smart

Ik had elders al op je gereageerd en je welkom geheten. Beetje dwaas dat verder nog niemand op jouw kennismaking heeft gereageerd.... Blijf je hier komen en je verhaal doen!? Kijk ook eens op de dagdraad. Een leuke babbelhoek. jij ook alle succes....

Ik moet altijd wat sober blijven van mezelf.... maar probeer wel heel goed te eten ivm jeweetwel. Ik wissel dagelijks, maar eet tussendoor: waspeentjes, kleine tomaatjes, walnoten, andere noten, frambozen, kiwi's, appels, druiven, droge crackers e.d. Er staat hier altijd iets te kauwen op tafel. Nootjes naast de thee, is wel een andere sensatie dan naast.... maar okay, alles zal wennen.

Zoo.... even de cirkels doorgelezen.... ik houd mijn adem in. Naar boven dus met dit bericht!

Hee Peggy, ook welkom hier. Ik zie het ook zo: in die leegte zit je kern. En ik (in elk geval) ben bang van die kern. Want eigenlijk ben ik heel groots, net als elk ander dat is (kind van God/hoe je het maar noemen wilt) en om dat op een goede manier in de wereld te zetten, dat valt niet echt mee. Bij mij is het zo dat mensen me zelfs veel gezelliger vinden met enkele wijntjes op. Dan ben ik opgeruimder, luchtiger, humoristischer en superscherp/helder (op een zeker moment niet meer natuurlijk.... maar dan is men meestal al naar huis). Zelfs mijn lief (die me vorige week verliet) zei dat altijd. Terwijl hij ook te maken kreeg met mijn meer+meer ruzie zoeken. Ik moet dus mezelf terug vinden in dat gat, zoals anderen dat beschrijven. Mezelf lief gaan vinden, ook zonder te drinken, meer zelfvertrouwen en vertrouwen krijgen... Zeg, jij ook succes gewenst!

Dank je Jane, ik ga mijn stinkende best doen! Gaat het jou allemaal goed af?

Goeds is mooi om door te geven!

Welkom Sijori, Ik kwam jou al tegen bij de dagdraad (hoewel ik steeds denk dat er 'dageraad' staat). Ik ben hier ook nog maar pas op het forum. Wat is een post t stalksyndroom? Klinkt niet erg best. Ben je gestalkt? Wens jou heel veel sterkte met die eerste dag.... En doe het in godsnaam voor je relatie en je zoon. Mijn lief is er net vandoor, dus is het voor mij telaat. xxx

x

Met stijgende verbazing en idem zoveel herkenning las ik jullie berichtjes hier door. Het is een eye-opener ... me te beseffen dat ook ik richting borderline aan het ontwikkelen ben. Vooral het afstootgedrag wat ik tijdens ruzies heb... het de ander diep kwetsen. Om daar later dan badinerend over te doen. Aanvankelijk denk ik dat ik verlegen, bescheiden was, met een aanleg (vader dronk, moeder had een pestverleden) om te gaan drinken. Vervolgens leerde ik mezelf assertiever te worden door de jaren heen, nooit zonder de dagelijkse wijntjes, maar voelde er ook moeite bij en schaamte over en dan trok ik me weer veilig terug in mijn holletje. Veel stress altijd gehad, kind alleen grootgebracht, denkend zeer consencieus te leven, maar ondertussen almaar vechtende..... god wat stom. Tien jaar terug de eerste werkproblemen; het herhaalt zich.... en relatieproblemen. Het rijgt zich als een kralensnoer aaneen. Ineens zie ik het. En ja: wij zijn leuke mensen hoor!! (echt wel) Ik had het grappend de laatste tijd steeds over "i'm very high sensitive!" daar zit vast een kern van waarheid in. How to survive? Ik word gek van alle valkuilen die er zijn. Het mag niet erger worden met me dan het nu is! Dank ieder voor zijn verhaal hier, zeker Naomi bracht me haar inzicht.

*

Ik ben het met Jane eens maar ik herken het ook van mezelf: dat ik zó bezig ben met me lullig te voelen... en dan is er direct weer reden om te gaan drinken, want daar knap ik onmiddellijk van op (hetzij zeer tijdelijk)... Oehh wat een valkuilen zijn dit. Shanuleke, heel veel succes gewenst!