dribbeltje

Schrik ervan maar hoop van harte dat het je lukt! En anders weet je ons te vinden, ook als je wel drinkt en nog niet weet hoe verder...

Sorry voor het klagen......

Poging 3, tot 2x toe loopt de iPad vast. Lang verhaal weg, 2de x halverwege en nu is mijn energie wel op. Het hoesten houdt me uit mijn slaap, lastig, vervelend en inmiddels ook wat pijnlijk. Ga straks mijn bed wel weer in. Alle plannen dit weekend afgezegd en nu tijd voor ziek zijn, wat kan ik daar niet mee omgaan zeg. Piekeren door het vele wakker liggen, chagrijnig. Moet gewoon wat doen maar dat lukt haast niet. Ik ben ook niets gewend, ben erg slecht in ziek zijn. Loslaten en eraan toegeven ipv in verzet gaan, wil best slapen maar dat stomme hoesten ook.......

Inderdaad moeilijk... voor jezelf zorgen, alsnog een drukke, rare dag en voel me nu nog ellendiger. Snap zeker wat je bedoelt LJ, die gedachte had ik zelf ook al maar ze hebben liever niet dat je dan komt op deze afdeling. Heb ik me dus niets van aangetrokken, ben wel extra alert geweest maar ben vandaag wel heen geweest met de kinderen. Dochter was zo verdrietig dus moest even heen. Worden we daar gebeld dat het niet goed ging met iemand anders dus moesten we met spoed naar huis! Wat een rare situatie om dan weg te gaan en de volgende zorg, telefonisch contact gehouden want te eigenwijs om de 112 te bellen. Nu inmiddels thuis en het is met een sisser afgelopen maar ppffff, wat een adrenaline zeg. Nu mag ik instorten en ga dus zo dat warme water met citroen en honing proberen. Ben te hyper om te slapen en hoest me inmiddels een ongeluk, dat is echt jaren geleden. Morgen maar een rustdag, soort van, winkelen met dochter stond al op de planning dus dat zal even lastig zijn voor haar maar het zij zo. Of misschien gaat het wel even op de ochtend en plof ik de middag wel op de bank.... Dank voor jullie medeleven!

Ga ik ook niet doen, mijn lijf werkt tegen of mee, ben ziek, voel me ellendig, ongelofelijk verkouden, zware hoofdpijn en alsmaar niezen en keelpijn. Stoom me een ongeluk maar het lijkt niets te doen. Drank heb ik nu niet eens zin is dus dat is een bijkomend voordeel maar ik mag nu niet naar het ziekenhuis en dat vind ik wel erg naar. Ik ga morgen echt wel of ik nu beter ben of niet want misschien is dat wel de laastste keer en mijn kinderen willen ook afscheid nemen. Voor nu maar 3 uurtjes werken en vanmiddag een gesprek op school maar verder doe ik helemaal niets. Zou vanavond een feest hebben maar dat ga ik afzeggen! Eiegnlijk ben ik ook gek dat ik ga werken eigenlijk maar ik moet naar een gezin en dat vind ik zo naar om af te zeggen want ik kom daar njet voor niets natuurlijk.

Ik ga er natuurlijk voor maar ineens is daar de trek weer sterker of eigenlijk het gevoel dat verdoofd wil worden! Moet gaan werken, met mobiel op zak!

Heb het zwaar, plotseling iemand dichtbij die eerdaags gaat overlijden, gaat ineens heel snel.....dus als ik hier even niet ben dan lukt het me gewoon even niet. Het forum doel ik dan op......ADB krijgt nu ineens een andere lading!

Ja, zoiets kan je missen als kiespijn, dat verdriet, die pijn maar nu ga je merken dat je dat kan. Jezelf niet verdoven! Sterkte met je hond, hoop dat het iets anders is! Zet hem op!

Denk aan je, fijn te lezen dat je zelfs weer een beetje humor hebt. Sterk!

Blondie, goed gedaan gisteren zeg, die knuffelbeertjes moest ik om glimlachen! En weer naar de tandarts, succes!

Vol, naar Afrika, stoer hoor en voor ' maar ' 2 weken? Pittig reisje hoor!

Goedemorgen allemaal, mag je de hand schudden Kaboutertje, om 05.00 uur eruit voor aspirines en nu zit ik nog met hoofdpijn! Blijft mijn zwakke plek, altijd al geweest! Als kind was ik al een hoofdpijnklantje. Wie weet als ik nu leer anders om te gaan met emoties dat die hoofdpijn dan ook minder wordt?? Zou toch wel heeeeeeeel fijn zijn! Zet hem op allemaal en een fijne dag!

Krijg steeds meer vertrouwen in het ADB worden en toch is het nooit meer drinken een " dingetje" ....in mijn hoofd !

Dank, dank! En nog een dank!

Dribbel dus.....dat quoten ook....

Dank je wel Yogajuf! Wel een mijlpaal voor mij.......jippie!

Dank je Plof! Klinkt wel stoer vind ik zelf, ga nu echt in maanden rekenen. Dat is een goed teken denk ik. Maar ben me er nog dagelijks bewust van! En dat zal niet veranderen ben ik bang. Als ik lees dat mensen na lange tijd nog ' zomaar' terug kunnen vallen haal ik me niets in mijn koppie. Voor een groep een presentatie houden, vreselijk vind ik dat, maar ook ik moet er weer een keer aan geloven! Pas in het nieuwe jaar mar als ik nee Blondie lees ben ik plaatsvervangend zenuwachtig! Succes, je klinkt wel stoer eigenlijk! Iedereen een goede dag gewenst en sterkte voor de mensen die het nodig hebben!

Sebas, van harte met je 1 maand alcoholvrij! En dan al zoveel activiteiten ondernomen waar alcohol toch een prominente rol speelde. Petje af hoor! Ik ging toch iets meer uit de weg, bij twijfel niet inhalen zegt MG altijd! Ben morgen 3 mnd alcoholvrij en ben pas afgelopen weekend voor het eerst echt uit gegaan. Ik ben dan inderdaad in ' gevecht' met mijn nieuwe ik. Ben ik wel gezellig genoeg? Ik ben echt wel anders dan voorheen, het losse is er wel een beetje af. Ga vroeg opslomen vanavond, ben erg moehoe, zal het weer wel zijn!

Of gewoon uur voor uur!!

Super mooi en fijn voor je! En verdiend!

MG, sterkte met de humeurschommelingen. Heb nog nooit gehoord dat dit allergie- gerelateerd zou kunnen zijn? Wel wat weersveranderingen betreft! Hoe dan ook, hoop dat je snel weer je oude zelf bent! Ik ben ook voor alles allergisch wat je maar kunt bedenken en heb dus ook een katertje aangeschaft, wat je al niet doet voor je kinderen...;-)) Maar slik daar wel dagelijks medicijnen voor en dan nog is het soms nog erg vervelend.

Jopie, heb je geliked omdat ik het waar/ mooi vind wat je schrijft, niet leuk wat inhoud betreft, hoop dat je dat begrijpt. Het raakt me!

Dankjewel MG, eigenlijk vind ik stiekem ook wel dat hij geluk mag hebben met mij. Maar misschien zijn we niet voor niets bij elkaar? Maar ergens vind ik niet dat ik dat mag denken, alsof ik zo geweldig ben. Nee dus, we zijn met z' n tweeën maar kennelijk zorgt zijn beperking ervoor dat ik een tandje bij moet zetten. Maar ik denk dat het hem net zoveel energie kost als mij ook al zijn/ lijken de taken verre van eerlijk verdeeld. Misschien is mijn les wel dingen laten gebeuren, loslaten waar het kan natuurlijk want ik ben echt een leeuwin wanneer het mijn kinderen aangaat. Die komen bij mij echt op nr. 1! Kost het ons zoveel energie om met de kinderen om te gaan dat er geen ruimte meer is voor ons? Eerder dronken we samen en dat voelde als ons moment, het leek dan alsof we leuke gesprekken hadden. Het was meer, nergens over hebben, niets voelen en dus even samen ontspannen, samen drinken gaf een band en die is nu weggevallen en dat is lastig. Ook voor hem of misschien wel juist voor hem? Vanmorgen bij zoontje gekeken in de klas en waar ik zo naar uit keek liep weer eens uit de hand, start was goed totdat hij een opdracht niet begreep, gooien met boeken en dus beland in een boze bui en weglopen. Wel een dubbel gevoel, eerst schaamte toch wel, zeer ongemakkelijk, maar daarna vooral heel verdrietig en onmachtig om hem zo te zien. Iedereen die je aankijkt, er wat van vindt, juf die zegt dat het kennelijk te maken heeft met mijn aanwezigheid. Lastig en frustrerend om weer zo'n proces in te moeten gaan. Want dat gaat mij natuurlijk te langzaam. Hij bleef maar zeggen dat zijn kin zeer deed, gisteren flink gat dat geplakt is bij de huisartsenpost. ik merk dan dat ik last heb van " er zal ook eens een keer iets prettig verlopen, het is ons niet gegund etc." Niets helpends aan maar soms ben ook ik gefrustreerd en stiekem stik jaloers op al die ouders waar het wel goed verloopt. Gewoon kunnen genieten van je kind, niets meer dan dat! Dat is eigenlijk het enigste wat ik wil.

Goedemorgen allemaal, Net terug van dochter naar taxi brengen, mag nu nog 10 min eerder in het kader van de bezuinigingen, past nog wel een kindje bij in! Nu zit ze dus een uur heen en een uur terug in de taxi en daar baal ik zo van, of eigenlijk baal ik vooral dat ik haar zelf niet kan brengen en dat zorgt er weer voor dat ik extra gevoelig ben voor wijzigingen aangaande de taxi. Egens hoop ik dat ons zoontje nu ook naar het speciaal onderwijs kan, nu hij ook een diagnose heeft, maar dat zal er wel niet meer inzitten. Hoe moeilijk ik het bij onze dochter vond te accepteren zo snel gaat het nu. Maar ja, het was eigenlijk meer een bevestiging van wat wij al wisten natuurlijk. Zoontje is gisteren onbenullig op de kin gevallen, flink gat maar zelfs dat kan tegenwoordig geplakt worden. Ze moesten hem alleen met 3 man vasthouden zo tekeer gaat hij dan. Eigenlijk is het best een bikkel maar de angst voor wat er komen gaat, het gaat even pijn doen is zo groot dat hij wel heel sterk is. Heeft het al eerder gehad maar dan bij zijn oog. Fijne dag allemaal, vrij vandaag van het werk maar wel een vol dagprogramma. Mag kijken op school bij mijn jongste en daar heb ik zin in, vanmiddag zelf naar HA en heb daar minder zin in. Maar ik kan wel vertellen dat het goed gaat ADB te blijven!