Gaby

Goedenavond Frummers, ik verbaas me eigenlijk een beetje over de discussie over hoe Madelief nu het beste kan stoppen, ze heeft zelf aangegeven dat ze niet mag stoppen, en moet blijven drinken, ook al wil ze dat niet, en hoe ''raar'' dat ook klinkt, er is deskundige hulp, en ik neem aan dat die weten wat Made het beste kan doen, de detox is het niet voor haar blijkt na vandaag, dat is best positief dat ze dat nu weet, want daar heeft ze toch naar uitgekeken en kan ze nu afstrepen, blijft voorlopig drinken over, so be it, haar verslavingsarts zal iets anders moeten gaan zoeken voor haar, en dat zal heus wel gebeuren, verder kunnen wij hier met zijn allen niets mee, behalve Made steunen en hopen dat er snel iets anders voor haar geregeld wordt! Ieder moet het toch op zijn/haar eigen manier doen! Made sterkte

Ook Goedemorgen Bol

Fijn voor je Madelief, eindelijk duidelijkheid, sterkte, en ik hoop je snel weer te lezen hier, hoe snel kan het soms gaan!

met lichte tegenzin, maar ik heb hem geslikt, ik zit nu rond de 6 weken droog, en het lukt me vaak niet die 2 maanden te halen, in december ook de fout mee ingegaan, net weer gaan drinken voor mijn 2 mnd droog staan, en dan nog las ik hier laatst, ''tel de dagen dat je NIET drinkt'' en dan ga ik goed, maar ik wil nu weleens ervaren hoe ik er nuchter mee omga, hoewel nuchter, ik ben nog veels te vaak aan het rekenen en bedenken wanneer ik weer ''mag'' drinken, dus momenteel is die knop nog niet om :$:angry:

Goedemorgen Frummers Sha, 3 maanden! Gefeliciteerd Jopie, wat is er met de maan dan, hij is niet meer vol toch? hier ook onrustig geslapen en gedroomd, o.a over dat ik een foto kreeg van een baby op mijn telefoon???? en dan te bedenken dat ik nog zo'n niet smart/i-phone tel heb

ik heb de afgelopen dagen een paar keer voorzichtig geprobeerd iets te schrijven, omdat ik er doorheen zit, nu vandaag vond ik de dagdraad op mijn problemen aansluiten vandaar dat ik er iets over schreef, en dat is goed, het lucht op, en ik kan nu eindelijk huilen, en misschien is dat wel goed, bedankt voor je reactie ER, maar ik merk dat zo'n reactie als van Hannah, me van streek maakt, dan denk ik, ik heb het moeilijk, en dan wordt ik zo aangesproken, het zal dus idd wel allemaal aan mij liggen, dus ik ben er weg mee.... voor mij is hier nu even niets meer te halen....

ER hij woont met zijn 2 kinderen, die wil ik er niet bij betrekken, hij neemt de telefoon niet op als ik bel, ik heb hem een smsje (tsja zo moet dat) gestuurd, dat hij altijd welkom is als hij met me wil praten, daarop kreeg ik terug, dat hij het ook heel jammer vindt zoals het loopt, maar dat het mij stuk maakte, en hem teveel energie kostte, en dat hij het ook allemaal niet wist, en dat dit hem nu wel even rust geeft en dat ie dat ook voor mij hoopt.

Hannah het is een ''soort'' van borderline voor mannen, schreef ik, maar fijn dat je de intentie van het verhaal ,zo goed oppikt, pfff... gaby dat is niet waar mijn oprechte excuses Hannah, het spijt me heel erg, ik wilde je niet kwetsen, scroll voortaan maar over me heen a.u.b.!

in het begin was ik er vrij gelouterd over, had toen ook 2 sterfgevallen, dus wel wat anders aan mijn hoofd dan zijn grillen... maar nu de tijd verder gaat, komt het ineens in volle hevigheid binnen, ik wil/moet dit loslaten en verwerken, maar dit voelt zo onaf.... ik weet niets... kan niets... ja ademen en doorgaan... tuurlijk weet ik dat ik juist nu niet moet gaan drinken, maar voel me soms zo waardeloos, ben ik het dan niet waard om een briefje of smsje te krijgen met ''het is uit'' of liever nog een gesprekje... we zijn toch geen tieners meer? ik snap het niet, en het maakt me gek, soms.... en ja, daar wil ik op drinken, maar ik weet dat dat ook niet helpt, maar wat dan?

oh ja, en er niet op gaan drinken

dat een relatie niet werkt, kan... alleen heb ik geen afscheid o.i.d kunnen nemen, hij heeft de hoorn erop gegooid tijdens een tel.gesprek, niet eens in een ruzie, maar iets zinde meneer niet, daarna nooit meer gezien of gesproken, enkel via sms. Complete waanzin is het, en ik kan er niets aan doen, behalve het accepteren dat het is zoals het is....

ER DSM4 is een soort borderline voor mannen, een anti-sociale persoonlijkheidsstoornis

Ik merk dat ik emotioneel uitgeput raak mijzelf te motiveren. (van Jan) deze zin raakte me, zo herkenbaar.... ben nog aan het bijlezen, dus sorry als ik ergens tussen val, ik heb het droog gehouden vandaag, dat wel, moet dingen gaan afsluiten, moeilijk... en weet ook niet hoe, na 7 jaar met iemand omgaan is er ''inene'' niets meer, dat zat er wel aan te komen, maar ik merk dat ik het moeilijk vindt om eht af te sluiten, vindt het ook zo onvolwassen, dat we elkaar niet 'gewoon' het beste kunnen wensen, maar ja mijn vriendje is een DSM4 , ben nu met bijlezen bij dat stukje, ga nu verder lezen,moest dit even kwijt

ik heb het gehaald het vorige weekpact, heb wat twijfels, maar schrijf me toch maar in voor het nieuwe weekpact.Moet verdorie maar eens leren nuchter de dingen onder ogen te zien! 11-2 Weekpact. Emmaroos. Bolletje. Ans Marc Sowhat Jani Gaby

Dank jullie voor jullie reacties Pip en jani ik krijg idd ff veel voor mijn kiezen nu, maar goed, ik heb gehoord dat een ongeluk nooit alleen komt, maar dat er daarna ook weer goede tijden komen, zoiets van 7 magere en 7 vette jaren? dus daar hou ik me maar aan vast. merk nu wel dat ik ''nieuw gedrag'' moet gaan aanleren, zoals bv vanmiddag, ik kwam terug uit mijn werk, dan is het zo rond 15u, en dan heb ik de rest van de dag nog voor me, ik had geen afspraken vandaag, voelde me niet lekker in mijn vel, en wat doe ik, gordijnen dicht, roken en alcoholvrij bier drinken (en stiekem balen en rekenen ,wanneer ik weer echt kan gaan drinken, hoe lang wachten na mijn laatste refu etc... :$ en dit was niet de eerste keer dat ik dit deed de laatste maand :$:$ ) dan van ellende maar in bed gaan liggen, in slaap vallen, rond 20u weer wakker worden, balen dat het zo stinkt in huis, alle ramen en deuren tegen elkaar openzetten, gordijnen weer open, kleren in de wasmachine (stinken naar rook), eten maken, koffie zetten, merken dat ik mijn lijf GEEN plezier doe met dat roken, en dan i.i.g maar weer een beetje ''blij'' zijn dat het alcoholvrij bier was, meteen weer een hele refu geslikt, want hee, is dit nu wat ik wil? (maar dan met echte alcohol, dan had ik me nog beroerder gevoeld) Ik moet iets ondernemen, ik probeer elke dag iets te doen, soms gaat het goed, maar soms weet ik het gewoon allemaal niet meer, zit ik er doorheen, maar het is wat Jani zegt, nu moet ik wel nuchter dealen met wat op mijn pad komt! Vanochtend kwam collegaatje van me op het werk, ze omhelsde me, en ik kon de drank nog ruiken, ze zegt lachend ''nog een beetje naar de piep van gister, feestje'' , (6 jaar geleden met haar voor het eerst naar de AA) dus ik vraag ''leuk feestje?'' antwoordt ze '' eigenlijk was er niets aan, maar inene na heel veel bier en whiskey werd het rond vier uur ineens heel leuk, wel heb ik nog geprobeerd de gastheer te zoenen, want zijn vrouw was al naar bed, maar die heeft me zachtjes het huis uit gezet, dus weer zo'n avond, ik lachtte, ergens een beetje jaloers, en toen zei ze tegen me, eigenlijk ben ik wel jaloers op jou, dat jij nog maar zelden drinkt, ik zeg, ja en het blijft moeilijk, ja beaamde ze.... waarop we nog wat leuke annekdotes uit onze gezamelijke zuipperiode ophaalden, die idd wel heel grappig zijn, maar waar ik nu toch echt wel te oud voor ben geworden, en dat vond zij toch eigenlijk ook wel... ik ben er nog lang niet, maar mijn refu zit er weer in. Liefs Gaby

ken je dat, de ene tegenvaller na de ander, verdrietige berichten, mensen ziek en overleden, en mensen die niet willen/kunnen communiceren, crisis op het werk, gaat me misschien uren kosten, onzekerheid over wonen, en dat allemaal in 2 maanden man,man als dit geen redenen zijn om te gaan zuipen, ik wil het i.i.g wel, maar kan niet, want refu weer ingenomen!

ik meld me droog af, ik ben vreselijk chaggerijnig en heel erg opgefokt, ik ga mijn bed in, hoop te kunnen slapen, en dat het morgen weer beter is, bah.... alles zit echt ff tegen! fijne avond allen!

Goede morgen Frummers! DAGPACT Albert SW Gaby zo ik was het van plan, maar ik ga het NIET doen, ik neem vandaag de eerste niet!!! wil ik ooit ergens komen, dan moet ik niet drinken, lang leve de refu voor mij ik ga werken, fijne dag allemaal! Made succes! * SW bij dagpact gezet

en ik zit op de sportschool, en ik doe dingen,maar kom altijd weer alleen thuis, en dat vindt ik ergens wel een gemis, soms.... maar ik probeer elke dag iets te doen,kleine stapjes...

ik onderneem best dingen in mijn eentje, maar er blijft altijd nog zoveel tijd over.... en zie die maar eens te vullen, soms wil je gewoon mensen om je heen om mee te praten irl

@Suiker ik vindt het ook niet leuk alleen, ik ga meestal maar met m'n laptop in bed liggen, ben blij als ik eens een afspraak o.i.d heb, maar is best moeilijk, meesten hebben een gezinnetje, en ik moet alles plannen, als ik niet alleen wil zijn, en zonder drank, lig ik op zaterdag bv al om 20u in bed als ik niets heb, anders loop ik van ellende tegen de muren op... Eenzaamheid is lastig, maar het zal toch ooit wennen?

vandaag weer een hele refu geslikt, want ik wou morgen gaan drinken, had al een paar daagjes mijn refu ''vergeten'', dus het had gekund, maar nu niet meer, oh wat is het soms toch verdraaide moeilijk, ik hoop zo dat het gauw weer een beetje beter gaat... sorry voor mijn geklaag!

We all have our plans, our intentions, things that we're working towards, and that we hope to accomplish. But some of the absolute best gifts in my life have come out of those times when my plan got turned totally on its head. In those moments when everything comes to a screeching halt (or sometimes it's a slow burn), it can be scary and confusing, and it's natural for feelings of anger, frustrati......on, and resentment to emerge. The "WHY is this happening??" comes out. Once as I was driving, I saw a man literally shaking his fist at the sky and I wanted to get out and give him a hug. (But he was screaming and flailing, and I wasn't entirely sure he wasn't on drugs ). So, I just sent him love and thought, "I get it, brother, I truly do." We are tiny humans, drops of water in a huge ocean, and sometimes it's so hard to understand what is afoot. But I've been through it enough times to realize that sometimes the very best, most liberating and fearless thing you can do, is give up your plan, throw it to the wind. Adjust to a new set of circumstances, chart a new course, and trust that something amazing is at play. There may be pain and anguish on the path toward amazing, but if you can walk that path with a tiny little smile on your face, and an easy gait even if the terrain is a little rough, it's a lot better than scrambling to hold onto something that is no longer there, or trying to control circumstances. We get attached to our plans sometimes, and we fail to recognize that a new doorway has opened, that we are perhaps, capable of so much more than we dreamed, and that if we could only trust, surrender, open and breathe, the path would open. And it's good to remember what God said, there are many times when: "The obstacle is the path." Sending you LOVE on your journey!

Meiske sterkte Wil, hou je taai, ik hoop dat je het droog houdt, kom anderes even hier En veel sterkte voor degenen die het nodig hebben, ik blijf het nuchter Leven momenteel moeilijk vinden, maar wie weet komt er snel een oplossing/inzicht? Ik heb i.i.g mijn refu geslikt, dus drinken gebeurt niet!

en ik mag weer werken, iedereen een fijne dag gewenst!