alaine

Phoe, wat heb ik het 08.01.10 moeilijk gehad zeg! 17e dag gestopt; echter de eerste week was vakantie en dus anders (=makkelijker om de gewoonte te doorbreken). De 1e werkweek was mede door de vakantie enorm druk; de laatste dagen pas om 22 en 23h thuis! Ik heb echt van wanhoop bijna zitten huilen achter mijn bureau op het werk, terwijl ik nog allerlei zaken moest afronden voor het weekend. Ik voelde zo dat ik het niet trok, dat het allemaal sneller ging en ik meer rust in mijn hoofd had toen ik nog een fles wijn dronk na thuiskomen; ik kreeg zoveel trek!! Gelukkig kan ik op mijn werk niet drinken; ik heb 9x stop geroepen (al geloof ik niet in dat soort zweverigheden); ben langzaam naar huis gereden (ondertussen een sigaret rokend) en thuis even gespuit en in bad gestapt. Toen was de trek alweer tot bijna 0 gezakt gelukkig. Ik was echt even bang dat het mis zou gaan; heb bedacht dat ik er zaterdagochtend echter HEEEL VEEEL spijt van zou krijgen en dat deze poging dan gebroken, mislukt zou zijn (al zou ik natuurlijk verder kunnen gaan maar ik zou me niet meer zo sterk voelen). Gelukkig heb ik het droog overleefd. Aanpassing: datum aangepast (het ging om vrijdag 8/1).

Ook goedemorgen allen. Hoezo Nick; was je verwarming uit? Of heb je de rekening niet betaald?

Dank Witte, voor je gastvrijheid. Ik ga het bad eens opzoeken (staat al koud te worden voor me). Slaap lekker allen (en vannacht geen nare dromen svp).

En waarom voel je je alsof je teveel gedronken hebt? Als je probeert de hele discussie te volgen bedoel je?

Leuk Witte, te horen dat jij je er ook 'veilig' bij voelde, nog iets langer aan het lijntje. Nu alleen een maatje nog... Cathy, het maakt natuurlijk WEL wat uit hoe je aan je eind komt, en ook wanneer. Natuurlijk heb je het niet helemaal in de hand. We kennen allemaal wel iemand die altijd zo gezond geleefd heeft en die toch vroeg aan een ellendige ziekte is overleden. Maar dat zijn wel de uitzonderingen. Als je naar de statistieken kijkt zijn er veel factoren die we zelf in de hand (kunnen) hebben, en die de kans groter maken dat we een lang en gezond leven lijden. Ik ken ook genoeg 80-plussers (zelfs 90-plussers) die in redelijk goede gezondheid zelfstandig thuis wonen, zonder al te veel ongemakken. En daarmee heel gelukkig zijn (op oudere leeftijd wordt gezondheid steeds belangrijker). Een goede vriend van mij is een jaar terug aan slokdarmkanker overleden; hij was nog geen 50. Maar wel altijd veel gerookt en gedronken (dat zijn ook DE twee risicofactoren hiervoor). Dapper werk trouwens, bij die Korsakovvers! Ze confabuleren soms de hele boel bij elkaar! Wel confronterend (weet je gelijk weer waarom je ook al weer gestopt was).

Har, Ik ken je niet zo goed (heb een tijdje terug wel berichtjes van je gezien maar ben zelf pas kort op het forum); maar warm om te lezen dat je je verbonden voelt met de forummers! Zelf merk ik dat ook; door het delen van onze slechte gewoonte en het elkaar steunen ons hiertegen te verzetten maakt dat ik al vele bondgenoten voel. Zelfs meer dan bij een hoop mensen uit het lijfelijke leven, omdat ik hier (anoniem) mijn ware ik mag tonen. Het werkt verslavend, maar dan wel een prettige. Ik wens je veel kracht in de klim uit het dal!

Beste Dodo, Wat goed dat je je hebt aangemeld bij het forum! Ook ik volg momenteel de internetbegeleiding van ADB en het maakt me veel sterker dan ik voor mogelijk had gehouden. Van alle forumdiscussies leer ik ook veel: hoe pakken anderen het probleem aan, en de herkenning maakt ook dat het minder moeilijk is de drang te weerstaan. Gedeelde smart is immers halve smart. Je bent nog zo jong; geweldig dat je je nu al realiseert dat er iets moet veranderen voor jou en je kindje. De meesten van ons komen pas later tot dat besef; des te meer profijt heb je van je beslissing. Ik wens je veel sterkte! Op Ditjes&Datjes (de dagdraad van DIE dag) kun je deelnemen aan de meest actuele discussie; daar krijg je ook het snelst antwoord op je vragen.

Ja Witte, ik ben er nog (al zou het verstandig zijn om zo richting bed te gaan, morgen weer werken). Leuk Har, dat je familie van me citeert (en nou zeg ik nix meer).

Kirky, AR en Soothe: dank voor jullie reacties. Marjo, ik heb de leukste baan van de wereld (nee, niet de oudste). Het is alleen wel druk en onvoorspelbaar; er gebeuren veel dingen die vooraf niet goed in te plannen zijn. Daardoor moet ik soms acuut de planning omgooien en loopt het tijdschema uit. Maar in vakantie mis ik het niet hoor! Jane, fijn idee om niet direct alle contact met de begeleiding kwijt te zijn; prettig vooruitzicht. Dank voor de tip. Mooie vergelijking Dhendro, dat biedt perspectief. Hannah, ik kan je wel volgen hoor. Maar wat moet ik daar nu voor advies op geven... Het zou in het kader van ADB natuurlijk beter zijn om niet te drinken. Maar als pillen alleen niet genoeg zijn om je deze depressieve periode door te helpen (en als je uit ervaring weet dat het maar tijdelijk nodig is en je straks weer verder kunt gaan met gestopt blijven...)... Het lijkt me dat je niet genoeg of niet de juiste pillen hebt. Krijg je ze van je huisarts? Is die deskundig genoeg? Of ben je hiervoor bij een psychiater? Sommige mensen hebben meerdere antidepressiva bij elkaar (bv een SSRI plus mirtazapine - op die laatste slaap je beter); daarnaast kun je dan nog kalmeringsmiddelen (-pammen) gebruiken. Er zijn nog meer soorten psychofarmaca, hangt er vanaf wat voor symptomen je hebt. Geeft nix hoor, als je denkt dat je warrig bent; gewoon schrijven (we zitten hier per slot van rekening niet om een roman te maken). Als het helpt om het met ons te delen mag het.

Jullie mogen best reageren hoor! Geneer je niet; domme antwoorden bestaan niet!

Ik val zo maar even binnen; ben nog op mijn werk maar bijna klaar voor vandaag. Nog even geen puf om alles te lezen (ik leef vanavond hopelijk weer even op). Ben bij de laatste opdracht van de internetbehandeling beland en vind het vervelend dat het alweer de laatste is. Hoezo dan: kan ik al alleen zwemmen hierna? Dat voelt nog echt niet zo. Vooral niet nu ik te moe ben om me op die laatste opdracht te concentreren. Valt me sowieso tegen; toen ik nog een fles wijn dronk na het werk had ik meer energie en kon ik ook (ja echt!) me beter concentreren. Is dit nu het denktempo van mijn normale nuchtere ik? Of komt dit alleen door de stopperiode en is het over een paar maanden weer op een normaal niveau?

Goedemorgen Marjo. Vandaag eerst en kopje thee als je het goed vindt. Koffie start daarna als ik op m'n werk aangegleden ben. Een goede dag allemaal!

Ziezo, genoeg gewerkt vandaag. Geen zin meer me vnog in een discussie te storten, genoeg voor vandaag. Ga nog een beetje zappen met een potje thee. Trusten!

Jane, vanavond voor het eten een glaasje Merlot-druivensap gedronken. Was lekker, wel erg druivensap-achtig (gek he!). Voelde toch wel feestelijk aan zo in een mooi glas, weer wat anders dan al die kopjes thee.

VM, wat is 9x kine? En heeft-ie die foto nou gemaakt of niet? Aanpassing: en Bol, natuurlijk goed gedaan; laat kabtouer maar lekker alleen met z'n bed. Dat kunnen die mannetjes van de thuiszorg (die het komen brengen) veel beter in elkaar zetten dan jij (en veel prettiger voor je rug).

Eerst maar eens koken (lamsgehakt, courgette, pesto, tomatensalade), vijgenbrood is al klaar (daar heb je apparaten voor nie'waar?!). Tot later.

Vie, De huisarts wil ook bij psychische klachten je even recht in de ogen kunnen kijken. Zeker als-ie je al langer niet gezien heeft. Soms kunnen mensen in mail of telefoon een depressie goed verbloemen... Dar, Ja maar als ik nog in A'dam zou wonen...Nu woon ik in een durrep; als de kids gaan studeren gaan wij hopelijk weer saampjes terug naar A'dam, dichtbij de kids. Dan maar een uur rijden naar ons werk, heb ik er wel voor over. Ik denk even aan mijn eigen studietijd; naast de college's en practica kon ik prima op do-avond en za een bijbaantje erbij doen. Maar goed, tegen die tijd zien we wel hoe het ervoor staat; ik vind het alleen wel een goeie om ze alvast voor te bereiden op tijdig op eigen benen staan. Sjaak, Ik zou de brief dus NIET aan mijn huisarts geven als ik jou was (of eerst een huisarts in een ander dorp zoeken). Blijkbaar is dit sinds de jaarwisseling veranderd (dit verzoek heb ik eind nov.2009 niet gehad). Weer even de deur uit (kind ophalen). Tot later.

Even weg (een ander kind wegbrengen).

Sjaak, het kan zeker zonder brief. Ik volg momenteel ook de anonieme internetbehandeling (gratis, zonder verwijsbrief van de HA); en mij werd niet gevraagd om een brief van/voor de HA). Raar dat dat bij jou wel zo is. Zou er niet aan meewerken; je hebt inderdaad kans dat het je positie ondermijnt. Gewoon je eigen koers hierin varen hoor!

VM, het voelt natuurlijk het meest belonend voor je niet-drinken als alles fantaaastisch gaat. Maar zo zit het leven niet in elkaar (het is zelfs niet eens eerlijk). Je moet maar zo denken: als je nog veel zou drinken zou de genezing veel trager gaan en zou de zwelling nog veel erger zijn (je bloedt vaak langer als je teveel drinkt). Bovendien: misschien had je dan je enkel nog ernstiger verzwikt tijdens het alc.-gebruik, had je al helemaal schuldig over kunnen voelen. Nu is het gewoon iets dat bij het gewone leven hoort (en leid je bovendien weer af van je trek hoop ik).

Nou Dar, ik bereid ze er nu al op voor dat ze na hun middelbare school op zichzelf gaan wonen, aangezien ze dan hopelijk gaan studeren in de grote stad. We kondigen al aan dat we tegen die tijd zelf ook weer terug willen naar de big city. Aangezien dat met 18 is lukt die overgang naar eigen kamer dan ook goed. Hopelijk komen ze wel regelmatig eten en logeren; als het minder vaak is maar van harte is het ook goed. Als de relatie maar goed blijft. Ik zie het om me heen: tegenwoordig willen de kids allemaal een mobieltje en internet, en dat kunnen ze uitwonend niet betalen (hebben door het chatten geen tijd meer voor bijbaantje naast de studie?). Blijven ze daarom zolang thuiswonen? En direct nog meer eisen: willen direct een huis voor zichzelf; wat is er mis met een kamer in een studentenhuis als je studeert? Bij ons in 't durp zijn er zodoende eind twintigers tot begin 40-ers die het huis nog niet uit zijn; is geen gezonde situatie. Je moet als kind op eigen benen kunnen staan en je eigen relaties aan kunnen gaan; dat lukt niet goed als je te lang thuis blijft wonen.

Snap ik VM; mijn jongste is 4.

VM, da's ook een kwestie van hoe je ermee omgaat. Stel dat je je been breekt, dan zullen ze toch ook zelfstandiger moeten zijn? Als jij ze beloont met toch maar weer aan komen strompelen zullen zij hun gedrag steeds maar blijven herhalen. Overigens wil zacht praten ook nog wel eens helpen om ze dichterbij te halen. Je moet wel consequent zijn in je benadering, anders lukt het niet. Als mijn kids wat van me willen moeten ze eerst bij mij komen. Vaak moeten ze eerst nog iets voor me opruimen of iets anders doen, voordat ik wat voor ze doe. Zo leren ze het principe van wederkerigheid, en krijg ik het iets rustiger. Heeft ook wel een investering gekost voordat het zo werkte, en gaat ook niet altijd goed. Maar zeer de moeite waard (en bovendien wil ik ze niet tot hun 40e hier in huis omdat hun moeder ze steeds bedient; gewoon met 18 studeren en op kamers svp).

Hannah, wat is een high five in deze context? Ze hebben het toch niet van elkaar hoop ik?

Nina, je jongens hebben beentjes! En jij kan terugroepen!