albertina

Jip, ik voel mij meer dan betrokken bij een aantal mensen hier op het forum. De manier waarop jij de discussie aan wilt gaan vind ik niet prettig. Realiseer je dat vele hier op het Forum elkaar tot steun zijn. Dat Tapas alles af zou doen alsof het goed gaat heb ik nooit kunnen lezen in haar berichten. Zij is voor mij een voorbeeld, zij heeft doorgezet en uiteindelijk is zij uitgegroeid toe een waardevol mens. Wat jij met je boosheid wilt, moet jij bepalen, het lijkt mij niet zo nuttig om dat op het forum te botvieren. Zomaar een voorbeeld hoor, Tapas. En Pippi, die altijd belangstelling heeft voor de ander, waarom zou zij opeens haar berichten in een positief daglicht moeten stellen? En dan de manier waarop jij Houtje afkraakt, sorry, ik vind het naar. Stel jezelf eens kwetsbaar op en vertel eens echt iets over jezelf dan alleen maar Houtje, Carolien, Tasseke , Anjo, Corinne, Tapas en Dies meer zij op zijn vingers te tikken. Vergeet noot Jip, "De Den kan niet in de schaduw van een Cypresse leven" Een ieder heeft zijn eigen vierkante meter nodig, ook jij. Begin eens met het veroveren van je eigen vierkante meter door mensen toe te laten. Mensen niet meteen te veroordelen. Dat zal je een hoop ruimte geven.

Hoi, Net even hard gerevalideerd. Het is toch wel een kick te merken dat mijn conditie vooruit gaat, ondanks de pijn. Leuk, mijn taille is 6 cm slanker, hahaha, en dat op mijn leeftijd. Ik begon met 1 minuut fietsen op level 1, nu fiets ik 10 minuten op level 3. Wellicht klinkt het simpel, maar ik ben reuze blij. Elke keer ga ik met lichte of zware tegenzin, als ik echter geweest ben ben ik altijd trots. Mijn been gaat niet echt florissant, vreselijk pijnlijk, maar het sporten doet mijn geest goed. Mijn revalidatiearts heeft in overleg met de traumatoloog een brief opgesteldaan(aan de verzekering) om toch te mogen autorijden. Ben benieuwd. Verder vroeg mijn arts hoe het nou toch met het drinken gaat. Toen ik mijn voorgeschiedenis vertelde na het ongeluk heb ik er ook maar meteen bij vermeld dat ik bang was dat iedereen zou denken dat ik onder invloed was. Dus onder het lopen op de loopband daar ook nog een fijn gesprek over gehad. Kortom mijn grijze dag, gister, is toch weer wat verdwenen. Ik had ook nog willen reageren op vanmorgen. Dat doe ik later, voel me nu goed en ik wil mijn energie even positief houden.

Jip, Ik kom straks nog even schrijven, nu moet ik naar revalidatie. Tot later.

Koh, als ik jou zo lees ben ik ook blij dat ik zo'n grijze dag heb doorstaan. Inderdaad zo is het gewone leven. Ook ik heb gister allerlei dingen verzonnen om mijn gedachten te verzetten. Allerlei glaswerk afgewassen wat niet in de vaatwasser kan. Boekenkast geordend en toch maar geen enkel boek weggegooid. Epistel geschreven als voorbereiding op weer eens een gesprek met de BA en daarna met mijn leidinggevende. Ik denk wel eens, wanneer wordt alles weer eens normaal? Kennelijk valt er steeds maar weer wat op te ruimen om nuchter te kunnen leven. Op zich niet zo erg, ik zie veel onder en in de ogen. Er is geen andere keuze, vluchten helpt niet meer. En ik merk toch dat er steeds meer dagen met een bronzen randje komen, goud hoeft nog niet, voorlopig is brons genoeg. Wellicht wordt het randje ooit weer zilver, daar ben ik dan al blij mee.

Hoi Caro, nee hoor ik wil deze dag niet overslaan. Sleep je berichtje maar hier naar toe. Ik zat aan morgen te denken, belangrijke afspraak. Hoe voel jij je vandaag? En hoe gaat het met je kinderen?

Goedemorgen medeforummers, ik wil het draadje openen maar kan niet echt een openings teks verzinnen. Soms kan ik ook even geen woorden vinden. Wel in mijn hoofd maar ik weet dan weer niet zo goed hoe te schrijven. Dus vandaag weer een nieuwe week. Het regent hier en het is mistig. Een beetje mistroostig. Zo was mijn gevoel gisteren ook, vandaag voel ik mij iets beter. Waarschijnlijk hadden meerderen hier een "stille"dag gisteren. Zo'n grijze dag in het hoofd, zo zal ik het maar noemen. Ik vind dat soort dagen niet zo fijn, het zijn dat altijd weer een paar alarmbelletjes die er in mijn hoofd gaan rinkelen. Zo van, pffff even op een ander level in mijn hoofd. Dat is mij redelijk gelukt gister. Het kostte wat moeite maar toch.....gelukt!!! En dan ben ik weer zo blij dat ik met een nuchter hoofd de dag in ga. Ik las ook een paar droevige berichten, voor allen die het nodig hebben, Sterkte!

Hoi, gelukkig ben ik niet de enige die het een oeverloze dag vond. Beetje gehangen, tv en een filmpje gekeken en ik heb een gezonde salade voor mezelf gemaakt. Ja, dit soort dagen zijn er ook. Ik noem het altijd een zondag gevoel. Zondag is nooit mijn favoriete dag geweest. Veel meer heb ik niet te vertellen. Gewoon een oersaaie dag. Fijne avond nog allemaal.

Goedemorgen, Caro, wat een triest bericht. Veel sterkte, ook voor je kinderen. Suus, Good for you! 500 blz? Doe jij aan snellezen? Albert, Werk ze vandaag, ik hoop dat je het een beetje druk hebt. Hier regent het. Tapas, druk dagje voor jou. Geniet ervan. Pip, Ik heb heerlijk geslapen, gister heerlijk de hele middag buiten en s'avonds zelfs buiten gegeten. Gistermorgen is mijn huisje lekker schoongemaakt. Heerlijk idee, vandaag hoef ik helemaal niets te doen. Wel jammer van het weer, ik had graag even naar het bos gegaan en lekker buiten gezeten. Maar wat niet is kan nog komen. Nu even een ontbijtje. Fijne dag allemaal.

Tapas, even vlug erin en dan eruit met je goeie been. Anders word je zo brak wakker. En het is een prachtige dag.

Hahaha, nee hoor An mijn teentje is niet gebroken. Zou er ook nog wel bij kunnen. Ik heb gister 2x de voicemal van mij leidinggevende ingesproken. Wellicht is zij op vakantie of zo. Ik word er alleen zo gefrustreerd van dat er elke keer afspraken gemaakt worden die dan weer niet door gaan. Enfin, het is weekend dus ik probeer het van mij af te zetten. En solliciteren is nu ook geen optie met dat been. Ze zien me aankomen, nog 2 operaties te gaan, dan heb je natuurlijk niet veel kans om aangenomen te worden. Maar goed dinsdag ga ik de BA met een bezoekje vereren. En dan maar weer verder zien. Al met al ben ik wel blij dat het mooi weer is, ik niet drink en daardoor toch van het voorjaar kan genieten.

Goedemorgen medestrijders, ook hier weer prachtig weer. Zo komt mijn hulp de boel hier helpen schoonmaken. Niet dat het hier vies is hoor, alleen kan ik sommige dingen niet. BIjv. op een krukje staan en de ramen lappen. Verder weinig bijzonders, gister nog 2 keer geprobeerd mijn werk te bereiken, voicemail. Oh ja en ik heb net keihard mijn kleine teentje aan de tafel gestoten. Aaaauuuuwww.

Beste mensen, ik wil erg graag komen de 16e, maaaarrrr ik heb een probleempje. Ik mag geen autorijden en heb dus geen vervoer. Op krukken is het erg lastig met het openbaar vervoer te reizen. Wie oh wie in de omgeving Amsterdam wil mij ophalen? Of als je geen auto hebt maar wel ervaring hebt in het verkeer, zou je ook in mijn auto mogen rijden. Als je wilt reageren, svp per PB.

Kirky, Weinig blijft jullie bespaard. Er wordt hier aan je gedacht. Ik hoop voor jullie op een goede afloop.

Kirky, ik ben ook van het koken. Vers eten is trouwens veel goedkoper als alle kant en klaar zooi. Wel wil ik je nog even een groot complimet geven waar jij je allemaal doorheen hebt geslagen.

Zo even boodschappen gehaald. Koud hoor zo in de wind. Voor de goede orde, ik heb geen lipstick op vandaag en ik eet risotto.

Hoi, vanmiddag heerlijk in de zon gelegen. Uit de wind, het was soms te warm. Al liggende heb ik nog eens over het geschrevene hier nagedacht. Ik heb ook tijden gekend dat ik bang was voor alcohol, ik werd al panisch als ik vermoedde dat er eventueel iets in het eten verwerkt zou zijn. Nu jaagt het mij nog af en toe angst aan, waarom? Om de doodeenvoudige reden dat de verslaving altijd blijft, de verslaving zal nooit overgaan. Ik kan ermee leren leven, dat is mijn ervaring. Als ik kan leven met mijn verslaving en dus niet meer drink, hoef ik niet meer bang te zijn. Wellicht wat vreemd uitgedrukt, zo voelt het voor mij.

Ik heb bezoek, tot later.

Jip, even een vraagje aan jou. Hoe is het met je afbouw of stoppoging? Ik las laatst dat je het nog even wilde uitstellen. Hoe gaat het nu met je?

Bako, Fantastisch, ondanks alles een 1/2 jaar droog Proficiat. :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present: :light::present::light::present:

Suus, als je jezelf serieus neemt, dan weet je dat het erg lastig is om het alleen te doen. We hebben allemaal iemand nodig, niemand wil graag alleen zijn. Ook bij het stoppen met drinken is het fijn als je dat met iemand kan delen. Door hier te schrijven, hulp te zoeken, naar de AA gaan. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, de weg alleen is de zwaarste.

Wat zou je hebben aan een miljoen als je niet happy bent? Geld is makkelijk maar beslist niet zaligmakend. Dat is één van de dingen die ik mij wel degelijk bewust ben geworden de laatste tijd. Hard werken, een goed salaris maar je niet goed voelen bij dat werk. Nee, ik hoef geen miljoen, ik heb het goed zo. Geld maakt echt niet gelukkig.

Nog even over het niet reageren op iemand. Ik kan mij er wel wat bij voorstellen, al heb ik er zelf niet zoveel last van. Toch ervaar ik het ook als helpend af en toe voor mezelf te schrijven. Als mensen er iets aan hebben of er iets mee kunnen is dat mooi meegenomen. Zo lees ik ook bijna dagelijks het draadje. En zo lees ik ook weer postings waar ik iets uit kan leren, of juist niet.

Goedemorgen, wat een drukte al zo vroeg. Nou ja vroeg, niet echt, ik kom net mijn bed uit. Alles van vanmorgen even doorgelezen. Nadat de schrik van gisteravond wat gezakt was heb ik toch lekker geslapen. Nog even een lief forumlid gebeld, wat gebabbeld en toe ging het allemaal weer. Voor mezelf is het domste wat ik ooit gedaan heb de 1e weer te nemen. De strijd die daarna komt is zolas Rudy al schreef echt keihard. De keren dat ik terugviel was ik zo vreselijk boos op mezelf, ik voelde me schuldig en angstig. Ik wilde niet weer in dezelfde hel belanden als jaren daarvoor. Dat de terugvallen meevielen wil ik niet zeggen, elke slok is er voor mij een teveel en brengt mij wellicht weer aan de rand van de afgrond. Daarom heb ik vorig jaar november besloten hulp te zoeken, ik ben toen zo wanhopig geweest dat ik zelfs de crisisdienst heb gebeld. Een wanhoopsdaad, die mij wel veel heeft opgeleverd. Natuurlijk heb ik het hier allemaal geschreven ook veel virtuele steun gehad, toch is dit niet genoeg voor mij. Nu ben ik in rustiger vaarwater en ook omdat ik nu professionele hulp heb. Daar heb ik erg veel baat bij, niet dat we het zozeer over drank hebben, want voor ik weer ging drinken was er al iets niet in orde met mij. Ik wist alleen niet hoe er zelf uit te komen. Nu ben ik gaande weg mezelf weer aan het terugvinden, begin te leren wat ik in mijn drankloze jaren diep heb weggestopt en heb laten liggen. Het vertrouwen in mezelf komt beetje bij beetje weer terug. En elke dag ben ik blij dat ik hulp heb gezocht. Ik leer keuzes maken die ik nooit durfde te maken. Ik leer om mezelf serieus te nemen en dat ik er mag zijn. Dat is voor mij de weg naar herstel.

Werk ze Kaia. Rustige wacht.

Inderdaad Corinne, er wordt vaak te makkelijke gedacht over het stoppen met medicatie. Zeker in een situatie van stress en onzekerheid is het niet verstandig Ik heb er ook wel eens aangedacht op te stoppen. Mijn arts vind dat zonde, je kan een behoorlijke geestelijke terugslag krijgen. En dat heb ik er niet voor over. Dan maar een ADtje per dag. Ik heb er verder weinig last van dus neem het braaf in.