Lyze87

Hoi Lieke, wat een lief bericht. Jullie nemen echt de tijd voor nieuwkomers. Maar ik moet jullie teleurstellen. Ik heb vandaag toegegeven. geen excuses, ik heb gedronken. Ik dacht het wel even op te lossen maar wat een domper. Ik heb net een liter wijn op. Ik wilde doorgaan maar ik ben gestopt. Normaal gesproken drink ik meer dan een liter. Ik heb geleerd me niet schuldig te voelen hier, ik heb geleerd dat dit kan gebeuren en dat je dan weer verder gaat. Dag voor dag. Sorry dat ik jullie heb teleurgesteld.

Dankjewel Cleo, ik ga er eens naar kijken. dag 4 zonder alcohol and still going strong. Slapen gaat wel moeilijk, ik moet meer moeite doen om in een diepe slaap te komen. Maar ik word in ieder geval niet meer plots wakker om 03.00 om vervolgens niet meer verder te kunnen slapen.

Hoi Lonster, dag 3 inderdaad! Gisterenavond rond 18.00 kreeg ik het moeilijk. Lichamelijk voel ik mij heel goed, maar het zenuwachtige gevoel was vreselijk. Het voelde gisterenavond alsof ik geestelijk aan het afkicken was, maar ik heb niet toegegeven. Mijn man kwam thuis, heb hem verteld dat ik ontzettend onrustig ben en ben naar boven gegaan en onder de douche gesprongen. Normaal doe ik dat niet op dat tijdstip. Na het douchen ben ik op onze slaapkamer gaan zitten en heb ik een mindfullness filmpje opgezet met m’n oordopjes in. Ik moet zeggen, het werkt haha. om 19.30 was alles voorbij en heb ik samen lekker met m’n man op de bank gezeten, beetje praten en lachen. Maar het onrustige, zenuwachtige gevoel bleef wel. Een soort milde paniek. Herkent iemand dit?

Dankjewel Etty! ben nu al bijna de hele dag het topic “wat zijn jouw negatieve ervaringen met drank” aan het lezen. Daar ging het net. Ik stond de keuken op te ruimen, mijn peuter had een driftbui. BAM! “Vanavond heb ik mijn avondje” als een soort dwang gedacht. Echter was er een verschil. Mijn gedachte gingen direct naar de schrijnende verhalen die ik daar gelezen heb. Die ikzelf nóg niet meegemaakt heb, maar wel kunnen volgen als ik doorga met drinken. daarna gingen mijn gedachte naar mijn eigen draadje, van wat jullie mij hier hebben verteld als je een trigger/ trekmoment hebt. Gewoon laten gebeuren, over mij heen laten komen. Het duurde nog geen kwartier en ben ik nu rustig aan het bedenken hoe ik een gezellig thee moment met mijn man kan hebben straks. Het voelt als een overwinning, nu al! Net twijfelde ik nog, maar nu kan ik met zekerheid zeggen dat ik vandaag NIET drink!

Oskar, bedankt voor je enorm steunende bericht. Wat heb je dat mooi beschreven. Ik wist al dat ik een geweldige kerel had, maar toen hij die wijnflessen aan het wegspoelen was MOCHT hij niet eens meer naar zolder. Volgens mij keek hij er ook nog een beetje zwoel bij. die wil ik niet meer kwijt, dat moment was nodig om echt door te zetten en om te zien dat wij een team zijn en ik het niet alleen kan en niet alleen ben. Wat ook enorm helpt is te merken, hier op het Forum, dat elke alcoholist met dezelfde gedachtegang kampt. Je denkt dat je de enige bent, maar dat is echt het tegenovergestelde! Dat geeft de burger moed.

Haha wat een positieve berichten, dankjewel Pulluptomybumper. Gisteren een kerstpakket gekregen van mijn schoonouders met twee flessen rode wijn erin. Dat is natuurlijk het enige dat ik zag. Dag 1 stoppen met drinken en meteen een kerstpakket met wijn. “Ding ding ding, alarmbellen” schoonouders weg, man pakt de wijn en flikkert het meteen leeg in de wasbak, zonder iets te zeggen, voor mijn neus. We hebben er erg om gelachen samen en we zijn aan de thee gegaan. Wij hebben ons huis alcoholvrij verklaard. Wat jij zegt Tomy, als er wijn in huis is, moet het op. Goede tip van die thee, ik ga eens rondneuzen op het internet.

Lady Jane, erg bedankt voor je antwoord! Ik laat alles wat hier geplaatst wordt ook aan mijn man lezen. ik ga erg veel aan je bericht hebben, ik voel me nu al erg gesteund. Ik zal je tips absoluut ten harte nemen. het meeste heb ik aan: “Als het lukt, hoef je hier maar één keer doorheen” absoluut waar

Goedemorgen iedereen, ik ben een vrouw van 34, getrouwd en twee kinderen onder de 10. Ik drink al vanaf mijn 16e en weet nog het allereerste gevoel. Gewoon tijdens het stappen, mijn allereerste keer aangeschoten. Ik zal het nooit vergeten en dat is dus ook het probleem. Vanaf dat moment is alcohol onderdeel van mijn lichaam en geest geworden. Alcohol heeft altijd al wel gespeeld, mijn ouders dronken stevig. Mijn opa en oma ook. Het was normaal bij ons thuis. Alcohol is een vuile gluiperd, een vriend en je ergste vijand. Ik zit dus nu op het punt dat als de kids op bed liggen, de kaarsjes aangaan, een lekker snackje klaarstaat en bijna twee flessen wijn er aangaan. Elke dag. Het was natuurlijk niet eerst elke dag, het begon met 2 keer in de week een avondje, daarna werden het er vier en als ik dat wilde minderen lukte me dat niet. Na de geboorte van mijn jongste is het elke dag. Het begint om 16.00u in de middag, ik begin moe te worden. Excuses te verzinnen waarom ik “mijn avondje” mag houden. Ná 16.00u is het hek van de Dam en lijk ik niet meer terug te kunnen. Alles kan mij triggeren. Geluiden, beelden, dingen die gezegd worden door mijn man bijv. “Moet je nog wat van de winkel hebben schat?” De kinderen die druk zijn, etc. Ik schaam me dood. Als je me ziet zul je het niet doorhebben. Ik ben zo’n bakfiets, koekjes bakkende, Gooische moeder. Maar als de voordeur dichtgaat en de straatlantaarns aangaan. Zit ik daar zielig op de bank met mijn trainingsbroek, stomme filmpjes te kijken en mezelf te bezatten. Mijn man moet dan naar zolder of naar een vriend want ik wil alleen zijn. Mijn man drinkt helemaal niets, heeft niets met alcohol. Ik heb geen kwaaie dronk, ik laat iedereen met rust. Maar het ergste vind ik nog is, de black-out komt steeds sneller. Ik herinneren vaak de seks met mijn man niet, weet niet meer of ik mijn tanden heb gepoetst in de avond. En de kater, het lamlendige, schuldgevoelens (ik heb toch geen ruzie met mijn man gemaakt??) Wat als er iets gebeurd in de nacht met de kinderen, kan mama niet opstaan want die ligt haar roes uit te slapen. Gatverdamme. Ik was het al een tijdje zat en ik was eigenlijk van plan om 1 januari te stoppen maar wie houd ik voor de gek?? Dus in de ochtend van 20 december heb ik mijn man verteld dat ik het niet meer wil. Ik wil niet meer drinken! Nu, vandaag nog! Mijn lieve man, steun en toeverlaat, heeft meteen pen en papier gepakt en gevraagd aan mij wat ik van hem nodig heb en wat mijn plan is. Dat hij ontzettend trots op mij is en blij is dat ik er zelf mee gekomen ben want hij kan het niet voor me doen. Gisteren niet gedronken en de hele dag op dit forum gehangen. Mij aangemeld voor het weekpact. En voor het eerst in tijden dat ik lekker met mijn man op de bank zat, met thee! Ik weet alleen dat als het straks 16.00u is, ik weer ga plannen. Ik vind het echt dood eng. Hebben jullie, de oude rotten in het vak, nog tips of technieken hoe om te gaan met trek? Bedankt voor het lezen van mijn verhaal. Dit Forum voelt als een warm bad en ik probeer vandaag zoveel mogelijk hier te lezen. Vooral het topic “Wat zijn jouw negatieve ervaringen met drank” is erg interessant en schrikt me af. Dat is goed. Even voor de duidelijkheid: ik zit op dag 2

Hoi allen, ik ben de hele dag al op dit forum aan het lezen. De Wie is wie is erg interessant. Veel (jonge) moeders net als ik die toch die fles wijn (of 2) in de avond pakken en leegdrinken als de kids op bed liggen. Alle ballen hooghouden, werk, kids, huishouden. Ik dacht dat ik de enige was, ik schaamde me zo. Wat een warm bad dit forum! Gaat goed hier, vandaag wordt er NIET gedronken.

Hoi Iedereen, mag ik nog meedoen? Ik ben vanaf vandaag gestopt met drinken. Dronk elke avond 1.5 fles wijn. Ik vind het erg eng allemaal, vooral de triggers. Nu is het middag dus is het voorlopig nog rustig in mijn hoofd maar rond 16.00 begint de trek en het plannen van de avond. ik heb me net geregistreerd op dit forum dus misschien zit ik helemaal niet goed op dit draadje. verder wil ik iedereen hier succes wensen.