Muffin1956

Vandaag houden we het weer droog, morgen op en neer naar Medellin en woensdag terug afspraak met de psych. Moet lukken !!

Zondag door de mand gevallen, paar pintjes gedronken na het golven en daarna nog 3 wijntjes bij het eten 's middags. Daar is het (gelukkig) bij gebleven. Maar toch voelde ik er mij niet goed bij. Dju toch, geen karakter !! En deze week ganse week onderweg, vliegtuigen, hotels, restaurants, klanten, pfffff. Voel mij zonder die antabuse ni veilig. Maar tis ni anders, op de tanden bijten zeker?

Voor het moment lukt het vrij goed, ga de gevaren voorlopig wel uit de weg. Heb vanavond vb een etentje afgezegd. Zonder antabuse ben ik te kewtsbaar, het wordt een avondje kassie kijken denk ik ....

Dag 5, zonder antabuse. Voel me goed en dank zij de diazepam is de craving minder. Op naar een alcohol vrij en sportief weekend !!

en voor jou, slaapwel, ik heb nog even te gaan

Tx Smart, leuke naam trouwens. Balletjes hebben we genoeg, daar gaan we onze ledematen dus niet voor riskeren .... Maar dat golven is zowat het enige wat ik hier heb, in de week speel ik een paar keer in de ochtend, alleen. Maar in het weekend speel ik met een groepje lokalen, best wel leutig alleen moet ik oppassen want na het golven komt het drinken en dat kan ik momenteel niet hebben. En ja, dat beter voelen "voelt" wel een beetje als beloning. Morgen dag nr 5, en gezien het 7 uur tijdsverschil kan ik me al bij het dagpact aansluiten voor ik ga slapen ....

Ben gisteren bij de psych geweest en die bevestigde wat ik al wist: depressie door allerlei zaken, oa drinken. Zij is echt goed, heeft tekeningen van de hersenen gemaakt, uitgelegd waar angsten ontstaan, waarom sommige mensen daar meer last van hebben dan andere. En hoe alcohol deze angsten onderdrukt maar dan weer andere dingen in gang zet die je afhankelijk maakt etc. En ben gestart met medicatie, 1/2 diazepam 's avonds en 1/2 paroxetine 's morgens. Maar moest wel direct met de antabuse stoppen want da was blijkbaar (voor mij althans) niet zo gezond (te maken met hoge bloed druk dacht ik). Anyhow, goe geslapen (lag er om 09:00 uur in). Was (zoals altijd) vroeg op, beetje beter in de mood dan anders en ben eerst 9 holes gaan golven (stond om 06:00 aan de afslag), te voet met de zak op de rug. En het was toch al 30 gr en vochtigheid 90%. Maar het is leuk wandelen, tropische begroeing met de nodige beesten in de buurt. Heb voor de eerste keer een alligator een "kill" zien maken op een gato solo (weet niet hoe zoiets in het nederlands noemt). Best indrukwekkend. Dus: nooit je bal gaan zoeken te dicht bij het water maar ook niet in het bos want daar zitten ook rare beestjes oa anacondas .... Anyhow, dit om aan te geven dat ik wel wat beter in mijn vel zit na mijn gesprek gisteren. Bovendien dag 4 zonder alcohol, de eerste zonder antabuse. En nu druk aan het werk. Lees jullie later.

Ben idd terug in Panama sinds gisteren, ga hier trachten een nieuwe start te maken, een vriend proberen te vinden om mee te praten. Thuis kan ik mijn verhaal niet kwijt, mijn echtgenote heeft reeds zoveel problemen met haar zaak, haar kinderen en daarboven op het constant alleen zijn dat ik haar niet nog meer wil belasten. Misschien dat ik hier in Panama professionele hulp ga zoeken. Het is een combinatie van depressie en alcohol en daar kan ik alleen niet tegen op

We doen ons best, nu nog even naar een open deur van een wijn leverancier (mijn vrouw heeft een restaurant), ook een oord des verderfs voor mij maar we hebben goede voornemens ...

Het is zo verschrikkelijk, drink ik niet gaat het betrekkelijk goed en toch ga ik steeds weer voor de bijl !! Waarom? Steeds terug het gemis om me vrij te voelen, vrij van remmingen, blij te zijn, onnozel te kunnen doen en de plezante uit te hangen. Maar ik word er zo moe van ...

Heb mijn verhaal gisteren verteld op het "wie" forum. Drank is slecht, maar soms lijkt het me de enige uitweg, de enige manier om me gelukkig en vrij te voelen. Op mijn 61ste werk ik door omstandigheden in het buitenland (Zuid-Amerika) terwijl mijn vrouw haar zaak heeft in België en dus niet mee kan. Helaas kan ik niet stoppen met werken, moet nog een aantal jaren door. Vannacht vertrek ik terug na twee weken thuis en het idee om te moeten vertrekken, in combinatie met twee weken van zeer stevig drinken, maakt me zwaar depressief. Ik wil eigenlijk een paar stevige borrels pakken maar heb een 1/4 antabuse genomen deze morgen en dat is dus geen optie. Het rare is dat, eens ik daar ben, het mij soms voor langere periodes (ook tx to antabuse) lukt om niet te drinken. En je voelt je natuurlijk beter, ga mee sporten, val een paar kilos af etc. maar telkens, en dat is soms wel na 3 tot 6 maanden, val je terug door de mand. Wil je gezellig doen, leut hebben, meedoen. "Vergeet" je de antabuse te nemen en dan ben je weer vertrokken. En het wordt telkens erger, en zo gaat dit al vele jaren door. In mijn zwaarste periodes begin ik soms al te drinken van de vroege ochtend en dan kan je natuurlijk niet normaal functioneren. En de laatste tijd houden de depressieve buien (vooral na periodes van drinken) langer aan, worden deze ook steeds erger. Denk eraan om toch ginder maar naar een psych te gaan, misschien kan hij wel helpen om die depressies door te komen. Anyhow, ben momenteel zeer ongelukkig en zie het echt niet meer zitten ....

Ga dit zeker en vast uitproberen. Wat betreft de depressie, die wordt sterker door het drinken, en dat is een vicieuze cirkel want dan wil ik alleen nog maar drinken, al van sochtends bij het opstaan. Kan ook aan niets anders meer denken !!

En nog even dit, bijkomende oorzaak van de depressie is dat ik eigenlijk graag zou stoppen met werken maar door mijn financiële toestand is dit helaas nog niet haalbaar. En dit werkt constant op mijn gemoed met alle gevolgen vandien ....

Bedankt voor de reacties. Bijkomend probleem is dat ik, door mijn situatie en het drinken, al een hele tijd depressief ben. Dit heb ik echter tegen niemand gezegd maar moet daar nu wel iets gaan aan doen, weet alleen niet hoe en waar te beginnen. Ben nu in Europa maar ga zondag reeds terug naar Panama, alleen want zoals gezegd kan mijn vrouw niet altijd mee. Ik zal dus ginder iets moeten gaan ondernemen ivm de depressie en tegelijkertijd terug stoppen met drinken (wat me daar eigenlijk beter lukt dan hier). in ieder geval, alle advies is welkom !!

Ben al geruime tijd aangesloten bij het forum en telkens dat ik weer eens besluit om te stoppen met drinken kom ik op bezoek en lees de verhalen van andere mensen. Echter heb ik nooit echt mijjn verhaal neer geschreven. Ben een man, 61 jaar en heb een vrij complex leven. Daarover later meer. Drinken beheerst mijn leven nu meer dan dertig jaar. Had toen reeds een druk bestaan, lange dagen werken en dan 's avonds telkens een paar borrels om te ontspannen. En die borrels werden er steeds meer, begon eigenlijk al op kantoor want daar was destijds de drank alom tegenwoordig. En er waren wekelijks wel een paar diners met klanten, natuurlijk met de nodige hoeveelheid drank. Bovendien ging ik veel naar het buitenland, een leven in vliegtuigen en hotels was ook niet echt bevorderlijk voor mijn drankgebruik. Reeds van bij het begin had ik door dat het drinken problematisch was maar ik had het nodig, ik kon gewoonweg niet stoppen. En het grote probleem was dat ik, onder invloed van drank, allerlei stommiteit ging uitsteken die ik nuchter nooit zou doen. En die stommiteiten hebben mij heel, heel veel geld gekost. Ik denk dat het ± 15 jaar geleden was toen ik voor de eerste keer besliste om te stoppen, was al een tijdje in behandeling voor angstaanvallen en in de kliniek stelde men mij voor om te starten met een inplanten van antabuse, Dit is echter faliekant fout gegaan, mijn lichaam stootte het spul af en dus diende het weer te worden verwijderd. En na een tijdje begon ik dus gewoon terug te drinken, het werd zelfs nog erger. Ben intussen ook gescheiden (mijn eerste vrouw heeft nooit iets gezegd over mijn drankgebruik). Heb dan iemand anders leren kennen, een leuke dame die helaas ook eigenaar is van een leuk restaurant dus het drinken ging nu nog beter en zij deed lekker mee. En bovendien hebben we een vriendenkring die van drinken hun hobby hebben gemaakt, dus elke bijeenkomst was telkens een groot feest met de nodige flessen wijn en andere dranken. Er zijn wel periodes geweest dat ik trachtte te stoppen maar telkens met antabuse, nooit uit eigen wil. En na een tijdje (periodes van 3 tot 6 maanden) "vergat" ik dat de pil te nemen en waren we terug vertrokken. Intussen werd in 2013 mijn contract als consultant opgezegd en zat ik dus zonder werk en door allerlei omstandigheden kon ik het mij financieel niet permiteren om te stoppen met werken. Lang ver haal kort gemaakt, ik werk en woon nu in het buitenland (Zuid-Amerika) maar mijn vrouw kan het niet maken om voor langere periodes haar zaak in de steek te laten dus leven we de helft van de tijd gescheiden van elkaar, ook niet echt bevorderlijk. Ik wil echt stoppen met drinken en ginder lukt het me meestal wel (met hulp van antabuse) maar toch herval ik en het lijkt me alsof het drinken telkens erger wordt. Het is zelfs zo dat na een avond zwaar zuipen, ik de ochtend daarop al direct naar de fles grijp en die dag is dus al van in het begin "verzopen". Vanochtend ben ik echter opgestaan met het gevoel van nu moet het gedaan zijn, heb een kwartje antabuse ingenomen en ik ga echt trachten te stoppen, vandaag is dus dag 1 van hopelijk een alcohol vrij bestaan. Maar alleen kan ik het niet aan, dus alle goeie raad en steun is welgekomen ...

Weekpact 16-10-2016 BillyBob Mootje Pumpkin Bol MijnGerrit Vol Jane Blondie Muffin

Muffin