Nieuw hier en mijn verhaal

[Mell]

Hallo, ik heb mij aangemeld op dit forum, omdat ik net gestopt ben met een heel ongezond drinkpatroon en het dit keer graag wil volhouden. Ben aan het lezen over de ervaringen van anderen hier. Ik ben een vrouw van 40 jaar en woon samen met mijn vriend.

 

Rond mijn 14e was ik voor het eerst aangeschoten en daarmee ging er letterlijk een wereld voor me open. Ik was een verlegen, geremde puber en door de alcohol durfde ik opeens met iedereen te praten en lekker vrijuit te bewegen. Bevrijd voelde ik me. Naast sociaal losser voelen, werd de alcohol later ook een vluchtmiddel als ik verdrietig was, stress had of boos was. Of als ik iets te vieren had. Wanneer eigenlijk niet? En ik sloeg er altijd in door, dronk altijd te veel. Ik heb mijzelf vaak uit balans gebracht door te veel te drinken en dan stomme dingen te doen, waar ik me achteraf voor schaamde en/of spijt en verdriet van had.

 

Mijn drinken is gedurende de jaren de ene periode wat problematischer geweest dan de andere. Wijn is mijn ding. Het afgelopen jaar twee á drie keer per week. In korte tijd drink ik de fles (of meer) leeg en steek de ene na de andere sigaret op, want roken en drinken gaat voor mij hand in hand (als ik niet drink, rook ik ook niet). Na zo'n 'binge-avond' slaap ik slecht en word de volgende ochtend doodmoe wakker met een kater, soms nog met de alcohol in mijn adem. Zo vies en waardeloos voel ik me dan. Ik worstel me door de werkdag, schrikachtig en onzeker. De dag(en) daarna voel ik me weer redelijk hersteld, om vervolgens die trek weer te voelen en zonder aarzeling weer een fles open te trekken en sigaret op te steken. En zo herhaalt dat patroon zich steeds maar weer.

 

Al vaak heb ik gedacht 'ik wil dit echt niet meer, het moet stoppen'. Of dat ik dacht 'even een weekje niets drinken', maar dat lukte nooit. Als die trek weer kwam, waren mijn goede voornemens altijd in één keer uit het raam.

 

Maar nu voel ik me best vastberaden. Heb nu 2 weken niets gehad. Ontwenningsverschijnselen heb ik niet volgens mij. Behalve dat ik erg vermoeid ben. Ben wel een paar keer hevig in de verleiding geweest. Bij stressmomenten met name. Zelfs zo erg dat ik al besloten had weer een glas wijn in te schenken en dat voor mijzelf al had goed gepraat. Maar op het laatst toch dacht.. 'doe het een keer niet,' en het toen zelfs kon laten. Dat is wel ongekend voor mij. Ik hoop dat ik dit kan volhouden.

[Gast]

Hoi Mell, welkom

 

Wat goed dat je al twee weken niets hebt gedronken! Naar mijn ervaring zijn die eerste weken de lastigste en jij bent al een mooi stuk op weg.

Erg knap dat je ook tijdens enkele stress momenten de fles of het glas hebt kunnen laten staan.

 

Je vermoeidheid kan heel goed komen door het stoppen met alcohol. Je lichaam moet "ontgiften" zegt men. Ik dacht eigenlijk dat dat een beetje onzin was.

Voor mij bleek echter te gelden, dat ik pas na ruim anderhalf jaar begon te merken dat ik weer vooruit ging. Die vermoeidheid duurde bij mij niet zo lang hoor.

bewegen, sporten, voldoende drinken, goed eten helpen volgens mij om je zo vlot mogelijk beter te gaan voelen.

 

Je bent hier aan het lezen. Prima. Er ligt een schat aan ervaring en wijsheid. Je kunt ook lekker van je af schrijven. Als het jou maar helpt.

Er staat hier een presentatie op het forum, die je ook op youtube kunt bekijken als je daar zoekt op Els Noorlander. Wat mij betreft een aanrader.

Duurt 35 minuten en bevat een schat aan (begrijpelijke) informatie.

 

Hoe zit jouw partner er in?

 

Succes!

[kruidenthee67]

Welkom Mell,

 

Joh, al een mooie start van twee weken!

 

Heel veel succes met je pad.

[Momentum]

Welkom aan boord.

Succes.

[Momentum]

Welkom aan boord.

Succes.

[Claartje]

Welkom en veel succes !

[Mell]

Bedankt voor het welkom. Inderdaad een mooie start, 2 weken, maar ik ben ook bang dat ik zomaar weer onderuit kan gaan. Wat dat betreft blijft het voorlopig broos, maar voor nu gaat het goed.

 

@MijnGerrit, hoe mijn partner hierin zit vroeg je. Zelf heeft hij nooit problemen gehad met alcohol. Hij kijkt dan ook met verbazing naar mijn rook&drink-avondjes. Hij snapt daar totaal de lol of de aantrekking niet van. En ik kan mij ook heel goed voorstellen dat hij (die 'die trek' niet kent) dat niet begrijpt. Ik duik de ongezellige garage in met fles en asbak (want in huis wordt niet gerookt), om er vervolgens na een poosje beneveld en walmend weer uit te rollen. Snap dat ook maar eens..

 

We hebben wel eens een afspraak gemaakt dat hij me zou waarschuwen als ik op een feestje of bij vrienden, meer dan 2 glazen zou drinken. Vervolgens dronk ik (natuurlijk) altijd meer dan 2 en zijn waarschuwing wuifde ik dan weg en werd geïrriteerd als hij erover door bleef gaan. Want eenmaal 'op dreef' betekende die afspraak niets meer voor me. Best shocking hoe dat werkt. Algauw maakten we zulke afspraken maar niet meer.

 

Maar hij juicht het in elk geval nu dus erg toe dat ik een poging onderneem de gewoonte/verslaving te doorbreken.

[Claartje]

Juist op die momenten dat je onderuit dreigt te gaan hier posten.. echt het helpt !!

[lady jane]

welkom Mell

broos is het nog 2 weken schrijf je,

een mooi woord

en ja alles van waarde is kwetsbaar

gelukkig maar, dan waarderen we het beter.

alles van waarde is ook kostbaar

dus koester je 2 weken en jezelf

hoe jij dit doet tot nu toe,

want ook jij bentkwetsbaar, kostbaar

en waarschijnlijk toch sterker dan je dacht misschien?

[Gast]

Mell, van je partner dus waarschijnlijk geen tegenwerking, eerder wat steun misschien.

Dat helpt ook al weer.

Het is voor mensen die "onze" problematiek niet kennen van zichzelf, vaak heel moeilijk om zich wat in te leven. Of de goede dingen te zeggen. Of de foute dingen niet te zeggen.

[Gast]

Welkom Mell. Een partner die je steunt is erg belangrijk. Begrip zal er misschien niet altijd zijn. Zij weten immers niet hoe het voelt om verslaafd te zijn. Succes Mell. 

[Mell]

Zeker fijn dat mijn vriend achter me staat. En ik ben ook blij dat hij het probleem al die tijd bij mij gelaten heeft. Nooit veel mee heeft bemoeid. Deels omdat hij het probleem zelf niet kent, denk ik. Maar het stoppen komt nu echt vanuit mijzelf.

 

En ja lady jane, ik ben nu inderdaad sterker dan ik dacht. Heb echt de juiste mindset te pakken. Ik moest er lang op wachten, maar het is er nu. Eind mei zou ik nog 'even' twee weken niet drinken. Had het ook al tegen mijn vriend en een vriendin gezegd, stom. Want lukte totaal niet. Na de 3e dag zat ik alweer in de garage 'mijn ding' te doen. Dit gebeurde al zo vaak dat mij allang het gevoel was bekropen dat ik in de greep van iets zat, slaaf van iets was. Ik had er geen zeggenschap meer over. Het voelt erg goed dat mijn wilskracht nu de touwtjes in handen heeft. Wel dubbel, want het was toch ook altijd een fijn momentje. Om in die roes te verdwijnen, just me myself and I. Daar kon ik van te voren al echt naar uitkijken, op weg van werk naar huis bijvoorbeeld. Dat 'pleziertje' woog veel zwaarder dan de katers de dag erna.

 

Maar vanochtend was ik blij dat ik niet ook nog een kater had, want heb een heel zwaar hoofd en mijn lijf voelt moe. Voel me een beetje labielig. Nu ik de verhalen lees van anderen op dit forum, probeer ik te kijken naar de functie van alcohol voor mij. Dat het sinds mijn tienerjaren een rode draad in mijn leven is, is helaas een feit. Alcohol drinken in gezelschap begrijp ik heel goed; dat losser voelen, dat 'gezellig een wijntje drinken', een keer uit de band springen. Maar daarnaast dronk ik ook vaak in mijn eentje. Om een soort van inspiratie op te roepen, een sfeer van diepgang te creëren, mij te laten meeslepen in gevoel, muziek, emotie. De laatste paar jaar ook vaak om de stress en spanning weg te nemen (van werk) en toch ook regelmatig uit verveling, omdat ik niks beters te doen wist. Daar moet dan nu een andere activiteit voor in de plaats komen. Iets constructiefs. Ik weet alleen totaal nog niet wat. Ik kan wel wat dingen bedenken, maar nergens maakt mijn hart een sprongetje van. Heb het gevoel dat ik niet meer goed weet wat ik nou echt leuk vind. En ben ook bang dat ik alleen maar leegte zal vinden in mijzelf. Dat ik eigenlijk heel saai ben, kleurloos. Iemand ben die ik niet wil zijn. Dat ik me kapot ga vervelen met mijzelf. Ik word daar nu best emo van, van die gedachte. Moet maar even de zinnen verzetten.

[Gast]

...Wel dubbel, want het was toch ook altijd een fijn momentje.

... probeer ik te kijken naar de functie van alcohol voor mij

...Daar moet dan nu een andere activiteit voor in de plaats komen. Iets constructiefs. Ik weet alleen totaal nog niet wat. Ik kan wel wat dingen bedenken, maar nergens maakt mijn hart een sprongetje van. Heb het gevoel dat ik niet meer goed weet wat ik nou echt leuk vind. En ben ook bang dat ik alleen maar leegte zal vinden in mijzelf. Dat ik eigenlijk heel saai ben, kleurloos. Iemand ben die ik niet wil zijn. Dat ik me kapot ga vervelen met mijzelf. Ik word daar nu best emo van, van die gedachte. Moet maar even de zinnen verzetten.

 

Ik heb even wat stukjes uit je laatste bericht aangehaald. Als je inmiddels misschien het filmpje over verslaving hebt bekeken, dan heb je gehoord dat het even kan duren voordat je hersenen weer in een normalere stand terecht komen. Je noemt even snel een aantal zaken op, waar je misschien wat mee moet of wilt. Volgens mij hoort het een beetje bij veel mensen met verslavingsproblematiek om de instelling te hebben "I want it All and I want it Now". Je hebt er jaren over gedaan om aan de drank te raken en je bent er helemaal naar gaan staan. Nu moet de andere kant weer op. Dat kost wel even tijd. Maar...je hebt een goede start gemaakt én het is het waard om vol te houden. 

Succes!

[kruidenthee67]

Hoi Mell,

 

Je hebt al mooie helpende reacties gehad.

 

Ik rook niet, maar voor de rest herken ik veel in je verhaal.

 

Je realiseert je dat je zo niet door kunt gaan, 

en je zet daarin stappen.

Da's jouw proces...maar je hoeft het niet alleen te doen.

Een partner die je ondersteunt is fijn. Begrijpen is een ander verhaal.

Gelukkig heb je de weg naar hier gevonden.

Er lopen hier aardig wat mensen rond die je goeie info kunnen geven.

 

Dat het tijd en ook moeite kost..tja...dat is wel zo.

En eenmaal de stap gezet wil je dat het liefst vandaag allemaal  nog 'anders' is.

Maar je doet  een investering in jezelf en je toekomst.

Je doet het goed!

 

Succes

[Mell]

Fijn zeg, deze feedback en reacties, bedankt. Het was toch altijd een beetje een solo-project, ik en mijn drinken. En daarmee een beetje verborgen ook, een stiekeme bezigheid. Beter om het out in the open (op een anoniem forum ) te delen.

 

MijnGerrit, het filmpje heb ik inderdaad bekeken en ben erg benieuwd of er verandering komt in de receptoren met betrekking tot de reactie op 'leuke dingen', naarmate ik langer ben gestopt. Dat is op zich al een interessant experiment. Ik herken mij niet in alle kenmerken van een verslaving. Meer moeten gebruiken om hetzelfde effect te bereiken bijvoorbeeld, heb ik eigenlijk nooit echt gehad. Ik word ook niet ziek van niet drinken. Misschien bij mij meer een verslaving aan de gewoonte dan aan de stof zelf? Of hou ik mijzelf dan voor de gek..

 

Om een soort 0-meting te doen, heb ik vorige week een uitgebreid bloedonderzoek laten doen, including leverfunctie. Kijken hoe het ervoor staat allemaal. Hier kwam uit dat alles in orde is. Het zegt misschien niet alles, maar toch een hele geruststelling. Al verklaart het niet die ongelooflijke vermoeidheid. Zou nu ook het liefst in bed kruipen, maar moet nog dingen doen voor mijn werk.

 

Etty, ik weet nog hoe het is om inspiratie te voelen zonder alcohol. Al is het lang geleden. En die uitdaging voel ik zeker ook wel, om nuchter de diepgang te zoeken. Dat schrijf je mooi. Zal jouw bevindingen op jouw draadje (zoals het hier heet heb ik geleerd ) lezen.

 

En kruidenthee bedankt voor de hart onder de riem. So far so good!

[Monster]

och Mell, als het mogelijk was om alleen al op dit forum te 'googelen' op "dodelijk vermoeid sinds ik gestopt ben" dan had je héél veel hits.

Echt, het komt heel veel voor. Bij sommigen duurt het weken, bij anderen meer dan een half jaar voordat het echt over is.

Wel fijn om te weten dat alles in je bloed oké is, wéér een reden om ervoor te gaan nu je weet dat je wat te verliezen hebt.

Succes en welkom op een plek waar je open kunt zijn. We zijn gelijk hier op dit forum, we hoeven elkaar niets uit te leggen.

[lady jane]

[lady jane]

sorry voor de grote afbeelding Mell, maar het matje verdient die plek wel wat mij betreft.

google er maar eens op; flowmat heet het onder andere (yantra mat en fakir mat zijn andere

namen voor hetzelfde) het wordt bij yoga gebruikt en helpt bij detoxen, in het hier en nu voelen,

en zeer zeker meditatief en ontspannend. Het is mijn wondermatje, al een jaar of 6 inmiddels en

dankzij dit matje slaap ik weer als ver voor ik ooit alcohol ontdekte. Wel ff doorzetten als je begint.

[Claartje]

Ha Mell. Jouw verhaal is bijna identiek aan het mijne. Het is alsof ik het zelf geschreven heb .Heel confronterend om te lezen alsof ik door iemand een spiegel wordt voor gehouden . Bedankt het sterkt mij weer in mijn strijd

[Mell]

Ik ben de fout ingegaan en voel me rot. Beneveld ook. Had een lang weekend vrij, om alles op een rijtje te zetten, ging prima, geen verleiding gevoeld. Maar vandaag voor het eerst weer naar mijn werk. Hele hectische dag. Onderbezetting, constant telefoon, dwingende mensen aan de lijn en mensen aan mijn deur te kloppen die van alles van me moesten. Gekkenhuis. Opgejaagd werd ik, de hele dag. Was keihard aanpoten en de spanning bouwde zich op gedurende de dag. Rond 17:00 in mijn auto gestapt, het verkeer in, met opgejaagd wild-gevoel. Ook in het verkeer was het druk en gejaagd. Laatste stuk naar huis begon de gedachte aan een glas wijn en een sigaret. Zo aantrekkelijk, zo verleidelijk, zo nódig. Fok it, ik ga het gewoon doen, dacht ik. Verder rijden, denken: neee, niét doen, je bent nu bezig met stoppen, twee weken al, verpest het niet, NIET doen. Maar dan weer het stemmetje; o zo veel zin in, zo'n behoefte aan, doe het gewoon. Auto geparkeerd voor huis en eerlijk gezegd linea recta naar de koelkast gelopen. Daar lag nog een fles wijn. Had ik expres laten liggen als statement naar mijzelf, omdat het me steeds zo makkelijk af ging de laatste 2 weken. Dacht dat ik sterker was dan die fles. Maar nu was binnen 1 seconde de nek van die fles omgedraaid. Helemaal leeggedronken. Puur als functie om de opgebouwde spanning van mijn werk te ontladen. Avondeten overgeslagen, geen honger ook meer. Waardeloos. Nu weer opnieuw beginnen. Niet meer 'stoer' een fles in huis houden kennelijk.

 

Sorry Claartje. Je schreef een spiegel, mijn verhaal. Laat mijn misstap je sterken in je vasthoudendheid het NIET!!! te doen. Het voelt erg rot om er toch aan toe te geven.

[Mell]

En lady jane.. ik ben bekend met yoga, een beetje, af en toe eens een cursus gedaan. Morgen (vanavond niet meer..) ga ik het googlen wat je mailde. Dank je wel.

[Gast]

Hoi Mell. Op je snufferd gegaan. Herkenbaar hoor.

Het is jammer, het is vervelend voor je, maar het is niet dramatisch. Hier zeggen ze dan: opstaan, knietjes afvegen en verder gaan. En dat doe je.

 

Er zijn vier algemene triggers die je tot drinken kunnen brengen, heb ik hier geleerd. Die worden weergegeven met HALT, Hungry, Angry, Lonely, Tired. Ik denk dat jij er tegen een paar bent opgelopen?

 

Ik ben de eerste periode van niet meer drinken doorgekomen door steeds een dag vooruit te kijken, naar waar voor mij de mogelijke valkuilen zouden zitten. Daar probeerde ik dan een oplossing voor te bedenken. Zo heb ik na een drukke dag een keer een half uur in een lege kamer op mijn werk gezeten, niets gedaan, wachten tot het over was.

 

Als je iets van je uitglijder kunt leren, dan is het niet voor niets geweest.

 

Succes weer Mell!

[Momentum]

Herpakken en weer opnieuw beginnen.

Sterkte maar weer.

[Mell]

Dank je Gerrit en Momentum.

HALT dus. Voor mij geldt HALS meer. Hurt, Angry, Lonely, Stressed, dé triggers. Stress nog voorop.

Knietjes nu afvegen inderdaad, hopelijk heb ik iets geleerd, ik durf het je nog niet te zeggen. Dat gevoel in de auto naar huis..zo moeilijk te weerstaan. Misschien moet ik dan 'ter afleiding' niet naar huis, maar ergens anders naartoe rijden. Of thuisgekomen gelijk mijn hardloopschoenen aan doen en eindje rennen.

Na mijn form-post heb ik nog een flesje bier opengemaakt. Kratje staat altijd thuis voor visite, kom ik normaal gesproken nooit aan, ben er geen fan van. Maar ja, nu was er 'maar' één  fles wijn in huis.. Na paar slokken het besef "waar ben jij mee bezig?". Morgen moet ik weer werken, en kan me - gezien de drukte daar- niét permitteren met een kater rond te lopen. En wil bovendien ook niet met een kater achter het stuur zitten. Praktische redenen dus allemaal, geboren uit verantwoordelijkheidsgevoel. Als ik vrij of werkeloos was, had ik gerust verder gedronken... Afijn, biertje weggegoten in de gootsteen. Mijzelf gedwongen warm maaltje te maken. Groenten snijden, bakken, bordje op schoot, dan maar een keer om 21:00... Nu alleen nog de gons in mijn hoofd, de roes voelt weg (rommel nog in mijn bloed natuurlijk maar zal vannacht er wel uit gaan).

 

Morgen weer verder...

[Gast]

Goed zo Mell.

Morgen weer een dag. Dag voor dag.