mikki

nog een paar nachtjes en dan stop ik definitief met de ambulante detox. Ik wil enorm graag en niets gaat mij stoppen! maar ik ben bang voor de lichamelijke klachten: bang voor een hartstilstand, delerium etc etc. Wie heeft er lange tijd 2 flessen wijn per dag gedronken en toen ambulante detox aangegaan? Ik heb even wat positieve ervaringen nodig. ben best bang!

Mooi om te lezen dat je dit proces aangaat en niet buigt voor de alcohol. Je bent gebleven en dat is weer een overwinning en goed voor je zelfvertrouwen. Een volgende keer zal je het dan vast beter herkennen en denken: " oja, dit was toen en toen ook zo, ik kan hier mee omgaan" . Ik gun je een fijne dag vol trots op jezelf, want dat mag je zijn!

Goedemorgen allen. Hier ziet het weer er lekker uit. Een mooie dag om naar buiten te gaan en van de frisse zon te genieten

Bedankt mensen :-)

Hoi Moppie, Ik heb heel vaak geprobeerd te minderen en mij lukte het nooit om alleen in het weekend te drinken. Soms wel voor bijvoorbeeld 2 weken, maar dan werd het snel al weer meer en meer. Daarom kies ik er nu na jaren en jaren voor om helemaal te gaan stoppen met hulp en mijn streven is een jaar niet te drinken. Wat wel zo is; toen ik jonger was dronk ik ook al te veel en soms dagelijks. Maar omdat ik wat jonger was lukte het mij ook om dat soms niet te doen of inderdaad door de weeks niet. Het patroon van drinken was nog minder ingesleten. jij bent nog jong en misschien lukt het jou we lhet gedrag nog goed om te keren. Prima om dat te onderzoeken. Het is jou proces en voor een ieder is dat anders. Gewoon naar jezelf kijken en wat jou helpt om blij te zijn en een goed gevoel over jezelf te hebben. Dat is tenslotte waar het om draaid! Ik blijf met je mee lezen! Zet m op :-)

Dank je Uriana! Mooie woorden :-)

Dank voor jullie bemoedigende reacties. Urania; goed jou ervaring te lezen! Ik heb mijn trots al losgelaten. Het in een groep dit aangaan had ik een jaar geleden nooit gedaan. Inmiddels ben ik zo ver dat ik het juist zie als iets wat mij gaat helpen. Stukje bij beetje begin ik onder ogen te zien hoe ver ik verslaafd ben. een grappig voorbeeld: vorige week bij de verslavingshulp merkte ik achteraf dat ik op sommige vragen zei: " o nee hoor, DAT heb ik niet!" Het was geen bewust liegen, maar achteraf dacht ik: " dat heb ik wel al" (trillen soms s ochtends, angstig. ik merk beetje bij beetje dat de alcohol mij steeds een vals beeld over mijzelf voor geeft. Alles wordt van tafel geveegd door de alcohol en niks serieus genomen. Het is een slechte " vriend" Het niet nog een keer uit de bocht vliegen of nog een keer losgaan ga ik proberen inderdaad niet te doen. Ik ben nog steeds aan het schommelen tussen enkele glazen en een fles. Daarom ga ik graag die detox aan. Ik durf gewoon weg niet alleen te stoppen, maar ik wil wel heel graag. Het nog drinken doe ik nu omdat ik enorm angstig ben voor een delirium of hartstilstand. waarschijnlijk schijnangst maar hij is er wel. Of het echt de angst is of ook een deel in mij dat niet wil stoppen weet ik niet. Ik weet wel dat, wat er ook gebeurd, ik ga stoppen. Ik krijg ook urinecontroles en dat vind ik ook een prettige stok achter de deur. De eerste dagen dat ik stop heb ik mijn zus gevraagd te komen logeren. Ik ben doodsbang dat er iets gebeuren zal.

Mijn definitieve traject gehoort gisteren middag. Aankomende maandag start mijn ambulante detox. Geen idee wat dat betekend, maar ik moet vanaf maandag dan 5 dagen clean zijn. ik dacht dat ik volgende week dan meteen met de dagbehandeling kom starten, maar dat is dan dus de week erna. Ik vind het reuze spannend. Waar ik eerst vond dat het zo langzaam ging met het stoppen, vind ik nu dat ik mezelf snel naar het juiste spoor heb gebracht. Er is geen weg meer terug en dat wil ik ook niet. Dit voelt goed, ik krijg hulp, want ik kan en durf het niet nog een keer alleen. Ik heb het al te vaak alleen geprobeerd en ik wil niet meer falen. 5 dagen dagbehandeling lijkt mij heel intensief, maar ik wil het ook erg graag. Ik voel me hier wel een beetje een halve deelnemer omdat ik nog steeds niet ben gestopt zoals de meeste deelnemer. Het voelt een klein beetje als valsspelen, maar ik vind ook dat ik de juiste stappen neem. Ik schrijf nog niet zoveel hierdoor, maar ben voornemens straks tijdens mijn behandeling meer te gaan schrijven.En vooral als de dagbehandeling voorbij is heb ik dit forum hard nodig, kan ik mij zo voorstellen.

Even een update; De eerste gesprekken bij de verslavingszorg zitten er op. Ik ga stoppen onder begeleding van de verslavingsarts. Aangezien er door mijn langdurige drankgebruik van jaren het inderdaad niet verstandig is zomaar te stoppen. Ik start volgende week met een 5 daagse dagbehandeling van 2 maanden en mijn werk staat even op stop. Er horen ook urinecontroles bij, groepsbehandeling en 1 op 1 gesprekken. Ik merk dat ik er emotineel onder ben en tegelijkertijd enorm trots op mezelf ben dan ik dit in alle eerlijkheid en openheid aan ga. Dit is een keerpunt en een kans die ik met beide handen aan neem. uiteraard ben ik vol angst en onzekerheid, maar : ik krijg hulp! Ik ga er voor de 100 % voor

Goedemorgen. Een prettige dan allen.

Dank jullie! Ik wil ook weer het vertrouwen hebben in mezelf en ik neem deze stap om met de verslavingszorg in zee te gaan uiterst serieus. Ik wil mijn gevoel weer terug. Geen idee wie ik ben en wat ik voel. Dat heeft het jaren drinken met mij gedaan. Alsof je leeft, maar al ee nbeetje dood bent. Zo voelt het. klinkt heel zwaar, maar ik denk en dacht dat heel vaak: ik leef, maar het lijkt of ik al een beetje dood ben. Gevoelsmatig is dat ook zo. En dat ga ik veranderen. Door voor mezelf te kiezen.

Ergens heb ik ook de angst om dan juist meer te gaan drinken. Maar, ik moet vertrouwen hebben in de keuzes die ik nu maak. Naar de verslavingszorg was al een hele grote stap voor mij. Als ik even niet werk kan ik de behandeling goed aanpakken, mijn levensstijl veranderen (ik denk dat daar veel in mis gaat, altijd over mijn grenzen gaan) en mezelf en wat ik voel en nodig heb weer herontdekken. ik moet eens een keer voor mezelf gaan kiezen. Bedankt voor de reacties. Ik ga er eens goed over denken hoe ik dit ga realiseren.

Ik heb een vraag. Ik heb een drukke baan als manager; veel targets, hoge werk druk, veel presteren en lange dagen op kantoor. Ik heb de indruk dat mijn drank gebruik een groot probleem is geworden door deze baan aan te nemen, enkele jaren geleden. Ik drink de spanning, de grote verantwoordelijkheid en zakelijkheid in de avonden van mij af. Ik ben ik er over aan het denken om even te stoppen met werken nu ik de strijd met alcohol aan ben gegaan. Na een zware dag op het werk lijkt er niets meer te zijn dat mij kan stoppen om aan de drank te gaan. een maand vakantie opnemen om mij goed te kunnen inzetten en ervoor te zorgen dat de spanning niet hoog gaat oplopen. Zijn er mensen hier die het ook zo hebben aangepakt en wat heeft dit hen gebracht?

Zou dit iets kunnen zijn wat moet slijten? en zal dit ook niet slijten? Het stukje van de AA doet mij wel erg negatief overkomen. Het lijkt mij een logisch gevolg dat wanneer iemand lang heeft gedronken ook deze gedachten moeten slijten door veel andere ervaringen. Of is dat naief?

Hoi Moppie. Welkom. Ik ben hier ook nog niet zo lang en heb een vergelijkbaar verhaal. Ik dronk elke dag een tot 2 (vaak 2) flessen wijn. in de ochtend gewoon weer naar kantoor. De afgelopen weken probeer ik te minderen. Ik kan het vaak terug brengen tot 3 a 4 glazen op een dag, maar val met name in de weekenden terug. Ik ben naar mijn huisarts geweest en gestart bij de verslavingszorg. Het minderen geeft mij nog meer faal gevoel dus ga ik helemaal stoppen. Ik hoop dat jij die stap ook kunt nemen om hulp te vragen. Hiermee neem je jou probleem serieus en dan gaat het je vast lukken om jou doel te behalen.

Hoi Lisette, Ik herken wel het een en ander in jou verhaal. Ik drink/dronk ook altijd zo graag op de bank. Word niet agressief, niet emotioneel, doe de dingen die ik moet doen, ga op tijd naar bed en sta regelmatig op zonder kater. Vrienden in mijn omgeving die weten dat ik dagelijks drinken zeggen dat zelfs. Vinden dat ik totaal niet anders wordt als ik drink. Helaas maakt dat het probleem niet minder. De tijd dat ik drink is tijd die ik vergooi. Het is altijd hetzelfde cirkeltje. Het is ook de drank die je dat influistert : ach, je wordt er geen minder leuk persoon van, het valt wel mee, ik kan altijd nog stoppen. Ik ben ook naar mijn huisarts gegaan en vond dat heel erg moeilijk, maar na veel pogingen die soms even lukte, besef ik dat er meer aan de hand is dan alleen het drinken van wijn. Ik probeer het nu stapje voor stapje: eerst de huisarts, wat mensen in vertrouwen nemen, pas op de plaatst en naar de verslavingshulp. Je bent no zo jong. Drank neemt veel van deze tijd af. Voor je het weet ben je 30, 40 en zit je elke avond op die bank met die wijn. Goed dat jehet probeerd te keren en onder ogen te zien. Zet m op!

Goedemorgen. Dank voor jullie reacties. Nee, het is mij dit weekend niet gelukt de draad weer op te pakken en heb teveel gedronken. Weekenden zijn enorm moeilijk merk ik. Vandaag wel weer de draad met minderen oppikken. Het geeft mij hoop jullie reacties te lezen. Misschien heb ik de focus ook teveel op mijn afspraak bij de verlavingszorg. Uiteindelijk moet ik het zelf doen en als ik mijn hoop daar teveel op vestig, gaat het dan wel lukken? Ik weet het niet, ik ga het in iedergeval deze keer aan en haak niet af. Het lastige in zo'n weekend is ook; ik drink iets te veel, maar doe mijn dingen die ik moet doen, ga optijd naar bed, eet gezond, drink 2 liter water en ervaar er dan geen last van. Ik heb mijn leventje zo ingericht rondom de alcohol heen. Doordeweeks is het wat makkelijker omdat ik weer vroeg op moet om aan het werk te gaan en dat is dan mijn stok achter de deur om het matig te houden. uiteindelijk moet ik helemaal stoppen. Waar ben ik zo bang voor? Bang om te gaan slapen zonder alcohol in mijn lijf. Maar ik raak ook snel over prikkelt en ben enorm gevoelig. Alcohol heb ik door de jaren heen als medicijn hiervoor gebruikt. daar moeten andere dingen voor in de plaats komen. Als ik in het verleden stopte dan was het niet drinken na een tijdje niet het lastige, maar het enorme over prikkelt raken en niet weten hoe hiermee om te gaan. Maar goed; nog een paar dagen en dan is de afspraak en dan ga ik het met hulp echt doen. Ik heb er goede verwachtingen van. Ik zal de eerste en de laatste niet zijn die het door de hulp van daaruit wel lukt. Ik wens iedereen een prettige zondag en nogmaals hartelijk dank voor de reacties.

Gisteren weer de mist in gegaan. De hele week me kunnen beperken tot 4 glaasjes, gisteren uit de bocht gevlogen. Om moedeloos van te worden. Waarom is het zo moeilijk die schijnveiligheid los te laten? Waarom stop ik er niet gewoon helemaal mee. Waarom ben ik zo bang? Vandaag de draad maar weer oppikken.

dank je Lars. Lees jou ook al een tijdje en vind dat jij echt heel knap en moedig bezig bent. Petje af!

Dank je indigo. Ik weet dat ik een serieus lang bestaand probleem heb. Ik weet ook dat ik mezelf al zo vaak in de maling heb genomen, maar ook zo vaak vol goede moed een paar maanden ben gestopt en weer terug gevallen. Ik kan het niet alleen. Ik weet dat als het mij nu weer gaat lukken te stoppen dat ik weer de valkuilen tegen ga komen, weer mezelf wil gerust stellen met drank, me ga vervelen na een tijdje, mezelf het ga gunnen, het probleem als minder erg ga zien etc etc. Of het me gaat lukken? ik weet het niet. Ik vertrouw mezelf en mijn wisselende emoties niet echt (die wisselende emoties is ook mijn reden tot drinken). Het verschil; deze keer ben ik eerlijk tegen mijn huisarts. Deze keer ga ik die stomme groepstherapie doen met de angst bekende tegen te komen, te falen etc etc. Deze keer ga ik het op alle vlakken aanpakken. En ik hoop, hoop, hoop en ga ervoor dat het mij gaat lukken. Wat ga ik dan trots zijn. Nu lukt he nog niet. Maar ik ga niet afhaken, ik ga ook niet terug naar die 2 flessen en ik ga het aan tot dat het lukt. en ik blijf hier komen en lere nvan jullie!

Ja, mijn huisarts heeft mij de verwijzing gegeven. Waar ik heen ga voor intake ga ik ook een verslavings arts en psycholoog zien. Ik verwacht dat de verslavingsarts mij bij het stukje stoppen en de verschijnselen die daar uit voort komen kan helpen! Gelukkig kan ik volgende week al terecht. Dat is stap 1. Er zal een stuk veranderne van levensstyl bij gaan horen. En dan ga ik zeker dingen bekijken als yoga, mindfullnes op wat mij gaat helpen en passend is. Maar eerst naar de intake en stoppen. Ik heb er goede verwachtingen van en mijn huisarts heeft goede ervaringen bij deze organisatie. Gelukkig neemt zij mijn probleem serieus en gelukkig ben ik er toch toe gekomen steeds naar haar terug te gaan en uiteindelijk eerlijk te zijn over hoe fors mijn probleem is. Dat erkennen heb ik lang niet gedaan.

Succes!

Dank je Smart. Ja, ik denk zeker dat het gaat lukken met hulp. Ik durf nu ook gewoon nog niet helemaal te stoppen. Bang voor de nachtmerries, het zweten, de hartkloppingen.. Als ik maar 3 wijntjes drink heb ik dat al; het gevoel dood te zullen gaan. Ik ben er gewoon enorm angstig voor. Tsja, praktisch gezien zou je dan zeggen: doe een wijntje per dag minder! Tsja; praktisch gezien wel. Het is bij mij alleen helaas zo dat dat me dus nog niet lukt en blijf ik op de 4 hangen.. Ik hoop straks ook voor het helemaal stoppen wat ondersteunende medicatie te krijgen en mentale steun en tips. Volgens mij is het ook in groepsverband. Dat zou ik voorheen nooit durven of dien, maar ik ga me er nu wel voor openstellen. Ooit eerder groepstherapie gehad in een ver verleden. En ik moet eerlij kzeggen dat mij dat toen enorm heeft geholpen. uiteindelijk moet ik het zelf doen.

En wat de posting van Berdt betreft: mijn doel is niet minderen. mijn doel is stoppen. Helemaal! Ik heb volgende week een afspraak bij een GGZ verslavings organisatie. Het lukt mij NU nog niet om helemaal te stoppen, maar het gaat mij wel lukken samen met de verslavingshulpverleners. Dat is mijn doel en daar ga ik voor! En dat laat ik niet meer los. Minderen heb ik al zo vaak geprobeerd. Dat gaat niet; het is alles of niets. Ik ken mezelf. ik ben nu geminderd omdat ik het stoppen alleen niet durf en nog niet lukt. Ik heb daar hulp bij nodig en dat accepteer ik. En emt hulp gaat het mij wel lukken. Als het moet ben ik een doorzetter.

Dank jullie. Ik ga de posting zo lezen. Ja, het is vallen en opstaan; de ene dag lukt het mij mij aan mijn doel te houden. Dus bijvoorbeeld 4 wijntjes . De andere dag drink ik de hele fles op. Ik probeer er ook naar te kijken dat het er nu al een tijdje geen 2 meer zijn en ik dus wel iets vooruit ben gegaan. Ik zie ook onder ogen dat mijn probleem erger is dan voorheen, toen kon ik wel naar nul. Ik sta nog steeds helemaal achter mijn beslissing om hulp te accepteren vanuit de verslavingszorg. En ik hoop dat ik daar over een week met hulp wel kan toewerken naar nul. Ik haak niet af en probeer ook te accepteren dat het een proces is, ik verslaafd ben en ik het nu niet meer ga loslaten. Wat het moeilijk maakt is dat nu ik al minder drink ik er ook minder last van ervaar. Dat is een valkuil. Gedachtens als: "zo valt er toch mee te leven" etc. steken de kop op. Maar ik weet dat er niet mee te leven valt en ik weet ook dat wanneer ik er niks aan doe ik wel weer terug val in slechter. Er komen weer moeilijkere periodes, waarbij ik dan denk: Ik verdien het nu toch? ik ben toch vrij morgen! etc etc. Het is zaak mijn doel voor ogen te blijven houden: Ik heb een forse verslaving waar ik vrij van wil zijn. Ik probeer hier veel te lezen en mezelf scherp te houden om hier het lijntje te houden en mijn doel van stoppen prioriteit in mijn leven te laten zijn.