Artemis

Ik ben verhuisd verhuizen, niet in het kofschip, verhuiz is stam, dus voltooid deelwoord is verhuisd met een d jij bent verhuisd, ik ook trouwens

DAGPACT Artemis

Goedemorgen ikkanhet, jopie en niks Sterkte @jopie

en ik herstel. Winterslaap egeltje. Het ouwe lijf komt weer een beetje bij met yoga meditatie en zeelucht. wat veel zuurstof, heerlijk! Het benauwd me altijd familiebezoek, ik zou daar niet meer kunnen wonen. En de helende omgeving doet haar werk weer. Ik ben er weer. Lees opnieuw het boek De verslaving voorbij van Jan Geurtz. Ik las het in 2011, bij mijn eerste stoppoging. Nu refresh. Waarom wil ik niet drinken? waarom wil ik geen verslavende witte suiker? Ik mag suiker eten terwijl ik het lees, daarna is het klaar. En ik kijk opnieuw naar mijn dranktrek, want ik geef toe, het was weer ouderwets lastig. Dinsdag, woensdag donderdag en vrijdag flinke trek in wat dan toch? De verdoving. Zaterdag. Uitgerust en vol frisse moed, weer een mooie dag in ons paradijs. dag 393 zegt de app. leuk toch Suikerverslaving heb ik even op pauze gezet, eerst het boek uitlezen.

mijn comfortzone, mijn bubbel, ik drink niet, snoep met mate, niet lukt niet, meer zit er niet in. ik ontwikkel me door rust

@Maja gefeliciteerd en een arm om je schouder van mij

eren we het woord in gesprek, in schrift, in whatsapp, in fora, in social media in het algemeen, dan kunnen we onze gedachten en gevoelens daarmee uitdrukken

ik heb Venus in Weegschaal, balans is een mooi iets. Niet meer mee laten slepen in drama's van anderen. Self care, ik houd op met people pleasen en zet mezelf op één, en dat nu oefenen. daar ligt de balans. Ik en anderen, het middengebied, niet de middenweg maar het middengebied. zwerven geeft rust en nu een middagdutje en daarna naar zee.

Mooi oefening Lonster en toch ben ik het er niet mee eens. Het leven is zoeken naar je balans, als je teveel naar rechts helt moet je evenveel naar links hellen om in het midden uit te komen. De Slinger van Foucault. Het gaat juist om je evenwicht vinden, koorddansen. Als paardenvrouw gaat het bij paardrijden, grondwerk, longeren om balans. iedereen is scheef, paarden, honden katten, zoogdieren mensen zijn scheef. Je vindt je balans in het tegendeel. Nu ben ik 2 dagen van de kaart (plus voorbereiding) dus 2 dagen rust. Actieve rust. Dus drummen, wandelen, liggen en zuurstof, de zee. Zo kom ik in balans. Luisteren nnaar mijn lichaam, mijn lichaam wete het, mijn lichaam is wijs. Elke morgen doe ik yoga, balansoefeningen , op één been, de boom, met alle variaties. De kraai, op twee handen staan in opgerolde houding. Oefenen oefenen oefenen. Ik zou ook boos worden van zo'n haptonoom en nooit meer terugkomen. Iemand direct een faaloefening geven vind ik niet aardig en daarmee haak ik af. Ik heb twee haptonomen gehad, allebei mansplainers. Mijn wereld op hun A4tje, het is niet zo moeilijk, kijk!!! ik kan het zo even voor je tekenen. Dit: cirkel, dit ben jij. Nee, ik ben geen cirkel. Ik pas niet op een A4tje

ik ben uit balans, dus ik stuiter, dus ik schrijf, gelieve niet te citeren, want ik wil het weg kunnen halen dank

Na wat gedeeld te hebben op de dagdraad wil ik voor mezelf af gaan rekenen met de stigma's uit mijn ggz tijd. De meewarige blikken als ik over trauma's moest vertellen ivm diagnose stelling. Wat een ellende allemaal. Om vervolgens niet geholpen te worden omdat therapeuten en psychiaters niets van mijn zgn stoornis begrepen. Ik heb geteld, het wisselde per afdeling bij dat stomme regionale- verdien- veel- geld- ggz- bedrijf. DBC is hun inkomen, ontslaan uit behandeling is scoren is cashen. Van stoornis naar gave, dat is de titel van het boek dat ik las. Over de missstanden in de ggz, de onkunde en het onbegrip. daarin herkende ik mezelf. het duurde nog even maar ik denk dat je pas een diagnose kan stellen als iemand één jaar niet gedronken heeft, want wat vertroebelt de drank!!!! Wat is drank gerelateerd aan al die antwoorden die je steeds weer moet geven. En dan vervolgens het advies van je therapeut om maar lekker een wijntje te nemen om te ontspannen als je weer uit die praatachtbaan stapt. heb ik die diagnoses wel echt, die stickertjes op mijn voorhoofd die er nooit meer afgaan in de ogen van wie er bij was? Wat kan ik er mee nu ik geen ggz meer wil omdat niemand mij ooit kon helpen of begreep? Niet meer drinken is mezelf leren kennen, mezelf leren begrijpen in wie ik ben. Zoals ik geboren ben, wie ik bedoeld ben te zijn. ik ben ik drink niet dus ik ben. en ik ben wel gelukkig met mezelf. Ik voel wat ik nodig heb, na twee reisdagen ben ik al gesloopt, dus rust. natuur, zee, ik sluit de laptop en ga genieten van deze dag zonder afspraken. Dit is MIJN DAG

Tijdvulling houdt je van de straat en van kattenkwaad

YES !!! That's the spirit, ik doe een dansje met jou in de kamer, in gedachten natuurlijk, want mijn lichaam is zojuist 100 jaar geworden

en succes @Quinn klinkt als stap voorwaarts? klopt dat?

het was 1 nachtje maar ik doe alsof het langer is omdat het als een week voelt

ochtendstond heeft goud in de mond

wat ga je doen dan @Quinn

dan zet ik het ook zo weg, dochter klaagt alleen zo dat we niet vaker komen en dan voel ik me al weer schuldig en dat hoeft helemaal niet. HET IS NORMAAL ik zit nog met alle stickertjes van ggz op mijn voorhoofd, die ga ik er maar eens afwaaien , het is normaal dat.....

maken we allemaal mee, deze tijd dat we geschiedenis schrijven

Ik voel me dan zo'n oud omaatje terwijl ik dat echt niet ben. het was heel leuk en heel gezellig en we hadden een hoop pret. Maar de rekening is zo hoog dat ik nooit meer wil gaan lekker thuis onder mn dekentje met de poes op schoot en ik ga nooit meer van deze bank af helemaal gelukkig in mn home sweet home met de smoothie van Lonster , wat wonen we hier mooi dat is wel weer driedubbelbevestigd

en nu weer landen, ik schreef op de dagdraad van vandaag over mijn reisstress. Ik vind het vreselijk om op reis te gaan terwijl ik er vroeger dol op was. Vanaf mijn pubertijd was ik een reistijger, alle kanten op gereisd. Ook met mijn kinderen, zonder hun vader, niets was me te dol, ik genoot ervan, met mijn huidige man ook heel wat gezien in onze kampeerbus. Sinds mijn laatste burnout ben ik daar niet meer goed is. Ik verwerk de prikkels niet meer EN ik drink niet meer. Gisteren met manlief over gehad hoeveel we zopen tijdens de reizen. Nu ik niet meer drink lijken alle zintuigen 100.000x meer open te staan. Vanaf moment van de reisplannen slaap ik slecht, kan niet inslapen en ben om 5 uur wakker. En ik ga stuiteren in mijn hoofd. Lijsten maken, voorbeleven, plannen en beren op de weg. Ik vind dit niet meer traumagerelateerd aan vroeger, want vroeger vond ik reizen fijn. Vroeger is voorbij. Nu is nu. En ik ben weer thuis. Compleet gesloopt van de prikkels. de suikeraanval zat er aan te komen met de oplopende stress, dat vind ik niet erg, mild voor mezelf. Doel één Wel heel trots dat ik niet gedronken heb ondanks de enorme dorst naar drank. Daarom goed dat we niets anders in huis hebben dan bier voor mijn man. Ik dronk alcoholvrij bier, dat geeft hetzelfde psychische effect, ik heb 3x op de fles gekeken, ja echt alcoholvrij. Wijn en sterke drank was fout gegaan, dus dat hebben we niet in huis. Twee dingen die ik vandaag onder controle heb: houding en inspanning dag 391

en ik heb niet gedronken dus ik doe een dansje in mijn hoofd

ik ben weer thuis, eigen bed. 9 uur geslapen, dat is een wonder want ik ben al sinds de reisplannen vanaf 5 uur wakker en duurde twee uur om in de slapen, dus over de toeren. Paar dagen op reis geweest en dat vind ik erg stressvol. Niet normaal. En ik ben zo blij weer thuis te zijn, en het was fijn om kind en kleinkinderen te zien, maar ik ben gesloopt en dat durf ik niet te zeggen, want zo oud ben ik nu ook weer niet en ik zeg het toch onder het mom, delen is helen.

dagpact Maja Artemis

Lonster dus, goedemorgen