Wow, mijn laatste post was vlak voor de geboorte van Inie hier. Ondertussen zijn we alweer meer dan 4 maand verder. Je start was niet makkelijk, maar gelukkig konden we als gezin samen er zijn. Gelukkig mochten we na een paar weken naar huis. Echt rustig was het nog niet, je kreeg nog een deel van je voeding door de sonde. Na een tijdje mocht die gelukkig uit. Je grote zus had niet heel veel aandacht voor je. Spelen was veel belangrijker. Ze is de hele dag in beweging. Dat ben jij niet, je beweegt zelfs te weinig. Dus gingen we naar de kinderarts, waar gelukkig alles goed was. Jij vindt het blijkbaar allemaal wel prima. Dus oefenen we flink met je. Langzaam aan begin je wat meer te bewegen. Je zus heeft steeds meer belangstelling voor je. Klautert graag bij je in de box en nee dat vinden wij niet goed! Ze kan nogal onbeholpen en wat lomp zijn soms. Maar lekker gek doen voor jou vindt ze geweldig! Daar moet jij ook wel heel erg om lachen. Wordt jij later net zo ondeugend, of blijf je wat rustiger? Mini, leuk, lief, ondeugend kind. Elke dag is een feestje met jou. De hele dag ben je in beweging. Buiten spelen, vooral in en met water. Je leert steeds meer gebaren, praten gaat moeilijker. Na de vakantie begin je in de peutergroep met andere kindjes die niet zo goed kunnen horen. Het zal niet altijd makkelijk gaan in je leven. Ik hoop dat je zo vrolijk en onbevangen blijft als je nu bent!