Spring naar bijdragen

mikki

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    395
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

  • Gewonnen dagen

    5

Alles door mikki geplaatst

  1. Goedemorgen. Helaas wel gedronken het weekend. Wel minder dan voorheen, maar toch gedronken. Deze keer wil ik dan niet afhaken en weer in mijn oude gedrag vervallen, zoals ik dat gewend ben, maar doorgaan met minderen en uiteindelijk toch echt stoppen. Het weekend is dus het meest lastig blijkbaar. Dank je Moppie. Ik zal zeker gebruik maken van jou aanbod. En Monster; Waar staat deze posting waar jij naar verwijst? Vandaag weer een poging en zo zullen er nog vele volgen, maar de aanhouder wint etc etc. Afgelopen weekend steken in mijn leverstreek . Mijn lever vind het maar niets die wijn. Vandaag weer verder met minderen en de draad weer verder oppikken. Wat zou ik graag geen alcohol probleem hebben! Wat een gevecht.
  2. Goedemorgen. Gisteren weer vervallen in een fles wijn (gelukkig nog steeds niet de oude 2...) Vanochtend terug naar mijn huisarts gegaan en mijn ontzettende moeite besproken. Zij heeft mij gezegd dat we het traject omgooien. Een verwijzing gekregen voor een verslavings ggz behandeling.. Haar advies is nu niet te beginnen met de Refusal, maar dat traject aan te gaan. Tot nu toe heb ik hier steeds nee tegen gezegd; " ik? naar een verslavingsarts?" Ik zie nu ook wel in dat er toch echt niks anders op zit. Ja, ik ben verslaafd aan alcohol. En, nee, het lukt mij niet om zo te stoppen. Ik heb meteen een afspraak gemaakt voor 1 maart. In de tussentijd blijf ik proberen te minderen naar stoppen. Het zijn kleine stapjes, maar blijkbaar moet ik het grondiger aanpakken dan gewoon te stoppen en heb ik hulp en begeleiding nodig. Ik vind het spannend, het maakt me onzeker en ik heb geen flauw benul waar dit allemaal naar toe gaan...
  3. Dank jullie. Ja Huttula. Mijn huisarts weet dat ik er moeite mee heb. Ik heb dit probleem al regelmatig aangekaart en eerder al medicatie gehad waardoor de alcohol geen effect heeft. Maar die hielpen niet, want die nam ik dan gewoon niet! Mijn doel nu is mijn alcohol gebrui ktoch terug te brengen naar nul. Het gaat langzaam merk ik. Dat vind ik moeilijk want het liefste wil ik dat het meteen lukt. Dat het nu langzaam aan gaat en heel moeizaam zegt voor mij ook hoe erg mijn probleem inmiddels is geworden. Ik heb mijn doel iets bijgestelt en haal er elke dag wat drank af. Gisteren waren het 3 glazen. Langzaam gaat het, maar ik kom wel op nu. E ndan ana de refusal en zien wat ik verder nodig heb aan ondersteuning. Moeilijk vind ik het wel zeg! zoals ik al eerder zei, vroeger stopte ik gewoon even. Nu merk ik al dat ik door het flinke minderen (geen 2 flessen per avond meer) flink somber ben, lusteloos en de emoties gieren dor mijn lijf. ik kan het amper geloven dat ik zo ver ben doorgegaan.
  4. Hallo, Fijn om jullie reacties te lezen want voel me er best alleen instaan en ben er ook best somber en verdrietig van. Ik heb van mijn huisarts refusal gekregen en een verwijzing om bloed te prikken. Ik merk dat het stoppen, in tegenstelling tot eerdere stop pogingen, moeilijk gaat. Het afbouwen doe ik wel, maar gaat langzamer dan ik mee voor had genomen. Maandag had ik maar 2 glazen op. Ik begon mij angstig te voelen dat er lichamelijk iets zou gebeuren. Daarom toch s avonds nog 2 glazen gedronken. Gisteren toch ook 4 glazen op. 2 met het koken en eten en 2 voor het naar bed gaan. Ik wil ook echt stoppen. Maar merk dat ik in tegenstelling tot eerder heel angstig wordt. Maar ook somberder op de dag. Geen kater, want 4 glazen is wat anders dan 2 flessen... Maar wel angstiger en somberder. Kribbig en paniekerig. Vanavond ga ik proberen om met het koken geen wijn te drinken en alleen 2 voor het slapen gaan. Dit tegen de angst dat er ichamelijk iets niet goed gaat. Ik merk dat wat er met me gebeurd anders is dan in het verleden. Toen stopte ik gewoon even. Nog meer verslaafde geworden dus. Ik merk nu ook wat de katers overdags voor me doen. Met een kater hoef je niets te voelen. Geen onzekerheden, gewoon, de kater en die verbloemen. Dat stukje valt nu dus weg. Dat is prettig, maar ook eng. De refusal kan ik nu dus nog niet nemen. Ik doe mijn best en hoop dat ik er stapje voor stapje uitkom!
  5. Gisteren nog maar 3 glazen wijn gedronken. De hele nacht onrustig, hardkloppingen en slecht geslapen. Vandaag 2 glazen en zo wil ik woensdag mijn laatste glas wijn nemen. Voel me, ondanks mijn slechte nacht, al stukken beter dan met de enorme kater! Morgen een afspraak bij de huisarts. kleine stapjes, maar ik ben al meer optimistisch door deze stapjes. En, zonder kater op mijn werk aangekomen vanochtend. Dat geeft hoop.
  6. mikki

    ik ben leila

    Hallo Leila, Net jou hele draadje gelezen. Wat heb jij het goed aangepakt. Ik hoop ook zo ver te komen. Ik lees wel veel herkenbaars. Ik ben ook wel eerder gestopt. Na een tijdje dacht ik wel weer " sociaal" te kunnen drinken en mijn omgeving met mij, want die snappen de ernst niet: " zie je wel dat je het wel kunt, gewoon een paar drankjes!" Bij mij sloop het er dan al snel weer in; eerst alleen die verjaardagen, dan weer eens een vrijdag avond borrel en voor ik het wist was er elke dag wel iets om te vieren, te vergeten of om te ontspannen met alchol. Ik zeg niet dat dit bij jou zo zal gaan. Bij mij wel. Ik hoop dan ook dat ik ook zo lang ga kunnen stoppen en er deze keer niet na een tijdje instink dat " ik kan best sociaal drinken" . Sterkte met de draad weer oppikken!
  7. Dank jullie voor de steunende en motiverende woorden. Dat helpt. Ik weet dat ik veel nog niet onder ogen wil zien, ook m.b.t. mijn zoon, of andere mensen die het weten en zien. Mijn omgeving zegt nooit iets, want tsja; ik functioneer toch goed? Gisteren " maar" 1 fles op. In het kader van minderen. Vandaag ga ik deze kopen, maar voor de helft leeggooien. En zo wil ik werken naar stoppen met ondersteuning van medicatie. Woensdag wil ik mijn laatste 1 glas nemen. en dan aan medicatie beginnen. Zelf kan ik het namelijk niet. Dat heb ik al tot in den treuren geprobeerd. Enorm bang ben ik om weer te vallen. De teleurstelling in mijzelf. Maar zo doorgaan kan niet. Ik ben niet bang om te stoppen, ook niet voor de emoties die gaan komen. Wel ben ik bang om weer terug te vallen na een paar weken. Dat is al heel vaak zo gebeurd. Maar, ik ga het toch aan, met behulp van jullie. De alcohol valt ook niet goed meer. Ik raak snel dronken en dat had ik voorheen niet. Toch ook een teken dat er iets niet goed is in mijn lijf. Dus zal ik ook bloed moeten laten prikken. Wat wil ik graag weer gezond zijn. Hopelijk gaat het mij lukken. De alcohol brengt mij eigenlijk niets meer..
  8. Hallo Nancy, Dank je voor jou bericht. Ik word er gewoon een beetje emotioneel van. Iemand die ook in die situatie zit/ zat. Ik denk er nu aan het bij afbouwen te houden en daar vandaag mee te beginnen. Het risico is dan dat ik weer meer ga bij halen. helemaal stoppen durf ik niet. Ik besef me dat ik doordrenkt ben met alcohol en dat het te heftig gaat zijn voor mijn lijf om in een keer te stoppen. Ik hoop dat de huisarts mij maandag verder kan helpen. Vandaag en vooral vanavond ga ik maar veel hier lezen. Ik herken veel in alle verhalen en dat steunt mij. Wat jij schrijft: " van drank stond ik stil" . Dat ervaar ik ook zo. Alsof ik al een beetje wacht op de dood. Wat is alcohol een ontzettend heftig iets. Of; de verslaving eraan dan.
  9. Goedmiddag. Ik ben Mikki, 47 jaar en moeder van een zoon van 17 jaar. Al lange tijd lees ik mee met jullie verhalen en ervaringen. Het geeft mij moed. al jaren drink ik te veel. Vaak 1, maar ook regelmatig 2 flessen wijn op een avond. Een keer per paar maanden lukt het mij een weekje te stoppen. De laatste tijd ga ik meer en meer drinken. als ik " maar" 1 fles op heb ben ik trots en voel ik mij al beter. Dan weet ik zeker dat ik de volgende dag niet naar alcohol ruik. Ik ben de katers zat. Altijd moet ik mezelf er over heen zetten op weg naar mijn werk. Het kost me veel tijd, energie en relaties. Want liever zit ik thuis achter mijn glas wijn, dan dat ik iets ga doen. Als ik denk aan stoppen maakt mij dat bang, bang dat het leven dan niet meer leuk is. Zo enorm gewend aan de beloning en het lekkere gevoel van drinken. Mijn zoon merkt dit natuurlijk wel eens op. " Mam: heb jij gedronken?" vraagt hij dan lacherig. Ik wordt niet agressief of emotioneel van de drank en doe dezelfde dingen als wanneer ik niet drink: koken, optijd naar bed, het huishouden etc. Dat maakt het stoppen ook zo moeilijk! Ik doe toch alles wat ik moet doen?! is dan mijn gedachte. Of; Wat moet ik dan? als ik niet meer kan drinken? Ik heb ergens de overtuiging dat het mij blij maakt; Het is van mij! Maar ik weet dat dat niet zo is en wil mijn gezondheid, energie en leven terug zonder altijd maar die katers en roes. De angst om te stoppen is groot omdat ik hierin al zo vaak heb gefaald. Een rare gedachte: " ik kan beter niet stoppen, want dan raak ik ook niet teleurgesteld" Vandaag denk ik erover om in een keer te stoppen. Maar omdat ik elke dag zoveel drink ben ik bang dat dit medische gevolgen kan hebben. Eerder heb ik niets anders gehad dan s nachts zweten, wanneer ik stopte. Vandaag nog op de wip: vandaag stoppen, of afbouwen. Er moet iets gebeuren. Maandag ga ik naar de dokter en vragen om ondersteunende medicatie. Het leven moet toch ook leuk zijn zonder drank! En ik weet als ik zo door ga ik mijn gezondheid enorm op het spel zet. Elke dag voel ik mij daarover schuldig; Straks heeft mijn zoon geen moeder meer. Men herrinneringen vaag.ijn lichaam voelt moe en ongezond en mijn geest vertroebelt. Emoties zijn vlak en herrinneringen vaag. De weken vliegen voorbij, voorbij in die roes van aangeschoten zijn en katers hebben. Wat maakt mij toch zo bang om te stoppen? Misschien alle emoties die terug komen? Ik heb geen idee, maar ik moet dit aangaan, voor mezelf en voor mijn zoon. Vandaag begin ik door hier te schrijven.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...