stien

Even een test, kan het net niet op

Safi, bedankt. Tapas, ik vind het knap dat je aan het programma hebt dúrven mee werken. Als ze mij zouden vragen dan weet ik het zo net nog niet. Ook al ben je inmiddels uiterlijk veranderd de mensen die je écht kennen zullen je w.s. herkennen. Ik vond het vooral leuk om een kijkje achter de schermen te krijgen, nu heb ik er een beeld bij en weet wat meer hoe het in zijn werk gaat. Ondertussen heb ik mezelf helemaal verloren op het net, kwam natuurlijk ook allerlei andere programma's tegen. Overigens, weet iemand hoelang je het alco schrift kan/moet blijven invullen?? Ik doe het nog wel maar of er ooit nog iemand naar kijkt?

Morgen allemaal, Oei, ik ben wel wat laat uit de veren, kan al bijna weer door naar mijn werk. Hier schijnt overigens het zonnetje door mijn huis, geen flauw idee wat de weersverwachtingen zijn. Met die wisselende diensten gaat er een hoop langs mij heen. Ik krijg gewoon de kriebels als ik hier de berichtjes lees. Het weekeinde staat voor de deur en menigeen heeft toch wel, voor mij althans, "gevaarlijke" bezigheden op de planning staan. Ook ik heb dit soort confrontaties met de alco de eerste maanden vermeden. Gezin of geen gezin, bij mij was er wel begrip gelukkig voor. Een ieder wens ik dan ook héél veel wijsheid en laat die vooral die éérste staan want dan is het met die tweede, derde......zo gedaan! Ook ik heb Nova gemist, Saf, stuurde jij die links niet door? Denk je dat ook ik in aanmerking kan komen? Jullie betrokkenheid is groots hier op het forum, fijn om te lezen dat een ieder Marion steunt. Hoe beperkt ons vermogen ook is op dit forum, het kan soms wonderen doen in benarde situaties. En nu ga ik gauw onder de douche, laterrr.....

Marion, Zit ik hier met een brok in mijn keel. Wat een heftig dagje heb je achter de rug. Ik heb geen ervaring met advocaten dus of die vinnige advocaat daar mee de zaak wint, geen idee. Soms zijn er wel eens héél andere uitkomsten dan verwacht heb ik me laten vertellen. Dus laat alsjeblieft de moed niet zakken. En weer moeten jullie wachten, jullie worden op de proef gesteld qua uithoudings vermogen, maar hebben elkaar. Probeer elkaar te steunen in deze moeilijke tijd. Gelukkig heb je de hond weer terug, maar ik kan je wanhoop voelen. De keerzijde is er ook, je tranen zijn eindelijk losgekomen. Laat maar stromen, je gevoelens moeten uiteindelijk een weg vinden. Probeer straks een paar uurtjes te slapen of in elk geval te rusten. Sterkte en truste in gedachten een arm om je heen.

Nee hoor, eigenlijk viel dit te verwachten daarom heb ik toch nog gauw even een kaartje getrokken.

Tja, Corinne, die regelmaat mis ik wel eens. Doe het vaak wanneer het me uitkomt en ik moet er zin in hebben. Helaas is het niet mijn grote hobby.

Corinne, dan ga je nu voor het "echie" hé. Spannend voor je, maar ook heerlijk om de maandag nog even vrij te hebben. Ik vind de maandag vrij altijd fijn omdat ik in het weekend weinig in huis doe. Effe bijwerken en voorbereiden voor de rest van de week.

Jullie hebben me aangestoken! Werd toch even nieuwsgierig en heb ook maar even een kaartje getrokken. "Houd op met weerstand bieden, pas dan kun je het geschenk, dat het heden is, volledig ontvangen." Zet me toch wel aan het denken.

Goede morgen, Blacky, een enerverend jaar geweest voor jou. Maar groots, je hebt het droog weten doorstaan. Voor mijn gevoel is de tijd om gevlogen. Nu al sta je een jaar ADB! :present::present: Gefeliciteerd! Sandra, nu wordt het écht aftellen hé. Lijkt me ook best wel moeilijk, nu veel mensen langzamerhand al terug zijn, maar bedenk, jij hebt het nog tegoed! Niets hier lijkt op de komende herfst, het zonnestraaltje gaat door mijn huis. Ik houd het droog vandaag, jullie ook?

Marion, Tja, had het even moeilijk. Ik moet leren hoe met zulke gevoelens over weg te kunnen. Had sterk de neiging om mij ziek te melden en te verdrinken in mijn emoties. Maar met die zieligheid koop ik niets voor, een dagje hard werken en alles van me afzetten werkt beter. Het is oppassen dat ik niet in een neerwaarts spiraal terecht kom. Voor jou breken weer spannende tijden, uren aan. Probeer er droog door heen te komen, ik zal aan je denken. Succes!

Gem, hoofdpijn van een MP3 speler???

Avond allen tesaam, Als ik zo lees gaan jullie hartstikke goed zeg! Saf, je hebt je uitglijder behoorlijk geanalyseerd. Nu oppassen dat het niet nodig is deze ervaring weer opnieuw op te willen doen. Jij pakt de draad volgens mij heel goed weer op. RJB, in een ver verleden heb ik ook refusal gebruikt. Moest het toen ook onder toezicht innemen, maar nog nooit daar een bewijsje bij gekregen. Ook ik had nooit last van hoofdpijn voorheen, nu dus destemeer. Het zelfde geldt voor mijn waterhuishouding, af en toe is deze totaal op hol. Maar ik heb ook goede dagen gelukkig en die hebben nog altijd de overhand bij mij. Na een slechte dag voel ik me ook altijd heel erg vermoeid, zo'n dag heeft me dan blijkbaar erg veel energie gekost om door te komen. Ik denk dat dit komt dat ik zo'n dag, vaak als ik niet werk veel met mezelf bezig ben en veel denkwerk verricht. Stapje voor stapje bemerk ik dat er nog erg veel te verwerken valt. Een dag zoals vandaag, gewerkt, verstand op 0 doet vaak wonderen voor mij. Afgeleid even alles vergeten. Gem, en niet te vergeten die goede tip van jou, MP3 speler. Die had ik eerder moeten hebben. Soms denk ik, ben ik nu al thuis? Kan me niet lang genoeg duren, heerlijk genieten en erger me niet meer zo erg aan het ov. Marieke, ben wat later als een ander maar gecondoleerd. Zijn toch weer even nare ervaringen als iemand in je omgeving wegvalt.

Morgen, Sandra en Hoelahoep beiden al 3 weken! Ja, op een bepaald moment moet je wel over naar het weken tellen toch? Hartstikke super :present: Tapas, wat zal jij een goede dag hebben vandaag. Je ziet ze hebben je hier aan alle kanten geholpen, duimen, kaarsjes branden. Positieve gedachten behouden en Kaatje wandelt terug of er niets aan de hand is. Zal niet altijd opgaan maar je ziet, het is mogelijk. Zelf heb ik terug gelezen van vannacht en het voelt wel wat beschamend. Maar ik kan het niet meer terug nemen. Jammer vond ik het dat Fran haar tekst had verwijderd. Zeker nu ik weet dat er best wel veel herkenning ook voor anderen is. Vanochtend stond ik op en de tranen liepen alweer. Puzzel stukjes beginnen in elkaar te vallen ik zie verbanden en lijnen erin. Het voelde heftig voor mij, mijn spieren doen zeer van de spanningen. Mieke, ik vind het naar dat jij nu net ingelogd was op dat moment. Want het pantsertje die we hebben is van verschillende dikte. Ik hoop dat ik het je nu niet extra moeilijk heb gemaakt. Anderzijds had je het w.s. later toch gelezen. Temeer vond ik het knap dat je er toch bijbleef.

Ja, er zitten vreemde snoeshanen bij. Maar jij hebt wel een bevoorrechte situatie gekend Corinne als ik dat zo lees. Ik ga proberen te slapen, en houdt jullie niet langer van je slaap. Schrijven helpt, ik heb allemaal andere dingen weer in mijn kop. Als dit maar niet te vaak voorkomt, dit soort dingen zijn een valkuil daar lusten de honden geen brood van. Lief van jullie. Truste.

Mieke, snap ik. Daar wil ook ik niet te lang op door, slaap ik straks een paar nachten niet meer. Bedankt voor je steun en begrip. Heb nog wel één vraagje, hoe lang sta jij nu ook al weer droog en heb jij ook last van flash backs of is dat nu over? Truste voor straks. Mensen jullie hebben mij geholpen! Ben weer met beide benen op de grond, en wordt weer al rustiger.

Fran, het duurde even bij mij. Ik heb je berichtje een paar maal over moeten lezen alvorens mijn ogen open gingen. Het zal zeker niet opgaan voor iedereen, maar weet je. Je slaat bij mij wel de spijker op z'n kop geloof ik. Ik moet zwaar terug denken aan een tijd die niet bepaald prettig is geweest. Maar goed, in het kort. Na een moeilijke tijd in de pubertijd gekomen ben ik het huis uitgegaan en heb hulp gezocht. Doktersadvies, hier heb je pammetjes en begin maar zo gauw mogelijk aan kinderen dan kom je er wel overheen. En elke keer weer als ik kwam, lagen de recepten al klaar voor het gesprek was maar 5 minuten. Wie weet wat mijn ware gevoelens waren toen ik zwanger wilde worden?? Van mijn moeder heb ik altijd gezegd dat ze er twee teveel gehad heeft, ze heeft er 4. En zo raak je meerdere punten, hoe ist mogelijk. Ik kan je helemaal begrijpen.

Oh,wat erg ben ik nou weer. Sorry Mieke, even niet aan gedacht. Maakt bij jou ook weer alles los. Meid, dat was en is voor jou ook nog steeds een hot item. Ben ik weer eens erg tactisch bezig midden in de nacht. Corinne, saamhorigheid, mijn gastel moet morgen weer geruimd worden. Die luxe had ik niet toen ze zo jong waren, mijn moeder wilde en heeft nog nooit opgepast. Totaal geen binding met mijn kinderen tot op de dag van vandaag. Mijn schoonmoeder wel maar toen waren ze al een stuk groter.

Door wie bedoel je Mieke? Niet door het kind, dat is een ding wat zeker is.

Quera, denk aan jezelf, je hebt je nachtrust nodig hoor. En ja uiterlijk lijk ik altijd alles in de hand te hebben, het fijne stabiele figuur waar iedereen tegen aan kan leunen. Maar oh, wat ben ik onzeker! Corinne, 4 jaar hoe hebben jullie dat volgehouden! Mijn man zou dat nooit pikken, wijkt voor geen nacht. Zei altijd ik moet werken, kan jij overdag bijslapen. Het is overigens een goeierd hoor, wat ie al niet gepikt heeft van me...dat wil je niet weten, of toch wel dat kun je wel raden... Hoi Mieke, ja GGGGrrrrr moet dat nou. Als je me ziet tikken, ik ram op dit ding. Heb het shaking syndroom te pakken. Ik moet hier blijkbaar doorheen, neem liever een slaappil, maar kan ook weer niet, en dan voel ik het niet, moet ik het voelen ohhh

En dan te bedenken dat ik er altijd 6 wilde, leek me zo gezellig. Beeehhhhh. Wilde ook altijd graag van die halfbloedjes, mooie kindjes. Niet dat die van mij lelijk zijn hoor, maar janken....... Afijn nooit zo'n stuk aan de haak geslagen dus. Even wat inhal....onder de afzuigkap

Helaas heb geen rijbewijs en om zo laat met een gillend kind op straat te lopen is ook niks. Om die moordneigingen kwam wel even een lach, klopt ook niet toch? Ik lijk wel gestoord, maar mijn eerste heb ik best wel eens doorelkaar staan schudden. Daar ga je nu het gevang voor in. Alles komt terug. Vanaf de geboorte zei mijn moeder je mag het kind niet oppakken als het huilt, dat is slecht. Laten janken. 2 maanden later lag het kind in het ziekenhuis, dubbele liesbreuk. Zeiden ze in het ziekenhuis dat hij doorsliep 'snachts toen ik hem weer mee nam. Mooi niet, alleen maar janken. Gatver, nooit geen kinderen meer.

Lief van jullie, maar ik kan niet praten, ben van pad. Dit schrijven helpt hopelijk. Jullie moeten en hoeven ook niet op te reageren hoor. Maar ik moet wat, maar ik weet niet wat. Dit is toch niet normaal, als ik alles weer opnieuw voor men kiezen krijg kan je me beter weg brengen. Van vroeger alla, maar deze periode had ik niet verwacht. Daar was verder toch niets mee. Sla m'n halve leven over.

Rampzalige dag, pas op die kleine meid van 4,5 maand, je weet wel. Het kind heeft zo verschrikkelijk gekrijst. Ik raakte helemaal over me toeren, ben het nog. Onzeker, mijn man voeteren wat ik allemaal verkeerd deed/doe. Wanhopig werd ik ervan. Hetzelfde, exact dezelfde reacties bij ons eerstgeborene. Zat ik hele nachten op met het kind, hij werd pas stil 's nachts toen de tweede geboren werd. Machteloos, hartkloppingen niet uit te leggen. Ruzie, althans de nodige woorden zijn weer gevallen. Ben ik eindelijk blij dat ik zo lang droog sta, het vertrouwen heb gekregen om dit kindje te verzorgen. Nu dit. Gefaald, ik kan dit niet. Zal het blijkbaar nooit kunnen. Kon het met mijn eigen kinderen ook niet. Alles verkeerd. Het gekrijs, gegil gaat nog door merg en been en houdt maar niet op. Terwijl het kind allang stil is.

Sorry, ik kan even niet jullie berichtjes lezen. Ben helemaal van het pad af. Zit hier al heel lang te staren en onnoemelijk te twijfelen wel/niet hier te schrijven. Het gevoel is zo dubbel. Sta nu 8 maanden droog en weet dat ik gevoelens moet laten herleven, doorleven of wat dan ook. Ik trek het niet, zit al uren te trillen als een rietje. Hier schrijven dat ik het niet trek, ik voel me alsof ik net een dag droog sta. Ik ben vandaag zo'n slordige 30jaar teruggeworpen, de hele senario vandaag opnieuw beleefd. Het gevoel is verschrikkelijk en kan er niet over praten. Ook met mijn man niet, ook hij heeft de herbeleving en is totaal van slag. Mijn volgende poging is mislukt, nog een grote domper erbij. Vandaag voor de tweede maal sinds 8 maanden getelefoneerd en getracht in gesprek te gaan over ADB zijn en wat er zoal bijkomt. Ik kan het niet. Hier al die maanden geschreven, kwartje valt, het is virtueel. Zit allemaal in mijn hoofd. Maar praten ho maar. Dit kan niet gezond zijn. Nou ja, schrijf maar wat, ik weet het niet meer.

Hoi Xienix, je naam heb je leuk gekozen maar ik vind hem niet helemaal passend hoor. Je ziet wel degelijk wat. Je hebt al onderkend dat je een probleem hebt en dat is niet niets. Ook ben je al geminderd, doe het op je eigen manier en tijdens je therapie zul je er vanzelf achter komen wat het beste bij je past. Hier zul je merken dat het doel wat jij wil behalen voor velen van ons ontoereikend is, maar wie weet toch?