Rudy

Lieve mensen ik ga de waxinelichtjes opzoeken en aansteken. De erwtensoep heb ik voorzichtig uit de snelkookpan gelepeld. Snelkookpan omdat ik te laat aan het eten ben begonnen, het vlees niet ontdooid was zodoende bleef er een dikke zool op de boden achter alleen omdat ik te weining vocht heb toegevoegd. De soep smaakt als de opera Tosca, fantastisch! Ik wens jullie een aangename gezellige avond toe. Fran is een dameskoor niets voor jou? Rudy

In mijn slechte periode draaide ik eindeloos...Stuck in a moment...ik geloof van U2. Rudy

Hahahaha Fran ik kan ook goed visualiseren en zie je al staan in de kamer, stokje in beweging het hoofd knikkend naar links , knipogend naar de paukenist, de trompetten verbaal aansporend tot meer volume. Jaja muziek stijgt je soms naar het hoofd. Rudy

Dat kan ook nog zijn Benthe, dat muziek op een gegeven moment te veel los maakt om te kunnen verwerken. Rudy

Inwendig moet ik lachen om de gedachte dat ik onder invloed weleens een deuntje speelde als niemand in de buurt was. Ik waande me dan een tweede Wibi woejawoebi of zoiets. En dat terwijl ik vroeger na vijf jaar piano les ben gestopt. Ik houd nog steeds van dezelfde muziek als vroeger maar ben kritischer en realistischer geworden. Ik speel nu het Avé Maria op de piano en zing tot grote verbijstering van mijn vrouw, hartstochtelijk mee. Ze heeft aan StNiklaas oordopjes gevraagd maar blijft desalniettemin van mij houden heeft ze beloofd. Rudy

Ik weet alleen dat ik muziek en sentimentele films ver op afstand hield toen ik dronk. Zoals eigenlijk alles wat mij raakte de ver van mijn bed show was. Als ik al ontroerd raakte kwamen de tranen uit de fles. Ik speelde of zong altijd tweede stem. Pas later is me het waarom duidelijk geworden. Ik kan nu weer piano spelen en tot tranen toe geroerd raken om een paar simpele accoorden. Nu ik nuchter ben kan ik meer van muziek genieten dan vroeger. Rudy

zo verlegen dat ik vergeet te bedanken. bedankt!

Nee niet jaloers, meer bezorgd. Doe maar twee tegelijk daar word ik echt verlegen van hihi. Rudy

Amaai, die Anna wordt nog eens doodgeknuffeld.? Rudy

Amaai alweer elf uur. Ik ben weg. Rudy.

Het doet me goed te lezen dat mensen al langer op dit forum beginnen te begrijpen dat minderen met drinken niet betekend dat je alcoholdebaas bent. Zolang je de zucht naar drank blijft beantwoorden zal drank altijd het middelpunt van je leven blijven. Ik weet uit ervaring dat er weining mensen met een drankprobleem zijn, die "sociaal"kunnen drinken. Ik kan ze tellen op de vingers van één hand. De anderen die "dachten" drank de baas te zijn, liggen ergens dood en begraven. Een denkfout dus. De zucht naar drank steekt onverwacht de kop op maar verdwijnt weer. Het is juist de kunst om met die zucht, de onmacht, om te leren gaan zonder erbij te drinken. Oude drankpatronen doorbreken, andere gedachtenpatronen , de normen en waarden van vroeger onder de loep nemen en daar als het ware al schrijvende een beetje mee stoeien tot iets goed voelt. Ik dacht na een tijdje zelfonderzoek veel te weten, maar ik was vergeten al die nieuwe kennis te toetsen aan de praktijk. Ik zat thuis op mijn kamer niet drinkend voor de pc in dezelfde schijnwereld als toen ik dronk. Ik ben alles gaan aanpakken waar ik vroeger om heen liep en bang voor was en langzamerhand pluk ik daar de vruchten van. Achteraf was alcohol niet de oorzaak van mijn problemen maar zoals al gezegd vergrootte de drank mijn problemen uit, tot de waanzin er op volgde. Ik zie drank als één van mijn overlevingsmechanismen die ik heb moeten overwinnen om mijn identiteit terug te vinden. Het is de moeite waard geweest, ik heb dat oude leven geleidelijk aan afgebouwd en wat belangrijk is neem nu de verantwoording voor alles wat er op me af komt. Het is de moeite waard geweest. Het is nu MIJN leven. Rudy

Wanneer is iemand saai? Ik denk dat iemand pas saai is als hij dat zelf ook vindt. Iemand die aan de fris zit kan heel erg saai zijn. Maar iemand die aan de drank zit eveneens. Wij denken dat onze gemoedsstemming in een drankje zit, maar is dat wel zo.? Zelf dronk ik als ik vrolijk was maar ook als ik depressief was, mijn stemmingen werden niet door de drank bepaald maar nog eens extra uitvergroot. Was ik b.v al agressief werd ik door mijn drinken steeds kwader op mijn omgeving. Was ik bij grote uitzondering al eens blij, gooide ik onder invloed de ramen in van mijn huis. Ik veroordeelde mensen door hen op het eerste gezicht al als saai te bestempelen. Terwijl het achteraf goede gesprekspartners waren. Ik denk niet dat het om het woord saai gaat maar om de vraag waarom ik mij vroeger in gezelschap niet prettig voelde zonder drank in mijn lijf. En na zes jaar droog staan weet ik waarom. Bij mij speelden op de eerste plaats angst uitgelachen te worden ,mijn minderwaardigheids gevoel, de schaamte, een belangrijke rol mee. Ik voelde me ongemakkelijk als er een stilte viel, ik voelde me dan bekeken. Het gevoel in deze situaties er altijd alléén voor te staan vroeg enorm veel energie van mij. Ik moest me zelf geweld aan doen om me te kunnen handhaven en viel als ik niet dronk in een zwart gat. Ik heb weleens gedacht dat ik het contact met het gezelschap kwijt raakte, maar uiteindelijk raakte ik het contact met mezelf kwijt. Als de slok goed viel, voelde ik me de gevierde man zwetste met jan en alleman en dacht het middelpunt van het feest te zijn. Ik kwam niet om de persoon die jarig was, maar om de drank. De laatste twee van de zes jaar zonder drank voel ik me nooit meer alléén. Ik voel me in gezelschap op mijn gemak. Ik heb dat wel moeten oefenen. Weerstanden overwinnen. Ik sprak dan met mijn vrouw, die van de hele situatie op de hoogte is, af, dat ik haar hand zou pakken als ik werd overvallen door eenzaamheid. Dat warme gevoel er niet alléén voor te staan heeft me blijkbaar goed gedaan, want geleidelijk aan ben ik gaan praten, zocht zelf het contact en de angst loste als vanzelf op. Zo is het wel weer genoeg. Wat een woordje saai toch kan los maken bij een mens. In het begin van niet drinken ben ik situaties waar drank werd geschonken en ik doorgaans altijd beschonken naar buiten kwam, uit de weg gegaan. Gezien jou achtergrond en het feit waarom je weer bent beginnen drinken Kaia, wil ik je voorstellen vanavond niet naar die vakantiegroep te gaan. Maar uiteindelijk beslis jezelf. Doe jezelf geen geweld aan. Een fijn weekend allemaal. Rudy

Wat leuk Anna op bezoek bij een forumgenoot? Ik wens jullie heel veel plezier. Rudy

Amaai bietenstampot. Wij aten met oud en nieuw altijd bietensalade met daarin verwerkt zoute haring. En een glas champagne. Net genoeg champagne want ik kon natuurlijk weer niet wachten tot 12 uur. De champagne is inmiddels van het menu geschrapt. Rudy

Safi ja sorry, beetje onduidelijk, maar het is geschreven naar jou en ook lotgenoten op dit forum naar aanleiding van jou stukje aan Blacky. Waarin je bijna dwingend schrijft wat zij moet doen om haar verdriet haar pijn te verwerken. Afscheid nemen, alles afhandelen, met een vliegtuig naa Malaga. Een brief schrijven, begraven, praten thuis met je ouders, schreeuwen. Poeh, ik krijg het er benauwd van. Tis dat ik daarom schrijf dat pijn en verdriet zich niet laat dwingen. De beste manier om lotgenoten te bereiken is schrijven aan de hand van eigen ervaring. Rudy

Safi je kunt verdriet niet dwingen. En op liefde staat geen houdbaarheidsdatum. Je loopt er vanzelf een keer tegen aan en dan valt het kwartje. Ik weet nog dat ik in therapie werd gedwongen kwaad te worden. Ik kon dat niet. Geleidelijk aan heeft dat kwaad worden zich na verschillende confrontaties ontwikkeld. Heel langzaam begon het binnenin te borrelen als ik voelde dat mij onrecht werd aangedaan Ik had mijn kwaadheid diep verstopt. Nee , beter nog nooit geleerd ermee om te gaan Ik kon b.v niet kwaad worden op mijn ouders, dat voelde als verrraad. Inmiddels denk ik er anders over. Toen ik stopte met drinken moest ik opnieuw leren omgaan met mijn natuurlijke emotie kwaadheid. Ik weet nu dat kwaad worden niets toevoegt aan mijn leven. Dat betekend niet dat ik over mij laat lopen. Maar ik heb andere manieren ,waarop ik mijn kwaadheid uit, ontdekt. Tot tien tellen is er één van, in sommige situaties tot wel veertig. Ik heb mededogen met degeen die kwaad op mij wordt. Vroeger was ik als de dood op mensen die hun woede al schreeuwend koelden op elkaar. Met of zonder serviezen. Ik heb dat te vaak meegemaakt. Onterecht kreeg ik een lading over mijn hoofd die niet voor mij was bedoeld. Op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Het was altijd mijn schuld. Jij bent dit en jij bent daaraan schuld. Met als consequentie dat ik bijna een levenlang bang ben geweest op mensen die kwaad werden. MIJN schuld dacht ik en liep met schuld van de hele wereld op mijn schouders. Ik durfde niet meer kwaad worden bang er niet meer bij te horen. Een eenvoudig voorval uit de praktijk heeft me op andere gedachten gezet. Iemand in het restaurant was terecht kwaad op het geserveerde eten. Ik kromp alweer in elkaar maar in plaats van dat ...mijn schuld ....door mijn hoofd flitste ,dacht ik..verrek de goeie man is kwaad op het eten en niet op mij en dat was een wereld van verschil. Ik heb gehuild als een klein kind. Een last viel van mijn schouders en andere wereld ging voor mij open. Hetzelfde gebeurde me met het gevoel steeds te worden afgerekend op mijn mens zijn In plaats van aangesproken te worden op mijn gedrag. In deze schijnbaar kleine gebeurtenissen zit mijn pijn en verdriet uit mijn kinderjaren en hebben grote inpact gehad op mijn verdere leven. Inmiddels heb ik dat verleden leven verwerkt en een plaats gegeven in het heden en mee leren omgaan. Ik kan nu aflezen aan het schrijven van iemand hoever hij of zij in het programma zit. Het weerspiegeld mijn verwerkte pijn en verdriet. Ik leef mee ik weet uit ervaring hoe pijnlijk en verdrietig maar inmiddels ook hoe vreugdevol het leven kan zijn. Misschien is dat wel emphatie. Ik eindig met de woorden van Gem. Ik ben een tevreden mens. En ook dat is kunst, tevreden zijn met wat je hebt. Dat wilde ik met jullie delen. Rudy

Blacky je mag best toegeven aan je verdriet. Het lijkt me een geweldige ervaring op de dag van nabestaanden lotgenoten te treffen. Ik denk dat de sfeer proeven veelzeggend is. Ik denk dat vreugde en leed er hand in hand gaan. Blacky afscheid nemen is belangrijk. Het afsluiten van een hoofdstuk, het begin van de herinnering. Begeleid door een lach en een traan. Blacky zorg goed voor jezelf, neem op tijd rust. ik heb het gevoel dat het geloof in jezelf terug is. Vergeet niet dat het vertrouwen en geloof in jezelf hand in hand moet gaan met het besef dat je niets voorstelt zonder die ander. Zorg voor een vangnet van mensen waarop je kunt vertrouwen waar je terecht kunt als het moeilijk wordt. Rudy

Safi bedankt voor het recept, maar ik schoot in de lach bij het woord opgebakken aardappels. Ik dacht dat je die al een keer had gebakken en toen opgebakken, twee keer dus. Rudy

Bedankt Trui ik heb je begrepen. Rudy

Het gaat hier alleen nog over eten. Ik krijg trek. Zal eens in de koelkast duiken. Safi denk aan je lijn. Had je die aardappelen al een keer gebakken? Ik ben weg Eetsmakelijk met z'n allen Rudy

Ziza een relatie met een drinkend alco is onbegonnen werk. Zelf zit ik in een relatie waarin beide partijen niet drinken en regelmatig tegen onverwerkt leed aanlopen. Enerzijds drukt dat een stempel op de relatie anderzijds is het een geweldig ervaring als je beide al pratende uit de misere komt en daarna het gevoel krijgt steeds dichter naar elkaar te groeien. Ontroerende momenten. Alles is bespreekbaar. Niet drinken is een voorwaarde. Daarom hanteren wij de regel dat als één van beide gaat drinken, er nog één gesprek is en dan is de relatie over en uit. Hard, nee, ik ben van mening dat als je werkelijk een alco probleem hebt en binnen de relatie blijft drinken je nog niet toe bent aan een relatie. Rudy

Bedankt Ziza. Vooral het eerste gedeelte spreekt me aan, ik denk dat meerderen zich daarin herkennen. Ik ken inmiddels een manier om uit die circel te stappen, n.l definitief stoppen met drinken. Rudy

Het leven is zoveel minder eenzaam, dankzij jullie.. --------------------------------------------------- -------------------------------------- Bedankt RJB niet het leven is eenzaam, jij bent eenzaam. Alles buiten jezelf leggen is een overlevingsmechanisme ,je hoeft dan niet te voelen. Als je zegt -het leven is eenzaam- is dat niet zo pijnlijk als -ik ben eenzaam, zeggen. Het klinkt niet echt vrolijk wat ik schrijf, het klinkt als op alle slakken zout leggen, maar het is wel een manier geweest waarop ik inzicht heb gekregen in mijn problemen. Kritisch blijven kijken. Communiceren, grote Goden ik wist niet wat dat was. De aangeleerde norm was, je bek houden en pas wat zeggen als pa dat toestond. Op het moment de vinger dreigend naar mij wees en ik aan de beurt was wist ik niet meer wat te zeggen terwijl ik uit mijn voegen barstte van alles wat ik had meegemaakt. Problemen werden niet besproken maar onder het kleed geveegd. Ik wist op latere leeftijd niet hoe ik moest communiceren en dat bracht zoveel spanningen met zich mee zodat ik veel drank nodig had. In mijn werk resulteerde dat in zo snel mogelijk naar de top werken zodat ik de bevelen kon uitdelen maar altijd beslissingen nemen uit angst luidde uiteindelijk mijn ondergang in. Communiceren heb ik moeten leren, schelden kafferen met iemand de vloer aanvegen, naar de hel wensen, verwijten, vechten om het gelijk, nooit toegeven,doodzwijgen manipuleren en ondergronds morrelen, kon ik als de beste. Het ergste was dat ik geloofde in wat ik deed. Maar een gewoon gesprek onder vier ogen, contact maken met mensen kon ik niet. Pas toen ik stopte met drinken ben ik geleidelijk aan een andere taal gaan spreken en hoe meer ik over mijzelf te weten kwam via anderen hoe makkelijker ik een praatje ging maken. Ik heb leren communiceren door contacten met lotgenoten. AA boodt mij een veilige haven waar ik uit mijn schulp durfde kruipen. RJB Herpak jezelf zoveel mogelijk. Je kinderen hebben niets aan een pa die drinkt. Rudy.

hey Bibelle doet me goed te lezen dat je het naar je zin hebt. Ik schrijf één deze dagen wat uitgebreider, want ik zit op hete kolen. Hartelijke groet Rudy

Safi wat jammer. ik had gehoopt dat ze na zo'n lange tijd van afwezigheid even gedag had gezegd. Rudy