Francesca

Na do-o!

Hihihi.

Jaja, Kate, 't zal aan je hoofd liggen... Hihi.

Je mag komen tegen zessen.

Veel plezier en smakelijk, Kate!

't Is omdat je er zelf voor kiest, VM. Dat is vrijheid! :light:

Je hebt trouwens geen vrijheid of autonomie als je de slaaf bent van alcohol. Al herken ik het gevoel van opstand natuurlijk wel. De weerzin tegen een 'burgerlijk leven'. Bleek allemaal zelfbedrog te zijn, haha. Ik gedij goed bij reinheid, rust en regelmaat. Had ik nooit gedacht, maar het is wel zo.

Heb zelf nooit Campral genomen en weet er niet zoveel van. Misschien heeft het bijwerkingen?

Voor alle duidelijkheid: Antabus heeft dezelfde werking als Refusal. Drink erop en je wordt doodziek. Campral is een trekremmer. Wilde ik maar even rechtzetten!

Mooi, Kate!

Hoi Mimi, Een herkenbaar verhaal, hoor! Ik had zelden blackouts, alleen als ik echt zwaar doorgezakt was, maar de schaamte achteraf was vaak enorm. Zeker als dan in de loop van de dag toch wat flarden terugkeerden... En ik was ook zo'n beller als ik dronken was. Ik maak een lang verhaal heel kort, maar ik kon ook niet meer stoppen als ik eenmaal begon te drinken. Ik heb hier op het forum ontdekt dat het net dat eerste glas is dat zo gevaarlijk is. Omdat dan de rem eraf is. Eén glas is te veel, 10 glazen te weinig... Na een jarenlange strijd heb ik beslist om dat eerste glas gewoon niet meer te nemen. Zolang ik dat niet doe, gaat het goed. Ik ga de srijd met alcohol niet meer aan, want die verlies ik toch altijd. En dus neem ik dat eerste glas niet. Ik drink met andere woorden dus geen druppel alcohol meer, al 25 maanden niet meer. In het begin was het zwaar, maar dag na dag werd het beter. Niet drinken begon een gewoonte te worden, net zoals drinken dat altijd geweest was. Ik hoef me nooit meer te schamen omdat ik niet meer weet wat ik de vorige dag uitgespookt heb en ik heb geen katers meer. Het is niet altijd gemakkelijk geweest, en soms is het dat nog niet, maar er gaan weken en maanden voorbij zonder dat ik de behoefte voel om te gaan drinken. Nu en dan steekt de 'dorst' nog wel eens de kop op, maar ik weet dat dat gewoon overgaat en onderzoek waarom ik mezelf zou willen verdoven, want dat deed ik met drank. Ik probeer nu anders met allerlei emoties om te gaan. Met verdriet, boosheid, teleurstelling, blijheid... Stoppen met drinken alleen was niet genoeg. Maar het heeft me wel heel veel gebracht, en ik ben ontzettend blij dat ik van die bocht af ben! Zelf ben ik in het begin naar SOS Nuchterheid gegaan, een groep alcoholisten die elke week samenkomt. Andere mensen hier gaan naar de AA. In zo'n groep zit iedereen in hetzelfde schuitje, en daar, of hier op het forum, hoef je je niet te schamen. Je bent hier onder lotgenoten, en de meesten van ons hebben wel van die verhalen... Die lees je vooral op ditjes en datjes. Daar lees je ook hoe mensen proberen om iets te doen aan hun probleem. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Groetjes, Francesca

Een schrijnend verhaal, Bako! Maar wel mooi hoe jullie dat met de andere kinderen gedaan hebben. Ik heb helaas ook van dichtbij gezien wat de dood van het ene kind kan doen met het overblijvende kind en herdenk vandaag de zelf gekozen dood van mijn 19-jarige neefje, nu 6 jaar geleden, omdat hij de dood van zijn zusje niet kon verwerken. Dus vind ik het wel ontroerend om te lezen hoe jullie daarmee om zijn gegaan, al was de situatie natuurlijk helemaal anders. Veel sterkte vandaag en fantastisch dat je al meer dan 15 maanden niet meer drinkt!

Hahaha, Blondie, kan er niks aan doen, maar ik schoot in de lach om je: 'Wat een zelfkennis, hé!' Zooooo herkenbaar weer wat hier allemaal geschreven wordt vandaag! Dhendro heeft wel een goed punt! Waarom het als lastig zien? Eigenlijk zou het juist fijn kunnen zijn! Maar ja, waarom gemakkelijk doen als het ook moeilijk kan? Oké, nu stofzuigen.

Ik heb ook een engelenkaartje getrokken! Je zit in een moeilijke periode, maar je hebt genoeg veerkracht om er niet aan onder door te gaan. Vertrouw op je eigen kracht en weet dat het uiteindelijk altijd goed komt. Nou, oké dan...

Was toeval, Kate. Ik dronk zelf niet als ik een heel smerige kater had. Dan moest ik uitzieken. En dan hielp het niet om een biertje te drinken tegen de kater... Wat jij schrijft, Kate, ervaar ik ook. Dingetjes doen, uitzoeken wat je wilt en dat dan ook doen. Alleen lukt dat me de laatste tijd niet zo goed. En als ik die lamlendigheid lang genoeg laat aanslepen, komt ook weer het verlangen naar de roes, naar vergetelheid opzetten. Ik weet dus goed wat ik kan doen om dat verlangen naar vergetelheid, naar troost, naar even weg zijn -- naar drank dus -- de kop in te drukken. Door in actie te schieten. Maar ik blijf het moeilijk vinden om te doen wat goed voor me is. Er blijft toch nog altijd een restje puberaal verzet over... Gek is dat.

Heel herkenbaar trouwens, dat drinken om te vergeten dat je drinkt. Zo was het bij mij op het einde ook.

Hier met die pil! Haha! Kan me nauwelijks voorstellen dat het niet verslavend zou zijn! Voor mij dan...

Talane Miedaner Coach jezelf naar succes 101 tips om het jezelf makkelijker te maken en onrust en onvrede te vermijden. Slechts 7,85 euro bij Bol. Vond ik heel verhelderend!

Dat zou kunnen. Hij leek zo goed bezig en bleef ineens weg. Vandaar dat ik me wat zorgen maakte. Ik hoop dat hij zich eens meldt. Fijne avond iedereen!

Even iets anders... Weet iemand hoe het met Willie is? Ik maak me een beetje zorgen...

:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D Ik lach je toe, Bammie, ik lach je toe!

Hé Blacky, gelukkige verjaardag!! Hoop dat alles goed met je gaat!

Hihi, toen was ik nog een embryo. Een waardevol embryo weliswaar.

Ga maar lekker schuren, BB! Ja, VM, uit 1966. En Groningen ligt inderdaad helemaal in het noorden.