Sebastiaan

@Lars, Doe je begeleid werken, Lars?

Het is kwakkelen hier, eerst 2 weken geleden enkelbandpees opgerekt, nu sinds een paar dagen een kaakontsteking na het trekken van mijn laatste verstandskies :(. Vroeger verdoofde ik dit met een paar glazen whiskey, maar nu dus droog er dwars doorheen, auw! Sterkte iedereen vandaag!

Stekte Cleo!

Haha Jane, goed advies!

Dank je, Cleo. Ik een oude rot dus? ;). Tsja, wel echt een ervaren gebruiker, ervaren stopper en ervaren behandelingsklant :). Ik heb er ruim de tijd voor genomen, haha, zullen we maar zeggen :). Na de afkickopname bij VNN (toen niet bij machte na te denken wat voor mij goede vervolgstappen zouden zijn los van deze noodsprong. Hoewel natuurlijk wel de belangrijkste sprong in mijn leven weet ik nu) werd ik wat helderder van geest en heb besloten alles op alles te zetten om gestopt te blijven. "Nu is het mijn tijd". Ik heb telkens opnieuw moeten kiezen na het aflopen van een behandeling. Niet "wil ik nog meer" maar "wat kan ik nog gebruiken/wat heb ik nog nodig". Telkens heb ik zelf een behandelplan geschreven hahahaha, daar keken de behandelaars wel van op :). Dit voelde zooooooo goed. Kiezen voor je eigen welzijn... En er gewoon echt de tijd voor te nemen. Met in mijn achterhoofd: ik heb 20 jaar gezopen, 2 jaar intensieve behandeling is dan helemaal niet zo veel. En ook: 2 jaar is maar ongeveer 2,5 % van mijn levensduur, das toch wel een kleine investering om meer geluk te vinden. Dus een Oude Rot, Cleo, ja dat ben ik zeker!

Ja, Lika, dat blijkt! En ook een stuk stoerder dan we ooit gedacht hadden.

Dank je, Zonnig! Ik zal zo eens even wat meer over jou proberen te lezen hier

Dag allemaal, Ik ben Barbabob, man van 46 jaar. Zo'n 5 jaar geleden kwam ik hier wel eens, maar ik bleek toch meer nodig te hebben. Het was toen te "vrijblijvend" voor mij. Maar toen wel zinvolle gesprekken gevoerd hier, die wel degelijk waardevol waren. Wat hoop ik hier te kunnen halen/brengen? Mijn verhaal doen, steun zoeken en krijgen als dat nodig is, lotgenoten kunnen steunen met alles wat ik meegemaakt & geleerd heb in Verslavingsland. Misschien een Buddy vinden om te steunen. Iets terug te doen voor "ons Verslaafden". En op deze manier actief bezig blijven met mijn verslavingsgevoeligheid. Mijzelf scherp houden. Daarnaast ga ik hoogstwaarschijnlijk de opleiding tot Ervaringsdeskundige binnen de Verslavingszorg doen. :). Mochten jullie vragen hebben/steun zoeken, ik zal mijn best doen om te ondersteunen :). Ik zal op een later moment wel wat meer schrijven over mijn jeugd, het ontstaan van mijn verslaving, de gevolgen hiervan, de inhoud van de verslavingstherapieen, mijn ervaringen binnen Verslavingszorg. En hoe het nu met mij gaat natuurlijk. Ik sta nu bijna 3 jaar droog. Dat ging niet zomaar. Qua gebruik: vanaf mijn 18e veel te veel gedronken. Lid van een studenten vereniging waar ook veel gedronken werd. Door de jaren heen werd het meer en meer en werd ook duidelijk dat drinken voor mij een duidelijke functie had: verdoving van sociale angsten, meer lef qua meisjes versieren, veel adrenaline rushes door nieuwe riskante dingen die ik deed. Op mijn 29e ging mijn toenmalige vriendin er vandoor met een andere jongen. Ik weet nog goed dat ik toen rationeel besloot: ik ga veel drinken, dan kom ik deze nare periode wel door. Zo gezegd, zo gedaan. 2 flessen wijn per avond. Vlak daarna kreeg ik mijn eerste echte baan na mijn studie. Was een hele vervelende werkplek met een hele nare directe baas boven mij. Dit leidde tot sociale angsten op het werk. Ik kon/wist toen niet anders dan dit te verdoven met meer drank 's avonds. Overdag dan paniekaanvallen op het werk, maar ik zag het verband niet. In deze periode ben ik ook verslaafd geraakt aan verdovende medicatie, diazepam en temazepam. Na jaren van nog zwaarder misbruik, waarbij ik zo'n 1 a 2 maal per jaar een week of meer stopte met drinken (om mijzelf te testen, maar ook om mijn omgeving te laten zien dat ik "prima zonder kon" ging het helemaal mis. Na 4 dagen gestopt te zijn kreeg ik op mijn werk een epileptische aanval. En kwam op de spoed terecht van het ziekenhuis. Half bewusteloos. Ik weet nog dat een arts mij toen vroeg: "Just in case: mocht het nodig zijn u te reanimeren, wilt u dit dan?". Daarop werd ik erg kwaad en riep: "Natuurlijk, man, je bent toch niet gek??!!!". Dit was echt een wake up call voor mij: als het puntje bij het paaltje mocht komen, dan wil ik toch echt niet dood, ook al had ik wel eens nagedacht over zelfmoord als the way out. De hersenscan bevestigde dat het een epileptisch insult was geweest. Ik was volgens mij wel vrij eerlijk over mijn drankgebruik, maar dit verband werd na een week op de intensive care niet gelegd. Ik kan mij nog herinneren dat ik dacht: "Laat dit alsjeblieft gewone eplipsie zijn, geen onttrekkingsaanval. Want: - dan heb ik het niet zelf zo ver laten komen, en - dan hoef ik niet te stoppen met drinken. Alweer zo'n eye-opener. Ook al wouden de neurologen niet bevestigen dat dit een onttrekkingsaanval was, ikzelf wist stiekem wel beter. Eenmaal weer thuis pakte ik het drinken gewoon weer op... Ik wist wel beter natuurlijk, maar kon (wilde?) toen gewoon niet anders. Ik heb toen nog 5 maanden door gedronken. Een liter wodka per dag, ik begon direct 's ochtends al. "Er gewoon niet meer willen zijn". Al snel kreeg ik meer uitvalsverschijnselen: geheugen bijna weg, bijna niet meer kunnen lopen, gevoel in sommige ledematen weg. Waanbeelden a la insecten op de muur. Ik ging heel hard en snel achteruit. Kwam niet meer buiten, liet de drank dagelijks bezorgen door een bezorgdienst. In 1 keer viel toen het kwartje, als ik dit niet aanpak, dan ren ik heel hard richting de dood... Wil ik dat? Met in gedachten de opmerking van de arts over het wel of niet reanimeren bij mijn ziekenhuis-opname na mijn epileptische aanval. Ik wilde dus wel leven, maar dan zou ik wel in actie moten komen. Afspraak gemaakt met de huisarts en hem dit huilend voorgelegd. "Help mij! Ik ga hier aan onder door, als ik zo doorga dan overlijd ik vast binnen 1 jaar ofzo". Mijn huisarts zei: "Ehh, Barbabob, je bedoelt dat je er dan over 2 maanden niet meer bent.". Ik schrok mij kapot en heb toen direct maar doorgepakt: Help mij! Ik wil opgenomen worden!". Het is nu drie jaar verder, 3 langdurige opnames gehad (VNN, 3 maanden, de Skuul Texel 6 maanden, Lievegoed Drenthe 3 maanden). Daarna nog 1 jaar psychotherapie bij VNN. En nu alweer 1 jaar op mijzelf met 1x/maand een voortgangsgesprek. en ben nog steeds clean, geen drank meer gehad en geen pillen (wel heb ik nu 2,5 jaar geleden helaas nog 3 dagen op een rij gedronken, een terugval dus. Ik ben toen wel krachtig genoeg geweest om direct weer hulp te vragen bij vrienden en VNN. Klinkt misschien vreemd, maar dit was een eenmalige waardevolle terugval :). ). Het leven blijft lastig, maar dat zal er wel bij horen? Het gaat mij verder beter dan de afgelopen 10 jaar. Daar ben ik enorm dankbaar voor, en natuurlijk ook trots op mijzelf :). Voor nu: bedankt voor het lezen!

Morgen en donderdag moet ik colleges geven... Om 06h opstaan om de boel voor te bereiden. eigen schuld, dikke bult. wel wat gedaan vandaag natuurlijk, maar nog lang niet alles, pffffff. Te danken aan Mrs. Drank. Ik ben een slappe lul, doe mijzelf te kort (de studenten niet hoor), ik kan zoveel meer... Nu verdrietig... Dit is niet normaal. Alles op mijn tenen. Pfffff

Mag ik zulke berichten wel plaatsen hier?

Nou Agnieta, de laatste date was nota bene met een dame die midden in de verslavingszorg werkt . Absurd, maar zo'n leuke meid. Ik heb de schijn 100% weten op te houden, ook al waren we witte wijn aan het pimpelen en ik twee Duvels ipv wijn tussendoor..... Blijkbaar kan ik de schijn erg goed ophouden: ze viel voor mij, en ik voor wie ze was, maar ik voelde nix lichamelijks. Wel blijven slapen, maar nix meer. Tevens de meest absurde 1e date: mosselen als 1e gerecht, die niet goed bleken: 24h lopen braken... pffff, niet door de drank hoor!

En waarom MOET je aardappelen schillen, Agnieta? Taaitaai met spruitjes is toch ook smakelijk?

Mijn opleiding heb ik genoten in Syrie . Master Bommen Leggen onder de openhaard

Ik ben een enorme Zwarte Piet met een zak vol kadootjes, ahem Pappa en Mamma waren slaven. Clows-pakken staan mij het beste. Ik woon in Tunesië. Hobbies: Sinterklaasliedjes zingen en kinderen de roe geven. Zijn er nog Dames hier die willen daten op basis van bovenstaande zaken?

Dag ieder, bedankt voor jullie steunende berichtjes! Ik kan niet ieder beantwoorden, maar het verhaal over Haddock trof mij. De postings van Kipje en Agnieta ook. En iemand anders schreef: "Mogen wij zélf uitmaken wanneer we een berichtje posten?" ; dat mag ik wel hópen, daarvoor zit ik (en jullie ook neem ik aan) immers op dit forum... Ik ben er nog lang niet, maar doe wel erg mijn best, meer kan ik niet doen...

Belangstelling, Dame?

Ik moest dit even 2x lezen voordat ik je humor begreep

Dag beste mede-forumgenoten, Wellicht hebben jullie mij gemist en je zorgen gemaakt... Ik zuip weer echt veel te veel en merk de negatieve effecten qua werk en relaties (ik ben single en aan het internet-daten). Het goede nieuws is dat er veel dames op mij vallen, en ik kan dan prima de schijn ophouden met een paar wijntjes. (wel "nodig", want telkens rete spannend.). Zonder durf ik nog niet. Maar ik stoot ze keihard af als de "klik" er niet is. En dan ben ik hard door de alcohol; ik ben eigenlijk niet zo, ik ben een zorgzame lieverd. (wel met sterke eigen mening, ). Nu inmiddels alweer bijna een maand aan de zuip met af en toe een paar dagen geen druppel. Ik denk dat ik weet waarom ik hier niet inlog in drinkperioden: ik ben gewoon bang voor jullie reacties, hoe lief en steunend ook. Bang dat ik juist die dingen te horen krijg die ikzelf wel weet: stop-stop-stop. En daar hebben jullie gelijk in. Ik merk dat ik alleen berichtjes plaats als ik weer eens een overwinning heb bereikt, maar dat is nooit het volledige verhaal helaas. Zijn er onder jullie mensen die dit herkennen? Groetjes, Sebas

Dagpact: jowan Blondie Roberto Kruidenthee Nancy Kaboutertje Joris Sebastiaan Sterkte SoWhat!

Hoi Roberto, goed bezig! Veel sterkte met deze stap vandaag. Je lijstje met activeringsactiviteiten heb ik voor mijzelf gekopieerd als voorbeeld . Ook ik herken mijn slachtoffer-gevoel in mijn alcoholisme. Gek, al na een dikke maand begin ik dat te nuanceren merk ik. @ Ieder: een fijne en droge dag!

Ik meld me ook droog af. Trusten iedereen Zzzzzzz

Dag allen, Ik ben nogsteeds bezig met plantjes van 2 euro kopen elke droge dag als beloning. Tis net een oerwoud hier, net een kwartier bezig geweest met planten water gegeven . Hebben jullie nog wel eens iets van Borderliner gehoord? Ik mis hem hier.

Goedemorgen allemaal, wat een heerlijk weertje idd: knalblauwe lucht, word d'r helemaal blij van. Helaas is strand wel ver weg, misschien vanmiddag langs het Wad lopen en wind en geuren opsnuiven. Fijne dag allen en extra steun voor hen die het nodig hebben Dagpact : jowan Roberto Kaboutertje Joris Blondie Kruidenthee Sebastiaan

Hoi Agnieta, ik heb je vanmiddag een PBtje gestuurd, hoor. Het gaat wel weer ok hier, was een uitspatting van 1 dag en nu weer 2 dagen droog. Als je even wilt kletsen: stuur me gerust een PBtje terug. Ik denk aan je.

Ha die Joris, hoe is het met jou tegenwoordig dan? Sterkte! Dagpact: jowan Roberto Blondie Kruidenthee Kipje Joris Sebastiaan