Klassement

Of je zegt iets vaags. Psychische decompensatie of zo.

Kwam ik zojuist tegen...mooi. Soms rijd je over een spoor, waar je niet vanaf kunt komen. Er is geen wissel onderweg en je moet de rit helemaal uitrijden. Wat je onderweg ook tegenkomt, je hebt ermee te dealen. Je rijdt van a naar b om een onzichtbaar verhaal zichtbaar te krijgen. Zo voelt het voor mij dit jaar. Ineens kan ik zien wanneer ik op dit spoor terecht ben gekomen, wanneer ik ingestapt ben in deze trein. (ik ben er in geworpen) Ieder station onderweg had een les in zich. En ieder station ging over een bepaald gedeelte uit mijn verleden. En steeds had ik de keuze, blijf ik hier staan of rijd ik door. Ik heb gevoeld, en vergeven en daardoor vele zaken opgelost. Alsof ik bij ieder station bagage heb uitgeladen wat ik niet meer mee wou nemen. Het voelt alsof ik zielsopdrachten heb volbracht. Verhalen van lang geleden heb afgerond. Afspraken na ben gekomen die ik voor dit leven heb gemaakt. Het eindstation komt eindelijk in zicht. Ik mag uit deze trein stappen. Het was een heftige toch leerzame rit. Ik neem geen bagage meer met me mee wanneer ik uitstap en achter alle verhalen staat een dikke punt. Soms rijd je over een spoor, waar je niet vanaf kunt komen. er is geen wissel onderweg en je moet de rit helemaal uitrijden. Het onzichtbare verhaal is zichtbaar geworden en volledig doorleefd

Gisteren was het al weer 6 weken. Het rare is, alsof het nooit heeft bestaan, teveel drinken. Net zoiets als vage herinneringen aan een droom. Ik ben gewoon mezelf, ik leef gewoon verder.

Ik zal ook eens even in aktie komen.......ploft in tuinstoel

Librium, 10 maanden alweer op ook een mooie zonnige dag

Huttula 3 jaar en 3 maanden