Wendy75

@Woman Dank voor je reactie. Gelukkig eet ik goed. Dat is juist het rare. Ik ben enorm gefocust op goed eten. Ik koop nooit iets uit een pakje, we hebben een moestuin, (behalve de alcoholische versnaperingen) gebruik ik nauwelijks suiker. Ik bak mijn eigen brood en ik doe zelfs 4 keer per jaar een gal/lever detox. Maar zelfs ondanks dat ervaar ik nu ook lichamelijke ongemakken. Het wordt echt de hoogste tijd. Elke ochtend vertel ik mezelf dat ik het zat ben. Ik kan niet meer...

@herman0167 @Jac @Kohtje Dank jullie wel voor je reactie. Ik wil echt wel... Ik heb mijn verhaal in mijn voorstelrondje gezet, nu wat meer uitgebreid. Het komt, langzaam maar zeker. Ik waardeer jullie steun, ik weet nu dat ik er niet alleen voor sta. Een opkomst bij de AA is echt niets voor mij, ik haat clubjes. Online is prima, dan kan het op mijn manier. Is dat raar? Ik las over online hulp, via deze site ( @lady jane ) had het daarover. Misschien is dat een idee?

Goedenavond lieve mensen! Ik bedenk me net dat ik me niet eens normaal heb voorgesteld. Ik lees wel al een tijdje mee en heb dus een klein beetje het idee dat jullie al al vaag ken. Ik ben een vrouw van 49 jaar oud, getrouwd, samen hebben we 2 volwassen inwonende kids. We delen ons huis met een papegaai en een kat. Vanaf mijn veertiende ging ik al mee met een vriendin en haar moeder bier drinken in de kroeg, dat kon toen gewoon nog. Op mijn zestiende natuurlijk met vrienden en vriendinnen elk weekend lekker doorzakken. Op een gegeven moment kreeg ik een vaste relatie welke bijna 4 jaar heeft geduurd. Mijn vriendje destijds zat enkel in de kroeg, als ik hem wilde zien moest ik hem daar gaan opzoeken. Zo kwam het dat ik op mijn twintigste elke avond, de hele avond, bier aan het drinken was. Uiteindelijk strandde die relatie en kreeg ik een gezonde relatie me de man waar ik nu al bijna 30 jaar mee samen ben. Mijn man is geen alcoholist maar zijn ouders zijn dat wel, hij herkent de signalen dan ook. Hij maakt zich ook zorgen om mij. Hij zegt het niet vaak, maar ik zie dat hij altijd kijkt hoeveel wijn ik al heb gedronken. Hij heeft geen idee (denk ik tenminste) dat ik weet dat hij mij controleert. Als alcoholist ga je daar maar op één manier mee om, en dat is stiekem drinken. Natuurlijk weet hij dat maar hij zegt er niets van. Ik ben al vaker wat langere tijd gestopt, al een paar keer meegedaan aan dry januari, ook met februari daar achteraan geplakt, zonder moeite. Maar omdat je dan met jezelf afspreekt dat je daarna weer mag ga je gelijk weer overstag. Zonde!!! Vorig jaar heb ik een hele mooie reis gemaakt met alleen mijn dochter. Ik ben toen vooraf gestopt met drinken omdat ik deze reis heel bewust wilde meemaken. Tijdens die reis (waar ook iedereen drinkt die je tegenkomt) heb ik een paar Radlers en 3 prosecco gedronken. Ik was eigenlijk best trots. Maar bij thuiskomst, hop gelijk weer een fles wijn soldaat gemaakt. Ik heb issues vanuit het verleden, mijn ouders waren alcoholist, mijn vader was vaak agressief als hij had gedronken, mijn moeder lag soms hele dagen te huilen op de bank omdat er in de middag al een fles sherry in zat. Ze hadden eigenlijk geen oog voor mijn zus en mij. Er werd gefeest, gezopen, (wiet) gerookt, vreemd gegaan etc. Wij hebben alles meegemaakt. Op zondag mee de kroeg in, het leven voor hen was één groot feest. Dat verklaart waarom ik zelf zo afhankelijk ben van alcohol denk ik dan. Al vaker heb ik stoppogingen ondernomen, maar elke keer weer denk ik, het was zo makkelijk dus ik kan er wel eentje nog nemen, als soort van afscheid. En de volgende dag weer en weer en weer. Mijn man geloofd er al niet echt meer in. Als ik er over begin dat zegt hij al dat het vast net zo gaat als altijd. Dat kan ik hem niet kwalijk nemen. Ik voel dat ik er bijna klaar voor ben. Ik ben 20 jaar geleden gestopt met roken, ook met vallen en opstaan. Uiteindelijk is het gelukt omdat ik het echt niet meer wilde. Dat was pittig, maar het is uiteindelijk gelukt. Net zoals dit me gaat lukken, uiteindelijk. Zo…. dat is eruit. Wellicht een onsamenhangend verhaal, maar ik schrijf het zoals het in mij opkomt. Ik hoop zo dat ik net zoals velen van jullie over een tijdje kan zeggen…. Ik ben al een jaar alcohol vrij!!!! Ik weet nl. hoe lekker het is om zonder kater wakker te worden en scherp te zijn. Heerlijk!

Goed bezig @Spirit, ik wou dat ik dat kon zeggen. Helaas lijkt het hier weer nergens op. Te veel weekendjes weg, etentjes met vrienden (en iedereen drinkt!!!!). Het lijkt echt onmogelijk. Ik wacht even op wat rustiger vaarwater en ga het dan nog een keer proberen. Wel ben ik wat gaan minderen, nu 1 fles wijn ipv 2 per dag.

Goedemorgen! Hier staat helaas de verwarming al aan. Gelukkig is het 's avonds wel gezelliger met de kaarsjes aan.

Bedankt voor dit warme welkom! Ik heb een druk weekend gehad, ik zal snel eens verder gaan neuzen op de site!

Dank jullie wel!

Hoi allemaal, Na jaren proberen te stoppen ga ik het vanaf vandaag echt volhouden. Ik dronk (tot gisteren dus) ongeveer anderhalve fles wijn per dag, met in het weekend uitschieters naar 2 flessen. Dit al voor een periode van 8 jaar... Meerdere keren heb ik meegedaan aan dry januari, soms met februari er achteraan geplakt, maar de schade haalde ik altijd weer ruimschoots in om vervolgens meer te blijven drinken. Overigens ging die stopperiode zonder moeite en altijd nam ik me voor om te blijven minderen, je slaapt beter, voelt je prettiger etc. Maar helaas... Nu is het genoeg geweest, gisteren weer 2 flessen leeg, de volgende dag heb je geen idee meer wat je hebt gezegd, totale black-outs. Ik hoop van jullie te mogen leren en misschien steun te ontvangen zodat ik over een tijdje zelf ook mijn steun aan anderen kan geven. Het moeilijkste is nog het idee van nooit meer drinken, werkelijk iedereen om mij heen drinkt, ook onze volwassen kinderen die nog thuis wonen. Je wordt er dus continue mee geconfronteerd. Bedankt alvast voor jullie reacties!