BeamMeUpJim

Ik kan niet eens meer typen, ik ben er niet klaar voor. Zoals ik het al beschreef, ik ben een zwakkeling.

Petje af?

En altijd iemand in de buurt... Dat valt toch nog wat tegen, maar ik snap de gedachte. Ik vind het fijn dat ondanks dat ik een tijd niks van mij heb laten horen, en nu toch wel veel gebruik, ik nog steeds welkom ben en positieve reacties ontvang, bedankt.

Heb ik helaas nog niet. Zoals uit mijn verhaal blijkt is het moeilijk om steun en hulp te vinden in mijn omgeving. De 1e stap die ik heb genomen is hier weer te schrijven, en ik heb mijn oud psycholoog uit de verslavingszorg aangeschreven met het verzoek voor sessies, 2x per maand. Wellicht niet de beste manier, maar een begin. Voor nu heb ik alleen het besef dat het drastisch anders moet.

Het kost teveel geld, dat ten 1e. Daarbij merk ik dat mijn conditie achteruit gaat, en ik moeite krijg met het onder controle houden van mijn emoties. Wellicht de belangrijkste reden, ik wil zelf niet meer dat het leven als een roes aan mij voorbij gaat.

Hi knakker, Ik pak het gemiddelde, redelijk. Ik drink de laatste maanden weer teveel, bijna dagelijks. Niet meer zoals voorheen, maar 3 a 4 halver liters per dag lukt meestal nog wel. Tijdens een lang weekend wil ik dit wel eens combineren met producten uit de smartshop. In het begin ging het allemaal wel goed, maar ik merk inmiddels dat mijn humeur verslechterd. Qua denken ben ik gelukkig nog scherp, maar dit komt door de dagelijkse uitdagingen en een gezond voedingspatroon. Ik hik er weer tegen aan dat ik per direct moet stoppen met het drinken, echter lukt het mij niet om concreet een datum te prikken. Ik sta op, denk bij mezelf "vandaag niet!" Maar na het werk ga ik toch naar de winkel omdat ik zin heb in een pilsje. Ik heb in de afgelopen maanden een paar teleurstellingen te verduren gehad, waar ik niet zo goed mee wist om te gaan, of dit een bijdrage aan het gebruik heeft geleverd is mij nog onbekend. (Eigenlijks weet ik het wel, maar ik wil er niet aan toe geven, het zou mij een zwakkeling maken.) Nu wat positief nieuws. Ik heb de bewindvoering kunnen beeindigen terwijl ik nog schulden had, deze zijn zo goed als afbetaald, en wat er nog open staat zijn regelingen voor. Ik werk niet meer via een uitzendbureau, ik heb een contract voor 9 maanden bij het bedrijf waar ik als inpakker ben begonnen, momenteel ben ik operator. Ik moet daarbij toezien op de kwaliteit van de productie, ervoor zorgen dat de lijn draait, en uitzendkrachten aansturen. Het aansturen van uitzendkrachten is een verbeterpunt, door jarenlang gebruik ben ik in een sociaal isolement geraakt, en ik vind contact in elke vorm moeilijk. Ik heb een goed team, zij helpen mij om zelfverzekerder te worden, en pushen mij om het beste uit mijzelf te houden. Deels zijn zij op de hoogte van mijn problematiek, voor zover zij weten is dit geschiedenis. Momenteel ben ik ook bezig met een koopwoning, een geheel nieuwe en spannende ervaring. Mijn excuses dat ik zolang niks van mij heb laten horen, het behouden van mijn baan en het omhoog werken heb ik echt het onderste voor uit de kan moeten halen, wat na jaren vrijwel niks te hebben gedaan mij zeer zwaar viel. Ik heb mij in het verleden aangemeld bij zelfhulpgroepen, echter nooit een reactie gekregen, wat ik zeer jammer vind. Een steuntje in de rug op het juiste moment was niet verkeerd geweest.

Het gaat niet fout, zie het als leermoment. Probeer nee te zeggen!

De beste pizza krijg je bij Peponne uit Wettringen (DL) haha. Denk trouwens dat menig pizzeria wel op kan tegen die fastfood ketens.

Het geeft echt een gevoel van voldoening. Het stopt ook echt met de tips, ik kan je verder niets aanraden, al word ik ook moe van eten. 2 Pizzas en even een dutje doen is dagelijkse kost. Ik wens je veel succes, en hoop dat je spoedig een goede nachtrust kunt pakken. Hou je sterk!

Goed bezig, ik ben trots op je! Ik hoop dat het onderzoek iets oplevert, het zou toch fijn zijn eens duidelijkheid te krijgen over wat er aan de hand is. Wat ik heb begrepen uit je verhaal, heb je al veel geprobeerd, behalve jezelf uitputten. Het fietsen en werken was een voorbeeld, doe iets wat je leuk vindt, en ga er voor de volle 100% voor, het maakt echt een verschil. Daarbij is het gevoel als je iemand voorbij gaat die al jaren bezig is met datgene onbeschrijvelijk. Ik lach me iedere keer weer kapot als ik wielrenners voorbij ga, beide handen van het stuur, peuk op de lippen, blikje energy in de hand, en nette kleding aan. Michael had vele problemen, en kreeg niet de juiste zorg, heel spijtig, maar idd een goed voorbeeld van hoe het niet moet.

Is een gedachte die in mij op komt, ik moet mij daar simpelweg even doorheen slaan. Nogmaals bedankt, maar ik zie dat niet als een achterdeurtje, en als ik het zo zou bekijken, dan is deze met 5 sloten vergrendeld. 31 sept stop ik met roken, samen met die collega, tot die tijd nog even genieten. Ik rook inmiddels al 19 jaar.

Ikzelf heb het achterdeurtje even gemist, zou je mij hier attent op willen maken? Dankjewel. Ik heb een doosje moods sigaren gehaald

Goedemiddag, Eindelijk eens lang weekend, ik hoef tot maandagnacht niet te werken! Ik verveel mij nu al, dus ik pak straks Mors Kochanski's Bushcraft er bij, en als ik die uit heb maar eens de bijbel. Die heb ik onlangs van een vriendin cadeau gekregen. Ik ben ook volledig open en eerlijk geweest naar een collega toe over de afgelopen jaren, naja, collega, er bloeit iets. Het heeft verassend goed uitgepakt, ze praat nog tegen me en vond het fijn dat ik er eerlijk over was naar haar toe. Daarbij dan het goede nieuws van gisteren ivm promotie zoals in mijn topic vermeld. Wat kan het leven toch mooi zijn! Dagpact: Lars Nietmeer Bor Spirit BeamMeUpJim

Hi Patries, Toch is het juist de alcohol die het maakt dat je zo slecht slaapt, en uit ervaring weet ik dat het heel moeilijk is om hier van los te breken. Na mijn 1e poging om voorgoed te stoppen heeft het zeker wel 2 maanden geduurd voordat ik weer een normaal ritme had en goed door sliep. Ik dronk toen 10 jaar, ben cold turkey gestopt, en had verder niet zoveel om handen. Het in slaap komen was vooral een probleem. Wat mij enorm heeft geholpen is de wekker op 7 uur zetten, en ongeacht of ik pas om 6 uur sliep, opstaan. Op een gegeven moment ben je om 22 uur al moe en kun je slapen. Aan het begin zul je meerdere malen per nacht wakker worden/liggen, maar ook dit verdwijnt op den duur, en dan komen de dromen terug. Nu (terugval gehad) heb ik een baan gezocht waarbij ik fysieke inspanning moet leveren (productiewerk), voorheen werkte ik in de IT, zat de hele dag op een stoel. Daarnaast fiets ik 40km per dag, en ben dus na het werk uitgeput. Ik eet dan goed, zet een serie aan, en 10 min later slaap ik. Hier kun je al een begin mee maken terwijl je nog drinkt, een uitzendbureau zet iedereen in die zich maar meldt. Slaapmedicatie is natuurlijk ook een optie, en wellicht de "makkelijke route", maar ik zou dit niet in combinatie met alcohol gebruiken. Succes.

Bedankt voor de tips en bemoedigende woorden! Vandaag begin ik met het afbouwen van de oxazepam, ondanks dat ik nog een beetje tril, heb ik wel iets meer rust nu, dus ik wil proberen er alleen 1 voor het slapen gaan in te nemen. Ondanks een vrij heftige week sta ik nu 6 dagen droog. Het aansluiten bij het dagpact heeft mij enorm geholpen. Iedere dag ben ik mij er even weer bewust van waar ik stond en vergelijk dat met waar ik nu sta, en ik zie dan dat het alleen maar opwaarts gaat ondanks de kleine ongemakken. Nu heb ik mij natuurlijk volledig op het werk gestort om de gedachten te verzetten. Gisteren een gesprek gehad, ik word opgeleid tot operator intern bij het bedrijf, verdien dan ook iets beter als dat ik nu doe, en ben direct voorzien van een jaarcontract. Er is een vrouwelijke collega waarmee ik regelmatig na het werk nog een uur of langer mee buiten zit. We praten veel, en voor de verandering probeer ik mijzelf eens niet beter voor te doen dan dat ik daadwerkelijk ben, ik ben vanaf begin af aan direct eerlijk geweest. Ze is niet weggerend, en afgelopen woensdag hebben we nummers uitgewisseld. Eens zien hoe zich dat verder ontwikkeld, het heeft geen prioriteit, maar geeft wel steun. Ik voel mij gewaardeerd. Mijn halfbroer heeft contact met mij gezocht van de week, wij emailen nu. Dit contact is door mijn overmatige gebruik ernstig verstoord geraakt, dus we bouwen het heel langzaam en voorzichtig op. Ondanks dat ik er heel blij mee/om ben, weet ik niet of dit het juiste moment is. Het klinkt wellicht wat egoistich, maar ik moet nu aan mezelf denken, en heb het idee dat er teveel tegelijkertijd op mij afkomt in deze toch wat lastige periode. Ook in het email contact ben ik eerlijk geweest over de stand van zaken en de verslaving, en ik merk dat dit meer oplevert dan een leugentje die ooit eens backfired. Daarbij is mijn oom naar het hospice gebracht, hij heeft zich letterlijk dood gezopen, alles begeeft het. Hoe vervelend ook, het is even een kleine reminder hoe ik niet wil eindigen, een beeld die je niet weer vergeet. Ik moet zo nog naar de winkel, wc papier en kattenvoer is op. Er gaan toch onbewust gedachten door mijn hoofd... "Ach, 1 dagje kan wel." "Het is tenslotte weekend, je hebt het verdiend." Dus bij deze schrijf ik het nog maar eens uit. Vandaag drink ik niet!