Sensitief

Welkom, goed dat je er bent! Ben je al gestopt of wil je nog starten? Ik wens je veel succes en innerlijke kracht toe.

Wat fijn dat he nig steeds goed gaat. Ik heb een tijdje geleden een docu gezien waarbij suiker gelijk werd gesteld aan drugs, ook verslavend en gif voor je lichaam. Ik kon mij er iets bij voorstellen. Zelf heb ik er geen last van, maar zoals velen ook wijn gedronken... dus onbewust veel suikers genuttigd. Ik zit nu met een groene smoothie, ook best lekkr. Daar zit weer fruit in dus ook suiker

Super @Rosee, je mag met recht trots zijn en ik sluit mij bij @NickyLJ80 aan. Je bent waardevol en om geliefd te worden, ook door jezelf.

Hoi Holly, Goed bezig! Ik ben de laatste tijd ook wat pukkeliger maar of dit door het stoppen komt, weet ik niet zeker. Wat Sandro zegt, klinkt wel logisch.

Hoi Grimes, Hoe gaat het, zijn we weer op Koers? Het lukt mij weer goed.

Wat fijn dit, dit miste ik op het forum. Dank je wel

Dank je voor je reactie en begrijp dat iedereen anders is. Mij ex laat de buitenwereld ook niks weten. Alleen ik heb het geluk om daar deelgenoot van te zijn Uit zorg heb ik zonder zijn toestemming zijn beste vrienden en de huisarts geïnformeerd, die weten het nu ook.

Top, dan gaan we gelijk op. Ik heb het 5 weken drooggehouden en ben de afgelopen week de mist in gegaan. Van woe t/m zaterdag. Gelukkig nog wel mate, maar toch.. de patronen waren niet versleten. Nu weer de draad oppakken, voelt veel fijner om alcoholvrij te zijn

Jammer maar helaas zo’n terugval. Die gedachte kennen de meesten van ons hier, ik kan het weer aan ... en misschien was dat ook zo. Nu je het hebt toegegeven aan die gedachte, weet je ook weer beter. Zie het als een leermoment. Ben je al gestopt of wil je weer stoppen?

Geef jezelf niet op je kop, dat is niet helpend. Wees lief voor jezelf, dat ben je waard. Ik ben blij dat je je weer hebt gemeld. Samen gaan we op avontuur, zonder oordeel naar onszelf. Doe je mee?

Maar hey, je gaat het wel aan hè en daar mag je trots op zijn. Ik weet niet hou oud jij bent, maar zo rond de 40 past deze ontwikkeling wel bij de levensfase.

Welkom terug @Grimes. Nieuwe kansen voor je, je kunt het

Dank je @NickyLJ80 en ik begrijp je geraaktheid. Ben blij met je reactie. Ik ben zo vrij geweest om op jouw draadje te bladeren. Nu 8 maanden gestopt en ook voor jezelf gaan staan! Mijn complimenten.

Naar @NickyLJ80 dat jij dit als kind hebt meegemaakt. Ik heb jarenlang aan mezelf getwijfeld, ik dacht nl dat ik depressief was, want dat maakte hij mij wijs. Totdat ik zo’n 10 jaar geleden in therapie ging. Vanaf dat moment ben ik in persoonlijke ontwikkeling gegaan, mezelf en mijn mijn mechanismes ontdekt. Vanaf dat moment steeds meer gaan staan voor wie ik ben en wat ik wil, grenzen gesteld. Het heeft mij sterker gemaakt, maar hem heb ik niet kunnen helpen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat het geen zin heeft, jammer genoeg houdt het niet op. Ook op afstand houdt hij mij bezig.

Dank je wel. Dat stoppen lukt wel, de knop is weer om. Weet je waar ik mij zo boos om kan maken en waar jij mij misschien meer inzicht in kan geven? Waarom praat iemand continue over zijn depressiviteit en dat hij uit het leven wil stappen? Waarom zoekt iemand geen hulp, waarom is een depressief persoon altijd negatief over alles en iedereen? Waarom zwijgt iemand hier niet over en doet wat hij wilt doen?

Goed om te horen dat het goed met je gaat en ik besluit om bij mezelf te blijven

Dat denk ik ook @NickyLJ80, maar jammer genoeg kunnen we ze niet voor alles beschermen. Helaas hebben ze een vader die het niet zo goed meer op een rijtje heeft. In hun levenspad hebben ze daarin iets te leren, hoe pittig ook. Hulpverlening is betrokken hierbij en de coach weet inmiddels dat mijn ex persoonlijke problemen heeft. De oudste rebelleert, ze is echt boos op haar vader en tegelijkertijd voelt ze zich afgewezen. Tussen hen is veel gebeurd, waardoor ik uiteindelijk heb besloten om te scheiden. Niet door haar, maar ik vond de thuissituatie voor de kinderen niet meer veilig. De jongste laat weinig los, maar ik zie haar verdriet en dat breekt mijn hart.

Dank voor alle steun! Nee, alcohol lost niks op, dat weet ik heel goed. Het feit dat ik kinderen heb, is voor mij “denk ik” mijn redding dat ik enigszins controle houd. Zij hebben mij nodig. Mijn ex heb ik nu op alle fronten geblokkeerd en hem aangegeven dat hij pas in contact mag met de kinderen, als hij zich laat begeleiden door een professional. Ik vind dit vreselijk om te doen, maar zie geen andere mogelijkheid omdat zijn acties schadelijk zijn voor de meiden. Ik voel me echt zwaar kut, excuus voor het taalgebruik. Ik moet hier doorheen, dat weet ik. Focussen op mijn prachtige en gezonde meiden, lieve ouders, mooie vriendschappen, een goede baan en al het andere wat goed is in mijn leven en waar ik dankbaar voor ben. Er gaat gelukkig ook veel goed en dat is wat ik verdien. Genoeg geslachtofferd, tijd om weer het heft in eigen handen te nemen. Ik besluit er een mooie dag van te maken. Fijne zondag

Dank je wel. Het forum helpt om de focus op het stoppen te houden en ook fijn om hier en daar herkenningen te lezen. Vanaf vandaag weer op koers

Wat een nare situatie @Sandro. Ik begrijp je worsteling. Enerzijds wil je er voor je moeder zijn, anderzijds wil je er niet te veel mee bezig zijn omdat het veel met je doet, jij noemt het loslaten. Soms moeten we helaas ergens doorheen en kunnen er niet voor vluchten. Realiseer dat er genoeg is om dankbaar voor en gelukkig te zijn, laat dat je aandacht krijgen. Vul jezelf met de mooie dingen in het leven.

Wat een mooi pad bewandel je. Fijn he, hoe het leven eruit ziet zonder drank? Ik lees jouw bijdrage ook graag. Je bent zo bewust bezig, dat bewonder ik. Ook van mij een mooie zondag toegewenst

Was dat maar, maar hoe doe je dat als je samen kinderen hebt? Hulpverlening is in ieder geval ingeschakeld en dus op de hoogte. Maar dat lost niet alles op.

Ik heb mij gelukkig niet klem gezopen...dus geen katers, maar het gegeven dat ik voor de ontspanning op zoek was naar wijn alarmeert wel.

. Kinderen zijn 15 en 11.

Ik ga met de billen bloot; heb naar de wijn gegrepen i.v.m. een heftige tijd. Mijn depressieve ex heeft aangekondigd dat hij uit het leven wil stappen. Er gaat weer van alles door mij heen; boosheid, verdriet, angst, medelijden, machteloosheid enz. Ik maak mij vooral zorgen om mijn kinderen. Stel dat hij het echt doet, wat voor effect zal dit hebben op mijn kinderen??? De oudste heeft heel slecht contact met hem. Hij neemt haar veel kwalijk en zij zit ook echt niet goed in haar vel. De jongste is papa’s kleine meisje. Drank is niet de oplossing, maar ff dat roesje voelen en ontspannen is waar ik naar op zoek was. Dat een paar dagen achter elkaar. Morgen weer verder met stoppen.