Jen

jops, ik lees je. Edoch. Het is sowiso moeilijk om iemand an sich te kennen, maar ...

Nee blondie, ik hoop net dat ik beter met mijn man kan praten als het gestabiliseerd is. Nu is hij egocentrischer dan hij gewoonlijk is, moeilijker bereikbaar. En ik vind het vermoeiend dus, maar dat niet alleen, het lijkt weinig op te leveren. Bem eigenlijk erg blij dat hij naar een vriend is en ik alleen thuis.

En nu heb je er al een, haha. Ik ga ook zo eens een nieuw woord leren.

Ik vind portfolio ook zo'n machtig begrip. Zou ik ook wel willen hebben :-)

Klopt Bol. Maar voor mijn huwelijk heb ik hem noch manisch noch depressief meegemaakt. Het vermoeden is zelfs dat ons huwelijk een trigger was. Erg verwarrend Dank je Gerrit

Misschien moet mijn man eerst wat bedaren, blondie, voordat ik de vraag stel. Ik geef me dus nog een weekje ,)

Dat is ook spannend Rapilos!

Ik laat het nog even bezinken. Weekje of zo, niet langer.

Het helpt me dat ik het gewoon van me af kan schrijven en dat jullie lezen, Lotus. Ik kan deze dingen niet goed met mijn eigen familie delen.

Nee Blondie, misschien moet dat wel uiteindelijk. Ik weet het nog niet,

Sorry dat ik hier tegen het onaanvaardbare aan openhartig ben, maar ik voel me hier heerlijk anoniem.

Cru gesteld: ik weet niet wie hij is, hoe moet ik dan weten of ik van hem hou? Momenteel is het eerder "ik geef om hem". En omgekeerd? Geen idee.

Dat ligt heel moeilijk, bolletje. Eigenlijk werd mijn man door zijn vorige medicatie erg onderdrukt in groep. We hadden het toen goed met zijn tweetjes. Nu is hij veel socialer. En dat vind ik goed! Maar met zijn ouders kon hij nooit echt praten. Dus kennen zij hem echt? Ingewikkeld allemaal. Misschien inderdaad lotgenotencontact nodig.

Tja je kan tegen medicatie zijn maar bij een bipolaire stoornis is de keuze niet groot

Dat veroorzaakt mijn onrust ook een beetje bol. Ik weet het niet. Mijn man nam vroeger andere medicatie dan nu.

Nee Erik, dit is communicatief een moeilijke periode. Daarom wellicht dat ik hier een uitlaatklep zoek?

Als ik dat doe Bol, dan wordt hij heel emotioneel en lastig. Inderdaad een beetje als een kind.

je hebt wel gelijk dat dit niet echt on topic is hier, Acanthus.

Voorbeeldje: zijn auto is kapot en te oud om nog te repareren. Nu wil hij per se opnieuw een tweede auto. Maar hij werkt niet en ik ga met de trein werken, dan is dat toch echt niet nodig? Blijft erover bezig. Ik word er horendul van.

Die eerste foto is inderdaad een genot om naar te kijken.

Datg lijkt me niet nodig Acanthus. Het is eerder vervelend dan onrustwekkend. Zijn medicatie is ook pas gewijzigd, dus misschien nog wat tijd geven?

Wel bolletje, hij dramt door en springt van de hak op de tak, klinkt tegenstrijdig maar ik kan het niet anders omschrijven.

nee borrelen zou stom zijn. Zelfsabotage. Maar ik wil wel even klagen. Als ik thuiskom van mijn werkdag dan wil ik rust. Of opgewektheid. Een beetje interesse. Geen drammerige chaos.

Dank je Lotus. De zin voor een borrel is nu wel iets te groot.

Ik kijk het nog even aan Sowhat. Ongerust ben ik nog niet, maar ik word moedeloos van de chaos.