logisch. Het gaat denk ik ook niet zo gauw over, die pijn. En omdat die pijn blijft, is er maar één ding dat kan veranderen en dat ben JIJ die leert er anders mee om te gaan. Moeilijk hoor. Zeker als je zo'n superverantwoordelijk tiepje bent met ook nog zoveel mensen om je heen die altijd maar aan je jasje trekken.

En is het geen idee om je middagdutje weer in te voeren? Gewoon een uurtje liggen. En heb je al een flink kado van jezelf gehad voor NDB en ADB tegelijk? Anders wil ik het desnoods wel voor je kopen, je verdient het zo. Ik vind het prachtig mooi (ook al is het niet leuk) dat je zo eerlijk kan zijn, en niet veel woorden nodig hebt om te zeggen dat je vandaag weinig soep hebt om ballen in te schieten. Maar één glimlach op een dag die oprecht is, is soms beter dan een schaterbui (hoewel die ook lekker kunnen zijn). Ik heb de laatste vier weken een soort super-slakken-schema, in bed tot de kids naar school gaan, dan nog rondsloffen in mijn pyjama, aankleden, krant lezen, koffie drinken, boodschapje doen, computeren, tv kijken, koken en naar bed. Je houdt dan wel 100.000 schuldgevoelens over over alles wat je NIET hebt gedaan, maar het besef dat jij de enige bent die jezelf dat aanpraat zou je ook net een duwtje kunnen geven. Ik hoop het zo voor je want ik gun het je zo.

Corinne, Ivm je depressiviteit zou ik zeggen probeer dit weekend gewoon véél buiten te zijn, doe niets, maar ga gewoon zitten, zónder zonnebril dan wel hè dat is serieus. Dan krijg je wat gratis lichttherapie. Laat de boel verder maar de boel. Het wordt gewoon weer avond, heus. En neem je voor elke dag maar één ding te doen, bv. pianospelen, op het forum schrijven, meer niet. Moet je nu ook weer werken of even niet ivm de therapie? En tja, zo'n therapie is nooit juichen in 3 weken, jammer hè. Kon je maar een slaappil krijgen voor 2 jaar en dan wakker worden in een nieuw en stralen leven.....helaas. We moeten nog steeds elke dag doormaken. Maar het IS te doen vind ik. Beter dan dat het nu oktober zou zijn of zo, brrrrrr.

Vie, Ik zou het mailtje DIREKT bespreken, het is het nare zaad van de twijfel dat is gezaaid. 1. Hij erft overigens ook jouw andere bezittingen neem ik aan twv een zeker negatief bedrag? 2, En hij is op Valentijnsdag met je getrouwd, omdat je zo ziek was en hij knarsetandend van genoegen op je dood wacht? 3. En daarom is alle wijn ook afgevoerd, maar die ligt bij de buren, als jij er niet meer bent, SLEMPEN !!!!! 4. En daarom komt hij eerder terug uit Zuid-Amerika, omdat het slecht met je gaat en hij de buit ziet hangen? COME ON GIRRRRRLLLLL GROW UP AND SHARE THIS NUISANCE. THAT'S ALL IT IS.

Enne Gem, nog bedankt voor de felicitaties met mijn 2,5 jaar. Kan je nagaan hoe rot ik me voelde, ik heb er glad over heen gelezen. Ga ik me alweer schuldig over voelen knap he hoe je jezelf omlaag kan trekken? . Ik had NOOIT verwacht dat ik het zou halen, maar elke dag als ik in bed lig 's avonds ben ik blij dat het weer een dag gelukt is en neem ik me voor de volgende dag, maar één dag, niet te drinken. En dat kan ik overzien, dus dat lukt. Ik heb geen rare toestanden na mijn ijsbaan-verhaal van 2 week geleden (of was het een week) en ik verheug me op het eten dadelijk. Daarna is nl. alles over. Ik heb alvast een zak drop van 250 gram naar binnen gewerkt

Gem

Corinne, Alsjeblieft zeg. Jij en niet-ondersteunend? Ha. In die bijna 10.000 berichtjes van je (ik vraag me al stiekum af wat er gebeurt als je de 10.000 overschrijdt) heb je een lief woordje voor eenieder van ons, zelfs ná mijn eten denk je nog aan me om te vragen hoe het gesmaakt heeft. Hier, een voor je en een dikke knuffel. We lijken zoveel op elkaar, met ons gevecht met ons leven hè dat valt niet mee. Wat ga je vanavond eten? O ja iets halen hè. Wat wordt het, friet of Chinees denk je? Mmmmmmm ik heb ook wel zin om te snacken zeg. Aura, Wat let je om de beslissing te nemen om niet te willen gaan drinken? Ik zou denk ik dan NU een Antabus nemen. Ik heb het beste spul een periode geslikt (na een half jaar droogstaan) omdat mijn motivatie soms minder sterk was dan in het begin, toen ik echt WILDE BEWIJZEN dat ik zonder kon. Het is mijn bekende vrijdagmiddagdip, en had ik het spul in huis, ik zou het NU nemen. Niet gaan tellen, niet gaan denken, gewoon doen.

Gem, Ik moet me toch lachen zeg!!!! Ik had het eerder deze maand zo vreselijk moeilijk toch, al die gremlins en uiteindelijk mijn uitglijder. Ik dacht toen in die moeilijke dagen VOLHOUDEN Houtje, op naar de 2,5 jaar. En nu ben ik de 28e april he-le-maal vergeten. hahahahahahahahaahahahaha. Water, U bent een Kei. Rudy al zó lang droog, ongelofelijk. Ik wil je achterna komen, maar ben er nog lang niet. En lekker ordinair voor mezelf 2,5 jaar en een aantal dagen op weg: Ik ben er toch weer trots op dat de uitglijder geen terugval is geworden. O Zo.

Om effe in de peiling mee te doen: Tactus heeft gezegd aan een nieuwe bijeenkomst mee te willen werken, ze hadden dat in januari méér dan super gedaan. Een vergaderzaaltje aangekleed met voorjaarsbloemetjes, kaarsjes, slooooooooooooooooten koffie, daarna alle mogelijke en onmogelijke frisdranken, hapjes e.d. Ik vond het méér dan fantastisch. Als dat nou in Zwolle of zo ook kan, is het wat mij betreft ook prima. Dat is een uurtje rijden vanuit Centraal Nederland. Ik kan altijd mensen meenemen, Tapas met Tapas kan ook, de plaid ligt nog achterin. Ik weet niet waar ze allemaal locaties hebben. Misschien kun je dan in overleg met de Tactussen nog een activiteit eraan koppelen, kan variëren van een wandeling tot weet-ik-veel. Ik vind het prima enne, het was echt perfect georganiseerd.

En zo is het, Go for it Girrrrrrrrrrrrrrl !!!!!

En dan nog voor Corinne, mijn trouwe pact-genoot: ik snap je wel, die extra hunkering naar de JWW en ik vind je beslissing voor de Refusal zéér verstandig !!!!! Mens wat heb ik een bewondering voor je. Morgen een kaarsje voor je aan hoor, dat je je wat beter voelt, maar nu ga ik slapen en dan laat ik natuurlijk geen kaarsen branden. Ik ben er trots op dat ik jou heb mogen leren kennen, dappertje !!!! dikke kus en knuffels XXXX Houtje