lidia

Hallo Yvonne, ja lang geleden en dan nog steeds veel ouwe trouwe schrijvers hier. Bedankt voor je tip, ik ga het later nog eens goed lezen, heb wel al wat gepost, als het je interesseert. Moet straks eerst naar HA hierover en wilde graag ook wat ervaringen van andere gebruikers kunnen meenemen. Verder gaat het eigenlijk wel goed, gezien de omstandigheden waarin wij allen verkeren en nog lang mee zullen moeten leren leven. Voor mij is reizen er niet meer bij met mijn leeftijd en COPD. Heb het al benauwd genoeg bij beweging. Nou ja, gebrek aan conditie heeft er ook mee te maken. Geen beach volley voor Lidia. Zo blij dat ik niet meer taal naar sigaretten, bovendien wordt het steeds onmogelijker gemaakt om ze te kopen en te gebruiken. Bye for now.

Knakker,, er zit een geschiedenis aan die eieren. Eens waren er hier 2 heren die elkaar woestijnvossen noemden, en zo droog als de woestijn trachtten te zijn. Toen ik in de Witte Woestijn 10 dagen was, waren er woestijnvossen die 's nachts je spullen weghaalden als je buiten sliep en 's avonds gewoon stonden te kijken of er nog wat te eten over bleef voor hem/haar. Toen we opbraken heb ik dit stapeltje voor de dieren gemaakt, zgn. omdat ze een beetje beschadigd waren en de ruige tocht niet heel zouden overleven. Daar komt bij dat het ei symbool staat voor nieuw leven en dat is toch waarom we hier gekomen zijn. Op dit forum, bedoel ik. Maar leuk dat het je opviel. De foto is gewoon met een analoge camera gemaakt.

Gelukkig dat je in orde bent Lady Jane. Sport.. levensgevaarlijk, dat is mijn motto. Je kent me wel , hè?

Dit ken ik allemaal ook in meer of mindere mate. Ik vind het eng spul, het mag ook alleen maar onder begeleiding van een arts worden gebruikt. De werkzame stof is nalmefeen, al ik het goed heb, verwant aan naltroxen. Mijn arts zei dat dit iets nieuws was en het leek mij wel wat, als noodrem bij erge trek. Maar ik heb er nu 7 van gebruikt en nooit meer..... Doodeng spul. Ik zei een keer tegen mij arts : it's messing with my head. Hij had voorgesteld dan maar een halve te nemen, maar dat vergat ik op het cruciale moment. Bijna 3 dagen duurde het effect. Je bent idd jezelf niet meer, mijn buurvrouw zag het voor haar ogen gebeuren en al na 15 min. Ik was duizelig en had nergens meer trek in, niet in koken en helemaal niet in eten. 1 keer ging het wel goed, toen had ik het ingenomen na 2 glazen wijn, dat kan ook nog en toen werd de zin om door te drinken idd minder. Er staat niet voor niets in de bijsluiter dat je er niet bij mag autorijden of machines bedienen. Ik heb een beetje haast, want heb zo een afspraak en dan geef ik ze terug, voor ik in de verleiding kan komen er nog eens 1 te proberen. Heb hem er eens 1 aangeboden, maar hij keek wel uit. Ik heb gezegd dat het wel methadon voor alcoholisten lijkt. Een medicijn waar in de bijsluiter staat dat je dingen kunt gaan zien en horen die er niet zijn. Kan niet geloven dat zoiets aan toch al labiele/kwetsbare mensen mag worden gegeven. Dus Elfje, het ligt niet aan jou en het is een heel nare ervaring, want met drinken kun je stoppen als het niet goed valt, maar zo'n tabletje zit er in en je moet je tijd gewoon uitzitten tot het effect over is.

Goedemiddag, neem mij niet kwalijk dat ik hier zomaar kom binnenvallen. Hoewel dat nog niet mee viel, want het is hier zo veranderd dat ik de deurknop niet eens kon vinden. Geregeld neem ik mij voor weer eens vaker te komen, maar het komt er niet van. De reden dat ik hier nu ben is om te vragen of er iemand ervaring heeft met SELINCRO en dan voornamelijk de bijwerkingen. Ik heb er al eens op gegoogled en toen leidden alle wegen naar dit forum. Zo zie je maar hoe belangrijk het is. Dat is geen grapje. Over 2 uur heb ik een afspraak bij mijn begeleidend arts over dit onderwerp, dus als iemand dit leest en er wat over te melden heeft............... alvast bedankt.

Ja, leuk hier weer te zijn, hoewel de reden natuurlijk niet zo leuk is, het ging de verkeerde kant op en dan die "feestdagen" plus verjaardag. En jullie weten het : een vingerhoed is teveel en een emmer te weinig. Jane, als ik naar het forum ga, sta ik al ingelogd, tot mijn verbazing. Yvonne, dank, ik verbaas me erover dat jij, Jane en nog zo wat het zo lang vol houden. Dat kost toch heel veel tijd? Graag vestig ik even de aandacht op het 1e programma in het kader van Dry Jan. op NPO 3 om 20.25uur. NAAM dE nATIONALE blaastest. Laatst heb ik ook de 2 doc ROES (in 2 delen) gezien en opgeslagen en nog een keer gezien. Heel veel te herkennen. Vooral het gevoel van schuld dat 1 v.d. deelnemers had als zij weer eens (teveel) gedronken had. Had ook mijn HA de raad gegeven hiernaar te kijken met de toevoeging dat verslaafden heel goed zijn in het een rad voor ogen draaien van anderen. Hij was al wel zo wijs te zeggen dat artsen de desgevraagd opgegeven hoeveelheden p/dag zelf al verdubbelen. Zit er toch wat vooruitgang in. Ja, ik probeer een goede relatie op te bouwen met HA. Kan geen kwaad op mijn leeftijd.

Heb ik het zo goed gedaan? Ben sinds ik hier was wel vooruit gegaan op digi gebied. Zijn die letters speciaal zo groot voor senioren? Ik ben een dag eerder begonnen, dus op 31-12-2020, al die glazen op TV was genoeg reden daarvoor. Ik heb dat wel eens eerder zo gedaan. Als mensen om mij heen steeds maar eten, krijg ik geen hap meer door mijn keel, dus geloof het of niet, na een bootreis (normaal cruise genoemd) van 6 weken, kwam ik, die heel wat moeite met gewicht heb, 4 kilo lichter terug ! Sindsdien gaat het langzaam naar beneden, ook stoppen met roken heeft daar geen verandering in gebracht. Kwestie van lange adem, helaas is geduld not my middle name.

Hallo, hier is Lidia, ik zag dat er toch nog een paar mensen zijn die mij missen, doet me goed. Het is hier veel veranderd, dus ik denk dat de up date die ik aan Lady Jane heb gestuurd, een PB was. Het gaat wel goed met me, hoewel het nog niet geheel en al gelukt is met alcohol de baas, maar mss ontbreekt de wil mij. Met niet roken is het wel gelukt, dat mocht ook wel, kan de stoppogingen niet meer tellen, maar ben heel blij die snak kwijt te zijn en vertrouw erop dat dat voorgoed is. Het wordt ook steeds minder geaccepteerd. Gelukkig voel ik mij veel stabieler dan in de tijd dat ik hier elke dag was. Dat heeft wel geholpen, maar plotseling had ik geen behoefte meer om mee te doen. En van de ene dag op de andere ben ik helemaal weggebleven, ook niet meer meegelezen. Er waren zoveel onbekenden, terwijl de oude bekenden weg bleven en de sfeer was ook niet fijn. Ik hoop van ganser harte dat dat weer verbeterd is.

Dag Jane, toevallig dat jij hier ook bent of kom je weer regelmatig? Ik hoorde in Nieuwsuur dat er geen refusal meer is omdat de grondstof niet meer geproduceerd wordt, dus ik kwam eens kijken of dat hier onderwerp van gesprek was. Niet dus. Het ferritine in mijn bloed is na 5 liter afgetapt te hebben, op een goed niveau, leverwaarden trouwens ook. Nu moet ik half mei weer bloed laten prikken en dan kan worden bekeken hoe vaak ik een aderlating moet laten doen. Kan natuurlijk dat je het vergeten bent, maar ik heb ijzerstapelingsziekte. De erfelijke vorm. Voel me nu een stuk minder moe en alcohol is "taboe", maar daar houd ik me eerlijk gezegd niet 100% aan. Het bevalt me op deze manier wel. En, hoe vaar jij? vast nog op de juiste koers.

Over epilepsie. Ik heb een zoon die dat heeft en het vreemde is dat het pas omstreeks zijn 30e begon. Dat gebeurt niet vaak vlg. artsen. Ik geloof en vrees dan ook dat het mss latent aanwezig was, maar door alc., blowen en snuiven latent is geworden. Het heeft lang geduurd tot er een passend medicijn gevonden was. We hadden toen geen contact, maar ik hoorde wel eens wat. Vind het heel erg als een kind in zo'n geval daar niet overheen stapt. Maar hij is erg koppig en nu weer kwaad, naar ik heb vernomen. Ik heb me voorgenomen m ijn laatste levensjaren niet (meer) te laten verpesten door mijn kinderen, c.q. drank. Hij wordt binnenkort 50 (ja, de ouwetjes hier konden mijn kinderen zijn) en dan zal ik hem schrijven wat ik nog op mijn hart heb en als ik dan niets hoor, dan maar niet. Ik heb jaren mijn best gedaan om het weer goed te krijgen (dank aan het forum) en nu zal het weer opnieuw beginnen? Rust in mijn leven en mijn hoofd, dat is wat ik nodig heb. Die vriendin van vroeger die ik nu na 44 jaar weer sprak heeft 1 zoon minder dan ik, maar die gaan leuk met elkaar om en toen ze ziek was hebben ze een schema gemaakt om voor haar te zorgen. Dat is wat anders dan een zoon met een bezorg Thai op 15 km afstand die niet eens 1 x eten komt brengen als je je rechter pols hebt gebroken op een rot manier. Oudgedienden zullen zich dat nog wel herinneren. En diezelfde zoon heb ik heel vaak eten gebracht, ja niet even 15 km verder op, nee, aan de andere kant v.d. wereld, 5 jaar, in de gevangenis. En dat was ook nooit genoeg. Ben er helemaal klaar mee. O ja, heeft een gigantische schuld aan mij, maar nog niets terug betaald en ik weet bijna zeker dat mijn geld in zijn neus terecht komt. Ondanks dat hij verder "gewoon" functioneert. Voor de duidelijkheid, dit is een andere neus dan hiervoor beschreven is. Zo, nu TV aan en kennis nemen van meer narigheid in de wereld. Maar.............met mij gaat het best goed. Lekkere thee gezet en nu op zoek naar iets er bij. Welterusten voor straks en voor mezelf hoop ik dat niet weer het rookalarm om 6 uur gaat loeien. Man, man ik wist niet wat er aan de hand was. Toen ik dat eindelijk vanuit diepe dromen had uit gevogeld, hield het op. Misschien straks maar naar de zolder klimmen en de batterij eruit halen. Wil geen ruzie met de buurt.

Kohtje We spreken er niet meer over, genoeg water buiten.

Dank, dank, Bol, eindelijk erkenning

In het stadje hier 4 km vandaan , het "hoofdstadje"van deze gemeente, wordt elk jaar een "wijnroute" gehouden. Ik denk een beetje elitair iets. Je moet je inschrijven en een glas kopen en daarmee ga je dan allerlei gelegenheden af. Er zit geloof ik een deelnemersstop op, net de 11-stedentocht, maar dan anders. Er is lichtversiering en zo. Vooral steeds weer de kou in te moeten met je glas in de hand trekt me niet erg. Over trek gesproken, had ik net ook, beide, roken en drinken. Dat kwam zo: van de week kreeg ik zo maar een heel kort maitlje van mijn (kleuter) school vriendinnetje. Ondanks de vele verhuizingen die mijn vader zijn gezin aan deed, bleven we hartsvriendinnen. Maar hoe gaat dat, je krijgt een gezin en zij woont in een plaats die bekend staat als de plek waar niemand komt als hij er niets te zoeken heeft. Dus, ondanks dat zij nog vele jaren kerstkaarten stuurde, helaas zonder adres, verwaterde het contact. Nu kreeg ik na 40 jaar de vraag om haar eens te bellen om bij te praten. Tja................ik vond het doodeng, maar deed het toch. Ze had mij opgespoord via mijn zoon op facebook. Is dat toch nog ergens goed voor, ooit heb ik hem zelf opgespoord via Google. Het was heel gek, het gesprek vloog alle kanten heen, maar er was toch nog een klik. Net wat ik al vermoedde, ze was weduwe, ja, dan ben je alleen en gaat weer contacten zoeken. Dapper vind ik dat. Na 2 uur moesten we het gesprek beëindigen en had ik me toch een trek, stond al klaar om regen en stormkleding aan te trekken of desnoods met de auto naar dat stadje te rijden. Wat hield me tegen? De problemen met mijn luchtwegen, wat net wat beter gaat en het bloedprikken van dinsdag. Toen voelde ik dat ik echt een lege maag had en, gedachtig aan het advies van Bol, besloot ik wat te eten. Er is niet veel meer in huis voor dit soort gevallen, uit zelfbescherming vertoon ik me zelden in winkels, maar er waren nog kroketten uit de aanbieding. Daar heb ik er 2 van genuttigd, nou dan is je maag wel gevuld en de trek is over. En ik ben trots op mezelf dat ik deze emoties nuchter onderga. Ik stop, anders maakt Kohtje me weer uit voor spraakwaterval en dat ligt nogal gevoelig op het moment. Ik wilde dit alleen even vertellen en inhaken op de onderwerpen die hier voorbij kwamen.