Madeleine

Nou, volgens mij valt dat contactgestoord zijn reuze mee.

Ja zeker Kunsie. Ik doe mijn best. Maar het vreet wel even energie. Ik ga er vanuit dat het vanzelf beter gaat. En wie is Kunsie. Dat kun je opschrijven hè. Maar was de vriend een goede vriend of een potentieeltje? Het is jammer dat je hem bent verloren. Maar kennelijk paste hij sowieso niet bij je op welke manier dan ook. Want een vriend weet ook wanneer hij moet ophouden met eisen. Want dat deed hij als het ware toen hij al tegen je zin bij je kwam logeren en daarna ook nog langer bleef etc.

Ja, Kunsie. Daarom wil ik het met deze meid wel goed doen. Ik noem haar continu vriendin, maar ze is de kleindochter van de zus van mijn opa (waar ik 22 jaar het bestaan niet van heb geweten). We zijn verre familie. Ze lijkt in alle opzichten op mij. We hebben het leuk en naar ons zin. En ik schijn mannen aan te trekken en dat vind ze super, want zo leert zij ook continu iemand nieuw kennen. Ik vertelde pap over de voorgenomen plannen om vaker met haar om te gaan en toen zei hij:"Stel je dan ook eens een keer goed op, want anders ben je haar straks ook kwijt". Misschien dat, dat onbewust wel heeft meegespeeld. Want normaal heb ik een ochtendhumeur en nu kwam ik lachend van bed af.

Die bewuste week/anderhalve week ben ik meerdere malen, ongemerkt, over mijn eigen grenzen heen gegaan. En dat maakte ze ook nog makkelijk, want ik mocht haar wel. Dit liep allemaal zo gemoedelijk. Op Koninginnenacht klapte ik al en ben ik even naar huis gelopen (Ik woon dus boven die herrie) en ze liep me achterna omdat ze, kennelijk, aan me zag dat het even niet goed ging. Thuis hebben we even gebabbeld en toen ging het wel weer. Maar ik was zo blij dat ze dinsdagmiddag naar huis ging. En ik denk dat er daarna iets geknapt is. Want zoals ik me de dagen erna gevoeld heb, heb ik me nog nooit gevoeld. Ik heb onze afspraak op donderdag dan ook maar met een smoes afgezegd, ik zag het me gewoon niet doen. Nu ben ik gelukkig al iets rustiger. Kunsie, herkenbaar jouw verhaal. Zo zou ik ook kunnen reageren. Ik kan ook moeilijk nee zeggen. Vorig jaar met de jaarwisseling had ik hier een andere vriendin, al een paar dagen, en ze ging steeds verder met eisen stellen die ik niet wilde en kon inwilligen. Ze ging compleet over mijn grenzen heen en ik maar zuipen. En zelfs daar had ze commentaar op, dus pakte ik er nog maar één. Ik zou haar krijgen, de kreng. Maar eigenlijk lag het aan mij, want ik had haar eerder mijn huis uit moeten zetten. Daarna heeft ze het nog een paar keer gepresteerd om over mijn grenzen heen te gaan, via de telefoon, en toen heb ik de vriendschap opgezegd. Kom nou, werd doodongelukkig van de situatie.

Goedemiddag! Daar ben ik ook weer. Heerlijk geslapen met mijn ventilatortje aan. Mensen verklaren me voor gek dat ik nu al slaap met ventilator, maar het is hier in huis, het hele huis, 22 graden. Scheelt in de stookkosten, maar het wordt vanaf hier alleen maar warmer in huis. Kate, ik denk inderdaad dat dat het is geweest. Ze is dinsdagavond weggegaan en zou donderdagmiddag terugkomen, maar dat heb ik afgezegd, omdat ik compleet in paniek was. Ik wilde/durfde niet eens naar buiten. Misschien was het gewoon even te veel. dagpact Acer Tatum Albert Lytse Kastanje Lydia Wijfie Madeleine Ook maar weer eens meedoen met het dagpact.

Het is echt zo makkelijk gepakt. Het bevat weinig kcal, prik smeert de keel en het klokt zo heerlijk weg. Maar het is en blijft troep. Je kunt, net als met gewone cola, er een toilet mee ontstoppen. Om nog een verhaaltje de rondte te gooien; Ik ben zo verslaafd aan cola dat ik het meeneem in de auto. Soms nieuw gekocht, soms vanuit huis (flesje bijvullen). Maar als ik het niet op krijg, dan is het jammer, maar helaas, want als het boven de 90 graden raakt (en dat lukt makkelijk in een auto in de zomer), dan word het puur vergif. Het dood je als je verhitte troep drinkt. Dus als het al zo slecht in het nieuws komt, hoezo drinken wij het nog? Morgen echt eens even minderen. Lekker aan de thee en gewone koffie (vier bakjes max per dag).

Morgen toch, Sieraad? Morgen dus ook de slinger!

Het is mooi omschreven en ook hoe ik het heb ervaren. Het was gewoon weer eens een domme actie. Ik kijk even geen film. Ik heb het boek van Haar naam is Sarah gelezen en de film al gezien en dat dat doet mijn humeur even geen goed. Der Untergang hoeft ook niet. En de jongen met de gestreepte pyjama, nee vandaag niet. Dus ik zit naar Najib te kijken, al doet dat ook niet goed. Want ik heb al zijn humor al een keer gehoord en ben zelfs bij een voorstelling geweest, ook niets aan. Ik heb trouwens last van hooikoorts. Ik dacht dat ik last had van een nieuwe stick die ik had gekocht, zo'n roll on, en het blijkt dus echt hooikoorts te zijn. Ogen zo dik als kleine meloenen. Pijnlijk!

De reden om weg te gaan had niets te maken met het forum. Maar meer met mijn leven en hoe ik daarin wilde staan. Ik kreeg een vriendin over de vloer, die hier van de anderhalve week toch zeven middagen en avonden is geweest. Veel van die avonden hebben we helemaal niets gedronken en zij lust alleen wijn van de kroeg, bleek later toen ze de verkeerde fles kocht, dus ik hoefde ook niet in de verleiding te komen om voor mezelf iets te halen. Ik heb haar en mezelf continu vermaakt, helemaal niets aan de hand (behalve dan de vele paniekaanvallen en waar ze vandaan kwamen?) en ze heeft haar kont nog niet gekeerd of ik ren naar de supermarkt om 'even te relaxen'. Echt? Hoe dom ben ik dan? En dat ik de volgende dag een sollicitatie had was ik voor het gemak maar even vergeten. En toen ik wist dat ik het verknalt had, ach waarom dan niet weer drinken? Zo dom. Had misschien toen al moeten terugkeren, maar ik durfde niet. Met een hoop bombarie vertrekken, vertellen dat je een andere weg inslaat en dan op hangende pootjes terugkomen. Dat vond ik zo dom. Maar ja, misschien had ik dat wel moeten doen. Maar nu de schouders er maar weer onder...

Succes met het stoppen! Ik wilde juist minderen met deze troep. (Maar nu drink ik ook een fles per dag als ik geluk heb dat het niet meer is) Net als suiker heeft aspartaam een bepaalde verslavingsgraad. Raar maar waar. Ik had de vorige keer minderen met Cola Light vier dagen hoofdpijn, de vijfde dag ging al wat beter. En slapen dat ik kon. Ik wilde morgen weer gaan minderen met Cola Light. Waarom niet vandaag? Ik werd wakker, had dorst en had de fles al voor de mond.

Dat is ook weer zo.

Tja, wat kan ik zeggen. Ik denk soms sterker te zijn dan de wereld bij elkaar. Of denken, dat moet ik zijn van mezelf. En misschien moet ik daar gewoon eens mee stoppen. Ik was gisteren zo gek aan het worden dat ik alle spiegels wilde afplakken, er een einde aan wilde maken en weet ik niet wat. Wat gebeurde daar in hemelsnaam? Ik heb het gewoon maar uitgezeten. Nog even gedacht om toch dat kleine flesje wijn meester te maken, wat vriendin had laten staan, maar ik lust geen wijn, dus afblijven. Pfft. Lucht even op om dat uit te spreken, ook al hebben jullie er helemaal niets aan.

Dank je Kunsie. En ik vind ook dat je goed hebt gereageerd en de meiden ook. Maar misschien de volgende keer, mocht er een volgende keer komen, iets eerder vragen? Tot half vier wachten is zeer tolerant.

Hoi, Ik kom maar weer eens terug. Ik heb jullie wel gelezen, dus alles meegekregen, maar niet gereageerd, omdat ik met andere dingen bezig was. Ook de reden waarom ik er tussenuit piepte. Ik ben de afgelopen week twee keer naar de kroeg geweest, heb Koninginnenacht en Koninginnedag gevierd. Als het aan vriendin had gelegen, dan zat ik gisteren weer in de kroeg en daar heb ik zelf maar even een stokje voor gestoken. Ik kan zeggen dat ik een grote hypocriet ben. Want in de kroeg dronk ik amper, op Koninginnenacht twee evenementbiertjes en Koninginnedag liep ik netjes met een zelf ingeschonken flesje cola. Maar ik heb de schade heus ingehaald. Ik had een sollicitatie de volgende dag, maar ik ben niet aangenomen, verwonderlijk? Nee, natuurlijk niet. Dom? Absoluut! Ik ben daarna 'gelijk' weer gestopt en gisteren ben ik knettergek geworden. Verwonderlijk? Nee. Maar ik weet niet precies waar het aan heeft gelegen. 1) alcoholduiveltje wilde dat ik zou gaan drinken? 2) abrupt stoppen met medicijnen en opnieuw beginnen op volle dosis is dom? Of combinatie van beiden? Nou ja, hier ben ik dus weer. Anders dan ik het had gepland. En ik hoop dat het mag....

Goedenavond! Vandaag neem ik afscheid van het forum. Ik vind jullie allemaal schatten van mensen. De één net iets meer dan een ander. Ik heb ontzettend veel van jullie geleerd en ik heb het gevoel dat ik door jullie al een stuk sterker in het leven sta. Maar ik wil, vooralsnog, niet mijn leven wijden aan het forum en aan de drank (wel/niet drinken). En ik wil jullie niet belasten met de manier waarop ik kan leven. Wees niet bang, ik ga niet weg omdat ik mezelf de vernieling in wil drinken. Trouwens, ik ben één van de weinigen die vaak op haar mond ging en bleef komen. De reden dat ik nu wegga is dezelfde reden waarom ik ooit op het forum ben gekomen. Ik ben 30 jaar, heb heel veel jaren nog te gaan, ik heb nog een leven op te bouwen en ik wil niet dag in, dag uit bezig zijn met drank. Ik weet nu hoe het is om afhankelijk te zijn van alcohol, maar ook hoe prachtig het leven zonder is. Ik moet nog een exacte invulling geven aan mijn leven en hoe drank daarin nog een rol gaat spelen, maar ik weet zeker dat het goed komt. Ik wens jullie het aller, aller, allerbeste en houd het vooral droog! Ik kom nog weleens om de hoek kijken, maar ik zal er niet meer dagelijks zijn. Dank jullie wel!

Irunalone, je bent gewoon welkom. Van mij uit iig. Ik kan niet voor anderen spreken. Super dat je met de studie bent begonnen en dat je daar jouw energie insteekt. De twee flessen wijn in een week zijn te overzien, al zou niets beter zijn in ons geval. Je mag hier altijd schrijven. En ik merk dat ik het wel fijn vind om even een update te lezen. Want sommige mensen komen en gaan en ik vraag me toch altijd af hoe het dan met ze gaat. Vooral als ze wegblijven als het even minder gaat. Merk dat ik me dat toch wel begin aan te trekken. Lidia; Fijn dat het iets beter gaat. Ik heb wel meegekregen dat het een gecompliceerde breuk was, maar hoe en wat verder niet. Ik hoop dat alles alleen maar in stijgende lijn gaat. Is voor jou natuurlijk wel goed. Sterkte!

Soms ben ik lief, Irunalone. Ik mistte Runingliesje ook, maar ik kwam niet op haar naam en vond het zo raar om haar het andere rennertje te noemen. Gelukkig reageerde ze vandaag zelf.

Goedenavond! Waarschijnlijk slaapt Lytse al, maar ik wilde toch nog even zo vriendelijk zijn om te reageren op de woorden van gisteravond. Telkens als ik stop met Refusal, dan drink ik. Omdat het kan, omdat het mag. Ik geef wel altijd een reden aan waarom ik voor de bijl ben gegaan, maar ik geloof dat ik de redenen meer gebruik om anderen 'tevreden' te stellen, dan dat het daadwerkelijk de reden is waarom ik drink. Ik bewijs met Refusal in mijn lichaam dat ik het ook gewoon zonder kan en dan denk ik geen moment aan drank. Misschien zijn er gewoon momenten waarop ik van mezelf mag? Ik ben met mezelf nog in gesprek waarom ik drink als het weer kan als ik stop met Refusal. Hoe dan ook; Ik ben gestopt met Refusal en ik begin ook niet weer met Refusal. Ik heb gewoon teveel nare bijwerkingen. En dat is echt geen smoes, maar iets wat ik zelf heb ervaren en niet als prettig. Ik ga wel in overleg met de huisarts over wat nu. Maar Refusal is definitief gepasseerd station. Morgen heb ik sowieso weer een afspraak staan met de psych. Dan over vandaag; We hebben twee uur gelopen en daarna samen gegeten. Woensdag komt ze weer. Vrijdag ook weer. En ook met Koninginnenacht/dag ben ik onder de pannen. Enerzijds leuk, anderzijds ja. Het is wennen. Ik heb lange tijd gedaan wat ik wilde doen zonder rekening met een ander te houden. Nu wordt van mij verwacht dat ik weer rekening ga houden met een ander en dat ik ook nog gezellig doe. Het is allemaal onwennig en ik ben nu ook doodmoe. Maar het was wel gezellig. En daar gaat het op het eind om.

Welterusten Jen!

Och, je moet iets te vertellen hebben aan de kleinkinderen. Hij wil er vijf. Ik vond één al een overwinning.

Nee, een vriendin zonder opties. Haha, in het Nederlands klinkt het wel vreemd. Er is wel een man waar ik eventueel een optie op wil nemen, maar ik twijfel nog. Ik ben ten opzichte van hem maar een schoffie van de straat. En ten opzichte van mij is hij maar een sukkel. Lekker uitgedrukt, maar weet even geen andere benaming voor sukkel. Haha.

Het zal wel een bepaalde knop zijn. Want van de vermoeidheid en brandstof herken ik het wel van mezelf. Net alsof je dan wel door kunt, terwijl dat eigenlijk een spelletje met de geest is. Jane4, slaap lekker! Ik schaam me alweer onbehoorlijk. Had vanmiddag gezegd even te gaan liggen, dat is in totaal een slaap geworden van vijf uur. Kreeg om acht uur een bericht met de vraag of het oudje nu nog steeds een tukje deed. Zij weet wel dat ik dronk, niet dat ik gedronken had. *Mist het smiley'tje met duimen naar beneden*

MM, Sabine81, Irunalone ? Jullie mogen ook langskomen als het allemaal niet zo gaat als het moet, hè.

Ja, ik snap het. Angst zorgt ervoor dat we dingen verzwijgen. Het is een gegeven. Mijn toenmalige vriendin heeft Narcolepsie. Ik ben met haar op treinvakantie geweest en dat was niet heel erg leuk. Ik heb van verveling, omdat ze heel veel sliep, een cassettebandje van N'sync gekocht om maar zelf niet in slaap te vallen en om de volgende aansluiting maar niet te missen. Op een terras kon ik tegen haar praten en antwoord krijgen, maar ook opeens geen antwoord meer krijgen, omdat ze in slaap viel. Ik snap dus hoe heftig het is of kan zijn. En ik hoop dat als je veel last hebt van iets, dat er snel antwoord komt. Want leuk is een ander iets. Het enige wat ik nooit heb begrepen van Narcolepsie is dat als mijn vriendin zich inzette voor een leuke avond discotheek dat ze én zoveel dronk en dat ze het langer kon volhouden dan ik het kon. En in de tijd dronk ik niet, omdat ik het niet lekker vond (vreemd gezien ik daarna alles heb ingehaald) en ik snapte niet dat ze niet op een bankje in slaap kukelde. Daarentegen was ik degene die indutte op hetzelfde bankje, haha. Maar zij heeft me daar nooit antwoord op kunnen geven en ik heb het antwoord nooit kunnen vinden. Ach, het was zo, denk ik dan maar.

Ik heb een laptop waar de batterij uit is (zodat deze niet verzuurd raakt) en trek ik nu net de elektriciteit eruit. Oeps! Jen, krijg je morgen uitslag over hoe en wat? Trouwens, toen je de eerste keer vertelde dat je in slaap viel tijdens het werk, dacht ik dat dit lag aan jouw verstoorde ritme, maar de tweede keer? Er is geen mens die vrijwillig dezelfde fout maakt. En jij valt zo maar uit het niets in slaap, daar moet echt iets achter zitten. Ook niet leuk, maar dan weet je iig dat je het niet expres doet. Ik hoop dat jouw baas een beetje menselijk is en snapt dat je het niet expres doet. Ook al denk in niet dat hij weet dat het eerder is gebeurd?