CPAS

Hoi en hallo allemaal, Ik heb een heel bewogen dag achter de rug en ben moe: lichamelijk, geestelijk en emotioneel moe. Als ik dan zie dat jullie al 19 pagina's bij elkaar geschreven hebben, dan pas ik maar. Ik hang nog even, maar meer echt niet. Ik heb niet gedronken en niet gerookt en dat bevalt me ondanks dat er zich af en toe wel moeilijke momenten voordoen. Slaap lekker voor wie al slaapt of gaat slapen en voor wie straks gaat slapen. Ik weet gewoon niet of ik nog langs kom.

En hier is het nog steeds droog en rustig. Wat de nacht brengt, merk ik wel of niet. Ik ga maar eens oefenen in het tijdiger naar bed gaan. Slaap lekker allemaal.

Wingchun, Noodreacties OK, maar de mens is in staat om eerst te bezinnen alvorens te handelen. Als hij maar oefent. Zo kun je jezelf ook trainen op noodsituaties door jezelf de gedachte: blijf kalm in te prenten. Door regelmatig de handleiding van de brandblusapparatuur te lezen, zul je in nood beter en sneller in staat zijn om dat ding met overleg te hanteren. Door regelmatig de vluchtwegen te oefenen, worden die eigen van je reactie. Oefening baart kunst. Vandaar dat het zo goed is om regelmatig de Vuistregels bij een terugval door te nemen; door je steeds bewust te houden van linke situaties. Niet dat het altijd helpt, maar meestal wel. Je kunt je ook trainen in het weigeren van alcoholische dranken, in het omdraaien bij de schappen. Wat er vervolgens op Pluto gebeurt, zal mij een worst wezen. Inmiddels is Pluto toch planeet af.

Ja, dat was mazzel. Ik schrok toch even toen ik het hoorde. Geeft weer aan hoe belangrijk het is om niet ruzie-achtig afscheid van elkaar te nemen. Verder vind ik het nogal benauwd vandaag. Morgen hopelijk beter.

Zoon is net thuis. Die was met zijn loopclubje wezen bbq-en in het Kralingse Bos. Zij zagen de dreigende wolken aankomen en pakten hun boeltje in. Ze waren net bij de auto's met zijn allen en toen sloeg de bliksem in op het veldje waar ze hadden gezeten. Dat heet dus mazzel hebben. De daver zat 'm nog in het lijf. Zo zie je, het geluk zit soms in een klein hoekje. Waren ze even langer blijven zitten, hadden we misschien politie aan de deur gehad met slechte berichten. Tapas is toch geen hyperventilerende hond, hoop ik.

Tapas, Je zou best wel eens gelijk kunnen hebben. Vanaf half tien was ik al aan het proberen.

Hoi allemaal, Alle mijlpalers en in het bijzonder Soothe en Kaia, al 1,5 jaar het ijzersterke duo, :present:VAN HARTE GEFELICITEERD!

Ik ben inmiddels alleen op het forum. Zal ik het licht maar zachtjes uit doen. Slaap lekker allemaal en morgen is er weer een dag.

Depri, Op de goede weg ben je. Hoe gaat het verder met je? Ik ben hier zo weinig nog, dat ik je huidige doelstelling niet ken.

De kneep zit 'm daarin dat het niet voor iedereen zo makkelijk is van: hups, ik stop met drinken. Wat deed het met jou gedurende die 15 jaar als iemand tegen je zei dat je minder moest drinken of zelfs beter kon stoppen? Wat deed het met jou toen je begon te twijfelen aan je drankgedrag en iemand je een zwakkeling noemde, omdat het je maar niet lukte te stoppen? Vertel, vertel, lieve Adam, ik wil dat graag vernemen. En vooral of dat soort opmerkingen, c.q. open deuren, jou hielp.

Adam, Eerlijk gezegd kan iedereen wel met een vingertje wijzen. Je geeft zelf ook aan 15 jaar in dubio te hebben verkeerd. Ik ben ook 2 jaar aan het stoeien geweest met stoppen. Het wijzen met het vingertje is makkelijk. Heel gemakkelijk, zelfs hulpverleners met wijzende vingertjes ben ik tegengekomen. Die hielpen mij niet om te stoppen, integendeel ik ging meer drinken en werd nog wanhopiger en ging nog harder twijfelen aan mezelf. En kreeg het predikaat van de verslavingsarts niet meewerkend te zijn, i.e. iemand te zijn die niet wilde stoppen met drinken. Wil niet in groepen (groepsangst en dan in een groep zetten), wil niet in detox (tja, mijn gezin en werk). Mijn gedrag bleef hetzelfde, want hoe kon ik dat veranderen? Een antwoord op die vragen kreeg ik niet. "Je moet stoppen!" is wat ik te horen kreeg, steeds weer. Ja, duh, dat wist ik ook wel, maar hoe dan? Help me daarbij. En ik wil niet meer drinken, maar ben net zover van die eerste slok af als iedereen hier. Dat is nog geen reden om mensen die leren te matigen en daarin hun doelen hebben gesteld te weren of de mond te snoeren als ze komen vertellen dat ze het moeilijk hadden om binnen de doelstelling te blijven of dat ze deze overschreden hebben. Als iemand het voor elkaar krijgt om van 10 eenheden per dag naar 10 eenheden per week te gaan met twee alcoholvrije dagen, dan vind ik dat een hele prestatie. Een prestatie die evenveel waard is als gehele onthouding. Dus mensen blijf schrijven en als het iemand anders niet aanstaat, dan is dat zijn of haar probleem.

Is die discussie er weer? Jammejakkes, het houdt maar niet op. - Niet meer schrijven, omdat je af en toe wilt kunnen drinken, maar het rotgevoel hebt dat je hier absoluut niet gesteund wordt in het leren verantwoord te drinken. - Niet meer schrijven, omdat je vindt dat iedereen voor de harde nullijn moet gaan. - Iemand niet meer willen steunen, omdat die worstelt en om de haverklap in de slip raakt. Het forum is juist voor bedoeld iedereen die wat aan zijn of haar alcoholgebruik wil doen.

Marieke, Dit is in en in rot en triest voor je zoon en ook voor jou. Ik heb het ook eindelijk kunnen vertellen aan mijn therapeute enkele maanden geleden. Als sinds vorig jaar juli wou ik het vertellen, maar ik kreeg het gewoon niet door mijn strot. Schuldgevoel en schaamte. Ik was niet schuldig: ik was ongeveer 8-9 jaar toen het begon. Ik vond het heerlijk gekoesterd te worden. Alleen na een tijdje werd het meer dan koesteren. Het vertellen was erg zwaar, maar er is wel lucht gekomen nu. Ik ben er nog niet mee klaar, maar ik kan er wel mee aan de slag. Mijn man heb ik het al verteld. Ik wil er ook met mijn moeder over praten, maar zit dit steeds vooruit te schuiven. Wat een geschikt moment is om aangifte te doen, weet ik niet. Dit hangt toch ook vooral van je zoon af. Voor jou en je zoon

Hallo, Hier ben ik weer. 'k Heb eigenlijk niks te zeggen of te melden op drankgebied. Ik ben vandaag weer tegen een beperking van mezelf aangelopen en ik heb gewoon moeite om dat te accepteren. Het was tijdens het pianospel en ik heb het ook zo gezegd tegen mijn speelmaat. "Nou," zei ze, "dan doen we het toch op een laag pitje. Hebben we toch al eerder zo afgesproken". En dat is zo, maar het blijft dan op zo een moment een gevoel van onmacht geven; onmacht over mijzelf. Hoe krijg ik zelfvertrouwen als ik niet op mij kan vertrouwen: dan is het weer mijn onvermogen me te concentreren, dan weer zijn het mijn handen die te pijnlijk zijn. Hoe reëel is dat gevoel van boosheid naar mezelf toe? Vriendin heeft er geen probleem mee. Ze kent de achtergrond en accepteert, want weet dat ik nooit onvoorbereid kom. Ik studeer stukken in. Ik mis gewoon de kracht en vooral de mildheid om mijzelf te accepteren. Ik kijk teveel naar wat ik niet kan en te weinig naar wat ik wel kan. OK, nu heb ik het voor mezelf iig een beetje op een rijtje. Daar kan ik aan gaan werken: 1. wat kan ik en van daaruit verder kijken; 2. de vraag "Is wat ik zo graag wil wel te realiseren voor mij?" moet ik maar eens vaker stellen. Dit print ik maar even uit.

Ik ben ook weer op honk. Dadelijk is het eten klaar en daar ga ik op aanvliegen om twee redenen: ik heb honger en ik heb sterk het vermoeden dat mijn lievelingsgerecht wordt klaargemaakt. 'k Heb een gezellig dagje gehad met mijn pianovriendin. Veel gebabbeld en aardig wat gespeeld. Ik ben blij dat ze zoveel geduld met me heeft. Concentratieproblemen spelen me toch behoorlijk parten en vandaag had ik weer zo een dag. Ik zou zo graag meer, maar wat niet kan, kan niet. Dat voelt ze altijd snel aan en dan gaan we rustige stukjes spelen. Deze dag zit er weer op. Het was een goede dag.

An, Dat zou wereldnieuws zijn. Ik moet me nog wel losmaken van de NS Slaap lekker!

quote: Originally posted by: An Corientje hoe is het??? 't Antwoord staat er al, denk ik. En jij, weer op de rails? 't Is inderdaad van de zotte om je rookvrijheid te vieren met drank. De grootste k*tsmoes ooit. Hoewel inderdaad die wasmachine rond kerst ook geen misse smoes was.

De tijd vliegt voorbij. Hoe ik in het verleden de tijd vond om drank te halen, te gebruiken en de lege flessen af te voeren? Ik weet het niet. Dan ook nog eens al dat roken: kopen, paffen, asbak legen. Maar ik geef wel toe dat ik nog steeds hang naar het een en dan weer hang naar het ander ondervind. Af en toe is dat zelfs knap lastig, maar toch heb ik nu echt iets van: nee, ik hoef het toch echt niet meer.

quote: Originally posted by: druppeltje Word sjaggie van de weer berichten: mogenlijk kans op mistbanken kans op regen mogenlijk onweer kans op zon maar ook kans op een pittige bui Kan drup veel beter: overdag geen nachtvorst tussen de buien door droog tegen de avond kans op donker Druppeltje, Ik hou het op jouw weerbericht. Spelletje Catan afgelopen, nog wat tv gehangen met de kat en de kid.

Ik kan alleen een link geven naar de internetsite van het AD. http://www.ad.nl/commentaar/32...k_niet_meerrsquo.html In de papieren krant van vandaag staat het in het katern Weekend over 2 pagina's. Het wordt niet veel schrijven hier voor mij. Dochter heeft ons allen tot een spelletje Catan genood.

Hoi allemaal, Ik log even in om te melden dat ik alweer thuis ben. Eerst maar even bijkomen nog en dingetjes doen voor het eten en pas na het eten kom ik terug om te lezen en te schrijven (daar heb ik zin in, dus hou je vast). Wil er wel op wijzen dat in de AD-bijlage: Weekend een heel artikel gewijd is aan alcoholisme en dan niet aan de alcoholisten in de goot, maar die nog normaal functioneren in de maatschappij. Ik vond het een hele goeie bijdrage en hoop dat het mensen aan het denken zet over hun alcoholgebruik. Ook Tactus en Alcoholdebaas.nl werden vermeld.

Ik waak tot dochter thuis is. Zal wel niet echt laat worden.

Henk&Albert, Slaap lekker!

Linde, Mijn man heeft dat ook voorgesteld. Ik heb gezegd dat ik geen bezwaar heb tegen zijn biertje bij het avondeten of zijn glaasje wijn als we uit eten. Daarop heeft hij aangegeven dat van het moment dat ik er een probleem mee zou hebben, hij het gelijk niet meer neemt voor zolang hij mij daarmee kan helpen. Dat vond ik een heel mooi voorstel. Zijn glas bier of wijn zet hij altijd zoveel mogelijk uit mijn zicht. Wel heb ik heb gevraagd om de borrelfles uit het zicht te houden en geen open wijnflessen te laten slingeren. Die zie ik dus ook niet meer. Er wordt trouwens alleen maar wijn in huis gehaald voor visite. Als die weg is, wordt de resterende wijn weggekiept. Bier boeit me niet of nauwelijks en dat is dus gewoon in huis. Wijn en sterke drank worden geweerd. Het is zijn keuze om dat zo te doen voor mij en ik ben daar heel blij om dat hij daartoe bereid is. Zie je alcoholisme als een allergie, dan zijn deze maatregelen ineens niet meer zo beladen.

Donnaatje, Welkom. Rot is een verslaving. Refusal: is nog steeds mijn favoriete pilletje. Inmiddels is daar mijn AD en AP bijgekomen. Ik heb het gebruikt om te stoppen de eerste 10 maanden. Daarna heb ik het nog enkele keren preventief gebruikt en nadat ik een terugval heb gehad in december ben ik weer helemaal op Refusal. Nu ben ik ook gestopt met roken en blijf ik het voor de veiligheid maar doorslikken. Liever levenslang Refusal dan levenskort drank. En die slechte adem/smaak, als je daar na 2 weken nog last van hebt, dan kan je huisarts een maagzuurremmer voorschrijven. Dan ben je daar ook vanaf. 'k Moet wel even zeggen dat ik een aantal keer op mijn slechte adem ben gewezen toen ik dronk. Misschien is het een idee om je bij www.alcoholdebaas.nl aan te melden voor de gratis internetbehandeling. Daarbij krijg je inzicht in denkpatronen en gedragspatronen t.a.v. de drank en je leert om anders (helpend) te gaan denken en doen. Ook op andere terreinen in je leven kun je de geboden technieken toepassen. Succes.