Remi1

Wauw! En daar voel jij je goed bij? Je ouwe troep wegdoen, waarvan je weet dat het niet meer deugt, en meehelpen weg te sjouwen naar iemand die misschien erg verlegen zit om datgene? Niet om mijzelf op te hemelen hoor maar ik heb net mensen gratis kleding aangeboden omdat het nieuw is en mij niet staat. (miskoopjes). Omdat de energieprijzen je- weet- wel. En zelfs iemand mijn petroleumkachel aangeboden om tijdelijk te gebruiken. Als ik zou weten van tevoren dat het geen goed goed was deed ik het nooit want dat is geen helpen.

Wat is er mis met Bossche bolle bollen met perensap?

Het regent. Hard! @Hadocque

Ik wens nooit mensen dood. Of ziektes toe.

Ik zou een paar uurtjes varen vandaag. Maar ik en een paar uurtjes..tuurlijk ga ik niet zomaar terug naar huis. De natuur slaapt. Morgenochtend sta ik tegelijk ook weer op. Nu vooronder. Lekker koese

Mannen...Ach..

Ooh ja, natuurlijk!()

Nou wat? Ik zeg dat gewoon. En dat had ik niet tegen jou maar dat jullie virtuele knuffeltjes van elkaar zijn weten we wel hoor, dat ontgaat niemand. Maar goed. Reacher schrijft niet met mij, negeert mij, en dat vind ik niet erg hoor maar fungeer nu niet als tussenpersoon ofo @Quinn

Ik vind het leven van Lady Diana boeiender.

Well, The Iron Lady died. Nu komt Reacher in die buurt.

Wij hadden eerst geen rookmelders maar sinds de verplichting sinds juli j.l. dus wel. Ik vind het een goeie zaak hoor die melders. We waren het altijd al van plan maar het bleef altijd bij een plan op 1 of andere manier. Ik moet zo begrafenis. Ik kan daar nooit zo goed mee omgaan, heb er alweer buikpijn van.

Onlangs is onze dochter werderom behandeld en vandaag kregen we eindelijk na 3 jaar de uitslag dat ze "schoon" is.

Ja maar @Lika ik vind dat geen opscheppen maar trots op jezelf zijn. En terecht, want wat je zegt; "het gaat niet vanzelf" en je doet het toch maar! Wat fijn voor je

Ik snap @nancy wel denk ik. Ook ik heb me maar stil gehouden maar een beetje "raar" vind ik het wel @Roberto. Want bij zelfhulpgroepen, ik beschouw dit forum ook als een zelfhulpgroep, heb ik de ervaring dat degene die aangeeft niet 24 uur nuchter te zijn dat die juist degene is die stil is en luistert en niet andersom. Maar ja dat stil houden hoeft van mij hier nu ook weer niet want je kan elkaar elkaar hier niet zien natuurlijk en dan gaan mensen zich zorgen maken na een melding van gedronken te hebben en dan gevolgd door stilte. Hier moeten we het van het geschrevene hebben juist @Roberto

Het niet drinken wat z"n vruchten afwerpt is de beloning op zich.., en dan volgt de rest als vanzelf. One day at a time. Welkom en succes

Wauw!!! Dit is werkelijk een te belachelijk advies om die verslavingsarts serieus te nemen. Lachwekkend belachelijk. Haha wat een sukkel joh Tuurlijk is 2x per jaar veel te weinig!

Goedemiddag allen.. Hier gister geen regen, vannacht geen regen en vandaag ook geen drup. Het gras in me tuin gaat op de plaatsen rondom de wortels van de (fruit)bomen dood en de zoete appeltjes aan het (nog jonge) appelboompje redden het denk ik niet. Het is me te warm en benauwd maar anders deed ik de regendans voor ze. De natuur heeft dorst.

Lekker koese allemaal

Toen ik van mezelf begon te houden zag ik in dat mijn onrust en emotioneel lijden signalen zijn dat ik niet leef in harmonie met mezelf Nu weet ik: dat is authenticiteit Toen ik van mezelf begon te houden begreep ik hoeveel ik iemand kan kwetsen als ik mijn verlangens opdring zelfs als ik wist dat de tijd er niet rijp voor was en de ander er niet klaar voor was – zelfs als ík die ander was Nu weet ik: dat is respect Toen ik van mezelf begon te houden verlangde ik niet langer naar een ander leven en zag ik dat alles in de wereld om me heen een uitnodiging is om me te ontwikkelen Nu weet ik: dat is groei Toen ik van mezelf begon te houden begreep ik dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben en dat alles gebeurt op precies het juiste moment ik kan dus rustig zijn Nu weet ik: dat is zelfvertrouwen Toen ik van mezelf begon te houden stopte ik om elke minuut te vullen en plannen voor de toekomst te maken nu doe ik alleen dat waar ik blij van word waar ik van houd en wat mijn hart laat zingen op mijn eigen manier en in mijn eigen tempo Nu weet ik: dat is eenvoud Toen ik van mezelf begon te houden heb ik me bevrijd van alles wat niet goed voor me was: voeding, mensen, spullen, situaties en alles wat aan me trok, wat me weg leidde van mezelf Eerst noemde ik het ‘gezond egoïsme’ Nu weet ik: dat is liefde voor jezelf Toen ik van mezelf begon te houden stopte ik met steeds mijn gelijk willen halen en sindsdien merk ik steeds vaker dat niets zwart of wit is Nu weet ik: dat is bescheidenheid Toen ik van mezelf begon te houden wilde ik niet langer in het verleden leven en me geen zorgen meer maken over de toekomst Nu leef ik alleen in het moment in het hier en nu, waarin alles gebeurt en ik noem dat zijn Toen ik van mezelf begon te houden zag ik in dat mijn gedachten met me aan de haal kunnen gaan en me een naar gevoel kunnen geven maar toen ik mijn hart liet spreken werd mijn mind een waardevolle bondgenoot Nu noem ik deze verbinding de wijsheid van het hart Wanneer we van onszelf gaan houden hoeven we niet langer bang te zijn voor confrontaties met onszelf of met anderen zelfs sterren botsen weleens en daaruit worden weer nieuwe werelden geboren Nu weet ik: dat is leven (Charlie Chaplin)

Dat lees ik hier wel vaker. Ik vind dat heel vreemd, oftewe,l ik herken dat niet; dat dat gaat zonder hunkering.

Mijn moeder is op 52 jaar overleden aan de gevolgen van borstkanker. Zij had altijd al "borstproblemen" en ik heb dat als enige van ons, 3 meiden, geërfd. Mijn mem had angst voor witte jassen, oftewel doktoren, ook wel bekend als "het witte jassen syndroom". Ik heb dat ook. Hierdoor kwamen ze er te laat achter zij al vergevorderd borstkanker stadium had en ze niet meer te helpen was. Tijdens haar ziekbed heb ik haar nooit wat hoeven beloven behalve die ene keer dat e me vroeg of ik asjeblieft wel met borstproblemen naar de dokter wilde gaan. Dat heb ik beloofd en sta bekend bij de mammapoli van het ziekenhuis. Mem ging ook niet naar de bevolkingsonderzoeken, oftewel; de kankerbus, zoals zij dat noemde. Teveel angst. Nu wordt ik over 2 maanden 50 en ik zag de kankerbus staan bij onze huisarts. Ik dacht vanmorgen nog, Oei, ik wordt bijna 50 dan zal ik volgend jaar daar ook heen moeten. Thuisgekomen lag er al een uitnodiging in de bus. Heb gelijk gebeld en afspraak gemaakt zonet. Dat ik dat gedaan heb maakt me trots maar nu moet ik het ook nog gaan doen. Waarom ik dit deel weet ik eigenlijk ook niet want ik ga toch wel hoor maar het raakt me gewoon zoveel nu. Komt zo aan me diepste gevoelens..dat me gedachten allemaal verschillende kanten op gaan.

Nou, ik ben een paar maanden hier bijna niet geweest maar als de interactie hier zoals die nu vandaag is, ook steeds is geweest, dan weet ik nu al dat ik geen moeite hoef te doen om terug te lezen.

Ah goeie! Hoe is"t @Jannigje?