Poppy

Dank je Gerrit, ik weet ook wel dat ze voor mij komt en mijn moeite hiermee kan ik een beetje delen. Het komt er allemaal op neer dat ik het zo belangrijk vind dat de ander zich op zijn of haar gemak voelt dat ik mezelf vergeet en dan misschien ook nog eens mijn doel voorbijschiet en stiekem lach ik mezelf een beetje uit omdat dit precies is wat mijn moeder doet/deed maar dan in het kwadraat. Ik heb ook helemaal geen organisatie talent ik kan dan zo druk zijn in mijn hoofd met wat ik allemaal nog moet doen en vervolgens doe ik er allemaal erg lang over zodat er nog minder tijd overblijft voor mezelf. Zo opschrijven helpt wel, ik kan zo een aantal oplossingen en antwoorden verzinnen. Dus hupla nu even doorzetten en dan vanmiddag ook nog iets leuks doen en op zoek naar rust want als ik 2 dagen heb gewerkt ben ik de dag erna altijd moe, ik was gisteravond erg gesloopt. Ik moet wel zeggen dat als ik zoals gister op de fiets naar huis rij wel aan drank denk, ik heb dan behoefte aan verdoving, alleen ik wil het niet meer, ik zie het ook nog als een automatisme dat mijn vermoeide hoofd richting alcohol gedachten gaat. Dan ben ik maar even ellendig moe en het enige wat helpt is vroeg naar bed gaan. En ik stel me voor wat er was gebeurt als ik wel had gedronken, laat naar bed, slecht slapen, zelfhaat , een kater en nog veel vermoeider en in nog steeds vastzittend in de nachtmerrie van mijn alcohol verslaving, dat wil ik toch echt niet. Dit is zoveel beter.

Mooi en duidelijk gedaan, 13 jaar geleden was het niet meer te harden en heb hulp gezocht, nu is't beestje nog altijd aanwezig maar dan wisselend in grootte maar nooit meer zo als toen. Heel naar voor je dat je last van depressies hebt je kunt ook nooit echt uitleggen wat is het werkelijk is totdat je het zelf hebt meegemaakt en je gunt het echt je ergste vijand niet. Het is een uitnodigend filmje, bedankt en sterkte.

Morgen krijg ik een vriendin te logeren, iemand die ik nog niet heel goed ken en ik vind het spannend ook wel leuk hoor, maar spannend overheerst bij mij vaak. Wat vind ik dan spannend is de vraag die ik me heb leren stellen. Het komt er op neer, ben ik aardig genoeg is mijn huis netjes genoeg, is het eten goed genoeg en last but not least word ik gekwetst en geef ik mijn ruimte helemaal weg. Dat laatste ben ik het meest bang voor en daar ben ik zelf alleen maar verantwoordelijk voor en dat weegt tegenwoordig nog zwaar. Ik ben van plan om alle kleine stapjes die ik hierin maak op waarde te schatten. Ik hoop alleen dat ik me een beetje kan ontspannen. Vandaag staat dan ook helemaal in teken van haar komst, moet zo aan het poetsen maar ik moet ook hierin uitkijken dat ik mezelf hierin niet helemaal weggeeft omdat ik niet zo veel energie heb. Alcohol speel in dit contact gelukkig geen rol, maar wel de confrontatie met mezelf.

Hoi Indigo, Je schrijft of je je afvraag of dit wel de plek is voor wat je schrijft, nou ik hoop heel erg dat dit de plek is waar je dit kunt delen het gaat er toch juist om dat je je bezig houdt met de oorzaken van je alcoholgebruik (behoefte aan verdoving) dit is wat mij betreft de aangewezen plek om dat te onderzoeken. De tranen sprongen me net in de ogen, ik herken echt veel in wat jij schrijft en ik vind dat je het heel helder verwoordt, niet vaag. Bedankt voor je verhaal ik pak het met beide handen aan. Ik wil heel graag later reageren. En de reactie zijn ook weer mooi. Tot later!

Nou en of . Gister en vandaag gewerkt en dan zit is 's avonds niet meer achter de computer, hele dag al gedaan. Morgen kom ik weer kijken. Ik wens iedereen in elk geval een fijne dag.

Hoi Gerrit, Veel prikkels moeten verwerken dus, dat herken ik ook dat kost mij ook altijd tijd om van bij te komen. Ik hoop dat je uiteindelijk nog goed hebt geslapen. Ik vind het nog erg ingewikkeld om balans te vinden, ik weet wel dat ik af en toe uit mijn comfortzone moet kruipen om weer meer levensenergie te voelen. Ik heb jaren mijn creativiteit onderdrukt door drinken en depressie, het was heel makkelijk om niets voor mezelf te doen, om maar een beetje door te leven. Maar daar word ik niet beter van. Vandaag werken en morgen ook, gister nog wel iets leuks gedaan uiteindelijk en het voelt gelijk wat beter. fijne dag

Van mij ook beterschap en sterkte, naar voor je allemaal.

Kijk dat was precies wat ik ermee bedoelde dank je Akkordeon Vandaag hier maar heel even geweest, ik was vannacht wat in paniek omdat ik hier veel lees en daardoor geen hobby dingen doe en daar raakte ik van in de stress (dat doe ik nogal gauw, helaas), dus heb even de keuze gemaakt weinig achter de computer te zitten vandaag. Ik vind het sowieso altijd erg moeilijk om mijn tijd goed te verdelen, ook omdat ik niet heel veel energie heb en heel goed de kan rondlummelen. Ik vind huishouden en werken al lastig en ik heb ook veel rust nodig. Ik ben geen organisatie talent en ik wil wel veel maar doe veel minder dan ik zou willen. Keuzes maken en af en toe mezelf een schop onder mijn kont geven en soms juist mild zijn. Nou ja dat is een gevecht wat ik hier ook mooi dan delen. Slaap lekker

Hoi Meya, Wat mij helpt is dat ik nieuwe troostrijke rituelen heb ontwikkeld, hele simpele. B.v. als ik aan het koken ben maak ik mezelf meestal een groot glas thee. Ik voel me vaak en vooral in het begin vanaf een uur of 16.00 erg somber. Ik probeer zelf iets van dat kop thee te maken, bewust denken, zo ga ik een heerlijk glas thee maken (ook al zegt mijn gevoel van dat dat niet is wat ik wil(de) alleen maar verdoving). Ik oefen dat en ik maar er zelf wat van. En eigenlijk is drankgebruik ook voor een groot deel gebaseerd op gewoonte. Dus ga ik met nieuwe gewoontes aan de slag. Het werk echt. Mijn man wordt ook heel heel chagrijnig met een lege maag en dat betekend dat je even heel erg ongelukkig bent. Ik vind ook dat je het goed hebt gedaan. Dit heb je toch maar mooi nuchter gedaan! En ik kan je beloven dat je er in de niet zoverre toekomst een soort gelijk moment zal komen waarin je wel (al is het maar een klein momentje) even kunt genieten en je blij kunt voelen.

Ik vind alles leuk wat jullie bij mij schrijven, weet nog niet goed hoe het werkt maar wil Meya direct laten weten dat ik het fijn en heel verhelderend vond wat je schreef ook nog eens omdat we elkaar kruiste en het leek dat ik je negeerde, ahum heel volwassen gereageerd door mij, maar goed is niet anders.

Dat is heel mooi gezegd Meya en ook het stukje 'sjo nu nog even in de praktijk brengen'. Dat doen we dan maar stapje voor stapje. Heel herkenbaar, ook ik ben vooral de laatste 2 jaar steeds meer bezig met wat het kinddeel in mij is en wie de volwassene en die laatste leer ik net een beetje kennen. Ik vind het echt heel treffend hoe je het mooi op een rijtje hebt gezet het raakt me.

Nou bedankt Indigo dat is lief om te zeggen. Ja die term ken ik ook, innerlijke criticus en 't is zeker n 'kreng. Ze houdt haar mond maar niet. Ik heb van die schuldenlijstjes en als ik ze niet afgewerkt heb blijven ze als hongerige luizen op me zitten en zuigen alle energie uit me. Maar.....er is hoop, ik probeer te leren dat schuldenlijstje zaken zijn die bij het leven horen en ze daardoor wat makkelijker leer parkeren. .Of op z'n minst keuzes leer maken. En weet je wat ook nog eens zo is, vooral met die schuldenlijstjes, is dat ik me ook goed realiseer dat ik de enige ben die daar op dat moment last van heeft, ik maak mezelf dan eigenlijk wel heel belangrijk alsof al die mensen op mijn schuldenlijstjes de hele tijd aan mij denken. Deze laatste gedachte helpt me wel een beetje, een therapeut zei dat ooit tegen mij, zeer verhelderend. Wat ik eigenlijk doe is mezelf saboteren door hier steeds obsessief over te piekeren het is een gewoonte waar ik graag vanaf wil. Soms wil het wel maar soms ook niet. Bewustwording is in elk geval het halve werk. Ik denk dat je ook gelijk hebt Indigo dat mannen ook erg last kunnen hebben van die innerlijke criticus alles wat met prestatie/zelfbeeld te maken heeft al is het voor jezelf of de buitenwereld en mannen zijn over het algemeen meer binnenvetters, dat 'babbelzieke' van ons werkt in ons voordeel vind ik. Ik wil graag nog meer reageren maar ik moet even wat rust pakken voor nek en schouders, heb toch wel wat meer last als ik langer achter de computer zit. Fijn hier te zijn!

Hoi Gerrit en Akkordeon, Goed gezien Gerrit dat is de blauwborst, ik woon vlak bij een aangelegd stuk rietland en daar mag in het voorjaar en de vroege zomer de blauwborst van heel dichtbij bewonderen, ik wist de eerste keer niet wat ik zag toen ik het vogeltje zag en zijn zang is ook prachtig. Dank je voor je welkom Akkordeon en bedankt voor het compliment. Ik ben niet zo'n schrijver maar ik merk wel dat hier geschreven wordt op een manier die mij aanspreekt, vanuit het hart, daar horen onze angsten, schuldeevoelens, irreële gedachten en ga zo maar door ook allemaal bij. Ingewikkeld is het in de wereld met al onze verschillen, konden we maar beter voor onszelf dan zouden we ook nog eens een keer beter voor een ander kunnen zorgen, want ik schiet vaak genoeg mijn doel voorbij door b.v. schuldgevoel. Het is lastig als je gevoelig bent, ik ben volgens mij ook zo'n HSPer ik heb er vele kenmerken van, bij de testen val ik in de prijzen. En Gerrit door jou ben ik heel erg aan het nadenken waarom ik het nodig heb om hier te schrijven en jij geeft mee het antwoord waarom ik het ook moet doen. Ik ben als de dood om weer terug te vallen en als ik nonchalant wordt bestaat de kans dat ik vergeet wat voor een hel het ook al weer was en dat ik het weer ga romantiseren. En mijn alcoholverslaving is niet romantisch, verre van.

Wat leuk, het is me gelukt een van mijn lievelingsvogeltjes als avatar te posten. Deze wil ik ook naschilderen. Wat ik nog even wil zeggen is dat ik hier veel lees en heel veel leer, erg fijn!

En sorry Meya ik heb jou een beetje gediscrimineerd , ik zei dat het voornamelijk een struikelblok is voor vrouwen, misschien is dat voor het grootste deel zo maar wel degelijk zijn er mannen die er zich er ook ook in kunnen vinden, helaas. Maar aan dat helaas zit ook weer een positief kantje, want het wil vaak ook zeggen dat het erg aardige mensen zijn. Ooit zei een hulpverlener tegen mij dat ze het wel prettig vond iemand tegen te komen die echt aardig is omdat er al zo veel onaardigheid in de wereld is, zo had ik het ook nog niet gezien. Pffff het is ook oké om aardig te zijn. Maar goed de zwarte kant ervan kennen we ook maar al te goed. En heb zo'n vermoeden dat wel met ons allen prima instaat zijn met alle kennis en ervaring die we hebben om cursusleider te zijn.

Wow, Hummer heftig, als ik een zaak had gehad was het mij waarschijnlijk net zo vergaan. Wel een hele harde les. Hoe doe je dat zonder dat stemmetje, volgens mij lukt dat niet, maar wat wel kan is dat stemmetje haar zegje laten doen en dan toch de ander voor jouw gevoel tekort doen (zei ze heel stoer ). En dus oefenen, oefenen en nog eens oefenen. En onszelf daarin de ruimte geven (daar hem je 'm weer).

Het wordt steeds drukker , hoop dat er zich een cursusleider meldt. Volgens mij en als iemand anders er anders over denkt hoor ik dat graag, is dit voornamelijk een groot struikelblok voor vrouwen, of zeg ik dan heel iets geks, ik denk het stiekem niet.

Hey Indigo, Ik wil bijna zeggen en ik doe het toch, nee joh gekkie tuurlijk denk ik niet dat je alles als een grote grap ziet, ik vind het juist oprecht heel belangrijk om humor t.a.t. te behouden. Dus voor jou geldt het juist helemaal vooral in roerige en zware tijden is humor zo belangrijk! Ik durf het nog sterker te zeggen het kan zelfs levensreddend zijn, ik ben ooit zo zwaar depressief geweest dat o.a. humor mij heeft gered (met daarnaast een opname, medicatie en 5 jaar uit de running te zijn geweest en dat alles met af en toe een flinke klodder humor en zelfspot ). Ik denk ook dat ik net als jij geen narcist ben integendeel want, ik denk jij ook, loop over van empathische gevoelens en wel zo erg dat het ten koste van mezelf gaat. Aangezien ik vermijdende trekken heb en wat afhankelijke trekken zijn er toch wat lichte raakvlakken met narcisme (ook al doe ik het liefst alles alleen en vind ik het heel moeilijk om me te verbinden omdat ik .....ruimte innemen moeilijk vind, dus vermijd ik liever en ik zou ook nooit iemand gaan claimen omdat ik zelf al zoveel geclaimd ben). Ik denk dat ik bedoel dat die raakvlakken er zijn op het moment dat ik doorsla in mijn angsten dat ik. b.v. enorm zit in te vullen in wat ik denk wat de ander wil, terwijl dat in werkelijk totaal iets anders kan zijn. Daarmee doen ik naast mezelf ook de ander tekort. Ik zal er nog wel over nadenken. Wat ik ook moeilijk vind is een mening vormen ik kan geweldig dichtslaan en dan niet meer denken, door het niet meer drinken kan ik ook weer aan het oefenen slaan met wat ik zelf van iets vind. Die ontwikkeling is heel lang stil blijven staan. Mooi stuk heb je geschreven Indigo zeer treffend(ik ben ben ik bang een beetje warrig) Wat een herkenning die angst voor een pak slaag, niet normaal hoe bang ik ben voor verbaal geweld of de gevoeligheid om gemanipuleerd te worden. Maar ik en ik heb het vermoeden jij ook, vecht er tegen en ben mezelf aan het leren kennen.

Humor is goed, humor is belangrijk Indigo, ben het met je eens. Ben benieuwd wie zich meldt? Och ik lees mezelf terug over mijn pijn, klinkt dramatisch zo dramatisch is het niet het is vervelend en het verteld me iets. En Kohtje, of je nou minder slim bent of superslim bent ik vind dat als je jezelf een spiegel durft voor te houden dat je hoe dan ook heel wijs bezig bent. En het werkt ook nog eens erg opluchtend, ik hoef niet meer alleen maar lief te zijn dat ben ik n.l. ook niet, ik ben b.v. ook boos en mag/mocht ook niet. Weet je ik kom er zelfs achter en dan heb ik het echt alleen over mezelf, dat het ook wel egocentrisch is om alleen maar lief en aardig gevonden te willen worden, dat heeft dan weer raakvlakken met narcisme en ik ben er nu trots op dat ik dat durf te zeggen. Ik ben opgegroeid tussen narcisten (alcoholisten en psychisch zieken) en heb me altijd weg laten blazen en heb ook erg mijn best gedaan om oplopende spanningen te sussen/manipuleren, ik heb mezelf een zware en onmogelijke taak opgelegd als kind/jonge puber. Het helpt me op dit moment om bovenstaande onder ogen te zien. Het maakt me dat ik minder afhankelijk wordt van de goedkeuring van anderen, jeetje wat was ik daar afhankelijk van. Ik ben nu begin 50 en er begint toch duidelijk verandering in te komen en dat komt puur en alleen omdat ik niet meer drink.

haha, het wordt nog druk bij de cursus, maar dat is denk niet verwonderlijk dat meer mensen die een alcoholprobleem hebben hier mee worstelen. Weet je Indigo, je hebt helemaal gelijk, ik mag gewoon oefenen hier, ook ik mag fouten maken en hoef dan niet te verdwijnen, niet letterlijk want je ziet het niet aan mij maar mijn ziel en bestaansrecht verdwijnt wel. Ook ik heb recht op mijn fouten. Ik heb altijd in een behoorlijke kramp geleefd en dat verdoofd met alcohol, nu doe ik dat niet meer. Wel heb ik veel pijn, had ik al maar nu is het flink wat erger, in nek en schouders ik verdoof het niet meer. Maar ik moet er wel wat mee. Het vertelt me iets.

Hah dank je Indigo, ik ben me langzaam aan het inlezen. Ik moet je wel zeggen dat ik wel rete onzeker ben om te reageren, ben als de dood stomme dingen te zeggen. Maar goed ik kom hier ook nog maar net kijken en ik moet wat van mezelf laten zien en ik moet de tijd nemen om anderen te leren kennen. En niet te bang zijn iets verkeerds te schrijven. Ik ben bezig met een groot gevecht over hoe ruimte in te nemen in deze wereld dat is iets wat ik erg lastig vind. Ik wil mijn weg daar in zien te vinden, ik wil altijd erg graag aardig gevonden worden maar het mag niet meer ten koste van mezelf gaan. Ik ben hier druk mee bezig. Ik zal nog wel meer vertellen over mezelf.

Hallo Meya, Ik heb je net gelezen en ben erg onder de indruk. Wat ben je hard aan het werk en wat heb ik daar een respect voor. Je doet de ene na de andere ontdekking, je ga je het gevecht dapper aan. Ik vermoed dat er voor jou geen weg meer terug is en dat roept heel veel op de boel is ontregelt. Je hebt heel veel mee gemaakt en ik hoop dat je heel mild en aardig voor jezelf bent, alsof je je eigen aller-allerbeste vriend bent en dat ben je uiteindelijk ook. Dat van die hele erge craving gaat echt over en voor nu mag het er ook zijn, het gaat altijd weer over. Het is een tijd van afscheid van veel vaste gewoontes b.v. het nachtbraken wat je noemde en dat doet pijn en is verwarrend heel veel sterkte en succes, nogmaals wat ben je al ver gekomen in zo'n korte tijd. Gecondoleerd met het verlies van je dierbare. Fijn dat je het niet alleen hoeft te doen en dat je dit forum hebt gevonden, ik ben hier zelf net en ik zie dat erg fijne en rake dingen gezegd worden.

Shoppen heb ik nog nooit gedaan dus dat kan ik alsnog doen ik zal het vragen bij de verslavingszorg waar ik verder in mijn regio terecht kan. Bedankt Meya

Goedemorgen Gerrit, Intact ken ik nog niet bedankt voor de info, dat zal ik zeker even onderzoeken wat er bij mij allemaal in de buurt is. Mijn wens, doel en wil is dat ik nooit meer drink. Maar ik vind dat heel moeilijk om op te schrijven, ik word er gespannen van maar ik weet dat ik het per dag moet en mag nemen. Hartelijk bedant voor je tips.

Hoi Gerrit en Gypsy, ook jullie bedank voor jullie hartelijke welkom. In het verleden ben ik een aantal maal bij de AA geweest en dat is het toch niet echt voor mij, de mensen waren buitengewoon aardige maar op de een of andere manier voelde ik me daar niet helemaal m'n plaats, dus dat valt af. In februari 2016 sluit ik mijn traject af bij de verslavingszorg dus ik heb nog de ruimte om te onderzoeken/bespreken wat ik straks nodig heb om nuchter te blijven. Hopelijk is zo'n forum voldoende.