Itsme83

94,8

Weekpact 3-9-2023 Fonny Bol Jane Rapilos Mariann Itsme83

95,1

95,4

Ik heb mezelf even op een cadeautje getrakteerd Bedoel je dat het problematischer voelde, omdat mijn man niet drinkt? Nee, ik had dat totaal niet. Ben er zo aan gewend dat mijn man niet drinkt en ik kom uit een Bourgondisch gezin waar wel alles met wijn werd gevierd. Ik herken mijn drankgebruik ook wel echt in dat van mijn vader. Zeker niet elke dag, maar wel een lekker glas wijn in het weekend en net iets te veel met familiegelegenheden. Tot een aantal jaren terug had ik zelf ook geen problemen met mijn drankgebruik en mijn man ook totaal niet (dat heeft hij nooit gehad) maar sinds de Corona periodes ben ik ruim 10 kilo aangekomen, wat ik er maar niet af krijg en dat begon me allemaal behoorlijk tegen te staan.

Vandaag 1 maand gestopt Voelt zo goed! Gisteravond was ik met mijn gezin bij Noorderzon (2 wekelijks festival in de zomer in het Noorderplantsoen in Groningen met live muziek, theater, kunst, lekker eten en drinken) en ik heb genoten van de alcoholvrije avond. Ik heb gekozen voor een mocktail (nou dat was net een frisjes, haha dus dat vind ik zonde van het geld, dan neem ik wel een spa citroen de volgende keer) en heb de alcohol zeker niet gemist. Tuurlijk wel even terug gedacht aan de jaren dat we daar 's avonds lekker lang zaten te borrelen met vrienden tussen de gezelligheid. (maar de idiote dingen die ik daarna door de wijn heb gedaan, schieten dan niet direct door m'n hoofd) maar ik heb de wijn dit jaar niet gemist! Op naar maand 2!

Volgensmij komt dat door wilskracht maar beperkt beschikbaar is. Je kunt veel dingen ondernemen op wilskracht, zoals gaan sporten of boodschappen doen als je geen zin hebt, maar geen primitieve handelingen zoals eten en verslavingen aanpakken. Dat moet vanuit een intrinsieke motivatie komen. Ik denk dat je echt anders tegen het middel en de verslaving moet aan kijken om ervan af te komen. Maar wellicht hebben anderen hier er andere ideeën over.

Pfff @billy1981 daar wil/durf ik nu nog niet aan te denken dat er een moment komt dat het lastig wordt. Ik merk jouw reactie wat bij me los maakt en dat ik ben best bang ben om weer in die valkuil te trappen. Niet dat ik nu helemaal geen zin meer heb ik wijn, die momenten zijn er echt nog wel, maar ik ben klaar met de hele afhankelijkheid en daardoor ook met één glas. Ik denk dat ik nog een beetje op een roze wolk van het gestopt zijn zit en niet teveel wil nadenken over andere gedachten. Mijn vorige stoppingen, of ze nou 15 of 100 dagen duurden, waren met veel pijn en moeite van wilskracht, afzien en aftellen. Zo sta ik er op dit moment nog niet in. De vorige keren moest ik stoppen, dit keer wil ik stoppen. Gestopt zijn! Maar ik blijf hier zeker schrijven, ook als het moeilijk wordt.

Succes. Probeer bij het gevoel te blijven waarom je nu wil stoppen en niet bij dat je straks misschien weer excuses verzint om te drinken. Ik raad echt het boek Stoppen met alcohol aan van Allen Carr. Ook Chardonnee is een goede, maar meer een ervaringsverhaal van iemand die gestopt is. Ik ben nu 4 weken gestopt en dacht de eerste 2 weken ook, hoe ga ik dit in hemelsnaam doorkomen, maar nu naar 4 weken wil ik eigenlijk al niet meer anders. Ook geen zin in excuses, dat zijn gewoon gedachten waar ik niks mee hoef. En soms denk ik heus wel, Ik zou nu wel een lekker roseetje lusten. Maar dan vertel ik mezelf, maar het blijft niet bij één rosé. En juist van dat 'het niet in de hand hebben' ben ik zo klaar mee, dat ik ook dat eerste glas niet wil. Volgens Allen Carr zou de definitie van een verslaafde moeten zijn: iemand die zou willen dat ie kon minderen, maar dat niet kan. Nou, dat ben ik. Ik kan niet minderen. (overigens heb ik ook verschrikkelijke dingen zoals overgeven op feestjes ed gedaan. Schaam ik me echt voor als ik eraan terug denk)

Weekpact 20-08-2023 Bol Jane Rapilos Itsme83

Toch even gewogen vanochtend. 95,5. Dus lichter thuis gekomen dan toen ik vertrok

Deze week nog geen gewicht van mij. Ben net thuisgekomen van vakantie

26 dagen alcoholvrij. En zo voelt het ook echt: Vrij van alcohol! Ik luister nog steeds naar het boek van Allen Carr, Stoppen met alcohol. Wat een treffende teksten staan daar in. Zoals dat je denkt dat alcohol voor ontspanning zorgt, maar juist omdat je alcohol drinkt ervaar je dat zo, die schommeling veroorzaak je zelf of worden veroorzaakt en in stand gehouden door de alcohol. Iemand die immers geen alcohol drinkt heeft het ook niet nodig om te kunnen ontspannen (ik ben alweer een stukje verder en kan de tekst niet kopiëren, omdat ik alleen het luisterboek heb) Morgen gaan we weer richting huis, maar ik ben erg trots op mezelf dat ik voor een vakantie zonder alcohol heb gekozen.

Ja, ik krijg heel veel support van hem. Hij motiveert me ook op een goede manier, als ik sta te twijfelen bij het wijnschap. Kan er heel goed met hem over praten. Ook al drinkt hij niet, hij begrijpt het wel. (waarom, is inderdaad een beetje te persoonlijk om hier nu te delen)