Leraar1979

Dank je voor jouw bericht weer Timber. En ik denk dat dat klopt. Verslaving niet, maar wel een sterke gevoeligheid. Daarom ga ik bijv ook nooit mee naar een casino als mensen me vragen. Ik zou niet het type zijn die dan kan zeggen ik doe max 100 inzetten. En dat weet ik van mezelf. Ik moet me inderdaad maar bedenken dat 2500 op zich relatief te overzien valt ja. Sinds ik samenwoon zijn mijn lasten 600 euro lager per maand en kan ik ook beetje positief denken: over een half jaar heb ik dan dat bedrag min of meer terug als ik het afzet tegenover 6 maanden alleen geleefd te hebben. Het niet erger maken is zeker slim. Heftig , maar wel eerlijk, dat je zegt dat je 500k in 16 jaar bent kwijtgeraakt. Dan is mijn verlies idd "kleingeld" te noemen. Knap dat je van dat geld toch weinig hebt wakker gelegen. Dat zou ik niet kunnen vermoed ik. Van de andere kant, zie ik wel tussen de regels dan iets heel positiefs. Je hebt blijkbaar een goede baan of onderneming want ik zou zelf niet zo'n bedrag uberhaupt kunnen inzetten in die 16 jaar tijd. Dus volgens mij heb je iets waar je erg trots op mag zijn!

Ja dit zijn inderdaad de enige 2 incidenten. Ik vind het nu , wellicht omdat het vers is, toch heel onverantwoord van mezelf en ik verwijt het me enorm. Ben een ster in dingen dan "heel groot" maken. Maar het is misschien wat realistischer en voor mezelf ook positiever als ik me bedenk: okee 4000 euro, op een heel leven bezien valt dat mee. Ik schaam me vooral dat ik met dat geld "andere dingen" had moeten doen die verstandige mensen zouden doen. Maar dat moet ik loslaten. De 1 koopt een Porsche, de ander gaat duur op reis. En ik heb nu een bedrag verkwanseld. Maar in the long run, valt het nog te overleven. Ik heb het in elk geval opgebiecht aan vriendin. Die wel schrok ,maar toch zei: ik ben blij dat je dit nu zegt en we overleven dit maar nu wel echt stoppen. En daarnaast heb ik zo n self exclusion aangevraagd bij unibet. Omdat ik anders toch mijn fout zou willen goedmaken door na vrijdag een bet te plaatsen op de EK winnaar. Want die "hoop" had ik toch nog diep vanbinnen. Het goedmaken willen. Maar probeer mezelf voor te houden: als het dan 3000 verlies wordt ipv 2500 voel ik me echt niet beter. Maar ik vind het accepteren nu even lastig toch. Dat geef ik toe. Tussen 2010 en nu heb ik volgens mij nog 2x pokeren gewaagd kort. Maar ik verloor beide keren na uren moeite doen iets van 100 euro en dacht: nee dit gaat hem niet worden. En toen heb ik het dus jaren kunnen laten. Waarom ik nu ineens dacht: laat ik es op EK wedden is mijzelf ook een raadsel. Omdat ik dacht dat ik dat niet bont zou maken. Dat heb ik onderschat dus. En nee het extra zakcentje is (en dat doet wel pijn nu ik het schrijf) eigenlijk niet nodig. Ik heb een baan als docent en vriendin ook prima baan en samen hebben we dus eigenlijk niks te klagen. Het is bij mij een onzekerheidsgevoel /zelfbeeld ding waardoor ik inderdaad na 3x verliezen op rij het mezelf zo gun dat ik es WEL geluk heb. Zo n soort idee meer.

Ja das wel de waarheid idd.. Wat steun en begrip is dan prettig. Want die mokerslag komt goed binnen ja. Heb 10 jaar geleden circa 1500 euro met online poker verloren.. En dit het tweede verlies sindsdien ja. Bedankt voor de tip tav afleiding zoeken!

Heel herkenbaar die hele nachten gokken ja. En dan huilend het bed in soms als vogels alweer fluiten. Echt een hel!

Das toevallig (of misschien ook niet) dat je dat lege gevoel herkent. Eigenlijk is dat vaak niet uit te leggen. Want er is geen reden om je niet gelukkig te voelen. Maar toch voel je het niet van nature ofzo. En nee ik ga niet de EK winnaar betten. Als ik een wedstrijd al misgok, dan is een 1/8 kans al helemaal gekkenwerk. Het was meer ter illustratie van hoe mijn hoofd werkt nu. Toen ik het typte werd ik even "blij" van het idee dat ik weer "in de race" zat voor evt verliesgoedmaken. Bizar hoe dat werkt. Krijg over 8 maanden eerste kind en denk en hoop dat me dat zeker geluk zal bieden.

Klopt helemaal. Heb niet veel vrienden, en ondanks lieve vriendin en goede baan een soort "leeg gevoel" vaak. Niet helemaal verbonden me voelen en happy vanbinnen. Klinkt wat raar maar je snapt me wellicht wel. En idd dan is gokken de uitlaatklep die je even daar vanaf leidt. Maar dat heeft de averechtse werking want dan verwijt je het jezelf erna weer. Al twee maanden gokvrij? Netjes man. Als ik heel eerlijk ben zou ik zelfs nu liefste de ek winnaar voorspellen willen want dat betaalt 8:1 uit en dan is alle verlies goedgemaakt. I know, das de foute gedachte. Maar ik beken het. En dat is voor mij nu al stap vooruit.

Bedankt voor je reactie Future. Klopt ja, ik tilt dan omdat ik "mijn fout" wil goedmaken en dan moet de inzet steeds omhoog. Nu denk ik uiteraard hoe dom kon ik zijn en voel ik dat dit foute boel is idd. Maar voel me op zon moment wel alleen en alsof ik de enige ben die zoiets doet. Dat bracht me vandaag hier en fijn te horen dat het jou energie geeft. Wellicht biedt het dat mij ook!

Ik heb circa 10 jaar terug online poker ontdekt toen iedereen dat speelde. En merkte toen hoe snel dat me in de greep kreeg. Ik won niet en denk dat ik mezelf heel graag wilde bewijzen. Als vrienden winnen, dan moet mij dat ook lukken? Die mindset is voor mij killing. En dat gebeurde nu dus weer met het voetbal wedden.

Dankje TB, ja je hebt gelijk ik denk dat de berichtenstroom deels was omdat ik anderen niet wilde laten denken dat zij "de enige" waren met een bepaald probleem. En deels omdat ik het graag even van mij af wilde schrijven inderdaad. Dat moet ik ook bekennen. Sympathiek van je dat je zegt dat de dommigheid niet zo heel raar is. Eenmaal in die "ban" denk je gewoon te zeer dat je nu "goed inzet"...

Hoi, Zeer herkenbaar wat je zegt. Ik had nooit idee dat ik gok verslaafd zou kunnen raken.. Maar online pokeren was ik erg vatbaar voor en verloor veel geld. Wilde zo graag winnend spelen.. Maar dat ging mis. En toevallig heb ik onlangs gemerkt dat sportwedden ook foute boel is voor me. Maar kan wel een praatje gebruiken dus als je interesse hebt ervaringen te delen laat je het maar weten!

Had tot voor kort geen enkele bet op sport gezet. Maar ik heb me laten verleiden tot inzetten op EK potten. Klein begonnen maar de fout gemaakt Engeland te laten winnen van Schotland. Met hogere inzet.. Die fout willen herstellen. Maar de Fransen wonnen niet van Hongarije. En zo had ik nog 4x pech erna. Super pijnlijk al dat geld kwijtraken en ook het feit dat ik me "dom" voel dat ik steeds mis gok.

Zelfde hier. EK en voor het eerst in de ban geraakt van sportsbets. En daar had ik op zachtst gezegd veel pech mee.. Steeds ging het mis. Dat raakt mijn trots want idd wil dan graag terugverdienen. De klapper maken en dan stoppen. Dacht dat ik de enige was die zo denkt. Maar dat is dus niet zo

Het zien als leergeld is zeker waar. Maar die acceptatie is voor mij (en wellicht voor meerderen) nu net het probleem vaak. Je weet dat je het niet terugwinnen zult als je al paar keer dikke pech hebt gehad. Maar toch hoop je erop. Het is denk ik de kick van de spanning en de hoop op goede afloop. Ergens denk ik dat dit vooral een trigger is voor mensen die wat impulsiever/gevoeliger zijn of een wat minder zelfbeeld hebben of depressiegevoelig zijn. Zoals ikzelf. Gek genoeg trekt dan net iets wat zo gevaarlijk is als gokken je aan. En wat zeker niet minder maar meer stress oplevert die je al niet kunt gebruiken.

Herkenbaar verhaal Luna, zeker wat je zo eerlijk zegt over de hogere inzetten omdat je het verlies wilde terughalen. Zo ging het helaas pas bij mij ook weer mis. In je hoofd praat je dan goed dat een hoog bedrag inzetten nu "moet kunnen" want je wilt het verlies goedmaken en als dat bedrag 1000 euro ofzo is, dan heeft een winstje maken van 20 euro geen zin meer. Hoop dat het nu goed met je gaat!

Beste forumleden, Vandaag is een enorme schaam-dag. De katerdag. De dag nadat je jezelf moed insprak en dacht dat deze laatste, hoge, feitelijk onverantwoorde gok tot een goed resultaat zou leiden. En dat je dan zou stoppen. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik verslavingsgevoelig ben in algemene zin. Komt door een wat laag zelfbeeld en dat ik dan vreemd genoeg neig naar dingen die slecht zijn zodat die stem in me kan blijven zeggen "zie je wel, jij bent niet goed bezig". Ik weet niet of mensen dat herkennen, maar zo werkt het wel voor mij. Stom had ik de unibet website bezocht en dacht ik wat leuk wat inzetten op wedstrijden zodat ze "extra spannend" zouden zijn. Kleine bedragen eerst. Maar toen Engeland - Schotland kwam dacht deze sufferd: nu kan ik wat verdienen. Dus hogere inzet. Maar ze wonnen niet. Ik voelde me rot, maar blijkbaar niet zo rot dat ik me toch liet verleiden tot nog eens inzetten op Frankrijk-Hongarije. Maar ook die uitslag was niet mijn voorspelling. Een ezel stoot zich geen 2x aan dezelfde steen, maar ik helaas nog een keer of 4 erna met gisteren dus de klapper. Ik dacht ik zet 1x nog hoog in. Ik heb al een verlies van 1500 maar als ik nu win is het quitte. En als ik verlies ja dan wordt het 2500. Maar gek genoeg in mijn hoofd zat dat besef niet. Ben ik daarin raar of herkennen jullie dat? Dat je hoofd je dan enigszins wijs maakt dat dit keer (na 6x misgokken ) je nu wel keer geluk zult hebben? Hoe dan ook dacht ik dat ik wel goed zat met een weddenschap op Duitsland en kleiner bedrag op gelijk. Had me voorgenomen het geld eruit te halen als het bij rust niet zo denderend ging voor de Duitsers. Maar ik denk dat de gokker in me die beslissing dan niet kan nemen. Want ja, als de Duitsers zo scoren baal ik dat ik de grote klapper niet maak. Ik wachtte nog even af en uiteraard viel toen de goal voor Engeland en dacht ik: had ik toch maar net safe het geld eruit gehaald. Wat er dan in je omgaat is onbeschrijflijk. Dan realiseer je je hoeveel je verloren hebt, en vooral hoe snel dit "escaleren kon" en dan heb je de grootste spijt dat je je niet aan jouw eigen plan/voornemen hebt gehouden dat je rond de rust het geld eruit zou halen bij gelijkstand. En nu is het killing in mijn hoofd,want nu zegt een stem tegen me: niemand die jij kent, niemand met verstand zou zoveel geld ook riskeren "om het verlies terug te winnen". En dat klopt natuurlijk. Een wat warrig verhaal wellicht, maar dat komt omdat ik vandaag echt mezelf niet kan aankijken in de spiegel. Ik wil dit nooit meer. En ga mijn best doen, maar deze fout accepteren vind ik nu echt heel moeilijk.