en zo ervaar ik het ook. Ik lees mee en haak steeds weer af omdat het teveel oproept. Ik raak weg omdat mijn verleden als een monster naar boven komt. Ik heb hier therapie voor gehad, maar dat hielp geen bal, al die trauma's bespreken. Alsof ik het kon voelen, dan word je toch gek als je gaat voelen wat je toen niet kon voelen omdat je uitgecheckt was. je was er niet bij omdat je dacht dat je dood ging. Zelfbescherming. Zo gaat dat in de natuur, je raakt gewoon weg.
Alsof je het kan veranderen door er over te praten. Het is gebeurd. Ik ook. maar ik peins er niet over om te vertellen wat. daar heeft niemand wat aan en ik al helemaal niet.
Wel vind ik het goed dat we nu in een tijd leven dat het naar buiten komt en dat het "victim blamen" stopt. Niemand vraagt er om. het is wel duidelijk wat gewenst en ongewenst gedrag is, als een meisje/ jongetje NEE zegt is het NEE