Ik moet wel toegeven dat het me irriteert als iemand me zegt dat ik het zal begrijpen als ik goed lees. Nee dus. En ik heb besloten om niet met mijn irritaties te blijven rondlopen.
Ik denk inderdaad dat het een mechanisme is, Ietje. En ook wel meer dan dat. Als je alleen thuis ben met een man in het ziekenhuis en een nieuwe full time job, dan "moet" je op de een of andere manier sterk zijn, Anders valt het kaartenhuis ineen
ja ik vind het heel prettig dat ik nu betrokken wordt bij de behandeling. Een paar maanden geleden was dat wel anders, man, wat ben ik toen eenzaam geweest. In zeker opzicht denk ik dat mijn huidige moedeloosheid een terugslag is.
nee, maar ik heb wel een heel goed gesprek met de psych van mijn man gehad. Had er onrechtstreeks zelf wat aan, en plan om terug de dingen aan te pakken op het werk.
je bent nog jong wijfie, en je hebt alleen dit leven om iets van te maken. Dat betekent niet natuurlijk dat je egoistisch moet zijn, maar ik heb het idee dat jij J ook niet veel meer te bieden hebt omdat het op is. En ja, dat vergt moed.