nieuw hier. Ik wil zo graag stoppen!

[HappyDays]

Knap Mikki!!!

[mikki]

Hallo Urania,

 

Nee,nog niets van gemerkt. Geen heftig gedrag tegen gekomen. A lvind ik de behandeling al heftig met alle verhalen van iedereen.

Het gaat nog steed goed en ik vind deze stap de beste in jaren. Ik ben nog steeds vol goede moed en het is goed om de verslaving zo goed aan te kijken, anders zou het stoppen maar weer even lukken, zoals zo vaak.

Moe ben ik wel aan heteinde van de dag, maar dat komt denk ik ook door alle ontgifting en indrukken.

Gebeuren wat er gebeuren zal, ik maak deze behandeling af en blijf er met volle 100 % instaan.

Van wanneer tot wanneer is die maan van invloed?

[mikki]

Zo, de week zit er weer op. week 3 alweer.

De 5 dagen therapie valt mij zwaar. Het is goed, geeft veel inzicht, maar de trek momenten blijven en lijken, hoe verder ik in de therapie kom, heftiger te worden.

Drinken ga ik niet, maar het gevoel van iets missen, het terug verlangen naar die roes, dat is er wel. Ik vind dit heel onprettig en weet dat het over gaat etc. etc.

Maar lastig blijft het.

Het zal met de tijd slijten en mider worden, dat vertellen ze mij in de therapie ook, maar het is een gevecht.

Ik probeer mij steeds te beseffen dat ik eerst ook allee nmet drinken bezig was, maar dan ook de katers nog had. Die kan ik missen als kiespijn.

Dus gaan we " vrolijk" door.

[lady jane]

zo is dat mikki

moeilijk mag ook

[Daantje]

Ik heb jouw verhaal gelezen hier ook . Goed man!!!!! goed bezig !

Ik hoop je voobeeld te kunnen volgen.

warme groet van mij 

[mikki]

Dank jullie!

Ja Gerrit, we hebben het vast over hetzelfde. Het baal gevoel bleef wel 3 uur. Pfffff!

Maar, het zakt al weer. Morgen weer zonder kater opstaan, morgen weer helder in mijn hoofd en zonder schaamte of spijt. En vanacht weer lekker slapen, want dat doe ik sinds ik niet meer drink.

Tsja, en ik kan mij niet altijd goed voelen. Dat is het leven.

 

Straks komter even een vriendin langs. Toen ik nog dronk had ik dat nooit gedaan op zo'n avond, liever alleen met de wijn. Nu kan dat dus weer. En wie weet, voel ik me hier en daar weer wat meer blij dit weekend.

[Monster]

och Mikki,

Máánden lang had ik de onrust, en zag ik mezelf tig keer per dag bij de Senseo staan; denkend: "Wat zóek ik toch? Wat wil ik toch? Waar wil ik bij vandaan? Wat wil ik hébben?"

Ik wilde geen drank en had geen zucht of trek............. ook ik had die leegte.

 

Die leegte ben ik kwijt gelukkig. Maar het kwam inderdaad niet aanwaaien. Geef niet op. Misschien word je dit weekend al wat meer blij. Misschien nog niet. 'Geduld' en 'langzaam' zijn repeterende woorden in herstel. Bij mij althans.

[Skip]

Mikki vertrouw er maar op dat het steeds beter gaat !

[mikki]

Goedemorgen Lars.

Ja, ik probeer mij te richten op dat het beter wordt. Het is opnieuw leren lopen lijkt het wel.

Er is geen goude pot aan het einde van de regenboog als we stoppen, maar het blijft wel zo dat het elke dag een genot is niet wakker te worden met die kater, spijt etc etc.

en, het schijnt makkelijker te worden, dus daar houden we ons maar aan vast vind je niet

Iki wens jou een heel goed weekend!

[mikki]

Urania,

 

Dank je wederom voor jou bemoedigende woorden. Die zijn zeker helpend.

Ik geef mezelf de rust en de ruimte om te herstellen. Dat heeft tijd nodig. Na de dagbehandeling zal ik ook naar meetings gaan, om inderdaad de coach in mezelf te blijven voeden. Mooi hoe je dat omschrijft.

 

De andere kant is er ook; nog moe, lichamelijke klachten. Depri.

Het heeft tijd nodig, dat weet ik met mijn hoofd, maar mijn gevoel zou wel graag willen dat het snel anders zal zijn.

Voor nu vooral rust waar ik deze pakken kan. Ik doe weinig in een weekend en slaap vooral. Mijn lijf heeft het zo nodig.

[mikki]

Tsja mijn Gerrit. Ik besef me dat het lang kan gaan duren.

Wat ik er lastig aan vind is dat mij bij de verslavingshulp en op het internet wordt voorgespiegelt dat het herstel niet zo lang is: 5 dagen alcohol uit je lijf. max 3 weken en dan voel je je weer beter.

Daar merk ik niets van met alle lichamelijke klachten en het moe zijn.

Het lijkt mij ook logisch dat al je organen weer moeten resetten etc.

Ach; dat het lang zal duren voor ik in top conditie ben daar kan ik mee leven, maar als ik maanden en maanden zo moe en zwak ben, dat is een lastige. Maar, veel kan ik er niet aan veranderen he ;-)

(daarnaast is een een goede graadmeter en wakkerhouder van waar ik ben geweest en wat ik mijn lijf heb aangedaan. Als ik na een paar weken weer vol energie een marathon zou rennen zou ik de verslaving ook al snel weer vergeten.. elk nadeel heeft een voordeel?)

Bedankt voor jou ervaring!

[Monster]

Anderhalf jaar , zoals MijnGerrit stelt, is ook mijn ervaring. En mijn conditie was niet slecht toen ik stopte.

Bekaf ben ik maandenlang geweest. Maar het was het méér dan waard, al zag ik dat toen niet. Het komt goed Mikki!

[mikki]

Gisteren las ik mezelf weer even terug en realiseerde mij dat het voor mij belangrijk is hier af en toe te blijven schrijven, zodat ik dit op moeilijke momenten kan terug lezen en zie hoe pittig de weg naar herstel van lichaam en geest is geweest.

Dag 3 weer van de dagbehandeling. Na deze week nog 2 weken te gaan en volgende week ga ik nog maar 3 dagen per week, dan 2 en dan de nazorg.

Het niet drinken gaat goed. Uiteraard heb ik hier en daar een moeilijk moment, maar omdat ik in de behandeling zit is dat moment zo voorbij en ze worden steeds minder.

Het is niet alleen het niet drinken wat ik aanga, maar ook mijn leven opnieuw inrichten en mzelf weer leren kennen.

Daarnaast veel lichamelijke klachten en depressieve gevoelens. Dat schijnt normaal te zijn en na 3 maanden stoppen moet dit weer redelijk herstelt zijn.

Het niet meer verdoven van mijn gevoelens is prettig. Zaken als spijt, katers, verantwoordelijkheden niet nakomen en schuldgevoelens zijn verdwenen!

Aan de andere kant is het weer opnieuw leren leven met mijn emoties, zonder de vlucht van drank is wennen en nieuw.

Maar, het is wel echt. Ik leef wel echt.

Ik zet door en ga door, omdat dit het beste kado is wat ik mijzelf kan geven; het recht op leven, voelen en zijn.

Maar gemakkelijk is het niet...

[smart]

Wat kijk je er heerlijk realistisch tegen aan!

Je gaat goed DUIM

[mikki]

Dank je Slim. Ja, realistisch. Nu nog gevoelsmatig ...

[huttula]

Ik hoop dat je nog lang van jou kado kan genieten

[mikki]

Dank je voor jou uitgebreide antwoord. Ik haal er veel uit, qua herkenning, maar ook zeker nadenkstof.

Mijn huisarts is zeker bij mij betrokken. Straks is er nazorg een keer per week en ik zal naar meetings gaan.

 

Het is mijn leven opnieuw opbouwen, ik moet mijn vrije tijd ook weer opnieuw indelen en relaties inderdaad weer opnieuw herzien.

Het is een hele proces en ik probeer het te zien zoals jij beschrijft; een nieuwe kans, een pad vol nieuwe ervaringen, gevoelens en mogelijkheden. Het blijft het leven en de gevoelens zijn weer terug. Verdriet, waarom? geen idee. Ik laat het er maar zijn en probeer ze te accepteren en te verwelkomen.

Het stoppen met de alcohol is een ding. De uitdaging om mijn leven nuchter opnieuw in te vullen en mezelf weer te gaan respecteren, maar ook andere, dat is waar het meer om gaat. Het is niet makkelijk en heeft tijd nodig. Tijd die ik eerst niet had, toen ik dronk. Tijd die ik nu wel heb, maar nu nog te moe ben van de dagbehandeling en het herstellen.

 

Verdragen van mijn gevoelens. Daar heb ik nu al een hele kluif aan. Net als jij probeer ik nu andere bronnen aan te boren; Filosofie, zingeving, ontspanning.

Oude patronen vervangen voor nieuwe, meer voedzame patronen. Maar dat heeft tijd nodig.

 

Ik lees met verwondering jou weg die jij aan het bewandelen bent. Het is een mooi proces. Dank daarvoor!

[mikki]

Goed nieuws mag er ook zijn. Vandaag tot nu toe een top dag!

Vanochtend de sauna ingeweest, voel me uitgeslapen en in de zon gezeten zojuist met een kopje thee op het terras.

Ik voel me blij, fris, schoon en ik voel ECHT blijdschap en geluk.

Wat een fijne beloning. Mogen er nog maar veel dagen zo volgen  

[lidia]

Hoi Mikki,

bedankt voor je uitleg, die klopt helemaal. Ik was de oudste van 6 kinderen en werd van heel jong af aan altijd overal voor verantwoordelijk gehouden.

Een psychotherapeut heeft eens tegen mij gezegd dat je daar je hele leven last van kan hebben.

Verder was het ook zo dat ik mijn kindertijd als vol angst herinner: je wist nooit wanneer en hoe en waarom de bom barstte.

Ik weet nog dat ik dan steeds maar de opschriften van het jampotje of Brintapak zat te lezen. Later heb ik eens gelezen dat dat een soort van onheilbezwering is. 

Een voorbeeld: het was warm en ik moest de tafel dekken voor tussen de middag (dat heette toen nog geen lunch) en mijn zusje wilde me helpen.

Koelkast had nog niemand en de boter (margarine) pot stond bovenop de bordjes, maar zij kon er niet goed bij, zo klein was ze nog, dus hield ze hem schuin en de gesmolten marga liep eruit. Moeder woest, vader slaan, want mijn moeder wist dat ook goed aan te wakkeren.

Vork in mijn arm, aardappelmesje, mijn moeder dus. Borden die door de kamer vlogen en bij de plaats waar mijn vader zat, was een gat in de tafel, zo vaak sloeg hij daar met zijn vuist op.

En elke dag voor en na het eten bidden en uit de bijbel lezen. 

Voeg daar bij dat er op het ogenblik weer relaties van mij op de tocht staan en het feit dat een mens als hij ouder wordt, toch steeds meer mensen verliest, terwijl je eigenlijk meer mensen nodig hebt in je leven.

Nu kan ik me nog goed redden, maar ik moet er niet aan denken dat ik een mantelzorger nodig ga hebben.

Nou ja, we zien het dan wel weer.

Voel me vandaag al veel beter.

Ik heb hier gereageerd omdat ik dan zeker weet dat je het leest.

Wat ga jij goed, zeg en dat ongeduldige, dat ken ik wel. Schijnt bij alcoholisme te horen.

   

[mikki]

Jeetje Lidia!

Wat een rot jeugd vol onveiligheid!

Kan je nagaan, als je zo op je hoeden moet zijn geweest en nooit wist waneer de bui zou komen hoe in de overleving en oerangst modus je als kind hebt gezeten.

Dan lijkt het mij nogal logisch dat wanneer je je nu onveilig voelt er al snel die oerinstinct angst, het onheil gevoel, op komt.

Daar zijn dan niet veel triggers voor nodig.

Wat sneu...

 

Gelukkig ben je nu volwassen enhoeft dat je niet meer te overkomen, maar het gevoel bij het kind in jou zal hier en daar uiteraard op ploppen.

[mikki]

Top Lars! We hebben veel moeilijke dagen, maar gelukkig is er hier dus ook een goede dag. Hopelijk worden die steeds meer want dat zijn de krenten uit de pap nu!

Blijf doorlopen op je goede pad. Daar kan niets anders dan goeds van komen

[mikki]

Weer even mijn " dagboekje" bijwerken.

 

Een goede dag gehad gisteren. De energie begint bij te trekken en de ergste vermoeidheid lijkt weg te zijn.

Dingen krijgen weer meer kleur en de dagelijkse bezigheden waren dit weekend prettig te noemen. Met alcohol, de kater etc. was ik altijd in een donkere roes, maar dat had ik zelf niet door.

Ik begin de laatste dagen positief aan de dag en zaken gaan vanzelf en ik geniet er zelfs van. Gisterenmiddag naar een AA meeting geweest, het huis gepoetst en de boodschappen gedaan. En dat alles fluitend.

Vanochtend opgestaan met een dankbaar gevoel; dankbaar dat ik uit de gevangenis ben ontsnapt en langzaam aan weer kan leven. Geen zware ketting aan mijn voet die me steeds zachtjes die gevangenis alcohol intrekt op het moment dat ik iets denk, wil doen of aan het doen ben.

Elke ochtend ben ik dankbaar als ik ontwaak; dankbaar dat ik weer vrij ben.

Ik zal waakzaam moeten blijven voor het drankmonster wat nu even lijkt te slapen, maar het is heel prettig te merken dat ik ergens kom.

Het werken op de dagbehandeling, de zingeving, meetings en het hier lezen zal onderdeel blijven van mijn toekomst.

Want terug wil ik nooit weer naar de dagen die gevult waren met drinken, katers en bezig zijn met drinken en de donkere deken die er over mijn bestaan lag.

[mikki]

Ik doe mijn best Lars.

Maar ik zie het niet zozeer als " goed doen". Ik denk dat ik door alle eerdere stoppogingen nu pas de kracht, maar vooral de wil heb het anders te doen. De oude weg geeft mij niets meer. Ik ben zo vaak gestopt zonder resultaat. Maar blijkbaar was dat ook nodig.

en, ik ben er nog lang niet hoor . 4 weken is nog niets.

3 april 2016 bewerkt door mikki

[Mootje]

Wat goed om te lezen Mikki! Fijn dat je weer kan genieten, mooi en herkenbaar omschreven. Kan me niet herinneren je eerder gehoord te hebben over de aa. Kan er prima naast zitten, zoveel verhalen

[mikki]

Dank je Mootje.

Ik ben in het verleden wel eerder naar de AA geweest. Jaren en jaren geleden.

Nu gisteren weer voor het eerst. Ik heb er nog niets mee, maar zal blijven gaan in het kader van mijn herstel en herstelt blijven.

wie weet gaat het wennen.