Vie

Nou goeiemorgen dan nog maar eens. Ik was eigenlijk ook wel benieuwd naar het verhaal van Koh, maar misschien komt het nog. Zelf ben ik vanaf vanmorgen heeeel vroeg, een week manloos. Maar dat is elk jaar zo rond kersttijd en niet onverwacht. Wing, ik hoop dat je de nacht goed bent doorgekomen. Trots op jezelf zijn, en rijg de nuchtere dagen aaneen. Las gisteren dat jij schilder bent. Blijkbaar was dat allang bekend, maar het was me even ontgaan. Huisschilder? Mag ik je dan een vraag stellen? Ik heb namelijk laatst in de keuken nogal heftig kip staan bakken. Van de week is er een schilder geweest om het bladderende plafond te doen, dat heeft hij eerst uitgebreid afgekrabd en toen mooi geverfd. Is er erg van opgeknapt. Alleen, ja, nu is dat volgespetterde muurtje ineens zo'n afgang om te zien. Van alles heb ik daar al op getsjeitst, maar die vetspetters blijven er doorheen komen. Nog een tip? Ik weet het, heel erg off-topic, dus scrollen maar. Hoop dat iedereen die het moeilijk had, vandaag toch weer inziet waar het allemaal echt om gaat, en blij is om nuchter, al is het dan misschien niet vrolijk, op te staan. En Houtje, ben benieuwd of je de dag van gisteren zoals je wenste naar je hand hebt kunnen zetten.

En Wing, ik lees nu over het snurken van je vriendin, dat je dat het liefste geluid vond... zie je wel, zo lopen de dingen een beetje door elkaar. Lief!

Nee, ik had het ook niet spottend opgevat Tasseke, en wat je zei deed me echt goed. Soms kan je op het forum wel eens denken, menen ze het nou of niet? Je ziet er geen gezicht bij. Zoals jij Wing, dat je zegt, ik zou er bijna melancholisch van worden. Maar als het spottend is, is dat eigenlijk niet mijn probleem, want ik vertel gewoon wat me bezighoudt. Je kan ook vitamine B complex en thiamine halen bij de apotheek van hun eigen merk, is vaak goedkoper en krachtiger dan uit de winkel. Kijk als je wat koopt ook naar de percentages. Vaak denk je dat je goedkoop uit bent, maar dan moet je veel meer slikken om aan de dagelijkse hoeveelheid te komen. En dan ben je weer duur uit. Wij hebben hier de friet op en de kinderen zijn opgehaald. Tapas, jij doet het toch allemaal maar. Ben zelf nog veel te veel bezig in mijn eigen veilige kringetje. Of, "veel te veel" is eigenlijk ook weer een oordeel. Blijkbaar is het nu eenmaal zo. Wanneer kunnen we ophouden met een ideaalbeeld van onszelf te scheppen en er vervolgens niet aan voldoen?

Dank je Tasseke, dat nuanceren heeft een forumverleden, maar is eigenlijk niet meer van belang. Ik ben gewoon dankbaar voor wat ik nu wel heb. En vind het heel lief van je dat je zegt dat ik er genoeg voor heb gewerkt en nog steeds doe, dat doet me echt goed. Vannacht gekeken naar mijn levensgenoot (kon zelf niet slapen) die zachtjes lag te snurken. Een man die zich in het dagelijks leven door niemand beet laat nemen en altijd zijn bekkie bij zich heeft. Hij heeft voor iedereen wel een opbeurend woord, of soms ook een hard woord. En nu zag ik hem eens kwetsbaar, zonder afweer. Merkwaardig, wat dat met je doet. Plotseling werd hij wakker en zegt, wat lig jij naar me te kijken? Ik zeg, jij lag te snurken. Nee zegtie, ik snurk nooit. En toen snurkte hij weer verder. Dat soort gekke dingetjes maakt me wel gelukkig, en dat is een hele tijd geleden dat ik geluksmomenten had. Heb eigenlijk nooit aan je identiteit getwijfeld Spud. Dat is een vrouw, zonder meer. Ondanks soms stoer gepraat.

Overigens, er is wel niemand die op me heeft gereageerd (haha), maar toch wil ik me even nuanceren. Met dat het goed gaat, bedoel ik dat er niet gedronken wordt, dat mijn financiën weer op hun pootjes komen, dat we redelijk gezond zijn hier en er niet al te gekke dingen gebeuren. Goed en goed is twee, anders schreef ik hier de laatste tijd niet zoveel. Innerlijk veel onrust. Ondanks uiterlijke kalmte toch een raar gevoel dat er iets zit te gisten. Dat is gevaarlijk, dus erbij blijven met het hoofd is wel geboden. Soothe, dat is nou iets om van uit je vel te springen, dat betuttelende. Trek het je maar niet teveel aan, zo'n mens wordt ook maar gestuurd en moet zeggen wat haar is geleerd. En wie weet, vindt ze het net zo naar als jij en ligt ze er vannacht wakker van.

Gebruik gemaakt van het mooie weer. Kreeg een flesje jasmijn-olie. Schijnt goed te zijn tegen depressie en geestelijke uitputting en werkt voor meer zelfvertrouwen. Nou, kwaad kan het niet, zou ik zeggen. In ieder geval gaat het mij de laatste tijd verbazend goed, zo goed dat ik bijna wantrouwen krijg. Haha, zo blijf je tobben. Overigens word ik wel dover en dover (iets erfelijks). en daar moet ik aan geopereerd worden, dus dat is iets minder. Vertrouw er maar op dat die operatie uitkomst brengt. In ieder geval drink ik niet vandaag. En voor de stoppers met roken: goed plan. Prijs nog elke dag het moment dat ik daar van af kon blijven. En dat gun ik iedereen. Ik heb ergens een boekje met kinder-uitspraken, daarin schrijft een meisje van zes jaar: "Ik prambeerde, ik prambeerde... en het gong!" Als iets me niet dreigt te lukken denk ik dan maar aan dat kleine meisje.

Orleando, zo dacht ik dat ook, een drankje om het beter aan te kunnen. Nou in het begin is dat toch ook zo? Alleen dan merk je ineens dat het zonder niet meer gaat. Verslaafd! Tik, jij bent 'm! Heb je er nog een probleem bij. Knap dat je op zoek gaat naar een andere therapeut. En ik snap ook dat je je vertrouwen voor een groot deel kwijt bent. Met therapeuten heb ik het eerlijk gezegd een beetje gehad. Geldt voor mij hoor, hoeft niet voor een ander zo te zijn. Bij mij is het zo gegaan dat het met horten en stoten, door het leven zelf, gemakkelijker is geworden. Harde les die niemand anders je kan leren. Het is gewoon niet zo dat een therapeut een wonderdoener is die jou wel even beter zal maken. En sorry voor de mensen die nu in tharapie zijn, dit is puur mijn eigen ervaring. Je moet het helemaal zelf doen. Grappig is, dat je achteraf zo vaak weet wat je wel of niet had moeten doen. Zo zou ik, als ik terugkijk, nooit afgelopen jaar getrouwd zijn. Nee ik ben niet ongelukkig in mijn huwelijk, maar was er duidelijk nog niet klaar voor. Dat is dan een stukje waarvan ik denk, dit past nog niet bij me en daardoor doe ik van die op-je-tenen-loop-dingen. Aardig en vrolijk zijn en aanpassen.

Dank je Pippi. Orleando, laat die excuses maar weg. We belichten hier toch alle kanten van het leven na drank? Nou, dan mag toch iedereen ook vertellen als het geen jubelverhaal is. Van verslavingszorg heb ik zelf indertijd weinig steun gehad en dat hoor ik wel van meer mensen. Eigenlijk niets van meegekregen, behalve dan verdovingspillen die ik met handen tegelijk naar binnen wierp, om vervolgens weer net zo hard aan het drinken te gaan. Voor wat betreft de drankproblematiek op zich was het gewoon een kwestie van stoppen. Alleen, dan ben je er niet. Want als je door problemen bent gaan drinken - en dat zijn we toch bijna allemaal, om een soort leegte van binnen op te vullen? - dan krijg je die problemen goed voor je kiezen als je niet meer drinkt. En daar helpt verslavingszorg je niet bij. Overigens, terzijde, ik heb wel wat gehad aan de tactus-therapie. Maar om aan de echte problemen te werken heb je toch iets anders nodig dan alleen maar stoppen met drinken. Klinkt hoop ik niet als een preek. Wat ik bedoel is, ik hoop voor jou dat je een hulpverlener krijgt die jou goed aanvoelt en waar je echt mee uit de voeten kan. Heel veel sterkte en succes. Tine, er valt weinig te genieten van het oppassen, hihi, want ze bellen net dat ze na de boodschappen naar de kinderboerderij zijn gegaan, dus die zie ik voorlopig even niet.

Oh ja dat vergeet ik steeds, Knuffie van harte gefeliciteerd. Hoop dat het goed met je gaat. En wat ik vandaag ook moet of mag doen, is die stomme roede van het douchegordijn goed bevestigen. Sta je te douchen, pompompom, lekker warm en schuimig, en dan: KLEDDER, ineens dat kouwe gordijn op je rug. Tuin harken, goed idee, lekker buiten bezig zijn. Van die basale karweitjes vind ik zelf altijd heel helpend als het innerlijk niet helemaal naar wens verloopt. Dat is een heel positieve insteek An, voor de komende twee weken. Ook al iets om blij van te worden.

Haha An, schiet ik me daar in de lach van jouw posting: ja uit bed komen.... Woooowwww, tararaboem, An komt uit bed, jongens maak je uit de voeten!!! Drink maar lekker bakjes koffie.

Nah, ik ga vandaag niets bijzonders doen, misschien vanmiddag met de kinderen wandelen met de paardjes. Ja mijn zus en zwager hebben twee van die mini-paardjes geadopteerd, en die moeten regelmatig worden uitgelaten. Voorlopig zijn de kinderen nu even met opa boodchappen doen. Benieuwd wat we vanavond te eten krijgen. Zal wel friet of pannenkoeken zijn. Ja Albertje, die kleintjes zijn best leuk om je heen, maar ik krijg elke keer meer bewondering voor moeders. Wij hebben ze dan een dag in de week, en het lijkt me een hele opgave en zorg om dat levenslang en elke dag te hebben. Nou ja, levenslang, in ieder geval hoor ik van veel ouders dat ze er nooit van losraken, ook al zijn de kinderen de deur uit. Houtje, good for you! Mij lukt het nog lang niet altijd, de gevoelens de baas zijn, maar wel steeds meer. Dat heeft vast ook te maken met niet drinken, dat je wat laconieker wordt ten opzichte van het leven. Of gewoon met ouder worden, dat je de dingen toch meer gaat relativeren.

Een heel goeie positieve morgen. Blacky, superknap van je, met al die stress om je broer en een huis vol drank en dan toch niets nemen. Maakt me blij om te lezen. Ik zou het je nog moeten nadoen. Snotteraars, beterschap. Zelf ben ik nog niet geveld, maar de kleinkinderen lopen hier allebei bellenblazend rond. Omaaaa, neussie snuiteeee!!!! Vind het trouwens nog steeds volslagen maf om ineens oma te zijn, zelfs na een jaar nog een onwennig gevoel. Gaan jullie vandaag nog iets wereldschokkends of grensverleggends doen? Behalve dan natuurlijk weer een dag niet drinken, hoop ik.

Komisch, spreek je een kwalletie-taaim-avond af met je partner, allebei netjes in de veren, lekker eten gekookt... knal je allebei in slaap. Ik ben weer wakker. Wing je hebt het over hardliners, maar waren het geen die-hards? Vind eigenlijk ook dat je maar eens een knoop moet doorhakken, er overkomt je echt niks hoor, als je niet meer drinkt. Wat betreft wel of niet doorgaan met een partner (Marjo) ik zou mijn leven er niet van laten afhangen. Eerst maar met jezelf door de deur, pas dan eens beslissen van hoe of wat verder met je naasten Rustig aan en niet op de dingen vooruit lopen.

As long as you stand by me I will not be afraid Just as long as you stand by me. Dus ik ga me maar eens keren tot het echte leven, whooohooo, eng zeg! Maar met jullie in het achterhoofd lukt het wel.

Zo heb ik het ook ervaren Soothe, steeds te druk, of op dat moment niet de juist liefde in de buurt. Het moment was er gewoon niet. En nu op 48 is het gewoon te laat. En ook eigenlijk wel, op dat moment was drank belangrijker. Ik ga er niet over liggen zeuren hoor, en spijt hebben heeft dus geen zin. Blacky, dat vind ik nou erg om te lezen. Je klinkt destructief, zo van, kan het mij schelen. Morgen kan het je wel schelen. En Spanje is een prachtig land. Daar heb je helemaal gelijk in. Maar wel groot en af en toe ook eenzaam. Veel sterkte.

Albertina, misschien begrijp jij dan ook het volgende: vannacht droomde ik dat ik een zoon had gebaard. Was zo blij met dat jong en liep er de hele tijd op mijn buik mee rond, en ik kletste wat af tegen dat kind. (Was trouwens wel raar, want in de droom had ik op een meisje gerekend.) Het voelde heel warm en lief, en ik was zo trots! Toen ik wakker werd, was het een lijfelijk gemis dat het maar een droom was. Misschien omdat jij herkent dat je eigenlijk meer in je element bent als je iets voor een ander kan betekenen, dat ik dat nu vertel. Kinderloos zijn kan wel fnuiken. Ook al hoor je nog zo vaak dat het moeilijk is om kinderen op te voeden. Zelf voel ik het als iets dat ik gemist heb in mijn leven als vrouw.

Ja die tinnitus Soothe, waren we er maar even van verlost. ik ben er wel slechthorend van (binnenkort operatie) en we zullen zien. Honden vinden het druilweer niet erg. ook hier in de regio Rijnmond druilt het. Vanavond mijn zus even bijstaan, bij haar is al voor de tweede keer ingebroken dit jaar, ondanks rolluiken en alarm. Gek is dat, als ik iets voor een ander kan betekenen, heb ik totaal geen behoefte aan drank. Zo lief voor mezelf ben ik nog lang niet!

Soothe, als je nog niet uitgelogd bent, die vervelende fluittoon in mijn oren heb ik ook. Heeft volgens de oorarts niet te maken met drank, wel met gevoeligheid daarvoor die door drank verergerd is. Erg is dat hè, als je niet meer zo lekker van muziek kan genieten omdat steeds dat eigen concert in je oren zit. Het is bij mij minder geworden na acupunctuur van een daarin gespecialiseerde. Weg gaat het niet meer, en als ik me ergens over opwind wordt het ook weer erger. Sterkte, het is een vervelende kwaal.

Tine, dat heb ik ook vaak, wat jij beschrijft. Niet met mijn moeder want die heb ik niet meer, maar wel met andere mensen. Zeg altijd, als ze komen eten ofzo: als je er wijn bij wil drinken, neem dan zelf mee, en na afloop ook weer mee terug wat er over is. Dan doen ze vrijwel nooit, vinden ze maar gek. Ik denk niet dat het een kwestie van opdringen is, maar gewoon niet begrijpen wat alcoholisme betekent. Kan me herinneren - van heel lang geleden - uit een tijd dat ik ook nog "normaal" dronk, dat ik een verslaving ook totaal niet begreep. Dat iemand nou niet gewoon een paar glaasjes mee wilde drinken, raar toch? Mijn nederige raad is dan maar, neem het je moeder maar niet kwalijk en giet de rest uit die fles meteen leeg zodra ze de deur uit is. Ik dacht dat ik vandaag vanwege de schilder in huis, de hele dag aan huis geklonken zou zitten. Maar die vent kwam om zeven uur en was twee uur later al klaar! En netjes. Ik zou willen dat ik dat zo kon. Bovendien ben ik jaloers op ambachtslieden. Volgens mij voelen die zich nooit nutteloos, en ze zijn het ook niet! Een heel goeie dag voor iedereen.

Haha, Sandman, alweer een die gloedvol afscheid neemt. En dan nog even melden wie er wel en niet integer zijn. Fijn om te weten. 't Ga je goed. Nou, de honden zijn weer veilig thuis na een kort rondje (brrrr) en ik ga aan een eenvoudige chinese maaltijd, dus geen drankservice. En Soothe, het is vast slijmerig (volgens Sandman, bring me asleep) maar heb genoten van de gedichten.

Soothe het is mooi, en het grappige is, dat je dit gedicht aan het begin van dat ik hier meeschreef, ook hebt geplaatst. Dat vond ik zo mooi dat ik het aan mijn persoonlijke prikbord heb geprikt. Past wel bij de wat grijzige dagen van december. Blacky fijn om wat van je te lezen. En jij denkt nog al eens aan verhuizen, en dan doe je het ook. Straks hebben we echt een Dona Blacky. Stel dat je nu ook bij je Japanse broertje op bezoek gaat, moet je je dan splitsen? Want dan wil je misschien ook wel in Japan gaan wonen. Veel sterkte en denk aan je spierballen met al dat houthakken.

En Soothe, wat ik vanmiddag al aan je had willen vragen maar toen was je er niet meer: als je nog een toepasselijk gedicht van Rawie hebt, dan graag.

Haha, probeer ik eindeliijk eens vredesduif te zijn, gaat de ander weer zitten katten. Zoeken jullie het samen lekker uit! Weer wat geleerd vandaag: bemoei je niet met geharrewar en gepippekip waar je part noch deel aan hebt. Ik kwam hier de afgelopen dagen omdat ik het moeilijk heb met niet drinken. Daarin is me heel veel steun gegeven, ook al was het vaak niet persoonlijk aan mij gericht. Het herkennen van verhalen van anderen heeft me al veel goed gedaan. Gelukt, zou ik maar zeggen, weer een paar dagen erbij zonder drank. Tellen doe ik niet meer, opletten wel. Morgen weer een nieuwe dag en voor vandaag: geen drup alcohol. Nu met de honden naar buiten.

Hè Har. leg het nou gewoon naast je neer, dit schiet niet op. Pippi zegt het ook maar gewoon zoals zij het voelt. Laatst heb je me nog vemaand dat zij en ik maar niet meer met elkaar in de haren moesten zitten, doe dat dan zelf ook niet. Ergernissen laten afglijden is wel een kunst! Ik dacht dat jij dat al flink geleerd had. Marjo, best kans ja, dat we morgen weer vrolijk en zonder zorg door het leven gaan. Maar weet je wat me wel opvalt? Dat je zegt, dit moet nu maar afgelopen zijn! Ja, maar je kan je gevoelens wel redelijk in toom houden voor de buitenwereld, en ook wat laconieker worden. Maar als je het erg heftig voor je kiezen hebt, helpt het volgens mij meer om het vrij te laten. Als je jezelf van die beperkingen oplegt, wordt het dan niet erger? Of hoe voel jij dat en wat doe je er mee?

An dan heb je zeker ook je telefoon van T-mobile, vanwege dat roze tafelkleed voor je verjaardag. Ik moet daar nog 3 en een halve maand op wachten, voordat ik er weer eentje krijg. Soothe, geiten dat volg ik allemaal niet meer hoor, daar zijn mijn hersens gewoon te oud voor. En ik moet eerlijk zeggen, ik vind het ook wel leuk om mensen "van vroeger" hier nog steeds tegen te komen, met wie je samen toch door heel wat dingen bent gegaan. En mijn vroeger is weer minder vroeger dan jouw vroeger, op het forum dan. Maar ja, het verandert nou eenmaal, je wordt vanzelf een oud bokje, of geitje. Marjo, je klinkt gewoon opstandig. Niks mis mee, maar die bom zou ik nog maar even laten staan. Wassen enzo zijn maar bagatellen, het gaat er toch om wat jij wil? En dat weet je misschien niet. Ik ook niet, dat wacht ik nu gewoon even af. En die wassen doet de wasmachine wel, en strijken, nou alleen als het echt nodig is. Maar daar gaat het denk ik niet echt over.