Spring naar bijdragen

Woensdag 11 januari


Nadia

Aanbevolen berichten

Poeh

Ben blij dat ik al sliep!

Algemeen toch nu een vroege inbreng;

Hoe veel ouders ook laten liggen in opvoeding, kinderen dragen die last (ongevraagd en ongewild) en blijven meestal loyaal aan hun ouders. Met voor hun eigen ontwikkeling de vaak bij horende ellende hierdoor.

Dat kinderen contact houden zegt níet veel over hoe je het als ouder deed!

De ellende die pas later in hun leven opborrelt wel, maar dan zijn wij ouders al ruim voorbij de overgang of dood.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Daarom kan ik ook zo van mezelf balen Vol. Ik zei altijd dat ik het beter ging doen dan mijn ouders. Nou moet je mij nou eens zien. Ik heb mijn kinderen dan niet geslagen of afgewezen maar zie nu wel dat ik ze door mijn drank gebruik wel in onveilige situaties heb gebracht. En dat knaagt wel moet ik zeggen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ouderschap is niet zoiets als fietsen, dat je kunt leren en dan 'kunt'

Was dat maar zo :(

 

Ik ben er al heel blij mee als ik kan zeggen dat ik mijn uiterste best heb gedaan.

Ook los van alcohol, is dat al best een uitdaging soms :-)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dit is wat ik bedoel sbs. Je kunt het niet terug draaien. Je hebt wel een keuze om het nu anders te doen. Dat jou kinderen later kunnen zeggen dat ze blij met je waren dat je een keuze hebt gemaakt die jou en ook het leven van de kinderen veranderde. Mijn kinderen zijn volwassen. Ook ik kan het niet terug draaien. Doe wel mijn best om ondanks dat ik niet heel veel kan er te zijn voor ze. Ik vraag nu hoe het met ze gaat. Heb interesse in wat ze doen. Ik wil alle stappen die Emma maakt weten. Schrijf nu in mijn agenda als ik weet dat ze naar consultatie buro moet. Zodat ik kan vragen hoe het was. Straks als ze groter is en ik wie weet een eigen huis heb dan wil ik voor haar tijd hebben. Zodat zij later in ieder geval aan een nuchtere opa kan terug denken. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ik schrik er ook van

accepteren en veranderen zou kunnen ook

 

Het is de manier waarop je over jouw last door kleinkind schrijft dat me een naar gevoel geeft. 
Ik hoop dat het gewoon de manier van schrijven is waardoor het zo overkomt, en je in je thuissituatie wel gewoon een fijne oma bent die in de belevingswereld van een klein kind kan stappen en er voor haar kan zijn, zonder dat ze merkt dat het gehuil je op de zenuwen werkt.

 

Dat het op je zenuwen werkt snap ik trouwens prima ;)
 

bewerkt door Vol
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je hebt gelijk Lars. Ik kan het nu anders doen en anders laten zien. En ook al zijn die 4 maanden nog maar kort. De kinderen zien al wel verschil. En ze zeggen dat ook. Dat ze minder nerveus thuis komen, hoeven niet bang te zijn dat ik weer teveel gezopen heb. Dat ik geen ruzie maak met mijn man. Dat ik er gewoon voor ze ben. Dat ik ze kan ophalen van een feestje, dat ik activiteiten met ze doe dat ik helder ben.

Het maakt echt wel verschil voor ze Bor of ik nu wel of niet gestopt ben met drinken. Ik verander daarmee zeker niet alleen mijn eigen toekomst maar ook die van hun. Daar ben ik wel van overtuigd.en dat is ook een van mijn grootste drijfveren!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Makkelijk niet maar ik/ wij hebben het geaccepteerd dat het is zoals het is.

 

De enige die leeft met schuldgevoelens en schaamte hierom ben ikzelf.

 

Zo lees ik je ook.

Dat er acceptatie is.

Dat mag algemeen niet worden gezien als onverschilligheid.

 

Ik hoop gewoon dat er ook bewustzijn is: het nu beter te gaan en willen doen :sun:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...