Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Ja Gerrit,

Het lijkt inderdaad of de knop om is. Ik wil niet meer i.p.v. ik mag niet meer.

Ik blijf waakzaam hoor, want ik weet hoe sluw die drankduivel is en hij kan elk moment weer proberen om invloed uit te oefenen.

Ik mag en kan nooit meer vergeten dat dit een verslaving is die blijft en waar ik aan zal moeten blijven werken. Dat zal onderdeel van mijn leven blijven. Maar voor nu, zie ik weer mogelijkheden en stiekem een beetje toekomst en dat is prettig.

Of mijn zoon het merkt? Ik denk het wel want ik ben een stuk minder uit mijn doen in de ochtenden en uiteraard rustiger en meer stabiel.

We hebben het er (nog) niet over gehad, maar dat staat wel op mijn agenda.

Geplaatst

Hai Urania,

Gaat goed.

Gisteren wel trek in wijn, maar dat hoort er hier en daar bij.

Het is alleen geen optie meer.

 

Het echte werk begint na de behandeling. Ik voel de bui al hangen ;-)

Geplaatst

Dank jullie!

De bemoedigende woorden doen mij goed!

Daarnaast is het fijn om mensen te lezen die het al lange tijd lukt en steeds meer opleverd. Dat geeft mij veel hoop.

Het is een zwaar, maar ook steeds mooier proces waarvij ik mijzelf weer opnieuw MAG ontdekken en leren kennen. Geen makkelijke weg, wel een rustige, gecontroleerde en mooie weg. Weer voelen en dus weer leven..

Geplaatst
  Op 6-4-2016 om 16:05 zei urania:

Super! Hier word ik blij van....

Ik vind je dapper Mikki, want lees dat je bekend met terugvallen bent. Desondanks, en dus met meeeer 'geschut' (dagbehandeling), zet je door!

 

Uit je woorden proef ik een vastberadenheid die je goed verder zal helpen. Dit keer is anders, dit keer maakt het verschil.

Je bent nu een paar weken onderweg en hebt steeds meer ervaring met het weerstaan van die 'duvel' die aan de kop kan zeuren, en die graag gebruik van onze zwaktes maakt. Ik heb vertrouwen in je omdat ik lees dat je er iets mee doet.

 

Herkenbaar ja, die duvel! Vandaag was hij er vele malen. Moe, stress, geiriteerd. Het is allemaal wennen met een nuchter hoofd en geen ontsnapping. Zou ik ook niet willen, maar wennen is het wel; het weer gewoon leven, met alle mooie en ook vervelende dingen. Goede en slechte dagen. Vastberaden ben ik zeker, maar ook op mijn hoede, want ik ben wel gestopt, maar mijn oude gedrag is nog niet weg. Dat is werken en veranderen, bijsturen en herzien...

Doen, en met zachte moed durven, brengt je verder dan 'terug naar waar je was' (oef, dat klinkt als een Cruijffie). Wat ik bedoel: mijn afschuw voor waar ik was biedt geen optie voor een weg terug; nieuwsgierigheid naar wie ik kan worden, en waar dát me kan brengen in het leven, drijven me voort.

 

Het eerste jaar van mijn stoppen leverde het weggaan van dat drankverleden me veel kracht om door te gaan; het tweede jaar leverden toekomstwensen me een grote drijfveer op. Dat tweede jaar was voor mij niet makkelijk, maar ik ben o zo trots dat ik geen moment aan de optie 'ik kan gaan drinken' heb gedacht! Blijkbaar was het fundament dat ik het eerste jaar heb gelegd al stevig genoeg om de trek, die ik ook nu nog soms heb, geen eens grip op me te laten krijgen.

Aan zo'n fundament werk jij nu.

Ik vind het mooi dat mee te mogen maken, schrijf vooral over wat je bezighoudt en tegenkomt!

Ik hoop van harte dat ik dit eerste jaar ook red en het tweede, derde. Het lijkt mij heerlijk weer een" gewoon en eenvoudig" leven te hebben. Geen rozegeur en manenschijn, maar wel leven en vooral herrinneren!

Ik weet dat ik elke dag wat sterker zal worden en elke goede stap zal weer meer stevigheid geven aan mijn nieuwe basis. Schrijven blijf ik zeker. Soms lees ik terug en dat doet mij goed.

De ervaringen van jou en andere hier zijn mij heel wat waard. Erkennen en herkennen!

 

Dank voor het delen ;)

 

Geplaatst

Hoi.

Het gaat nogsteeds goed. Vandaag mijn laatste dag op de dagbehandeling gehad. Nu op eigen benen, maar nog wekelijks een nazorggesprek.

Zeer spannend het weer op eigen kracht te gaan doen , maar ik kan naar de AA en heb er ook zin in mijn leven weer op te gaan pakken.

Ik ben zeer blij met de behandeling die ik heb mogen krijgen. Zoveel geleerd in deze korte tijd!

Nu weer mijn leven in gaan richten en om leren gaan met mijn ziekte.

Spannend , eng maar vol goede moed

Geplaatst

Mikki wat fijn om te lezen hoe goed het met je gaat. Het ís ook spannend en eng, zo aan het begin van het terrasjes- en festivalseizoen. Gelukkig heb je je wekelijkse gesprekken nog, zodat het behandelen rustig kan uitsluipen. Je bent niet dom, je weet vast wel hoe je na de nazorg om hulp kunt vragen. Je hoeft het niet alleen te doen, dat heb je al ervaren.

Vol goede moed! Dat staat als een huis. :rose:

Geplaatst

Goedemorgen Mikki, ik heb vandaag je hele draadje gelezen. Van het hap-snap lezen kreeg ik niet voldoende beeld.

En nu lees i, dat je gisteren bent gestopt met de dagbehandeling.

Wat ben je van ver gekomen!

Ik heb veel respect voor wat je hebt bereikt en de manier waarop je zover bent gekomen.

Mooi om ge lezen Mikki

Geplaatst
  Op 13-4-2016 om 19:23 zei Monster:

Mikki wat fijn om te lezen hoe goed het met je gaat. Het ís ook spannend en eng, zo aan het begin van het terrasjes- en festivalseizoen. Gelukkig heb je je wekelijkse gesprekken nog, zodat het behandelen rustig kan uitsluipen. Je bent niet dom, je weet vast wel hoe je na de nazorg om hulp kunt vragen. Je hoeft het niet alleen te doen, dat heb je al ervaren.

Vol goede moed! Dat staat als een huis. :rose:

 

Dank je Monster.

Tsja, dat terrasjes weer. Eerst had ik daar ee nzwaar hoofd in, maar nu de eerst lekkere dagen voorbij zijn, juist ook niet.

Het doet me niet veel al die drank op de terrasjes te zien als ik voorbij wandel. Zo fijn was dat niet, een roes in de zon.

Het lijkt mij ook fijn een nuchtere zomer te hebben; een helder hoofd, veel fruit, sapjes en geen katerkop wanneer je in de warmte weer opstaat!

Geplaatst
  Op 13-4-2016 om 20:33 zei MijnGerrit:

Hoi Mikki! Dat klinkt goed allemaal.

Ik begrijp goed dat het ook een beetje eng is om deze nieuwe fase in te gaan. Monster zegt het al, je hoeft het niet alleen te doen.

Vanavond ben ik weer naar mijn zelfhulpgroep geweest en had een mooie avond. Altijd eigenlijk wel. Het neemt momenteel gewoon een plek in in mijn leven.

Ik wens je veel succes en heb er vertrouwen in.

 

Dank je Gerrit. Nee, inderdaad hoef ik het niet alleen te doen. De nazorg, maar ook deze week al 2 keer bij de AA geweest. Het begint een gewoonte te worden.

Ik hoop ook op het punt te komen dat de verslaving een veilige plek in mijn leven heeft en ik hoop al het geleerde goed vast te kunne nhouden. Het is zeker ook spannend. De nieuwe fase, zonder de dagen op de dagbehandeling. Gelukkig heb ik ook hier nog :-)

 

Geplaatst
  Op 14-4-2016 om 12:47 zei urania:

Mooi dat je de complimenten ook via hier ontvangt die je verdiend! Bij deze ook namens mij.

Je schrijft dat je veel geleerd hebt, ik ben nieuwsgierig naar wat het jou gebracht heeft. Zelf denk ik nog regelmatig terug aan die periode (duurde bij mij 4 maanden, 5 dgn per week) en ... mij leerde het vooral dat ik niet de enige was en dat ik het ook niet verdiende om (door mijn familie) gestigmatiseerd te worden. Feitelijk heeft het mij fundamenteel veranderd die dagbehandeling. Het was zwaar maar verdiepte in mij het besef waarom ik daar bleef komen, het versterkte het fundament waar ik ook nu nog bouw. Levensverandering. 

 

Direct na die behandeling vond ik vrijwilligerswerk voor 3 dagen per week, dat hielp mij om weekstructuur en ritme te houden. Heb ik goed onthouden dat jij werk had/hebt? Het heeft mij heel veel moeite gekost, én discipline, om de eerste stappen te scheiden van de latere. Ik was alle structuur in huishouden en eten kwijt. Nu kan ik ook in diepste daldagen in ieder geval daar vooruitgang op constateren en dat doet deugd - geeft een goed gevoel: iets doen wat je voorheen niet/amper deed.

Langzaamaan vooral, eis en verg niet teveel van jezelf. Geef je lichaam en (ontregelde) geest de tijd om een nieuwe balans te vinden.

 

Iedere dag is dan toch weer een kadootje vol nieuwe kansen en mogelijkheden!

 

Hoi Urania,

 

Wat het mij gebracht heeft is op de eerste plaatst onder ogen te zien en te accepteren dat verslaving een ziekte is waar ik mee moet leren leven, maar ook mee KAN leren leven. Het is nu nog hee lgroot, maar het gaat een plek krijgen in mijn leven, zoals wanneer ik suikerziekte zou hebben.

Daarnaast veel geleerd over mijn kwetsbaarheden waar ik rekening mee moet houden. Daarnaast kom ik er steeds meer achter en heb ik inmiddels ook de wens, mijn leven hierop in te richten. Goed bij mezelf blijven, mijn emoties steeds meenemen en onderzoeken en spiritualiteit een plek in mijn leven geven. Mooie dingen!

Uiteraard heb ik ook veel pijnlijke zaken onder ogen moeten zien die ik voorheen wegdronk. Dat is niet gemakkelijk geweest, maar wel goed om te blijven zien waart ik vandaan ben gekomen en niet weer naar terug wil.

Wanneer wij drinken bedekken wij veel en zien niet goed welke schade wij onzelf maar ook onze omgeving hebben aangedaan. met een nuchtere kop begon dat langzaam door te dringen. een pijnlijk maar mooi proces.

Ik ben nog lang niet klaar en sta aan het begin, maar wanneer ik mijn doelen en mijn gevoelens vast blijf houden en blijf zien kan dit hele proces zoveel gaan opleveren aan de kwaliteit van mijn leven en van mijn zijn. en daar heb ik zin in!

 

Mijn werk doe ik voorlopig 2 halve dagen. mijn werkgever is overal van op de hoogte. Het plan is dat ik dit zo de komende 3 maanden zo blijf doen. Daarna gaan we kijken of ik voldoende herstelt ben en kracht heb om weer op te bouwen.

Ik start volgende week met schema therapie, als aanvulling op deze behandeling.

Ik ben er nog lang niet, maar, wie wel ;-)

 

Het leven is nu eenmaal een proces. of je nu drinkt of niet, een verlaving hebt of niet. Zo zie ik het dan ook wel weer. Het is aan het individu of je je laat meeslepen en hier en daar je knieen kapot valt of dat je zelf meewandeld, om je heen kijkt en zelf bepaald waar je van het uitzicht wil genieten of wil uitrusten e nzien welk pad je nu in wilt. :)

Geplaatst

Mooi bericht weer Urania!

Je beschrijft precies hoe ik er ook over denk en tegen aankijk.

Het leven, ECHT leven gaat ook over dicht bij jezelf blijven; de kern van jezelf dan he. Je diepere ik, het groter geheel, de intentie van het willen zijn.

Dus niet het ego ik; dat probeerd te verdeoven, kopen, bevestiging zoekt in uiterlijke zaken en prestaties.

Dat is voor mij wat het stoppen met drinken mij nu opleverd. Dat IK er weer mag zijn, mag voelen en keuzes maak die echt bij mij passen.

Dat betekend voor mij ook veel rust, grenzen blijven voelen en vanuit mijn gevoel blijven handelen. Wat voel ik echt, wat wil ik echt, wat vind ik echt.

Een leven vanuit rust en bezinning. Echt leven ipv mij laten leven door al mijn oude overtuigingen en verwachtingen. Intenser leven.

Inderdaad niet altijd makkelijk want alle oude mechanismes willen nog aandacht. Maar dat mag, ik handel er alleen niet meer naar :-)

 

Dat hoogsensitieve herken ik ook. Dat ontwikkel je goed als je als kind er niet helemaal mocht zijn en uiten. Dan leer je goed alle nonverbale zaken en prikkels op te pikken. Kan ook een kracht zijn, maar ook een enorme valkuil en energie vervuiler.

Maar, het kan een mooie graatmeter zijn voor wat je zelf nodig hebt. Echt nodig hebt.

 

Mooi bericht!

Geplaatst
  Op 17-4-2016 om 05:32 zei mikki:

goedemorgen Lars.

Ja, het gaat goed! Het is niet altijd gemakkelijk, maar verslaving zien als ziekte helpt mij.

Waarom?

 

Tijdens eerdere stoppogingen kon ik niet ECHT accepteren dat het voor mij niet mogelijk was om gecontroleerd te drinken. Ik bleef een soort van zelfmedelijden houden: " waarom kan ik er niet eentje drinken? waarom kunnen andere dat wel? Mag ik dan niks?" etc etc.

Dat maakte dat ik mij hevig verzette tegen de verslaving en er eerder een strijd mee aanging, en: een strijd verlies je altijd.

Ik was uiteindelijk ALTIJD met alcohol bezig: wanneer, waar, mag het, waarom mag het, verdien ik het etc etc (en ik dronk niet eens de hele dag).

 

Nu zie ik in en accepteer ik (en dat gaat niet altijd makkelijk hoor) dat ik een verslavings gen heb. als ik er een drink treed er een allergie op en heb ik geen controlle meer; Ik moet meer, meer en meer. Uiteindelijk gebeurd dat en ben ik weer lange tijd verslaafd en aan het drinken. Ik weet wat er dan gebeurd; Ik verander, ben mezelf niet meer en heb totaal geen controle . Voor ik het weet gaan er zo weer maanden en maanden voorbij met alle negatieve gevolgen vandien. Die ik dan ook weer weg moet drinken.

Het is een ziekte. Ik kan niet matig drinken en dat zal ook nooit gebeuren.

 

Door dat te accepteren en vooral te accepteren dat het een ziekte is waar ik mee moet leren leven, (maar waar ook goed mee valt te leren leven mits ik de ziekte accepteer) kan ik gelukkig zijn en vooral  vrij zijn.

Het is een ziekte waar goed mee te leren leven valt en die ik een plekje kan geven, maar ik laat deze ziekte mij niet domineren en niet de overhand nemen .

Dat doe ik door de ziekte te parkeren daar waar het de goede zorg krijgt: hier, tijdens behandeling, meetings. Daardoor heeft en krijgt het steeds meer een klein plekje in mijn leven, maar kan ik buiten dat plekje gewoon LEVEN. Zonder altijd maar met die drank bezig te zijn en zonder slachtoffer te zijn waarbij het mijn leven overneemt.

Het is niet makkelijk, maar het de overhand laten nemen betekend dat het zich groter maakt en opblaast en de vrije hand krijgt om mijn leven over te nemen en vooral al mijn denken en handelen over te nemen.

 

Ik heb geaccepteerd dat stoppen niet betekend dat ik uiteindelijk vrij ben van gedachten over alcohol (dat dacht ik eerder wel), maar dat het iets is wat ik met mij meedraag.

Ik heb ook veel momenten die lastig zijn en dat ik aan alcohol denk. Dagelijks zelfs. Maar ik handel er niet meer naar door het te accepteren.

Zou ik wel drinken dan zou ik de ziekte vrij spel geven, met alle gevolgen van dien en een gevangene weer zijn van die ziekte.

Dat wil ik niet meer.

Het is de acceptatie dat ik met deze ziekte moet leven . En dat maakt dat ik dat nu kan omdat ik accepteer dat de trek etc er altijd wel ergens zal zijn. Dat is dat alcohol stemmetje, dat is de ziekte. Dat ben ik niet!

Ik ben iemand anders. En die komt weer goed te voorschijn nu ik niet meer drink. En daar zit zoveel positiefs aan vast! Een stuk vrijheid in denken, handelen en zijn.

Alcohollisme is voor mij een chronische ziekte ja. Eentje waarvan ik er jaren en jaren over heb gedaan deze te accepteren en niet tegen te vechten, maar een ziekte waar goed mee te leven valt, als ik deze accepteer en de zorg geeft die het nodig heeft. Gecontroleerd dus.

Geplaatst

Dank je voor de interesse :)

Het gaat goed. Uiteraard gewoon de hobbels van de dag en het leven. Soms, als ik dan bij mezelf vandaan raak komt de drank wel even voorbij. Maar dat is voor mij nu een signaal dat ik even tot bezinning moet komen; Wat speelt er, waar ben ik aan mezelf voorbij gegaan? etc.

Je zou het toch bijna als een zegen gaan zien, die verslaving ;)

 

Alles gaat gewoon zijn gangentje . Geen toeters en bellen, geen stressvrij leven, maar wel een rustig leven, zonder die ruis in mijn hoofd. En dat is erg prettig!

Alle dagen gaan keurig over in elkaar. Zaken mogen een gevolg hebben en processen krijgen de kans door te lopen. Dat is zo mooi aan niet drinken.

:sun:

Geplaatst

Udate:

Vakantie.

Vandaag ga ik een weekje weg met een vriendin. De eerste vakantie sinds jaren dat ik niet zal drinken.

Ik voel mij sterk. Het niet drinken wordt met de dag makkelijker en er zijn al veel dagen dat ik niet aan drank denk. Tenminste; het komt voorbij, maar meer in de zin van afkeer en hoe naar ik mij voelde.

Ik voel mij sterk. Het nuchtere leven bevalt mij elke dag beter en beter. Ik heb het overzicht over mijn leven en hoef niets goed te maken met mezelf. Ik begin weer vertrouwen te krijgen in wie ik ben.

Een paar maanden geleden kon ik nog naar mijzelf kijken met afschuw en twijfel. Nu heb ik vertrouwen. Elke dag meer zin in het leven, meer zin in de dag.

 

De vakantie wordt weer een nieuwe en nuchtere ervaring. Waar ik voorheen op mijn klok keek rond 1 uur en vond dat het wel tijd voor een wijntje was, daar ga ik nu genieten van de omgeving, dingen zien en ondernemen.

Er zullen mensen zijn op het strand, de terrassen, aan een glas drank. Ik zie er niet meer tegen op. Ik voel mij sterk en vastberaden en heb zin in deze nieuwe, nuchtere ervaring.

Wanneer ik het wel moeilijk  zal krijgen kan ik hier komen, of met mijn vriendin praten, of mijn sponsor bellen.

Ik heb vertrouwen. En nu ik wat langer nuchter ben, voelt dit vertrouwen in mijzelf echt en niet dubbel (zoals toen ik nog dronk)

  • 2 weeks later...
Geplaatst

Al even niet geschreven , maar wel mee gelezen. Het stoppen gaat nog steeds goed. Wel beginnen er steeds meer twijfels te komen . De drank is overal, wordt elke dag wel zo n beetje ergens aangeboden en is niet weg te denken of te omzeilen in onze maatschappij. Dat vind ik confronterend en lastig. Hierdoor blijf ik maar bezig met het niet drinken. Het word niet minder en dat stoort mij. Ik heb mezelf een belofte gedaan en daar hou ik mij aan, maar dat neemt niet weg dat het vermoeiend is om maar steeds met niet drinken bezig te zijn. Ik zet door want met drank kan ik niet omgaan. Wel ben ik er rouwig om sinds de euforie van het stoppen er niet meer op de voorgrond is. Ik hoop dat er een dag komt dat ik verrast kan zijn over het feit dat ik er een hele dag niet mee bezig ben . Hopelijk komt deze dag spoedig.

Geplaatst (bewerkt)

Mikki

Dat gevoel ken ik ook

Toch namate ik langer niet drink en mijn eigen weg hierin vond werd het minder.

Tis nu meer een keuze geworden dan ik mag niet.

Moet zeggen ondanks ik al heel snel wist dat ik nooit meer kon drinken..was het toch een heel proces geworden.

Drank is echt overal maar ik hoef niet overal aan mee te doen.

Net als ..ik mag iets mooi vinden zonder het te kopen.

Eerder had ik daar ook problemen mee ook dat gaat me beter af :)

Eerder als ik iets mooi vond moest er ook 2 hebben voor het geval dat ik niet..

Komt goed mikki

bewerkt door huttula

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...