Klassement

Het kan ook een stuk zelfbescherming zijn Blondie waarom je niet dieper durft te kijken. Misschien ben je er nog niet aan toe. O ja je krijgt een likje op je neus van Puck

Weer vroeg terug van mijn landgoed. Gefrustreerd dat de dingen niet zo snel gaan als dat ik zelf zou willen. Beetje somber daardoor. Normaal zou ik door mijn gevoel heen denderen om dat gevoel van onvrede niet te hoeven voelen. Werkt alleen meestentijds maar tijdelijk. Vandaag maar eens anders aanpakken. Gevoel er laten zijn en doorvoelen. Eerst maar eens even wat eten nu.

Mogge...voor het eerst weer een goed gevoel..blij mee Fijne dag...twijfel nooit aan jezelf...hoe klein en onzeker je ook voelt

Mooi gezegd !!

Mijn ontdekkingsreis kan weer doorgaan Mijn gevoel is echt..betrouwbaar...geen twijfel over mogelijk

Blondie en Fruit jullie zijn inspirerend, ik ga ook wat papieren uitzoeken en de tuin opruimen....

Yep, nog een maandje en dan zit ik op 3 jaar. Niet altijd even makkelijk, maar wel waard.

Voor Hutje

Agnieta, nu klaar met schoppen! Iedereen wil je met alle liefde helpen, maar het enige wat we terugkrijgen is een schop onder ons hol, want het ligt niet aan jou maar aan ons. Gisteren was je boos dat niemand reageerde op je roep om hulp. Nu wij wel reageren en tips aanreiken is niks goed... Ga je hulptroepen bellen. Dit gaat fout, en dat wet je zelf ook dondersgoed!

Bijna jootje vergeten 2 maanden meis je gaat goed!

Hallo daar, even een update. Ik ga nog steeds goed, al heb ik een 3 maanden-dip. Misschien omdat sommige adviezen zijn, dat je het na 3 maanden weer mag gaan proberen met sociaal drinken (ben ik niet van plan even voor de duidelijkheid!). Van de week had mijn verslaafde hoofd nog bedacht dat het wel heel fijn zou zijn als ik een terminale ziekte zou krijgen, want dan zou ik natuurlijk weer gaan drinken. Ik had het nog niet gedacht of ik las exact dát voorbeeld in 'De verslaving voorbij' van Jan Geurtz. Dat dat een bewijs is van verslaafd zijn. Dat is het natuurlijk ook. Ik heb dat boek al 5 jaar in de kast staan en had het al minstens 5 keer gelezen, maar als je gestopt bent, haalt je hoofd weer andere trucs uit, en dit was echt een moment van ja: dat dus: verslaafd: bewijs. Wow. Helder moment. Ik worstel nu even met het gevoel: ik heb het nu wel lang genoeg volgehouden, maar daar zet ik me wel overheen! Ik ga voor de lange termijn. Ga goed mede-frummers. Ps 2 Ook nuchter stoot ik dingen om en gooi ik glazen stuk, blijk ik toch gewoon heel onhandig te zijn, al die jaren de drank de schuld gegeven ;-)

Dag lieve mensen, Ik dacht kom ik zal eens wat uitgebreider verslag doen. Zo goed Lady Jane? :-) De knop Het kwartje is nu echt gevallen (he he). De erkenning was er al een hele tijd, maar nu is er ook acceptie, en ik geloof dat dat in mijn geval de knop is. Drank is een gepasseerd station en ik heb soms een gevoel van spijt, dat het klaar is voor mij, en soms trek natuurlijk, maar omdat ik me zo goed voel, denk ik dan echt meteen een seconde later: kijk eeeeeeens hoe lekker je gaat. Ik ben geland en de plek waar ik terecht ben gekomen, bevalt me prima. Dus ik blijf nog even liggen. Moeilijke momenten Als ik er een heb, weet ik nu dat ik er een per gebeurtenis heb. Op een feestje of tijdens een uitje heb ik in het begin van de avond even een moment van trek, maar ik heb gemerkt dat het na dat ene moment ook klaar is voor de rest van het feestje. Ik vergeet het daarna ook echt een beetje (bijna :-)), dus ik kan dan leuk ontspannen mee doen én ik hoef dus niet bang te zijn dat ik me schandelijk ga gedragen omdat ik teveel heb gedronken. Tel uit je vrijheid. Vrijheid Jongejonge wat lekker... Ik hoef nooit meer bang te zijn voor mezelf. Op feestjes kan ik ontspannen omdat het allerergste, dronken worden, niet meer kan gebeuren. Als ik nu een keer moe ben, of ik heb gewoon geen zin meer, dan drink ik me er niet doorheen, zoals voorheen, maar ga ik lekker naar huis. Niks FOMO (fear of missing out), thuis is het toch het fijnst :-). De trap Ik las ergens dat alcoholisme een trap is en dat je op verschillende treden kunt staan. Mijn treetje was nog niet zo heel hoog, pure mazzel is dat. Dat ik nooit alleen of thuis dronk, dat scheelt wel veel geloof ik. Thuis associeer ik niet met drank, dus op de bank is het lekker risicoloos toeven. Wél weet ik, dat heb ik echt aan mijn eigen binge-gedrag gemerkt, dat alcoholisme hartstikke progressief is, als ik weer begin, zal ik langzaam (of misschien juist ineens wel heel snel) treetje voor treetje omhoog klimmen. Misschien was ik dan ook wel thuis gaan drinken en stiekum, omdat dat bingen zo gevaarlijk werd qua de fiets pakken enzo. Ik hoop er nooit achter te komen, dat weet ik wel. Daten/werk Heb geen vent en een nieuwe baan. Alles wat ik nu nieuw ontmoet, zal mij kennen als niet-drinker. Hoe lekker is dat dan. Wat een lekkere overzichtelijke schone lei is dat! En de oude garde weet het nu wel, ook wel zo lekker. Jezelf worden Het leukste cadeau dat je jezelf kunt doen. Ik blijk een vrolijke sportieve geestige vrouw zo zonder drank. Al zeg ik het zelf :-). Drank had van mij een depressieve dweil gemaakt, een katerig flensje, een neurotische dekzwabber. Bah! Wat heb ik me ellendig gevoeld. En zeg nou zelf, als je dáár eenmaal achter bent, dan is de keus tussen wel een drankje en geen drankje toch snel gemaakt? Nou jubel de jubel. Het is nog steeds hard werken hoor, dat wel, maar ik doe het graag. Hou jullie taai. Appeltje

Ha Gerrit, Van die hoofdpijn maakt zeker niet uit. Ooit kon ik alle hoofdpijn onder de categorie kater schuiven. En nu, heb ik 'gewoon' hoofdpijn, iets dat ik me echt niet kan heugen, dus eigenlijk op een vreemde manier best lekker ;-). Ik ben inderdaad in een opperbeste stemming. Niet te verwarren met te vroeg juichen, maar ik heb nu echt oprechte momenten dat ik denk, het is allemaal niet zo erg, een leven zonder drank. (Afgewisseld met momenten dat ik denk: waarom is mij dit nou overkomen. En wat zielig voor mij. En boehoe. Enzovoorts. Ik wil het ook niet makkelijker voorstellen dan het is. Want het is echt wel moeilijk! Maar ik houd nu eenmaal liever vast aan positieve dingen.) Want dat gaat het worden (of is het al sinds de doorstart van 17/04 zal ik maar zeggen) een leven zonder drank. Ik schreef het al toen ik hier begon, minderen is geen optie meer voor mij. Alleen heb ik daar toen zelf geen consequenties aan verbonden, namelijk niet meer drinken. Zo raar, dat je het ergens wel wéét, maar dat het kwartje dan ergens achter blijft haken. Ik hield de deur open en die heb ik nu dicht gedaan. Ik merk meteen het verschil qua rust. De afgelopen jaren waren zwaaaaaar krampachtig. Rusteloos. Zal ik een drankje of niet. Bang zijn voor uitglijders. Uitglijders hebben en die dan vol schaamte, vernedering, depressieve gevoelens en spijt weer uitzitten. En die uitglijder die kwam ALTIJD. Minderen was voor mij de zaken buiten mezelf leggen. Kan ik met deze mensen 'veilig' drinken? Kan ik in deze situatie drinken? Oftewel een logistieke puzzel van omgevingsfactoren. Een full-time baan. Stoppen is de boel terug bij mezelf parkeren. Ik drink niet punt. Ongeacht de mensen, de situatie, het tijdstip, enz. Ik las in de krant een artikel dat uit onderzoek blijkt dat arme mensen minder iq punten hebben. Dat komt omdat hun brein in beslag wordt genomen door teveel zorgen en ad hoc overleven. Ik moest meteen aan mezelf denken. Zo geobsedeerd zijn met drank/wel/niet drinken. Daar heb ik vast ook een stevig paar iq punten mee zoet gehouden. Zonde! Ik kan ze wel ergens anders voor gebruiken :-). Het gaat jullie goed lieve mensen. Appeltje

Nee hoor, je gaat lekker, schrijf het van je af, zou ik zeggen. Ik ga prima. Had vrijdagavond een verjaardagsfeestje, en dat ging heel goed. Was precies het soort feestje dat ik nu leuk vind, al wist ik dat niet van te voren. Niet teveel mensen, een paar drinkers, een paar niet-drinkers. Ik merk ook dat echt niemand er moeilijk over doet, zat echt in mijn hoofd, denk ik. Zaterdag werd ik wel katerig wakker, dat was een beetje jammer na al die limo :-). Gewoonte-katertje? Met Koningsdag even de stad ingelopen met wat vrienden. Om een uur of 15 begon er een te piepen om bier, maar niemand was verder al te porren :-). En ik zei, en van mij hoef je ook niks te verwachten, want ik drink helemaal niet meer. Het floepte er zo uit, volkomen ontspannen. Het begint langzaam door te dringen, dat dit voortaan gewoon gaat worden. Dit is het dan :-).

Inderdaad heel raar dat het drinken van alcohol gekoppeld wordt aan gezelligheid. Maar ook ik heb deze gedachten lang voor mezelf in stand gehouden. Een maaltijd, uit eten. feestje?...Gezellig! Maar daar hoorde voor mij dan wel een wijntje bij. Alsof het zonder alcohol niet gezellig was, althans ik dacht dat het zonder wijn / alcohol voor mij niet gezellig was. Zo gefocust op de alcohol! Sterker nog ik geloofde mijn eigen gedachte ook nog. Ik vond het dan ook niet gezellig (voor me zelf) Was het zonder alcohol minder gezellig? Of smaakte het eten minder goed? Nee dus! Maar ik geloofde er heilig in Beter gezegd ik beleefde het etentje zonder alcohol ook als minder / niet gezellig zonder alcohol. En waarom? Omdat de gedachte / lust aan alcohol me in beslag nam. Ik had dan ook letterlijk en figuurlijk al gedronken Ik heb moeten ervaren dat mijn gedachten kronkel niet de juiste was (mezelf voor de gek hield) Ik heb dit moeten ervaren om uiteindelijk van dit geloof af te stappen. Vreemd toch, dat als we plezier willen hebben wij ons zelf verdoven om iets te beleven? De eenvoudigste manier, het is 'goedkoop', aanvaardbaar en ook nog eens overal verkrijgbaar. Overal zie je drank. Een bier sponsor van de olympische spelen...het TV programma 'De vrienden van....' Haha, dan ben ik maar even geen vriend(in) meer van....Ik ben nu de grootste vriendin van mezelf....Ik draaf door geloof ik...