Rudy

Marieke mijn vrouw beweert dat ik de prins op het witte paard ben voor haar. Dus wacht niet langer maar knopen hakken. Zorg voor een degelijke opvang want eenmaal voor jezelf gekozen komt er veel op je af. Sterkte.

Wat gezegd? Wie? Ik?

Smid chapeau.

Niets meer aannemen van anderen heeft voor mij met teleurstelling en schaamte te maken. Schaamte toe te moeten geven iets niet te weten of te kunnen. Het gaat dan om de vraag wat die ander met je kan doen als je het antwoord niet weet of haar dingen in vertrouwen verteld. Machtspelletjes, mij het gevoel geven een sukkel te zijn, uitgelachen worden, niet serieus genomen worden werd mijn deel. Vertelde men iets serieus of een grap, ik kende geen verschil wel twijfel. Daarom geloofde ik volwassenen niet meer, wilde de pijn niet steeds voelen, pijn van de teleurstelling achteraf en ging solo. Ik besloot op vrij jeugdige leeftijd nooit meer iets aan te nemen van...of te vragen aan anderen. Ik vernederde mijn medemens zoals ik zelf was vernederd. Ik wist het altijd beter en strijd stond hoog in het vaandel. Er was minachting, ik stond boven mijn naasten. Naasten? Nou ja, het leek er meer op of iedereen mijn vijand was. Lachen deed ik als een boer die kiespijn heeft. Ik was kwaad en kon het niet kwijt. Er was veel argwaan en jaloezie, allemaal overlevingsmechanismen geboren uit bovenstaande situatie. Ik dronk steeds meer en dan is verder ontwikkelen niet mogelijk. Ik bleef in de hulpeloze, geestelijk onderontwikkelde, niet volwassen kinderachtige houding volharden omdat ik niet beter wist en niet durfde vragen om hulp. Pas nadat ik gestopt ben met drinken en verder gaan ontwikkelen heeft dat op alle gebied mijn levenshouding positief beïnvloed. Het kost inspanning maar het loont zich. Ik vraag wat ik nodig heb. Ik ben er blij mee en dankbaar.

Mijn ervaring is wel te luisteren naar de boodschap of stemmen uit het verleden. Zij vertellen je over de pijn en het verdriet van vroeger. Over wat jou is aangedaan. Meestal mede oorzaak van het niet goed funktioneren op latere leeftijd. Het leven niet aankunnen. Met vroeger bedoel ik niet de drankperiode maar de kindertijd. Alleen als je er last van hebt. Emmaroos, klaarblijkelijk heb jij er veel last van. Over het algemeen is het beter problemen van deze aard te bespreken met een professionele hulpverlener. Rust goed uit.

Rudy uitgelogd. Volk in de tent.

De antwoorden van vroeger zijn krachtig, ik weet het. Je kunt het Emmaroos, je bent een sterke vrouw.

Oei je laatste bericht niet gelezen EM. Beetje laangs elkaar geklets. Maar de boodschap blijft hetzelfde

Coco ik heb je gelezen, merci Emmaroos ik bespeur in je berichten veel strijd en kwaadheid. Dat kost veel energie, niet voor niets ben je zo vermoeid. Accepteren is dan het sleutelwoord. Vertrekken vanuit de acceptatie geeft meer ruimte en uiteindelijk voldoening. Een arbeidsdeskundige veroordelen staat gelijk aan voedden van de strijd. Wraak en wrok zijn de grootste vijanden van een verslaafde. Accepteren, weten wat je wilt, wat je nodig hebt is voeding voor de ziel. Neem op tijd rust Emmaroos, oververmoeidheid en trekmomenten zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar. Ik wens je sterkte.

Soothe, kort maar krachtig. Dat is ook Kunst.

Sailor welkom terug. Weer de eerste laten staan, 24uur, dag per dag.

Bol, alleen al voor de rust in mijn hoofd was refusal slikken een wondermiddel. Als ik het een dag (perongeluk) vergat was dat meestal een verkeerd signaal. Even ruiken aan het oude leventje, rust zoeken in irreele gedachten. Een stukje nostalgie. Is het wel reeel wat ik denk dacht ik dan en nam dan met een diepe zucht een pil. En gedaan was het met de tweestrijd, het welis nietes spel. Bol blijf gerust nog een tijd aan de refusal. Soms zijn er bijwerkingen maar niet te vergelijken met de desatreuze gevolgen van te veel drank. Een fijne dag vandaag, lekker buiten bij de vijver in aanbouw.

Ja Soothe het gaat goed en bedoel ik ook goed. Soms een pas op de plaats maken betekend niet stil staan in de ontwikkeling. Ga goed Soothe, een goede gezondheid gewenst, je kan niet zonder. Ik ga naar de kroeg, krant en koffie.

Morning allemaal. Wilrijk je bent een meester in het foefelen. Wij noemen dat sjoemelen maar foefelen vind ik net iets charmanter klinken. Wij zeggen leuk en soms erg uitgerekt :, oh wat was het leueueueueueueueuek:, en jullie zeggen, plezant. Plezant klinkt plezieriger in de oren vind ik. De taal is 1 van de reden ik naar Belgie ben verhuist. Alanon is net als de AA een organisatie waar lotgenoten middels gesprekken en een programma nieuwe inzichten aangereikt krijgen waarmee ze in het dagelijks leven aan de slag kunnen. Alcoholisme is een familie ziekte en jaren naast een alcoholist leven heeft altijd negatieve gevolgen voor de omgeving. Vaak heeft het gezin en dierbaren het meest te lijden onder de grillen en nukken van de alcoholist. Het siert je dat schrijft bang te zijn voor de gedachte aan AA. Want angst is dikwijls een drijfveer om dingen niet te doen en daar omheen zweverige verhalen te verzinnen. Ik deed dat ook en het ergste was, ik geloofde erin. Het was mijn wereld geworden. Drank was daarin het enige lichtpunt, uiteindelijk bracht zij duisternis. Het smoezenboek van jou Wilrijk is nog lang niet dicht. En dat kan ook niet in zo korte tijd. In die fase van aanpakken van de verslaving koos ik idem dito voor campral. Ik wist namelijk dat ik gewoon kon blijven door drinken. Ik ging naar AA en dronk onder de dekmantel van AA gewoon stiekem verder. Ik was nog niet doordrongen van de noodzaak echt te stoppen. En waarom niet Wilrijk, angst diepgewortelde angst was daar debet aan. Wilrijk laat wat hier is geschreven goed tot je doordringen. alcoholisme is vaak een zaak van leven of dood. Ik weet dat omdat ik in het laatste stadium alleen nog maar keuze had tussen leven of dood. Ik heb voor het leven gekozen en de drank laten staan. Ik heb mijzelf achteraf geen groter cadeau kunnen geven. Ik wens je sterkte.

Fijn dat je zoon werk heeft Marieke. Veel minder ergenis. Rust in de tent.

Willie proficiat met een half jaar alcoholvrij.

Nee Bor het is bij informatie gebleven. Ik heb er wel een op het oog, maar zoveel andere platen gezien dat kiezen steeds moeilijker wordt. Toch heb ik liever deze situatie dan die van vroeger waar ik inpulsief de winkel instoof om na 5 min. terug met een kokkplaat onder de arm weer naar buiten te stuiven. Eenmaal thuis aangekomen was het hek tuurlijk van de dam want niets deugde en de teleurstelling groot. Ik schold de ander de huid vol gaf heel de wereld de schuld en was kwaad op mezelf en dan Bor is drank heel dicht bij. Lees het verhaal van Dhendro, overlevingsmechanismen. Het kan dus ook anders en is een kwestie van geduld bewaren geworden. Andere denkpatronen ontwikkelen en daar naar handelen. Ik ben weer weg mensen toedeloe

Hey Kate het gaat beter met mijn gezondheid. Krakkemikkig maar dat heeft veel te maken met het ouder worden en hoe ik vroeger met mijn gezondheid ben omgesprongen. Afgelopen jaar was het afzien maar op een gestoord zenuwsysteem na ben ik goed hersteld van de behandelingen die zijn ingezet om de kanker te bestrijden. Verder leg ik mijn toekomst in handen van mijn HM. Ik kan me niet druk maken over het eventuele vervolg. En laat mijn verdere leven daardoor niet beinvloeden. Daarvoor heb ik het leven met haar figuranten te lief. Ik snuit mijn neus op tijd en denk, alles komt goed. Proficiat met volhouden niet meer te drinken. En fijn dat er iemand achter je staat die met je mee denkt en doet. Het is niet nodig op dezelfde lijn te zitten. Belangrijker is denk ik dat je het zelfde pad bewandeld. Ga goed ga nuchter

Dhendro, precies zoals het is, eerst overleven om te kunnen leven. Het verleden is het heden. Bedankt voor het delen.

Allemaal een goedemorgen en een fijne dag. Vandaag vrijaf genomen en ga her en der zien voor een keramische kookplaat. Nou kan ik gemakkelijk een snipperdag nemen want ik regel mijn werk zelf. Ik doe nl het huishouden, ook in de hoeken en achter deuren. Ook spinnen spelen met mij geen verstoppertje meer zij slaan bij het horen van mijn gezang en gefluit overhaast op de vlucht. Of is het om het geluid van de stofzuiger, dat zal ik denk ik nooit aan de weet komen. Verder stel ik me zeer bescheiden op in het huishouden. Schijnt de zon laat ik alles vallen en ben buiten te vinden. Koffietje en een snelle hap tussendoor. Ik koop over het algemeen dingen die funktioneel zijn. Vreemd eigenlijk, die kookplaat zit al de hele week in mijn hoofd. In feite ben ik goed voorzien maar heb de keuken opgeknapt en daar staat zo'n plaat wonderschoon bij, denk ik dan. Het idee vreet zich vast in mijn kop en kan het dan niet meer los laten. Ik zit snel de ochtenddraad van vandaag na te lezen en het duizeld voor mijn ogen. Een automatische oud patroon probeert alles wat ik lees op te slaan onder mijn hersenpan. Ik dnek nog steeds dat ik alles wat ik lees moet onthouden. Als iemand dan vraagt aan mij, weet je nog wat ik schreef de zoveelste van die maand, ik daar meteen het antwoord op weet. Een oud mechanisme geboren uit angst is daar debet aan. De pijlijke boodschap van vroeger er niet bij te horen heeft zijn sporen nagelaten. En dan lieve mensen ga je zijpaden inslaan waar het onkruid vijf meter hoog staat en dan loop je vast. Drank is dan dicht bij. Ik heb vrijwel geen last meer van bovenstaande problemen maar blijf alert, want voor ik het weet zit ik in mijn oude stramien. Ik heb het mechanisme door en weet hoe het is ontstaan. Dus kan er wat aan doen. Ik schrijf nu kleine dingetje op als ik lees en waarop ik wil reageren. Alleen komt er van reageren niet veel meer want het leven is me lief geworden en ik ben veel op pad onder de mensen, de dagen vliegen voorbij. Overigens Witte Soothe en Alf bedankt voor jullie korte reactie op mijn laatste schrijven. Meer hoeft dat niet te zijn. Dar je mag het intro gebruiken voor een nieuwe draad. En hoop dat de kern van onze problemen daardoor wat meer aandacht krijgt. Met mensen die diep in de zorgen zitten zoals Yala leef ik intens mee Ik ga op pad, informatie inwinnen, prijzen vergelijken met die van het internet want ik ga niet zoals ik vroeger wel deed over 1 nacht ijs als ik zo'n duur ding koop. Maak het goed de zon schijnt, ik ben weg.

En ben ook meteen weer weg. Dagdag

goedemorgen allemaal,waarom nemen wij niets van een ander aan? Zou het te maken hebben met de teleurstelling of is het hoogmoed? Of misschien wel het vertrouwen in de mensen kwijt? Belangrijke punten om eens aandacht aan te schenken. Ik zelf denk een combinatie van. Ik kan het wel alleen dacht ik vroeger altijd. Te vaak teleurgesteld door ouderen en daardoor nam ik beslissingen die later hun tol hebben geeist. Ik was koppig en dwars en deze vervelende eigenschappen werden later nog eens uitvergroot door te gaan drinken. Ik heb leren omgaan met mijn problemen op geestelijk emotioneel vlak en bezit een grote tas met ervaringen, maar mijn partner luistert wel maar hoort me vaak niet. Haar eigen gedachten raken verstrikt in de mijne en plots is er chaos. Altijd moet haar psychiater mijn woorden bevestigen, dan pas gelooft ze mij. Jammer van de centen zou je zeggen, maar ik maak me daar niet kwaad om. Ik kan anderen niet veranderen, ook mijn vrouw niet, alleen ervaring delen. Zo duidelijk mogelijk zijn in de communicatie naar de ander. Wat deze ermee doet is niet meer mijn verantwoordelijkheid. En dat laatste is belangrijk omdat ik me vroeger overal verantwoordelijk voorr voelde. Te weten welk stuk van mij is en wat van die ander. Het vaak zo immens grote verslavingsproces in stukjes hakken. Normen en waarden kritisch onderzoeken, niet beschouwend maar midden in het probleem gaan staan. Het engelenkaartje van Dar is nou precies waar het in het leven om gaat. Niet alles van vroeger hoeft op de schop, nee, pak dat aan waar U last van heeft en verander waar mogelijk vroegere vaak ingesleten inzichten in nieuwe, helepende gedachten. Desi ik begrijp dat de muzikant het moeilijk heeft. Van wat hier wordt geschreven is de partner vaak niet op de hoogte. Terwijl hij, vind ik, dat wel moet zijn. Dan hadden we op dit forum niet zoveel draadjes nodig. In een relatie moet alles bespreekbaar zijn, het liefst in een sfeer waardoor de ander in zijn waarde wordt gelaten, luisteren, respect tonen en niet met oplossingen aankomen. M.a.w de ander graag zien Niet goed kunnen communiceren is een eigenschap waar de meesten van ons op stuk zijn gelopen, ik ook. Over het werk en de buren praten is niet moeilijk maar over onszelf weten we niet veel. Oppervlakkig en onverschilligheid klinkt er vaak door in onze geprekken met anderen. Angst lag vroeger aan de basis het maken van keuze en nemen van beslissingen. Ik liep daarom altijd op mijn tenen, de spanning was te snijden de schrik sleog me om het hart als ik verantwoordelijkheid moest nemen. Ik durfde niet ik had het nooit geleerd of gezien en kon de knsekwenties van mijn besluiten niet overzien. Ik heb geleerd door te gaan waar ik vroeger stopte. Het geeft lucht en veel ruimte om weer verder te kunnen. Desi als de muzikant hier niet mag schrijven is Alanon is een goed alternatief. Emmaroos je geeft aan te willen stoppen met refusal. Heb je hier wel goed over nagedacht? Telkens als ik me goed voelde en stopte met refusal was plots het stemmetje in mijn hoofd weer aanwezig wat begon te zeuren dat eentje wel weer kon. Nou Emma de tijd heeft me geleerd dat eentje niet kan. Ik denk dat een alcoholist nooit gecontroleerd kan drinken. Ik althans niet en ik ken veel lotgenoten, die dat kunnen beamen. Kijk of de gedachten achter je keuze zuiver zijn. Is het reeel wat je denkt, of zijn de gedachten waarom je wilt stoppen met refusal doorspekt met smoezen?. Zo, is het weer een heel epistel geworden. Ik volg niet meer altijd, maar leef met jullie mee. Ga allen goed, ga nuchter, pak daarom de eerste niet. Ik doe dat inmiddels bijna 9jaar( de eerst niet pakken) en ben blij daarom.

Kom even goede morgen zeggen. Goedemorgen allemaal.

Desi gecondoleerd en ik wens je de komende tijd veel sterkte toe.

Emma een roos voor jou. Ik denk ook dat het op die manier werkt. Eenmaal je eigen leed verwerkt is het pas mogelijk een ander echt te helpen. Wel moeten de gedachten achter de motieven waarom je een ander helpt zuiver zijn. Dan schept helpen een band en werkt helend. Delen is helen. Hannah1 ik ben je nog een antwoord schuldig op je vraag vanmorgen. Naar omstandigheden gaat het goed met mij. Pas nu ik weer opknap besef ik hoe verwoestend de chemo heeft gewerkt. Ik heb een vervelende zenuwaandoening aan handen en voeten over gehouden maar het is leefbaar. Sinds 2 maand ben ik vrij van onderzoeken en het verwerken van uitslagen. Heerlijk die vrijheid, het was een moeilijk jaar. In juni staat weer een onderzoek gepland. Niemand kan zeggen of er nog verkeerde cellen in mijn bloedbaan zweven. De tijd zal het leren, ik voel me momenteel goed. En probeer dat zo te houden door de voeding aan te passen, te sporten en veel in de buitenlucht zoals wandelen. Wij zijn net terug van vakantie aan de kust, nl de Panne. Heerlijk gewandeld aan het strand in de zon. De wind was ijselijk koud. Wij wilden met devlieger gaan maar er werd op dat moment niet gevlogen. Ik heb genoten van de oorverdovende stilte in de lucht. Wat een zaligheid, momenten om nooit meer te vergeten. Nu de draad weer oppakken en aan het werk. Ga goed Hannah1, ga nuchter.