Runningliesje

Mooi Ap, dank je, ben het helemaal met je eens! Sowhat, dit is dag drie, ik hoop dat dit de ergste dag was en het morgen beter gaat. Ik heb gelukkig mijn meds, de Librium en Campral, maar van de Librium moet ik binnen een week af zijn.

Herkenbaar en oplosbaar! Ik ga nu voorlopig drinkfeestjes e.d. uit de weg, maar mocht ik er toch tussen komen zorg ik altijd voor een glas (water, cola, cassis, etc.) in mijn hand waaruit ik kleine slokjes neem. Zo heb ik het vandaag op het terras ook gedaan. Succes Jaap!

Bedankt allen voor de heldere antwoorden! Aangezien ik de laatste tijd weer fors gedronken heb zal het niet beter gaan, maar ik heb mijn leven weer omgegooid. Ik kan alleen niet goed eten. Heb wel honger, maar word kotsmisselijk een half uur na het eten. Ik ben er nu bang voor. Is dit afkick of toch iets met mijn lever?

Komt goed Sowhat, we hebben allemaal hetzelfde!

Haha, zo is het! Ow bah, ben weer eens klaarwakker, nog zo'n nadeel veel van afkicken, maarrrrr, morgenochtend word ik toch minder moe wakker dan als ik gedronken had!

Nee, manlief rijdt. Met de werkbus, dus helaas geen extra plek voor meerijders. Wel even kijken of hij kan rijden, anders kom ik gewoon met het OV, zo! (Tenzij D me nodig heeft natuurlijk)

Dank je Ap. Daarom gaf ik al aan, als ik een beetje pipsjes zie en zit te bibberen snappen jullie dat wel, dat is idd niet het grootste probleem. Meer de spanning (die ken je!) en het feit dat D last heeft van zijn arm en we even afwachten hoe het er morgenochtend uit ziet. Anders gaan we alsnog naar de EHBO en dan zijn we wel even zoet. Je doet het goed man, wordt leuk morgen!

Ik heb de PB wel gehad, maar ben ook een beetje bang iedereen te missen. Gelukkig staat er in de PB een nr. wat we kunnen bellen om elkaar te vinden. Sowhat, Dylan wil je de PB wel doorsturen, ik wil het ook wel doen, zeg het maar! Dylan

Ap, ik voel helemaal met je mee! We gaan er gewoon samen voor! Je rijdt toch met lieve Spudje mee?

Wat is het stil hier! Ligt iedereen al lekker te slapen? Ik kan (zoals ik al aangaf) weer mijzelf droog afmelden. Ik ga zo naast mijn lieve mannetje liggen, hij is bijgetrokken en ik ga hem zo lekker instoppen. Morgen vroeg op voor de training en daarna: Meeting! Ik hoop zo dat ik niet hoef af te zeggen door de afkickverschijnselen... Truste lieverds!

Hoi Lya, welkom! Als je wilt kom meepraten op ditjes, datjes en dagdraad. Op het dagdraadje zitten we meestal allemaal. Rot iig dat je je zo naar voelt. Sterkte!

De Campral zit er ook weer in, wat een heerlijk vooruitzicht, straks geen trek meer! Wel veel bijwerkingen (en natuurlijk nog afkick)... Hoort eigenlijk niet in dit draadje, maar ik wist niet waar anders...

Wijs besluit Wijfie! Dan ga ik ook niet met mijn djembé zeulen. Ik zeul al met een gigantische fles cola en bastogne koeken!

Nee hoor Wijfie, ik heb niet gedronken en dat ga ik ook niet doen meis. Ik zit midden in de afkickperiode en daar heb ik veel last van. Ik hoop vandaag de ergste dag te hebben gehad. Voel me hondsberoerd. Durf bijna niet meer te eten, word gelijk hartstikke misselijk. Gelukkig koelt het aardig af en kan ik zo lekker in bedje kruipen in een geluchte slaapkamer.

Ja hoor Wijfie, ik kom. Tenzij ik me echt heel ziek voel of dat de arm van mijn man toch niet goed blijkt te zijn. Maar in het eerste geval denken ik dat jullie het prima begrijpen als ik een beetje pipsjes zie.

Marika en Sowhat: Ik wilde niet echt dood idd, ik wilde hulp. Van de hulpverlening, van mijn man, maar die was er boos vandoor gegaan, doettie altijd als het hem te veel wordt, kan ik me overigens wel voorstellen, beter dan te gaan schelden op mij of de wereld. Mijn geduld-level ligt wat hoger. Maar ik voelde me alleen, hulpeloos en ladderzat. Dat is mijn eigen stomme fout. Geen smoes voor te verzinnen. Daarom nu een nieuwe dappere poging om te stoppen. Ik zeg poging, want ik weet dat een terugval altijd op de loer ligt. Maar dat ben ik niet van plan. Al is het maar voor mijn man. Verder kennen jullie mijn situatie (en onze relatie) niet echt. Dus is het moeilijk om daarover te oordelen. Lief dat jullie meedenken hoor, waardeer ik alleen maar, maar het ligt gewoon allemaal ingewikkeld. Het komt nu over alsof mijn man alleen maar voor mij rent en ik niet voor hem. Het probleem is dat ik niet voor hem mag rennen (maar het lekker toch doe )

Das waar Marika, en wat een snoepie!

Marika, je hebt gelijk, ik schrok echt toen ik mijn lieffie zo zag liggen. Gelukkig heb ik hem nog! Sowhat, idd mijn man doet al jaren zijn best voor me, maar ik ook voor hem hoor. Hij laat zich alleen niet door me helpen en in een relatie wil je evenwicht, ik wil er dolgraag voor hem zijn en dat is nu wat me frustreert. Laat mij maar ff lekker janken, is lang geleden om eerlijk te zijn, door de alco. Nu beter tranen uit mijn oogjes, dan bier in het bekkie!

Dank jullie wel allemaal! Hier is het momenteel tranen met tuiten huilen. Ik probeer mijn man te steunen, maar hij kan het niet loslaten en scheld alles en iedereen uit (inclusief mij). Ik heb hem geprobeerd mee naar buiten te nemen (ondanks mijn ziek gevoel), heb een bos roosjes en allemaal lekkere dingen voor hem gehaald, maar hij wil niks van me weten. Ik ben nu even alleen op de slaapkamer gaan zitten met de kleine laptop, D zit nog met de grote verzekeraars op te zoeken en uit te schelden. Hij laat het gewoon niet los, er is niets wat we op dit moment kunnen regelen. Maandag ga ik uitgebreid voor hem aan de slag, maar nu is alles gewoon gesloten. Ik hoef geen bedankje, maar een beetje waardering zou fijn zijn. Letwel, ik begrijp hem heel goed, hij is van slag en dit is zijn manier om ermee om te gaan. Ik kan het gewoon even niet meer, ik heb zo mijn best voor hem gedaan en hij vindt het niks waard. Ik voel me machteloos en ziek en wil gewoon even goed janken, maar dat is niet eerlijk tegenover hem.

weekpact 5-8-2013 Bolletje Tatum Wijfie RL Dit moet ik doen, de Campral werkt pas na 2 weken, dus voorlopig meedoen op alle pacten.

Allereerst een dikke knuffel voor Hots, VM en Jane, en natuurlijk iedereen die ik vergeten ben die het moeilijk hebben. Nu wil ik even mijn ei kwijt, dan ga ik weer terug in mijn hok Vanmorgen gaan racefietsen, alles ging goed tot in een bocht mijn man werd aangereden door een brommer die op de verkeerde weghelft reed. Gelukkig heeft mijn man weinig, wat schrammen en last van zijn arm, maar zijn fiets ligt wel in de kreukels. We waren ver van huis en moesten thuis zien te komen. Dus de fietsen in een winkel achter gelaten, met een trein naar Den Haag CS en daar door een vriendin thuis gebracht. Daarna weer in de auto van mijn man (een werkbus) om de fietsen op te halen en gelijk door naar de fietsenmaker. Mijn fiets ook maar achter gelaten voor een beurt en nu afwachten. Hopelijk kunnen we via de verzekering van die vent de schade betalen. Daarna heb ik mijn stuiterende man meegesleept naar een terras aan het strand om even bij te komen. Ik ondertussen doodziek (misselijk, diarree, duizelig, trillen), toch wat gegeten, toen moest ik echt naar huis, zo misselijk. Weet iemand of dit bij de afkick hoort? Ik heb op het strand overigens uiteraard niet gedronken... Nu beroerd. Zie op tegen morgen. Als ik me dan nog zo voel... Zo nu ga ik weer even af, zit en blijf. Lies

Ow en ik vergeet Jaap helemaal, mogge Jaap! En sterkte met David

Goedemorgen Geertje en Sowhat! Geertje: Ik ben het absoluut met je eens. Ik gaf al eerder aan in een berichtje vanmorgen dat ik me persoonlijk aangesproken voel en niet weet of dat terecht is. Nu durf ik ook niet zo makkelijk mijn mening meer te uiten. Dus lieve Nien, lieve allemaal, graag duidelijkheid op de dagdraad! Ga goed vandaag allen!

Mogge Aak! Hier ook zo stil... Heeft wel wat! En ja Iggie, ik heb de grootste stinkpoten des werelds, zeker nu ik door de afkick zo zweet , een azaronbadje dan maar?

Jan, de teller staat op 58.2, we gaan dus langzaam weer naar benee.