safidepafi

Wat ik het meeste mis is heel hard kunnen lachen. Ik kon vroeger met mijn moeder en zussen de slappe lach hebben en dan konden we zo wel een half uur in een deuk in alle hoeken van de woonkamer hangen te brullen. Mijn zussen en mijn moeder kunnen dat nog en dan zit ik er wat verloren bij en heb echt het gevoel dat ik dat stukje in mezelf ben kwijtgeraakt/opgebruikt tijdens het trippen/gebruiken van LSD. Want dan kan je ook heel erg verschrikkelijk onmatig lachen zonder beheersing van jezelf. Ik vind dit heel spijtig en hoop dat het weer terug komt

TRui het beste is hier te praten over je angsten en gedachten of om een vriendin of familielid te bellen. Want juist door dit gevoel van 'houd en nooit eens op' en 'nu dit weer' ben je geneigd om door zelfmedelijden je zelf te verliezen en daardoor weer te gaan drinken. Door erover te praten kan je weer gaan zien dat zelfmedelijden je nu niets helpt en drinken al helemaal niet

Trui..ik weet niet of je hier iets aan hebt en voor de mensen die dit niet rgaag lezen...scrollen maar Ik heb ook al 5 keer zo'n uitslag op een uitstrijkje voor baarmoederhals kanker gehad. Pap IV noemen ze dat...dat betekend dat je onrustige cellen hebt, dus dat die als er niets aan gedaan wordt kankercellen kunnen worden in 10 jaar tijd. Bij mij zijn ze 5 keer weg gesneden met een soort elektrisch draadje. Daar voel je bijna niets van en het is heel snel klaar. Na 5 keer een klein laagje cellen./huid weg te snijden ben ik nu al weer 3 jaar 'clean' Ik hoop voor je dat dit je ongerustheid wat weg neemt. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat er bij jouw misschien niet anders aan de hand is. Maar niets en dan ook niets is de moeite waard op te drinken en je lichaam te vergiftigen. Sterkte Trui

Joep...mijn man en ik stoppen ook samen en de eerste 60 dagen lukte ons dat samen. We hebben samen 20 jaar heel erg veel gedronken (120 consumpties in de week)en van die 20 proberen we al 11 jaar te minderen (30-60 consumties)..met vallen en opstaan Toen hij weer een biertje nam deed ik mee en elke keer dat een van ons trek kreeg en ook daadwerkelijk alcohol ging kopen hebben we samen gedronken. Ik wel minder dan mijn man en allebei veel minder dan voordat ik hier op het forum kwam. Mijn alcohol gebruik toen ik hier kwam was voor mijn doen toen laag...30 glazen in de week. toen 60 dagen gestopt. toen af en toe om de 10 dagen 1 25 cl flesje wijn en 1 halve liter bier en toen werd het langzamerhand twee keer in de week en toen had ik een dikke uitglijder op een feestje waar veel drank aanwezig was en dronk ik 8 glazen wijn en 3 likeurtjes. Daar ben ik weer zo van geschrokken dat ik sindsdien weer droog sta. Mijn man heeft nu al twee keer in huis gedronken en zelfs met Oud en Nieuw en ik heb niet meegedaan. Want ik ben tot het besef gekomen dat we het alleen moeten doen. Ik vond dat eerste en enge gedachte, omdat ik bang was dat mijn man op een andere weg zou blijven lopen, dan die ik liep ,maar hij is gelukkig ook heel erg aan het matigen en laat het nog steeds zo 10-15 dagen staan. Met nu het verschil, dat als hij wel zin heeft aan 2-4 halve liters bij een voetbal wedstrijd, dat ik gewoon niet meer mee doe. Ik wil jouw en je vrouw heel veel succes wensen samen en mocht 1 van jullie toch besluiten iets te drinken, dan is het juist alleen maar positiever, dat de ander niet me doet, anders stimuleer je elkaar in een neerwaartse spiraal. Ik denk dat ik nu door niet meer mee te doen de opwaartse spiraal ben. Ik trek het voortouw en doe mijn uiterste best! Omdat ik van mij houd, maar ook van hem. En dat kan ik het beste laten zien, door niet mee te doen.

Ferry je hebt het altijd over je roofvogels...zou je daar eens wat meer over willen vertellen. We hebben het de hele dag al over huisdieren en hoe het voelt als je die verliest. Zijn jouw roofvogels jouw huisdieren of niet en wordt je ook helemaal verdrietig als je er eentje moet missen? en hoe lang doe ja die hobby al? Wat een vragen zeg! Onmatig..hoezo IK?

Om verwarring te voorkomen naar aanleiding van Ziza's eerste bericht dat de doelstelling van het boek veranderd is, zal ik hier de brief neer zetten die ik in eerste instantie naar mensen heb gestuurd met de vraag mee te schrijven. Het hele gedeelte over uitgevers is niet echt meer van belang omdat Tactus zelf het uitgeven gaat realiseren. De doelstelling is voor mijn gevoel hetzelfde gebleven alleen de uitwerking is langzamerhand gegroeid naar een betere oplossing. ====================================================================== Een paar weken zei ik als geintje dat we samen een boek moesten schrijven en sprak ook de moderator aan. Die dezelfde dag nog reageert in een Pb en mij verzocht om een voorstel te schrijven over hoe dat idee van een boek eruit zou zien. Dit heb ik geschreven 9Zie hier beneden)en werd met enthousiasme ontvangen en voorgelegd aan het team en de leidinggevenden bij Tactus. Helaas hebben ze besloten om niet het boek voor ons uit te geven omdat ze bang zijn dat het als een publiciteit stunt zal worden ontvangen, maar wel besloten om ons te ondersteunen en een bepaalde afname van het boek te garanderen. Dus nu moeten we proberen het boek zelf uit te geven. Ik zal je hier mijn voorstel voor het boek: Uit-ge-ALCOHOL-t laten zien en ik vraag je om mij op mijn prive mail 9Zie beneden) te antwoorden of je ook jouw alcohol verhaal ,in jouw eigen woorden en eigen volgorde zou willen opschrijven met in het achterhoofd de richtlijnen van hieronder: Brief aan Tactus Opzet van het boek Ik denk dat het boek de lezer duidelijk moet maken wat voor soort alcoholist de schrijver is. Iedereen heeft andere plaatsen, tijden en bijzondere omstandigheden gehad waarin ze het liefste dronken. 1. Dus het verhaal zou moeten beginnen met een beschrijving van die periode waar je echt van de drank genoot en wat voor gevoel het je gaf of waarom je zelf dacht dat je dronk. Dit laat zien dat er vele verschillende redenen zijn waarom iemand drinkt. Stress, eenzaamheid, verdriet, onzekerheid, verlegenheid, jeugdtrauma's. 2. Dan een stuk over het besef dat het een beetje mis gaat, de tijd dat je zonder alcohol niet meer goed functioneerde , het leven moeilijker aan kan, misschien stiekem gaat drinken. Je drankflessen gaat verbergen, je schaamt voor je inkoop, het niet wil maar niet kunnen laten. 3. Daarna het probleem wel weten maar er niets aan doen tijdstip...de Ontkenning fase. 4. Dan een verhaal over de familie, kinderen of vrienden die het moeilijk hebben, het werk wat niet meer lukt. 5. Hierna het proberen te stoppen, het vermijden van de drink maatjes, omgeving, hulp zoeken bij instanties. 6. Dan hoe de internet behandeling je handvatten geeft zonder je te ondermijnen, zonder het gevoel te hebben dat er geen keuze is. Dat het mensen erg ondersteund en helpt en het zo goed zou zijn als iedereen dit zou weten. Maar ook het forum en de helende, ondersteunende werking ervan, alhoewel ik ook bang ben dat het te groot zou worden als iedereen die het boek als mee zou gaan schrijven en het dan niet meer zou werken. Nou zo iets dus...waar alcoholisten die het lezen denken dat ze zichzelf herkennen en daardoor denken...' dat kan ik ook stoppen, minderen of het in ieder geval proberen zoals de schrijvers van het boek'. En omdat er altijd wel iets in iemand zijn verhaal op die van de lezer lijkt en in de helpende gedachten van de schrijvers is ook altijd wel iets, waar de lezer van kan denken dat zou mij ook helpen. De reden voor het schrijven van het boek: Om alcohol zijn echte 'nep' gezicht te laten zien en verslaafden/hulpverleners een inzicht te geven in de verschillen fases en vormen van het ontstaan van een alcoholverslaving. De manier waarop: Levensverhalen uit alle hoeken van de samenleving over het begin van de alcohol verslaving , het besef en het gevecht ertegen. Doel: Zoveel mogelijk mensen bereiken en helpen, verslaafden en hulpverleners. Nu ik het bovenstaande lees denk dat het een erg goed interessant informatief boek zal worden. Het belangrijkste is dat we een uitgever vinden die het een wetenschappelijk verantwoord boek vind. Mijn voorstel zou zijn Uitgeverij Boom en dan de tak psychologie zodat het bv een leerboek/casestudie kan worden en veel hulpverleners dit boek ook als goede ondersteuning voor hun werk kunnen zien. En dat het in alle bibliotheken verkrijgbaar wordt en natuurlijk in alle boekhandels. Ik heb met een vriend van mij overlegt, die zelf redacteur is voor lager onderwijs studie boeken en die vertelde dat het belangrijkste is, dat iemand met een wetenschappelijke opleiding een inleiding schrijft. Bovendien leek het hem wel verstandig dat Tactus als instelling het contact met een uitgever onderhoud omdat een uitgever eerder geintereseert zou zijn een boek uit te geven via een verslaving zorg instelling dan via een privé persoon.. Ik hoop dat jullie net zo geintereseert zijn als ik en meerdere mede forum leden, omdat het erg goed zou zijn een boek te schrijven, dat een zo groot mogelijk publiek, alcohol verslaafden en hulpverleners, bereikt om zo de internet behandeling te promoten en alcohol verslaving uit te bannen. Einde

Toedeloe...Corinnne...zing ze! Cacao...honger is een achterdeurtje voor een Gremlin om binnen te komen, je voelt de trek meer...dus eet ze!

zei de domme en hoopte in haar kleine bambi hartje dat haar ook gaat lukken dat gevecht niet aan gaan!

An...je bent niet de enige die dit heeft hoor quote: Het is een ander wezen in mij die 'zuchtig' is en me depressief en down maakt lijkt het. De kunst is dan toch door te bewegen (daar kom ik weer:P ), gezond te eten, veel water te drinken, hobbies en andere obsessies te gaan zoeken ...dat andere wezentje de mond te snoeren. Het is dus echt geen ander wezen maar inderdaad je lichaam wat verslaafd is en door abstract te gaan denken maak je dan al de eerste fout. Namelijk door te gaan denken, dat het een ander wezentje is dat die drank nodig heeft en op het punt, dat je daar aan toe gaat geven, dat dat andere wezentje dan weer gewonnen heeft. nee JIJ bent het Jij en JIJ alleen die jezelf down en depressief maakt door te luistren naar de zucht in jezelf..door het gevecht aan te gaan. Ik zeg het ook steeds weer aan mensen die willen stoppen met roken. Ik moest eerst in mijn hoofd NIET ROKER worden dus af van de gedacht ik ben gestopt met roken. NEE! Ik rook niet..punt uit. En dat moeten we ook doen bij deze verslaving. Benthe kan het heel goed die is het in een keer gelukt en volgens mij door te zeggen...ik drink niet Niet het gevecht aan gaan want daar zit je zwakte Wees streng!

Daar heb je gelijk aan Ziza quote: Hoop is niet zien dat anderen , net zoals ik , ook in de kreukels liggen maar dat andere alkies in de kreukels lagen en vandaag een totaal ander leven leiden dan voorheen...een weg uit de ellende kennen... En dan is hier schrijven misschien wel de eerste stap naar die weg die jij bent gegaan. Ik heb hier toch al meerdere mensen overtuigd zien raken om naar de AA te gaan door jouw verhalen en verhalen van andere AA gangers hier. De doelstelling van het boek is altijd geweest door onze verhalen over onze alcoholverslaving andere alkies over de streep te trekken, te laten zien dat hun verhaal niet uitzichtlozer, eenzamer, zieliger, is dan dan de onze. En dat door op het forum te schrijven je handvaten aangereikt krijg, waardoor je al dan niet aan de internetbehandeling deelneemt of met de AA van die eerste stap... je tweede stap maakt.

Ik ook nog lang niet hoor Tina...want jullie zijn mijn vrienden en mijn :rose:in huis. Nou ja naast mijn man en hond natuurlijk. NDB..kun je wel zeggen hè Houtje...dat was zaterdag wel lachen om om die NNBers in dat rokershok;)

Tina..FDB...Forum de Baas:D Als ik eindelijk echt Alcohol de Baas ben zal ik daar erg hard aan moeten werken!

Ziza eigenlijk geef je al antwoord in het begin van je eerste stukje waarom je niet al langere tijd nuchter hoeft te zijn quote: het delen van kracht , ervaring en hoop... toen ik op mijn knieen lag was het enige wat mij de eerste tijd overeind hield was hoop... de hoop dat ik ook gestopt zou kunnen blijven en me daarbij ook nog eens comfortabel in mijn eigen vel zou kunnen voelen...en ik wilde weten wat ik daarvoor moest doen...show me the way... Wat goed werkte voor mij is dat ik kon identificeren met de ellende die andere alkies hadden meegemaakt ... de frustraties van het niet kunnen stoppen , de gebroken relaties , het gevoel nutteloos te zijn , eenzaam te zijn , mijzelf apart te voelen , de schulden , de depressies , de zelfhaat , het geloven in de zelf verzonnen leugens etcetc...de obsessie met alcohol en drugs in mijn leven.... toen had ik echt het gevoel dat ik niet de enige was... er waren meer mensen die (over)leefden op die manier... echter voor hen was het geschiedenis/verleden tijd... Want als het enige zou zijn dat we elkaars ellende deelden zou ik niet clean zijn vandaag... Ik wilde uit de ellende weg... weg uit de mist en stank... weg uit dat miserabele leven dat ik leidde... /Q] We delen namelijk de ellende niet alleen we proberen er ook samen op het forum antwoorden op te vinden, samen met mensen die al kort of lang droog staan

Benthe...rot voor je...weer naar het ziekenhuis maar nu wel met een positieve gedachte dat er weer kansen zijn. Zullen we dan allemaal maar elke avond een kaarsje voor je aansteken:heart: Ik heb het gezegt en ik zal me er aan houden...laat me even weten waar je ligt dan kom ik langs..met jouw goedkeuring natuurlijk. Hoe gaat dat gezegde...de wonderen zijn de wereld nog niet uit...dan zullen we deze keer hopen en geloven dat dit jouw wonder mag wezen. Ga nog maar even lekker genieten van Max en je lief en de katten en de kippen

An...weet je wat ik heb geleerd uit het boek wat Blacky me zo heel lief gaf afgelopen zaterdag...wat een onzettend goed boek trouwens... ik kan het iedereen aanraden: Nuchter Leven. Ik leerde dat je niet moet denken aan dat eerste glas maar je laatste gelag herinneren...en niet je laatste glas.en dan bedoelen ze aan wat er gaat gebeuren naar dat eerste , tweede, derde....glas...waar het je heen gaat lijden. Dus het hele stadia door,tot onze laatste rampzallige dronkenschap en kater en dat we ons weer herinneren dat drinken voor ons niet betekend muziek opgewekt gelach en flirten maar dat het ziekte en wroeging betekend.

Ziza en alle anderen. We willen aan niemand beweren dat we droog staan...we willen juist geen afstand scheppen maar mensen over de streep halen, mee te schrijven of te lezen op het forum en als ze dat zelf willen aan de internet behandeling mee doen. We willen niet beweren dat je dan droog gaat staan of dat het stoppen je gaat lukken maar wel dat er mensen zijn die je willen helpen, zodat je niet alleen hoeft te staan. Daar heb je inderdaad de AA en andere instellingen voor, maar voor diegenen die dat een te grote stap vinden en vonden, zoals ikzelf en vele anderen hier met mij op het forum, willen we meer kenbaarheid geven aan het forum en hoe het je kan ondersteunen in je gevecht. Dus het maakt niet uit in welk stadium je zit van je ADB zijn, het gaat om de diversiteit van de verhalen en de (h)erkenning van de lezer. En we hebben de eerste aanmelding al binnen..wie het is mag het zelf vertellen, als hij/zij daar klaar voor is

Cacao Mijn oprechte deelneming aan het inslapen van Spikey . Je hebt het beste besluit genomen nl hem niet langer te laten en zien lijden. Sterkte er mee...en ze zijn niet weg hoor...ik droom geregeld over mijn hond of als ik in het park zit dan voel ik hem opeen naast me zitten en kan ik in mijn herinneringen weer het gevoel oproepen hoe hij tegen me aan leunde als hij het erg naar zijn zin had na een rondje spelen. Mijn man en ik praten nog dagelijks over lieve dingen die hij deed en bepaalde manieren waarop hij keek als er iets gebeurde. Forever friends! Sterkte me het verwerken en het troosten van je dochter. Wat een VIPer die dochter van jouw...intervieuwt Dolf Jansen...da's niet mis zeg...wat leuk!

Ik wordt nu door mijn hond aangesproken in hondetaal...neusje duwen tegen mijn been en met de allerliefste bruine ogen vragen...ga je mee naar buiten? Nou zij luisterd naar mij dus ik ook naar haar....dus ik ga ook even aan het fietsen!

An Misschien refusal slikken zodat je dit jaar er niet over na hoeft te denken en kan mee maken hoe het is zonder alcohol? En dan goed kijken hoe het is en wat je jezelf aan zou kunnen leren. Met Refusal op...kan je niet drinken dus kan je je beter koncentreren op helpende gedachten/handelingen die jouw het jaar daarna zouden kunnen helpen. Bv...steeds even elk uur een kwartiertje voor jezelf vrijmaken voor het nadenken over wat je wilt, door op de wc te gaan zitten of een ommetje te maken.

Mijn hond heeft ook een groot vocabulair...het mooie is een spelletje wat we doen...dan vertel ik een verhaaltje en dan komen er steeds tussen allemaal woorden die haar niets zeggen ,woorden in voor, die ze wel kent en dan is ze echt aan het luisteren en gaan het koppie scheef en de oortjes omhoog als bekende woordjes langskomen...ook zing ik zelfbedachte liedjes op dezelfde manier. Ze waardeert het echt want erna wordt ik altijd stuk gelikt en geknuffeld

Ja Soothe...2 december was mijn laaste...Yihaa!

Ok ..ik begrijp het Soothe...je hebt gelijk

Hoi Maxo Een van de belangrijkste ondersteuningen die ik hier heb gehad is: Dat alcohol je wil doen geloven, dat je het volhouden van het niet drinken van alcohol, moet vieren met het drinken van alcohol. Ik was zelf ook iemand die al 11 jaar aan het minderen was...vallen en opstaan dus...en weer verder drinken als ik dacht...nou zit er wel weer genoeg tijd tussen. Ik ben er wel gezonder van geworden maar pas toen ik het berichtje hierboven las, begreep ik waar ik mee bezig was. En hoe sluw en slinks en gemeen die zogenaamde vriend alcohol is. Bah...ik hoef hem niet meer. En dat hoop ik te bereiken door alleen vandaag niet te drinken. Doe je mee...24 uur is te doen!

Ik wil ook nog even toevoegen dat je verhaal niet door mij of een van de andere schrijvers gecorrigeerd zal worden maar door professionelen. Tactus gaat zich helemaal bezighouden met het uitgeven van het boek.

Nou haat is een hond vreemd ...daar kan ik niet helemaal in meegaan...mijn hond had op het kamp echt wel bepaalde andere mannetjes honden en als die elkaar zagen dan was er ruzie...die haten elkaar dus echt wel. Dat kwam natuurlijk door dat de honden los liepen en de dominatie uitgevochten ging worden. Ik probeerde mijn hond daar tegen te beschermen door op hem te letten. Maar anderen vonden dat de honden dat zelf uit moesten vechten die vonden dat natuurlijk. Nou ik heb het wel geweten hoor en heb niet altijd mijn hond kunnen beschermen..hoe erg ik dat ook vond...en heb dus wel haat tussen honden gezien.