Dat was tijdens mijn laatste avond in de PaaZ, dat ze schaak speelde met mij. Ze was echt blij. Ze stak haar hand uit naar mij. De enigste maal dat ik haar aangeraakte. Op mijn laatste dag wou ze niet met mij. spelen. En nam ze kort afscheid van mij. Ik vermoed dat de ergo therapeute toen nog met haar gepraat heeft. zij moet zeker ook gezien hebben dat dik verliefd op haar was. Aan de pyhater en de pshyoloog heb ik het laten weten. De verpleging van de PaaZ kan er niet naast gekken hebben. Dus waar maken jullie je nu druk om? Ik heb het niet kunnen laten om haar gelukkige verjaardag te wensen toen negentien jaar werd. Op Facebook. Ik hoor zeer slecht. Maar ik hoorde wel toevallige haar volledige naam en geboortedatum tijdens een wandeling. Wat niet voor mijn bedoeld was. Ik b begreep haar zeer goed.